অৰ্থানুবাদ ছুৰা ছুৰা আল-ক্বিয়ামাহ - উজবেক অনুবাদ- মুহাম্মদ ছাদিক - আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ বিশ্বকোষ

Қиёмат сураси

আয়াত: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни билан қасам.

আয়াত: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Ва маломатчи нафс билан қасам.

আয়াত: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

(Кофир) Инсон Бизни унинг суякларини жамлаб олмас, деб ўйларми?

আয়াত: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Албатта, Биз унинг бармоқ учларини ҳам асл ҳолига келтиришга қодирмиз.

আয়াত: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Балки, инсон келажакда фисқу фужур қилишни хоҳлайдир.

আয়াত: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни қачон? — деб сўрайдир.

আয়াত: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Қачонки кўз лол қолиб қўрқинчга тўлса.

আয়াত: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ва ой тутилса.

আয়াত: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Ва қуёш билан ой жамланса.

আয়াত: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

Ўшал кунда инсон: «Қочар жой қаерда?» деб қоладир.

আয়াত: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Йўқ! Қочар жой йўқдир!

আয়াত: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

У кунда жойлашув фақат Роббинг ҳузурида бўладир.

আয়াত: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

У кунда инсонга аввалу охир қилган ишларининг хабари бериладир.

আয়াত: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Ҳа, инсон ўз нафсига қарши ўзи шоҳиддир.

আয়াত: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

Ва агар узрларини тўкиб солса ҳам.

আয়াত: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Сен шошилиб у билан тилингни қимирлатма.

আয়াত: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Албатта, у(Қуръон)ни жамлаш ва ўқиб бериш Бизнинг зиммамизда.

আয়াত: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Бас, Биз уни ўқисак, қироатига зеҳн солиб тур.

আয়াত: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Сўнгра у(Қуръон)ни баён қилиб бериш ҳам Бизнинг зиммамизда.

আয়াত: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Йўқ! Балки сизлар шошар дунёни яхши кўрасизлар.

আয়াত: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ва охиратни тарк этасизлар.

আয়াত: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

У кунда чиройли юзлар бор.

আয়াত: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Ўз Роббисига назар солувчилар.

আয়াত: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Ва у кунда тиришиб-буришган юзлар ҳам бор.

আয়াত: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Ўзларига умуртқасини синдирадиган иш бўлишига ишонарлар.

আয়াত: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Йўқ! Вақтики, (жон) ҳалқумга келса.

আয়াত: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Ва «Ким буни қутқарар?» дейилса.

আয়াত: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Ва, албатта, бу фироқ эканлигига ишонса.

আয়াত: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Ва болдирлар бир-бирига алмашса.

আয়াত: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

У кунда ҳайдаб бориш жойи Роббинг ҳузуридадир.

(Яъни, жони ҳалқумига келиб қолганда, уни ҳаётда олиб қолиш учун барча чора кўрилади, Ким қутқараркин, деб илтижо қилинади. Лекин иложи бўлмай фироқ вақти келганига ишонч ҳосил бўлади. Жон чиққанда эса оёқлар жонсиз бўлиб бир-бирига чалмашади.)

আয়াত: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Бас, у тасдиқламади ва намоз ўқимади.

আয়াত: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Ва лекин ёлғонга чиқарди ва юз ўгирди.

আয়াত: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Сўнг ўз аҳлига керилиб борди.

আয়াত: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

আয়াত: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Яна ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

আয়াত: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Инсон беҳуда тарк қилинишликнинг ҳисобини қилурми?

আয়াত: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

У манийдан оққан нутфа бўлмаганмиди?

আয়াত: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Сўнг алақа бўлди. Бас, беками-кўст этиб яратди.

আয়াত: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Бас, ундан жуфтни — эркак ва аёлни яратди.

আয়াত: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Шундай Зот ўликларни тирилтиришга қодир эмасми?!