ترجمة معاني آية 5 سورة الأعراف - الترجمة الهندية - موسوعة القرآن الكريم

آية: 5

فَمَا كَانَ دَعْوٰىهُمْ اِذْ جَآءَهُمْ بَاْسُنَاۤ اِلَّاۤ اَنْ قَالُوْۤا اِنَّا كُنَّا ظٰلِمِیْنَ ۟

फिर जब उनपर हमारा प्रकोप आ पड़ा, तो उनकी पुकार यह कहने के सिवा कुछ नहीं थी : निश्चय हम ही अत्याचारी^[2] थे।

2. अर्थात अपनी हठधर्मी को उस समय स्वीकार किया।