ترجمهٔ معانی آیه 22 سوره سوره شعراء - ترجمه آلمانی - بوبنهام - دایرة المعارف قرآن کریم

آیه: 22

وَتِلۡكَ نِعۡمَةٞ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنۡ عَبَّدتَّ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Ist das (etwa) eine Gunst, die du mir vorhältst, daß du die Kinder lsra’ils geknechtet hast?