ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور * - لیست ترجمه ها
ترجمهٔ معانی آیه: (124) سوره: سوره توبه
وَإِذَا مَآ أُنزِلَتۡ سُورَةٞ فَمِنۡهُم مَّن يَقُولُ أَيُّكُمۡ زَادَتۡهُ هَٰذِهِۦٓ إِيمَٰنٗاۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ فَزَادَتۡهُمۡ إِيمَٰنٗا وَهُمۡ يَسۡتَبۡشِرُونَ
124. Қачон бирон сура нозил қилинса, улардан (яъни, мунофиқлардан) бўлган кимсалар (масхара қилишиб): «Қани, бу сура қайси бирларингизнинг иймонларингизни зиёда қилди?» дейишади. Бас, у (сура) иймон келтирган зотларнинг иймонларини албатта зиёда қилур ва улар шод-хуррам бўлурлар.
تفسیرهای عربی:
ترجمهٔ معانی آیه: (124) سوره: سوره توبه
ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه ى ازبکی - علاء الدین منصور - لیست ترجمه ها
ترجمه ى معانی قرآن کریم به زبان ازبکی، مترجم: علاء الدین منصور. سال چاپ: 1430هجرى قمرى. اين ترجمه با سرپرستى مرکز رواد ترجمه تصحيح شده است. و امكان اطلاع يافتن بر ترجمه ى اصلى جهت اظهار نظر، ارزيابى و پيشرفت مستمر امكان پزير است.