ترجمة معاني آية 4 سورة الفاتحة - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 4

مٰلِكِ یَوْمِ الدِّیْنِ ۟ؕ

الله بلند مرتبه مالک همه‌چیز در روز قیامت است، روزی‌که هیچ‌کس نسبت به دیگری مالک ذره‌ای نیست. بنابراین «یوم الدین»: روز جزا و حسابرسی است.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• افتتح الله تعالى كتابه بالبسملة؛ ليرشد عباده أن يبدؤوا أعمالهم وأقوالهم بها طلبًا لعونه وتوفيقه.

الله تعالی، کتابش را با بسمله آغاز کرد؛ تا بندگانش را راهنمایی کند که اعمال و اقوال خویش را برای طلب یاری و توفیق او تعالی، با این کلمه شروع کنند.

• من هدي عباد الله الصالحين في الدعاء البدء بتمجيد الله والثناء عليه سبحانه، ثم الشروع في الطلب.

از روش بندگان نيكوكار الله اين است كه دعای خویش را با ستایش و بزرگ شمردن الله متعال آغاز می کنند، سپس خواسته ى خویش را می طلبند.

• تحذير المسلمين من التقصير في طلب الحق كالنصارى الضالين، أو عدم العمل بالحق الذي عرفوه كاليهود المغضوب عليهم.

هشدار به مسلمانان از اینکه مبادا مانند مسیحیان گمراه، در طلب حقیقت کوتاهی کنند، یا مانند یهودیان و کسانی‌که مورد خشم قرار گرفتند، پس از آنکه حق را شناختند بدان عمل نکنند.

• دلَّت السورة على أن كمال الإيمان يكون بإخلاص العبادة لله تعالى وطلب العون منه وحده دون سواه.

این سوره دلالت دارد بر اینکه ایمان کامل، با خالص گردانیدن عبادت برای الله متعال و طلب یاری از او به تنهایی و بدون مددخواهی از دیگران محقق می‌شود.