ترجمة معاني آية 62 سورة المؤمنون - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 62

وَلَا نُكَلِّفُ نَفْسًا اِلَّا وُسْعَهَا وَلَدَیْنَا كِتٰبٌ یَّنْطِقُ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

و هیچ‌کس را جز به اندازۀ عملی که در توانش است مکلف نمی‌کنیم، و نزد ما کتابی است که عمل هر عاملی را در آن ثبت کرده‌ایم، و به حقی که هیچ تردیدی در آن نیست سخن می‌گوید، و آنها نه با کاستن نیکی‌هایشان، و نه با افزودن بر بدی‌های‌شان مورد ستم قرار نمی‌گیرند.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• خوف المؤمن من عدم قبول عمله الصالح.

ترس مؤمن از پذیرفته ‌نشدن عمل صالحش.

• سقوط التكليف بما لا يُسْتطاع رحمة بالعباد.

سقوط تکلیف خارج از توان، رحمتی به بندگان است.

• الترف مانع من موانع الاستقامة وسبب في الهلاك.

خوش گذرانی (همراه با اسراف) یکی از موانع استقامت و پایداری، و سببی برای نابودی است.

• قصور عقول البشر عن إدراك كثير من المصالح.

ناتوانی عقل بشر از ادراک بسیاری مصالح.