ترجمة معاني آية 47 سورة الزمر - الترجمة الفارسية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - موسوعة القرآن الكريم

آية: 47

وَلَوْ اَنَّ لِلَّذِیْنَ ظَلَمُوْا مَا فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا وَّمِثْلَهٗ مَعَهٗ لَافْتَدَوْا بِهٖ مِنْ سُوْٓءِ الْعَذَابِ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ ؕ— وَبَدَا لَهُمْ مِّنَ اللّٰهِ مَا لَمْ یَكُوْنُوْا یَحْتَسِبُوْنَ ۟

اگر ستمكارانِ مشرک و گناهکار تمام چيزهايى كه در زمين است از جمله چیزهای گرانبها و اموال و غيره و چند برابر آن را داشته باشند، حاضر خواهند بود همه ی آن ها را در برابر رهايى خود از عذاب شديدی که پس از زنده شدن در روز قيامت می بینند فديه دهند، اما چنین امکانی برایشان فراهم نیست، و به فرض این که چنین چیزی داشته باشند از آن ها پذیرفته نمی شود، و از جانب الله، شكنجه و عذابی برایشان جلوه گر و پديدار مى شود كه گمانش را نمی کردند.

من فوائد الآيات في هذه الصفحة:

• النوم والاستيقاظ درسان يوميان للتعريف بالموت والبعث.

خواب و بیداری دو درس روزانه برای شناساندن مرگ و رستاخیز هستند.

• إذا ذُكِر الله وحده عند الكفار أصابهم ضيق وهمّ؛ لأنهم يتذكرون ما أمر به وما نهى عنه وهم معرضون عن هذا كله.

هرگاه الله به تنهایی نزد کافران یاد شود دل‌تنگ و اندوهگین می‌شوند؛ زیرا به اوامر و نواهی الله یادآوری می‌شوند درحالی‌که از تمام این موارد رویگردان هستند.

• يتمنى الكافر يوم القيامة افتداء نفسه بكل ما يملك مع بخله به في الدنيا، ولن يُقْبل منه.

کافر در روز قیامت برای نجات خود تمنای بخشيدن تمام دارایی دنیوی اش را می کند که نسبت به بخشش آن (در دنبا) بخل می ورزید، اما هرگز از او پذیرفته نخواهد شد.