ترجمة معاني سورة قريش - الترجمة البشتوية - زكريا - موسوعة القرآن الكريم

سورة قريش - قريش

آية: 1

لِاِیْلٰفِ قُرَیْشٍ ۟ۙ

106-1 د قریشو له یو بل سره د الفت له وجې نه

آية: 2

اٖلٰفِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَآءِ وَالصَّیْفِ ۟ۚ

106-2 د ژمي او اوړي په سفر كې د دوى د الفت په وجه

آية: 3

فَلْیَعْبُدُوْا رَبَّ هٰذَا الْبَیْتِ ۟ۙ

106-3 نو لازم دي چې دوى د دې كور د رب عبادت وكړي

آية: 4

الَّذِیْۤ اَطْعَمَهُمْ مِّنْ جُوْعٍ ۙ۬— وَّاٰمَنَهُمْ مِّنْ خَوْفٍ ۟۠

106-4 هغه (رب) چې دوى ته يې له لوږې نه (د بچ كولو لپاره) طعام وركړى دى او دوى ته يې له وېرې نه (د ساتلو لپاره) امن (او بې خوفي) وركړې ده