অর্থসমূহের অনুবাদ সূরা সূরা আন-নাযেআত - কুরআনুল কারীমের সংক্ষিপ্ত তাফসীরের ফার্সি ভাষায় অনুবাদ - আল-কুরআনুল কারীম বিশ্বকোষ

سوره نازعات

সূরার কতক উদ্দেশ্য:

التذكير بالله واليوم الآخر.

الله متعال و آخرت را به یاد آوردن.

---

আয়াত: 1

وَالنّٰزِعٰتِ غَرْقًا ۟ۙ

الله به فرشتگانی که ارواح کافران را با شدت و زور می‌کِشند سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 2

وَّالنّٰشِطٰتِ نَشْطًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که ارواح مؤمنان را با سهولت و آسانی درمی‌آورند سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 3

وَّالسّٰبِحٰتِ سَبْحًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که به فرمان الله از آسمان به‌سوی زمین می‌آیند سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 4

فَالسّٰبِقٰتِ سَبْقًا ۟ۙ

و به فرشتگانی که در ادای فرمان الله از یکدیگر سبقت می‌گیرند سوگند یاد فرمود.

আয়াত: 5

فَالْمُدَبِّرٰتِ اَمْرًا ۟ۘ

و به فرشتگانی که احکامی را که الله بر آنها فرمان می‌دهد اجرا می‌کنند، مانند فرشتگان گماشته‌شده بر اعمال بندگان سوگند یاد فرمود؛ به تمام این فرشتگان سوگند یاد فرمود که به‌طور قطع آنها را برای حساب و جزا برخواهد انگیخت.

আয়াত: 6

یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ ۟ۙ

روزی‌که زمین هنگام دمیدن اول تکان می‌خورَد.

আয়াত: 7

تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ ۟ؕ

در پی این دمیدن، دمیدنی دوم می‌آید.

আয়াত: 8

قُلُوْبٌ یَّوْمَىِٕذٍ وَّاجِفَةٌ ۟ۙ

دل های کافران و فاسقان در آن روز هراسان است.

আয়াত: 9

اَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ۟ۘ

اثر ذلت در چشمان‌شان آشکار می‌گردد.

আয়াত: 10

یَقُوْلُوْنَ ءَاِنَّا لَمَرْدُوْدُوْنَ فِی الْحَافِرَةِ ۟ؕ

و می‌گفتند: آیا پس از اینکه مُردیم به زندگی بازمی‌گردیم.

আয়াত: 11

ءَاِذَا كُنَّا عِظَامًا نَّخِرَةً ۟ؕ

آیا پس از اینکه استخوان‌های پوسیده و پوچ شدیم بازمی‌گردیم؟!

আয়াত: 12

قَالُوْا تِلْكَ اِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ۟ۘ

گفتند: اگر بازگردیم این بازگشتی زیان‌آور است، که صاحبش فریب‌خورده است.

আয়াত: 13

فَاِنَّمَا هِیَ زَجْرَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ

کار رستاخیز آسان است، زیرا فقط یک صدا از فرشتۀ موظّف به دمیدن است.

আয়াত: 14

فَاِذَا هُمْ بِالسَّاهِرَةِ ۟ؕ

به‌ناگاه همگی پس از اینکه در دل زمین مرده بودند بر روی زمین زنده می‌شوند.

আয়াত: 15

هَلْ اَتٰىكَ حَدِیْثُ مُوْسٰی ۟ۘ

- ای رسول- آیا قصۀ موسی علیه السلام با پروردگارش و با دشمن او فرعون به تو رسید؟!

আয়াত: 16

اِذْ نَادٰىهُ رَبُّهٗ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی ۟ۚ

آن‌گاه که پروردگارش سبحانه او را در وادی پاک طُوی ندا داد.

এই পৃষ্ঠার আয়াতগুলোর কতক ফায়দা:

• التقوى سبب دخول الجنة.

تقوا سبب ورود به بهشت است.

• تذكر أهوال القيامة دافع للعمل الصالح.

یادآوری هول و هراس قیامت، انگیزۀ انجام عمل صالح است.

• قبض روح الكافر بشدّة وعنف، وقبض روح المؤمن برفق ولين.

قبض روح کافر به شدت و زور، و قبض روح مؤمن با نرمی و مهربانی.

আয়াত: 17

اِذْهَبْ اِلٰی فِرْعَوْنَ اِنَّهٗ طَغٰی ۟ؗۖ

و به او فرمود: به‌سوی فرعون برو، که در ستم و گردنکشی از حد گذشته است.

আয়াত: 18

فَقُلْ هَلْ لَّكَ اِلٰۤی اَنْ تَزَكّٰی ۟ۙ

پس به او بگو: - ای فرعون- آیا می‌خواهی که از کفر و گناهان پاک شوی؟

আয়াত: 19

وَاَهْدِیَكَ اِلٰی رَبِّكَ فَتَخْشٰی ۟ۚ

و تو را به سوی پروردگارت که تو را آفریده و مورد عنایت قرار داد، راهنمایی کنم تا از او بيم داشته باشى، و آنچه مورد رضایت اوست را انجام دهی و از آنچه او را خشمگین می کند، پرهیز کنی؟

আয়াত: 20

فَاَرٰىهُ الْاٰیَةَ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس موسی علیه السلام نشانۀ بزرگ و دلالت‌کننده بر اینکه رسولی از جانب پروردگارش است، یعنی دست و عصا را بر او آشکار کرد.

আয়াত: 21

فَكَذَّبَ وَعَصٰی ۟ؗۖ

ولی فرعون این نشانه را تکذیب و از فرمان موسی علیه السلام سرپیچی کرد.

আয়াত: 22

ثُمَّ اَدْبَرَ یَسْعٰی ۟ؗۖ

سپس از ایمان به آنچه موسی -علیه السلام- آورده بود، روی گرداند و در معصیت الله متعال و مخالفت با حق کوشید.

আয়াত: 23

فَحَشَرَ ۫— فَنَادٰی ۟ؗۖ

پس قوم و پیروانش را برای مبارزه با موسی -علیه السلام- جمع کرد، و این گونه ندا بر آورد:

আয়াত: 24

فَقَالَ اَنَا رَبُّكُمُ الْاَعْلٰی ۟ؗۖ

من پروردگار برتر شما هستم، پس هیچ طاعتی برای غیر من بر شما نیست.

আয়াত: 25

فَاَخَذَهُ اللّٰهُ نَكَالَ الْاٰخِرَةِ وَالْاُوْلٰی ۟ؕ

پس الله او را برگرفت و در دنیا با غرق‌کردن در دریا، و در آخرت با وارد کردن در سخت‌ترین عذاب مجازات کرد.

আয়াত: 26

اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَعِبْرَةً لِّمَنْ یَّخْشٰی ۟ؕ۠

به‌راستی‌که در آنچه فرعون را در دنیا و آخرت با آن کیفر دادیم اندرزی است برای کسی‌که از الله می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از اندرزها سود می‌برد.

আয়াত: 27

ءَاَنْتُمْ اَشَدُّ خَلْقًا اَمِ السَّمَآءُ ؕ— بَنٰىهَا ۟۫

- ای تکذیب‌ کنندگان رستاخیز- آیا پدید آوردن شما بر الله دشوارتر است، یا ایجاد آسمان که آن را بنا کرد؟!

আয়াত: 28

رَفَعَ سَمْكَهَا فَسَوّٰىهَا ۟ۙ

و ارتفاع و بلندایش را بالا برد، و آن را مسطح، و خالی از هرگونه ترک و شکاف و عیبی قرار داد.

আয়াত: 29

وَاَغْطَشَ لَیْلَهَا وَاَخْرَجَ ضُحٰىهَا ۪۟

و شبش را آن‌گاه که خورشیدِ آن غروب می‌کند تاریک گردانید، و روشنایی‌اش را آن‌گاه که خورشید طلوع می‌کند آشکار کرد.

আয়াত: 30

وَالْاَرْضَ بَعْدَ ذٰلِكَ دَحٰىهَا ۟ؕ

و زمین را پس از اینکه آسمان را آفرید گستراند، و منافعش را در آن به ودیعه گذاشت.

আয়াত: 31

اَخْرَجَ مِنْهَا مَآءَهَا وَمَرْعٰىهَا ۪۟

آب زمین را به صورت چشمه‌هایی جاری از آن درآورد، و گیاهانی که چارپایان در آن می‌چرند در آن رویانید.

আয়াত: 32

وَالْجِبَالَ اَرْسٰىهَا ۟ۙ

و کوه‌ها را ثابت بر روی زمین قرار داد.

আয়াত: 33

مَتَاعًا لَّكُمْ وَلِاَنْعَامِكُمْ ۟ؕ

- ای مردم- تمام این موارد منافعی برای شما و دام‌های‌تان هستند، پس کسی‌که تمام این موارد را آفریده از بازگرداندن آفرینشِ دوبارۀ آنها ناتوان نیست.

আয়াত: 34

فَاِذَا جَآءَتِ الطَّآمَّةُ الْكُبْرٰی ۟ؗۖ

پس آن‌گاه که دمیدن دوم که هراسش هر چیزی را می‌پوشاند فرا رسد، و قیامت برپا شود.

আয়াত: 35

یَوْمَ یَتَذَكَّرُ الْاِنْسَانُ مَا سَعٰی ۟ۙ

همان روزی‌که انسان هر عمل خیر یا شری، را که از پیش فرستاده است به یاد می‌آورد.

আয়াত: 36

وَبُرِّزَتِ الْجَحِیْمُ لِمَنْ یَّرٰی ۟

و جهنم آورده شود و برای هرکس که آن را ببیند آشکارا نمایان شود.

আয়াত: 37

فَاَمَّا مَنْ طَغٰی ۟ۙ

اما هرکس در گمراهی، از حد بگذرد.

আয়াত: 38

وَاٰثَرَ الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ۙ

و زندگی فانی دنیا را بر زندگی جاوید آخرت ترجیح دهد.

আয়াত: 39

فَاِنَّ الْجَحِیْمَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که جایگاه او جهنم است که به‌سوی آن پناه می‌آورد.

আয়াত: 40

وَاَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهٖ وَنَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوٰی ۟ۙ

و اما کسی‌که از ایستادن در برابر پروردگارش بترسد، و نفسش را از ارتکاب حرام‌های الهی بازدارد،

আয়াত: 41

فَاِنَّ الْجَنَّةَ هِیَ الْمَاْوٰی ۟ؕ

به‌راستی‌که بهشت جایگاه او است که به‌سوی آن پناه می‌برد.

আয়াত: 42

یَسْـَٔلُوْنَكَ عَنِ السَّاعَةِ اَیَّانَ مُرْسٰىهَا ۟ؕ

- ای رسول- این منکِران رستاخیز از تو می‌پرسند: قیامت کی برپا می‌شود؟

আয়াত: 43

فِیْمَ اَنْتَ مِنْ ذِكْرٰىهَا ۟ؕ

تو دانشی از آن نداری تا برای‌شان یادآوری کنی، و این امر کار تو نیست، کار تو فقط آماده ‌شدن برای قیامت است.

আয়াত: 44

اِلٰی رَبِّكَ مُنْتَهٰىهَا ۟ؕ

دانش کاملِ قیامت فقط با پروردگارت است.

আয়াত: 45

اِنَّمَاۤ اَنْتَ مُنْذِرُ مَنْ یَّخْشٰىهَا ۟ؕ

تو فقط انذاردهنده‌ای هستی برای کسی‌که از قیامت می‌ترسد؛ زیرا چنین کسی از انذار تو سود می‌برد.

আয়াত: 46

كَاَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَهَا لَمْ یَلْبَثُوْۤا اِلَّا عَشِیَّةً اَوْ ضُحٰىهَا ۟۠

روزی‌که قیامت را آشکارا می‌بینند، گویی جز شامگاه یا صبحگاهی از یک روز در دنیا زندگی نکرده‌اند.

এই পৃষ্ঠার আয়াতগুলোর কতক ফায়দা:

• وجوب الرفق عند خطاب المدعوّ.

وجوب نرمی در خطاب کردن کسی‌که مورد دعوت قرار می‌گیرد.

• الخوف من الله وكفّ النفس عن الهوى من أسباب دخول الجنة.

ترس از الله و بازداشتن نفس از هوا و هوس، از اسباب ورود به بهشت است.

• علم الساعة من الغيب الذي لا يعلمه إلا الله.

دانش قیامت از امور غیبی است که فقط الله از آن آگاهی دارد.

• بيان الله لتفاصيل خلق السماء والأرض.

بیان الله از جزئیات آفرینش آسمان و زمین.