ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور * - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی آیه: (32) سوره: سوره لقمان
وَإِذَا غَشِيَهُم مَّوۡجٞ كَٱلظُّلَلِ دَعَوُاْ ٱللَّهَ مُخۡلِصِينَ لَهُ ٱلدِّينَ فَلَمَّا نَجَّىٰهُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ فَمِنۡهُم مُّقۡتَصِدٞۚ وَمَا يَجۡحَدُ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَّا كُلُّ خَتَّارٖ كَفُورٖ
32. Қачон (кофирларни) тоғлардек тўлқин(лар) ўраб олса, улар чин ихлос билан Аллоҳга дуо илтижо қилурлар. Энди қачонки, (Аллоҳ) уларга нажот бериб, қуруқликка (чиқарса), у ҳолда улардан (айримларигина) Тўғри Йўл тутгувчидир. Бизнинг оятларимизни инкор қилмас, магар барча хоин ва ношукур кимсаларгина (инкор қилурлар).
تفسیرهای عربی:
ترجمهٔ معانی آیه: (32) سوره: سوره لقمان
ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور - لیست ترجمه ها
ترجمه ى معانی قرآن کریم به زبان ازبکی، مترجم: علاء الدین منصور. سال چاپ: 1430هجرى قمرى. اين ترجمه با سرپرستى مرکز رواد ترجمه تصحيح شده است. و امكان اطلاع يافتن بر ترجمه ى اصلى جهت اظهار نظر، ارزيابى و پيشرفت مستمر امكان پزير است.