ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية - صلاح الدين * - فهرس التراجم
سورة الذاريات - سورەتی الذاریات
ذُوقُواْ فِتۡنَتَكُمۡ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تَسۡتَعۡجِلُونَ
[ ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (١٤) ] پێیان ئه‌ووترێ: سزاكه‌تان بچێژن ئا ئه‌مه ئه‌و ڕۆژه‌یه كه ئێوه خۆتان داواتان ئه‌كرد زوو بێت و په‌له‌تان تیایدا ئه‌كرد وه‌كو گاڵته‌جاڕی و سووكایه‌تی كردن پێیان.
التفاسير العربية:
إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٍ
{هه‌ندێك له سیفاتى موتته‌قى و خۆپارێزان} [ إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (١٥) ] به‌ڵام ئه‌و كه‌سانه‌ی كه له دونیادا ته‌قوای خوای گه‌وره‌یان كردووه ئه‌وانه به دڵنیایی له‌ناو باخ و باخاتێكی زۆرى به‌هه‌شتدان كه ئاو به ژێریدا ئه‌ڕوات.
التفاسير العربية:
ءَاخِذِينَ مَآ ءَاتَىٰهُمۡ رَبُّهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَبۡلَ ذَٰلِكَ مُحۡسِنِينَ
[ آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُحْسِنِينَ (١٦) ] ئه‌و نازو نیعمه‌تانه‌ی خوای گه‌وره له‌ناو به‌هه‌شتدا پێیان ئه‌به‌خشێ وه‌ری ئه‌گرن، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌مان له دونیادا كه‌سانێكی چاكه‌كار بوونه.
التفاسير العربية:
كَانُواْ قَلِيلٗا مِّنَ ٱلَّيۡلِ مَا يَهۡجَعُونَ
[ كَانُوا قَلِيلًا مِنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (١٧) ] وه به شه‌ویش كه‌م ئه‌خه‌وتن به‌ڵكو زۆربه‌ی شه‌و نوێژیان ئه‌كرد، وه كه‌م جار هه‌بووه شه‌وێكیان به‌سه‌ردا تێپه‌ڕێ و تا به‌یانی بخه‌ون و نوێژی تیادا نه‌كه‌ن، به‌ڵكو ئیلا نوێژیان تیادا كردووه [ وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (١٨) ] وه شه‌ونوێژه‌كه‌یان درێژ ئه‌كرده‌وه تا به‌ره‌به‌یان له به‌ره‌به‌یانیشدا له‌به‌ر ئه‌وه‌ی كاتی دوعا قه‌بوڵ بوون و لێخۆشبوونه له‌و كاته‌دا داوای لێخۆشبوونیان له خوای گه‌وره ئه‌كرد.
التفاسير العربية:
وَفِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
[ وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (١٩) ] وه له ماڵیشیاندا حه‌قی ئه‌و كه‌سانه هه‌بووه كه داوا ئه‌كه‌ن له فه‌قیرو هه‌ژار كه خۆیان داوا ئه‌كه‌ن، وه مه‌حرومیش ئه‌وانه‌ن كه داوا ناكه‌ن و خه‌ڵك پێیان نازانێ، یان ئه‌وانه‌ن كه به‌ڵاو موسیبه‌تێكیان به‌سه‌ردا هاتووه سه‌روه‌ت و سامانیان نه‌ماوه [ وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِلْمُوقِنِينَ (٢٠) ] وه له‌سه‌ر زه‌ویشدا چه‌نده‌ها نیشانه‌ی ئاشكرا هه‌یه له‌سه‌ر تاك و ته‌نهایی و تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه یه‌قینیان هه‌بێت [ وَفِي أَنْفُسِكُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (٢١) ] وه له نه‌فسی خۆیشتاندا چه‌نده‌ها به‌ڵگه هه‌یه له‌سه‌ر یه‌كخواپه‌رستی خوای گه‌وره ئایا بۆ نایبینن و بۆ هه‌ستی پێ ناكه‌ن [ وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (٢٢) ] وه له ئاسمانیشدا ڕزقی ئێوه هه‌یه به‌هۆی باران بارینه‌وه، وه ئه‌و به‌هه‌شته‌ی كه وه‌عدو به‌ڵێنتان پێدراوه، یان پاداشت و سزاى كرده‌وه‌كانتان هه‌مووى له (لوح المحفوظ) له ئاسمان نوسراوه.
التفاسير العربية:
وَفِي ٱلسَّمَآءِ رِزۡقُكُمۡ وَمَا تُوعَدُونَ
[ وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (٢٢) ] وه له ئاسمانیشدا ڕزقی ئێوه هه‌یه به‌هۆی باران بارینه‌وه، وه ئه‌و به‌هه‌شته‌ی كه وه‌عدو به‌ڵێنتان پێدراوه، یان پاداشت و سزاى كرده‌وه‌كانتان هه‌مووى له (لوح المحفوظ) له ئاسمان نوسراوه.
التفاسير العربية:
فَوَرَبِّ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ إِنَّهُۥ لَحَقّٞ مِّثۡلَ مَآ أَنَّكُمۡ تَنطِقُونَ
[ فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنْطِقُونَ (٢٣) ] وه سوێند بێت به په‌روه‌ردگاری ئاسمانه‌كان و زه‌وی ئه‌مه‌ی كه هه‌واڵتان پێ ئه‌ده‌ین له هاتنى رۆژى قیامه‌ت و زیندووبوونه‌وه‌و لێپرسینه‌وه‌و پاداشت و سزا هه‌مووی حه‌قه وه‌كو چۆن ئێوه قسه ئه‌كه‌ن و هه‌ستی پێ ئه‌كه‌ن و گومانتان تیایدا نیه.
التفاسير العربية:
هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ ضَيۡفِ إِبۡرَٰهِيمَ ٱلۡمُكۡرَمِينَ
{هه‌واڵ و به‌سه‌رهاتی میوانه به‌ڕێزه‌كانی ئیبراهیم پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم - } [ هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (٢٤) ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - ئایا هه‌واڵ و به‌سه‌رهاتی میوانه به‌ڕێزه‌كانی ئیبراهیمت - صلی الله علیه وسلم - پێ گه‌یشتووه، له‌به‌ر ئه‌وه‌ی فریشته بوونه‌و به‌ڕێز بوونه، (خزمه‌ت كردنى میوان رۆژێك واجبه، س] رۆژیش سوننه‌ته، به گوێره‌ى توانا).
التفاسير العربية:
إِذۡ دَخَلُواْ عَلَيۡهِ فَقَالُواْ سَلَٰمٗاۖ قَالَ سَلَٰمٞ قَوۡمٞ مُّنكَرُونَ
[ إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ] كاتێك كه چوونه ژووره‌وه سڵاویان له ئیبراهیم - صلی الله علیه وسلم - كرد [ قَالَ سَلَامٌ ] ئه‌میش به باشتر وه‌ڵامی سه‌لامه‌كه‌ی دانه‌وه [ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (٢٥) ] به‌ڵام فه‌رمووی: ئێوه كه‌سانێكی نه‌ناسراون من ناتانناسم، چونكه (جبریل و میكائیل و ئیسرافیل) له‌سه‌ر شێوه‌ى گه‌نجى زۆر جوان هاتن بۆ لاى.
التفاسير العربية:
فَأَوۡجَسَ مِنۡهُمۡ خِيفَةٗۖ قَالُواْ لَا تَخَفۡۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَٰمٍ عَلِيمٖ
[ فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ] وه كاتێك كه بینی ناخۆن هه‌ستی به ترس كرد لێیان له‌به‌ر ئه‌وه‌ی كه‌سێك نمه‌كی كه‌سێكی نه‌كردایه مانای وایه كه بۆ خێر نه‌هاتووه‌و بۆ شه‌ڕو خراپه هاتووه [ قَالُوا لَا تَخَفْ ] ئه‌وانیش كه زانیان لێیان ترسا، وتیان: مه‌ترسێ ئه‌ی ئیبراهیم - صلی الله علیه وسلم - [ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (٢٨) ] خۆیان پێ ناساند كه ئێمه مه‌لائیكه‌تین له‌لای خوای گه‌وره‌وه هاتووین وه موژده‌یان پێدا به منداڵێكی زانا كه ئیسحاق بوو.
التفاسير العربية:
فَأَقۡبَلَتِ ٱمۡرَأَتُهُۥ فِي صَرَّةٖ فَصَكَّتۡ وَجۡهَهَا وَقَالَتۡ عَجُوزٌ عَقِيمٞ
[ فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (٢٩) ] خێزانه‌كه‌یشی له‌سه‌رسوڕماندا به قیژان و بانگ كردن و هاوار كردنه‌وه هات و دای به رووی خۆیداو وتی: من له گه‌نجیدا منداڵم نه‌بووه ئێستا چۆن له‌م ته‌مه‌نه پیرییه كه پیره‌ژنێكی نه‌زۆكم منداڵم ئه‌بێ، وتراوه ته‌مه‌نى(٩٠) یان (٩٩) ساڵ بووه، ته‌مه‌نى ئیبڕاهیم - صلی الله علیه وسلم - (١٠٠) یان (١٢٠) ساڵ بووه.
التفاسير العربية:
قَالُواْ كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِۖ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡحَكِيمُ ٱلۡعَلِيمُ
[ قَالُوا كَذَلِكِ قَالَ رَبُّكِ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (٣٠) ] وتیان: به‌ڵێ به‌م شێوازه‌یه كه پێمان وتى وه هه‌واڵمان پێدایت، وه خوای گه‌وره‌ش وای فه‌رمووه‌و سه‌رسام مه‌به، وه هه‌ر خوای گه‌وره زۆر خوایه‌كی كاربه‌جێ و زانایه‌و ئیشه‌كانی پڕه له حیكمه‌ت.
التفاسير العربية:
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
[ مُسَوَّمَةً عِنْدَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (٣٤) ] ئه‌و به‌ردانه هه‌مووی دیاریكراو و نیشانكراوه هه‌موو به‌ردێ ناوی ئه‌و كه‌سه‌ی پێوه‌یه كه تێی ئه‌گرن له‌لایه‌ن خوای گه‌وره‌وه بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه زیادڕه‌ویان كردووه له كوفرو تاوان و سه‌رپێچیدا.
التفاسير العربية:
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
[ وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (٣٧) ] وه نیشانه‌یشمان به‌جێهێشت بۆ ئه‌و كه‌سانه‌ی كه له سزای به ئێش و ئازاری خوای گه‌وره ئه‌ترسێن تا ئه‌م سزایه ببێته په‌ندو نیشانه‌یه‌ك بۆ كه‌سانی تر، كه خواى گه‌وره شوێنه‌كه‌ى كردن به ده‌ریاچه‌یه‌كى بۆگه‌نى پیس.
التفاسير العربية:
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
{له‌ناوبردنى فیرعه‌ون و شوێنكه‌وتوانى} [ وَفِي مُوسَى إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَى فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ (٣٨) ] وه له موسایشدا - صلی الله علیه وسلم - به‌ڵگه‌و نیشانه‌ی ئاشكرا هه‌یه له‌سه‌ر تاك و ته‌نهایى و تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره كاتێك ناردمان بۆ لای فیرعه‌ون به به‌ڵگه‌و موعجیزه‌ی ڕوون و ئاشكرا كه گۆچانه‌كه‌و ئه‌و نیشانانه‌ی تر بوون كه پێی بوو.
التفاسير العربية:
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
[ فَتَوَلَّى بِرُكْنِهِ ] فیرعه‌ونیش پشتی تێكردو ڕۆیشت بۆ لای سه‌ربازو هێزه‌كانی و خۆى به‌وان به‌هێز كرد [ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٣٩) ] بۆ ئه‌وه‌ی سه‌ر له خه‌ڵكى بشێوێنێ وتی: ئه‌م پیاوه واته: موسا یان جادووگه‌ره یان شێته‌و تێكچووه.
التفاسير العربية:
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
[ فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (٤٠) ] خوای گه‌وره ئه‌فه‌رمووێ: خۆی و سه‌ربازه‌كانیمان برده‌وه‌و فڕێمان دانه ناو ده‌ریاكه‌وه، وه ئه‌و تا ڕۆژی قیامه‌ت لۆمه ئه‌كرێ له‌به‌ر ئه‌وه‌ی كافر بووه.
التفاسير العربية:
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
{له‌ناوبردنى قه‌ومى هود پێغه‌مبه‌ر - صلی الله علیه وسلم -} [ وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (٤١) ] وه قه‌ومی (عاد)یش به‌هه‌مان شێوه له‌وانیش به‌ڵگه‌و نیشانه‌ی ته‌واو هه‌یه له‌سه‌ر تاك و ته‌نهایی و تواناو ده‌سه‌ڵاتی خوای گه‌وره كاتێك كه بایه‌كی نه‌زۆكمان نارده سه‌ریان كه هیچ خێرێكی تیادا نه‌بووه، بایه‌ك نه‌بووه كه باران هه‌ڵگرێ، به‌ڵكو بۆ سزادان بووه.
التفاسير العربية:
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
[ فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ ] ئه‌وانیش سه‌ركه‌شی و خۆبه‌گه‌وره‌زانیان كرد له فه‌رمانی خوای گه‌وره [ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنْظُرُونَ (٤٤) ] ئه‌مانیش خوای گه‌وره سزاو ده‌نگێكی بۆ ناردن و له‌ناوی بردن و ئه‌وان ته‌ماشایان ئه‌كردو به‌چاوی خۆیان سزاكه‌یان بینی.
التفاسير العربية:
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
[ فَمَا اسْتَطَاعُوا مِنْ قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنْتَصِرِينَ (٤٥) ] كه خوای گه‌وره له‌ناوی بردن توانای ئه‌وه‌یان نه‌بوو كه هه‌ستنه‌وه‌و رابكه‌ن، وه كه‌سانێكیش نه‌بوو جگه له خۆیان بتوانێ سه‌ریان بخات و له سزای خوای گه‌وره بیانپارێزێ و قه‌ده‌غه‌یان بكات.
التفاسير العربية:
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
[ وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ ] وه ئاسمانیشمان دروست كردووه به‌هێزو توانا، (أَيْدٍ) جیاوازه له (يَدْ)، (يَدْ) واته: ده‌ست (أَيْدٍ) واته: به‌هێز [ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (٤٧) ] وه ئێمه به‌رده‌وام فراوانی ئه‌كه‌ینه‌وه‌و توانای فراوان كردنه‌وه‌مان هه‌یه‌و به‌رزمان كردۆته‌وه‌و به‌بێ كۆڵه‌كه رامانگرتووه.
التفاسير العربية:
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
[ وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (٤٨) ] وه زه‌ویشمان ڕاخستووه وه‌كو فه‌رش و ڕاخه‌ر بۆ دروستكراوه‌كان، كه باشترین ڕاخه‌ر ئێمه‌ین كه به‌م شێوازه ڕامانخستووه‌و وه‌كو بێشكه‌مان لێكردووه‌و كه‌سی تر ئه‌و توانایه‌ی نیه.
التفاسير العربية:
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
[ وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ (٥١) ] وه ئێوه له‌گه‌ڵ (الله)دا هیچ خوایه‌كی تر بڕیار مه‌ده‌ن له‌به‌ر ئه‌وه‌ی من ترسێنه‌رێكی ئاشكرام بۆ ئێوه، ئه‌گه‌ر شه‌ریك بۆ خوا دانێن خوای گه‌وره سزاتان ئه‌دات و له‌ناوتان ئه‌بات.
التفاسير العربية:
كَذَٰلِكَ مَآ أَتَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُواْ سَاحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٌ
[ كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (٥٢) ] به‌م شێوازه ئوممه‌تانى تریش هیچ كامێكیان پێغه‌مبه‌رێكیان بۆ نه‌ڕۆیشتووه ئیلا وتوویانه ئه‌مه یان جادووگه‌ره یان شێته.
التفاسير العربية:
أَتَوَاصَوۡاْ بِهِۦۚ بَلۡ هُمۡ قَوۡمٞ طَاغُونَ
[ أَتَوَاصَوْا بِهِ ] ئایا ئه‌م ئوممه‌تانه وه‌سێتیان بۆ یه‌كتری كردووه كه به‌و شێوازه وه‌ڵامی پێغه‌مبه‌ره‌كانیان بده‌نه‌وه؟ ئایا له‌سه‌ر ئه‌م شته ڕێككه‌وتوون؟ خۆ ئه‌وان یه‌كتریان نه‌بینیوه ئیتر بۆ وه‌ڵامیان بۆ پێغه‌مبه‌رانیان وه‌كو یه‌ك بووه؟ [ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (٥٣) ] نه‌خێر به‌ڵكو ئه‌مانه كه‌سانێكن كه توغیانیان كردووه‌و سنووریان به‌زاندووه له كوفر كردن به خوای گه‌وره بۆیه قسه‌كانیان وه‌كو یه‌ك بووه.
التفاسير العربية:
فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ فَمَآ أَنتَ بِمَلُومٖ
[ فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنْتَ بِمَلُومٍ (٥٤) ] ئه‌ی محمد - صلی الله علیه وسلم - وه تۆ پشتیان تێ بكه و مشتومڕیان له‌گه‌ڵدا مه‌كه، په‌یامی خوای گه‌وره‌ت گه‌یاندووه لای خوای گه‌وره تۆ لۆمه‌كراو نیت له‌به‌ر ئه‌وه‌ی ئه‌ركی سه‌رشانی خۆتت جێبه‌جێ كردووه.
التفاسير العربية:
مَآ أُرِيدُ مِنۡهُم مِّن رِّزۡقٖ وَمَآ أُرِيدُ أَن يُطۡعِمُونِ
[ مَا أُرِيدُ مِنْهُمْ مِنْ رِزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَنْ يُطْعِمُونِ (٥٧) ] من داوای ڕزق و ڕۆزیم له‌وان نه‌كردووه وه داوایش ناكه‌م كه خواردنم پێ ببه‌خشن له‌به‌ر ئه‌وه‌ی خوای گه‌وره ده‌وڵه‌مه‌ندو بێ پێویسته‌و هه‌ر ئه‌و ڕۆزیده‌ره.
التفاسير العربية:
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُواْ ذَنُوبٗا مِّثۡلَ ذَنُوبِ أَصۡحَٰبِهِمۡ فَلَا يَسۡتَعۡجِلُونِ
[ فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (٥٩) ] به دڵنیایی ئه‌وانه‌ی كه سته‌میان كردووه‌و شه‌ریكیان بۆ خوای گه‌وره داناوه ئه‌مانیش به‌شی خۆیان له سزا بۆ هه‌یه وه‌كو سزای هاوه‌ڵه‌كانی پێش خۆیان، بۆیه با په‌له نه‌كه‌ن و داوای سزای خوای گه‌وره نه‌كه‌ن
التفاسير العربية:
فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن يَوۡمِهِمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
[ فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (٦٠) ] وه‌یل و هه‌ڕه‌شه‌و سزاو دۆزه‌خ بۆ ئه‌و كافرانه له‌و ڕۆژه‌ی كه هه‌ڕه‌شه‌یان لێ ئه‌كرێ كه ڕۆژی قیامه‌ته له‌وێ خوای گه‌وره سزایان ئه‌دات، والله أعلم.
التفاسير العربية:
ترجمة معاني سورة: الذاريات
ترجمة معاني القرآن الكريم - الترجمة الكردية - صلاح الدين - فهرس التراجم
ترجمة معاني القرآن الكريم إلى اللغة الكردية، ترجمها صلاح الدين عبدالكريم.