ترجمة معاني سورة عبس - الترجمة الطاجيكية - مركز رواد الترجمة - موسوعة القرآن الكريم

سورة عبس - Сураи Абаса (Рӯй турш кард)

آية: 1

عَبَسَ وَتَوَلَّىٰٓ

[Паёмбар] чеҳра дар ҳам кашид ва рӯй баргардонд

آية: 2

أَن جَآءَهُ ٱلۡأَعۡمَىٰ

Аз ин ки он нобино [Абдуллоҳ ибни Умми Мактум] наздаш омад

آية: 3

وَمَا يُدۡرِيكَ لَعَلَّهُۥ يَزَّكَّىٰٓ

Ва [эй Паёмбар] ту чи медонӣ? Чи басо ӯ [аз гуноҳонаш] пок шавад

آية: 4

أَوۡ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ ٱلذِّكۡرَىٰٓ

Ё панд гирад ва ин панд ба судаш бошад

آية: 5

أَمَّا مَنِ ٱسۡتَغۡنَىٰ

Аммо он ки [аз имон] бениёзӣ меварзад

آية: 6

فَأَنتَ لَهُۥ تَصَدَّىٰ

Пас, ту ба ӯ рӯ меоварӣ

آية: 7

وَمَا عَلَيۡكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ

Дар ҳоле ки агар ӯ худро [аз куфр] пок насозад, эроде бар ту нест

آية: 8

وَأَمَّا مَن جَآءَكَ يَسۡعَىٰ

Аммо касе, ки шитобон ба суроғи ту меояд

آية: 9

وَهُوَ يَخۡشَىٰ

Ва [аз Аллоҳ таоло] метарсад

آية: 10

فَأَنتَ عَنۡهُ تَلَهَّىٰ

Пас, ту аз ӯ ғофил мешавӣ [ва ба дигарон мепардозӣ]

آية: 11

كَلَّآ إِنَّهَا تَذۡكِرَةٞ

Ҳаргиз чунин нест; бе гумон, ин [оёт барои] тазаккур ва ёдоварӣ аст

آية: 12

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Пас, ҳар ки бихоҳад, аз он панд гирад

آية: 13

فِي صُحُفٖ مُّكَرَّمَةٖ

Дар саҳифаҳои арҷманде [сабт] аст

آية: 14

مَّرۡفُوعَةٖ مُّطَهَّرَةِۭ

[Дар ҷойгоҳе] Баландпоя ва покиза [аз палидӣ]

آية: 15

بِأَيۡدِي سَفَرَةٖ

Дар дасти сафирон [-и ваҳй] аст

آية: 16

كِرَامِۭ بَرَرَةٖ

[Ки] бузургвору накукоранд

آية: 17

قُتِلَ ٱلۡإِنسَٰنُ مَآ أَكۡفَرَهُۥ

Марг бар инсон [-и кофир, ки] чи қадар носипос аст!

آية: 18

مِنۡ أَيِّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥ

[Аллоҳ таоло] Ӯро аз чи чиз офаридааст?

آية: 19

مِن نُّطۡفَةٍ خَلَقَهُۥ فَقَدَّرَهُۥ

Ӯро аз нутфа [-и ночизе] офарид ва сипас мавзунаш сохт

آية: 20

ثُمَّ ٱلسَّبِيلَ يَسَّرَهُۥ

Он гоҳ роҳро барояш осон намуд

آية: 21

ثُمَّ أَمَاتَهُۥ فَأَقۡبَرَهُۥ

Он гоҳ [пас аз поёни умр] ӯро миронд ва дар қабр [пинҳон] намуд

آية: 22

ثُمَّ إِذَا شَآءَ أَنشَرَهُۥ

Сипас ҳар гоҳ бихоҳад, ӯро [зинда мекунад ва] бармеангезад

آية: 23

كَلَّا لَمَّا يَقۡضِ مَآ أَمَرَهُۥ

Ҳаргиз чунин нест [ки ӯ мепиндорад]. Ӯ ҳанӯз он чиро, ки [Аллоҳ таоло] фармон дода, ба ҷой наовардааст

آية: 24

فَلۡيَنظُرِ ٱلۡإِنسَٰنُ إِلَىٰ طَعَامِهِۦٓ

Пас, инсон бояд ба ғизои хеш [ва офариниши он] бингарад

آية: 25

أَنَّا صَبَبۡنَا ٱلۡمَآءَ صَبّٗا

Мо оби фаровон [аз осмон] фуру рехтем

آية: 26

ثُمَّ شَقَقۡنَا ٱلۡأَرۡضَ شَقّٗا

Сипас заминро аз ҳам шикофтем

آية: 27

فَأَنۢبَتۡنَا فِيهَا حَبّٗا

Он гоҳ дар он дона [-ҳои фаровон] рӯёнидем

آية: 28

وَعِنَبٗا وَقَضۡبٗا

Ва ангуру сабзӣ [хӯрокии бисёр]

آية: 29

وَزَيۡتُونٗا وَنَخۡلٗا

Ва зайтуну нахл

آية: 30

وَحَدَآئِقَ غُلۡبٗا

Ва боғҳое [анбуҳ ва] пурдарахт

آية: 31

وَفَٰكِهَةٗ وَأَبّٗا

Ва [анвои] мева ва алаф [падид овардем]

آية: 32

مَّتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

[Ҳамаи инҳо] Барои баҳрагирии шумо ва чаҳорпоёнатон аст

آية: 33

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلصَّآخَّةُ

Пас, ҳангоме ки [он] садои боҳайбати [-и қиёмат] фаро расад

آية: 34

يَوۡمَ يَفِرُّ ٱلۡمَرۡءُ مِنۡ أَخِيهِ

Рӯзе, ки инсон аз бародараш мегурезад

آية: 35

وَأُمِّهِۦ وَأَبِيهِ

Ва аз модараш ва аз падараш

آية: 36

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَبَنِيهِ

Ва аз занаш ва писаронаш [низ мегурезад]

آية: 37

لِكُلِّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ يَوۡمَئِذٖ شَأۡنٞ يُغۡنِيهِ

Дар он рӯз ҳар касро корест, ки ӯро ба худ машғул медорад

آية: 38

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ مُّسۡفِرَةٞ

Чеҳраҳое дар он рӯз кушода ва равшан аст

آية: 39

ضَاحِكَةٞ مُّسۡتَبۡشِرَةٞ

[Ба хотири неъмату раҳмати Аллоҳ таоло] хандону шод аст

آية: 40

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذٍ عَلَيۡهَا غَبَرَةٞ

Ва чеҳраҳое дар он рӯз ғуборолуд аст

آية: 41

تَرۡهَقُهَا قَتَرَةٌ

Сиёҳӣ [ва торикӣ] онҳоро пӯшонидааст

آية: 42

أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡكَفَرَةُ ٱلۡفَجَرَةُ

Инон ҳамон кофирони бадкирдоранд