Traduction des sens Sourate AL-MOUTAFFIFOUN - Traduction en tadjik - 'Ârifî - Encyclopédie du Noble Coran

Сураи Мутаффифин (Камкунандагон)

Verset: 1

وَيۡلٞ لِّلۡمُطَفِّفِينَ

Вой бар камфурӯшон!

Verset: 2

ٱلَّذِينَ إِذَا ٱكۡتَالُواْ عَلَى ٱلنَّاسِ يَسۡتَوۡفُونَ

Касоне, ки чун [барои худ] аз мардум паймона мекунанд, ҳаққи худро комил мегиранд

Verset: 3

وَإِذَا كَالُوهُمۡ أَو وَّزَنُوهُمۡ يُخۡسِرُونَ

Ва ҳангоме ки [мехоҳанд] барои онон паймона ё вазн кунанд, кам мегузоранд

Verset: 4

أَلَا يَظُنُّ أُوْلَٰٓئِكَ أَنَّهُم مَّبۡعُوثُونَ

Оё онҳо гумон намекунанд, ки [қиёмат фаро мерасад ва аз қабрҳо] барангехта мешаванд

Verset: 5

لِيَوۡمٍ عَظِيمٖ

Дар рӯзе бузург?

Verset: 6

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلنَّاسُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

[Ҳамон] Рӯзе, ки мардум дар пешгоҳи Парвардигори ҷаҳониён меистанд

Verset: 7

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٖ

Ҳаргиз чунин нест [ки кофирон пиндоштаанд]! Ба ростӣ, ки номаи [аъмоли] бадкорон дар сиҷҷин аст

Verset: 8

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سِجِّينٞ

Ва ту чи донӣ, ки сиҷҷин чист?

Verset: 9

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

Verset: 10

وَيۡلٞ يَوۡمَئِذٖ لِّلۡمُكَذِّبِينَ

Дар он рӯз вой бар такзибкунандагон!

Verset: 11

ٱلَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

Онон, ки рӯзи ҷазоро [инкор ва] такзиб мекунанд

Verset: 12

وَمَا يُكَذِّبُ بِهِۦٓ إِلَّا كُلُّ مُعۡتَدٍ أَثِيمٍ

Ва ҷуз ситамкорони гунаҳкор [касе] он [рӯз]-ро такзиб намекунад

Verset: 13

إِذَا تُتۡلَىٰ عَلَيۡهِ ءَايَٰتُنَا قَالَ أَسَٰطِيرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Ҳангоме ки оёти Мо бар ӯ тиловат шавад, гӯяд: «[Ин] Афсонаҳои гузаштагон аст»

Verset: 14

كَلَّاۖ بَلۡۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُواْ يَكۡسِبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо гумон мекунанд]; балки [ба сабаби] он чӣ кардаанд, бар дилҳояшон зангор бастааст

Verset: 15

كَلَّآ إِنَّهُمۡ عَن رَّبِّهِمۡ يَوۡمَئِذٖ لَّمَحۡجُوبُونَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]. Бе гумон, онон дар он рӯз аз [дидори] Парвардигорашон маҳруманд

Verset: 16

ثُمَّ إِنَّهُمۡ لَصَالُواْ ٱلۡجَحِيمِ

Ва [баъд аз ҳисоб] мусалламан вориди дузах мешаванд

Verset: 17

ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

Онгоҳ ба эшон гуфта мешавад: «Ин [оташ] ҳамон чизест, ки онро такзиб мекардед»

Verset: 18

كَلَّآ إِنَّ كِتَٰبَ ٱلۡأَبۡرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ

Ҳаргиз чунин нест [ки онҳо мепиндоранд]; бе гумон, номаи [аъмоли] накукорон дар «илиййин» аст

Verset: 19

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا عِلِّيُّونَ

Ва ту чи донӣ, ки «илиййин» чист?

Verset: 20

كِتَٰبٞ مَّرۡقُومٞ

Китобест, ки [аъмоли бадкорон дар он] навишта шудааст

Verset: 21

يَشۡهَدُهُ ٱلۡمُقَرَّبُونَ

Ки муқаррабони [даргоҳи илоҳӣ] бар он ҳозир шаванд [ва гувоҳӣ диҳанд]

Verset: 22

إِنَّ ٱلۡأَبۡرَارَ لَفِي نَعِيمٍ

Ҳамоно накукорон дар неъмат [-ҳои биҳишт] ҳастанд

Verset: 23

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Бар тахтҳо [такя зада ва] менигаранд

Verset: 24

تَعۡرِفُ فِي وُجُوهِهِمۡ نَضۡرَةَ ٱلنَّعِيمِ

Хуррамӣ ва нишоти неъматро дар чеҳраҳояшон [мебинӣ ва] мешиносӣ

Verset: 25

يُسۡقَوۡنَ مِن رَّحِيقٖ مَّخۡتُومٍ

Онҳо аз шароби ноби муҳршуда [нӯшонида ва] сероб мешаванд

Verset: 26

خِتَٰمُهُۥ مِسۡكٞۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلۡيَتَنَافَسِ ٱلۡمُتَنَٰفِسُونَ

Муҳре, ки бар он ниҳодашуда аз мушк аст ва дар ин [шароб ва дигар неъматҳои биҳиштӣ] муштоқон [-и раҳмат] бояд бар якдигар пешӣ гиранд

Verset: 27

وَمِزَاجُهُۥ مِن تَسۡنِيمٍ

Ва омезааш аз тасним аст

Verset: 28

عَيۡنٗا يَشۡرَبُ بِهَا ٱلۡمُقَرَّبُونَ

[Ҳамон] чашмае, ки муқаррабон [-и даргоҳи илоҳӣ] аз он менӯшанд

Verset: 29

إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجۡرَمُواْ كَانُواْ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ يَضۡحَكُونَ

Ҳамоно касоне, ки ҷурму гуноҳ карданд, пайваста [дар дунё] бар касоне, ки имон оварда буданд, механдиданд

Verset: 30

وَإِذَا مَرُّواْ بِهِمۡ يَتَغَامَزُونَ

Ва ҳар гоҳ [муъминон] аз канорашон мегузаштанд, бо чашму абрӯ ба ҳам ишора мекарданд [ва ононро ба сухрия мегирифтанд]

Verset: 31

وَإِذَا ٱنقَلَبُوٓاْ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِمُ ٱنقَلَبُواْ فَكِهِينَ

Ва чун ба сӯйи хонаводаи худ бозмегаштанд, [ба хотири тамасхури муъминон] шодмону хандон буданд

Verset: 32

وَإِذَا رَأَوۡهُمۡ قَالُوٓاْ إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَضَآلُّونَ

Ва ҳангоме ки муъминонро медиданд, мегуфтанд: «Бе гумон, инон гумроҳонанд»

Verset: 33

وَمَآ أُرۡسِلُواْ عَلَيۡهِمۡ حَٰفِظِينَ

Дар ҳоле ки онон барои муроқибат [ва нигаҳбонӣ] бар муъминон фиристода нашуда буданд

Verset: 34

فَٱلۡيَوۡمَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنَ ٱلۡكُفَّارِ يَضۡحَكُونَ

Вале имрӯз касоне, ки имон овардаанд, ба кофирон механданд

Verset: 35

عَلَى ٱلۡأَرَآئِكِ يَنظُرُونَ

Бар тахтҳо [-и ороста нишаста ва ба неъматҳои илоҳӣ] менигаранд

Verset: 36

هَلۡ ثُوِّبَ ٱلۡكُفَّارُ مَا كَانُواْ يَفۡعَلُونَ

Оё кофирон [бо чашидани азоб] ҷазои он чиро, ки мекарданд, дарёфт намудаанд?