ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور * - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی آیه: (214) سوره: سوره شعراء
وَأَنذِرۡ عَشِيرَتَكَ ٱلۡأَقۡرَبِينَ
И з о ҳ. Ушбу икки оятда Аллоҳ таоло Ўз пайғамбарига ёлғиз Аллоҳдан ўзга бирон кимса ё нарсага сиғинмасликни ва бошлаб бу Ҳақ динга ўз қариндош-уруғларини чорлашни буюрди. Шу оятлар нозил бўлиши билан Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом қариндошларини йиғиб, уларни Охират азобидан фақат ўз иймон-амаллари билангина халос бўлишлари мумкин эканлиги ҳақида огоҳлантирадилар ва жумладан ўз қизларига қараб шундай дейдилар: «Эй Фотима, қанча сўраб-ёлвормагин, Охират кунида мен сенга асқотмайман (яъни, Охират азобидан пайғамбар қизи эканинг учун эмас, балки ўз амалинг билангина қутула олурсан), дейдилар. Бу Муҳаммад алайҳис-салоту вас-саломнинг барча умматларига сабоқдир.
تفسیرهای عربی:
ترجمهٔ معانی آیه: (214) سوره: سوره شعراء
ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور - لیست ترجمه ها
ترجمه ى معانی قرآن کریم به زبان ازبکی، مترجم: علاء الدین منصور. سال چاپ: 1430هجرى قمرى. اين ترجمه با سرپرستى مرکز رواد ترجمه تصحيح شده است. و امكان اطلاع يافتن بر ترجمه ى اصلى جهت اظهار نظر، ارزيابى و پيشرفت مستمر امكان پزير است.