ترجمة معاني آية 34 سورة النحل - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 34

فَاَصَابَهُمْ سَیِّاٰتُ مَا عَمِلُوْا وَحَاقَ بِهِمْ مَّا كَانُوْا بِهٖ یَسْتَهْزِءُوْنَ ۟۠

آن‌گاه کیفرهای اعمالی که انجام می‌دادند بر آنها نازل شد، و عذابی‌که وقتی به آن پند داده می‌شدند آن را مسخره می‌کردند آنها را احاطه کرد.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• فضيلة أهل العلم، وأنهم الناطقون بالحق في الدنيا ويوم يقوم الأشهاد، وأن لقولهم اعتبارًا عند الله وعند خلقه.

فضیلت علما، و اینکه آنها در دنیا و نیز در روزی‌که گواهان به‌پا می‌خیزند حق را می‌گویند، و سخن‌شان نزد الله و نزد مخلوقاتش معتبر است.

• من أدب الملائكة مع الله أنهم أسندوا العلم إلى الله دون أن يقولوا: إنا نعلم ما كنتم تعملون، وإشعارًا بأنهم ما علموا ذلك إلا بتعليم من الله تعالى.

از ادب فرشتگان در برابر الله این است که علم را به الله نسبت دادند به جای اینکه بگویند: آنچه را که شما می‌دانید ما نیز می‌دانیم، و اعلام نمودند ‌که علم را جز به آموزش از جانب الله تعالی نیاموخته‌اند.

• من كرم الله وجوده أنه يعطي أهل الجنة كل ما تمنوه عليه، حتى إنه يُذَكِّرهم أشياء من النعيم لم تخطر على قلوبهم.

یکی از مظاهر کرم و بخشش الله این است که آنچه را بهشتیان آرزو کنند به آنها می‌دهد، حتی او تعالی نعمت‌هایی را به یادشان می‌آورد که هرگز به ذهن‌شان خطور نکرده است.

• العمل هو السبب والأصل في دخول الجنة والنجاة من النار، وذلك يحصل برحمة الله ومنَّته على المؤمنين لا بحولهم وقوتهم.

سبب و اساس ورود به بهشت و نجات از جهنم عمل است، و این امر به رحمت و نعمت‌ بخشی الله بر مؤمنان به دست می‌آید نه به نیرو و قدرت خودشان.