Terjemahan makna Surah Surah An-Najm - Terjemahan Berbahasa Persia - Pusat Terjemah Ruwwād - Ensiklopedia Alquran Alkarim

سوره نجم

Ayah: 1

وَالنَّجْمِ اِذَا هَوٰی ۟ۙ

سوگند به ستاره، آنگاه كه افول كند

Ayah: 2

مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوٰی ۟ۚ

که یار شما [= محمد ﷺ] هرگز گمراه نشده و به راه تباهى نیفتاده است؛

Ayah: 3

وَمَا یَنْطِقُ عَنِ الْهَوٰی ۟ؕۚ

و از روی هوای نفس سخن نمی‌گوید.

Ayah: 4

اِنْ هُوَ اِلَّا وَحْیٌ یُّوْحٰی ۟ۙ

[آنچه می‌گوید] نیست جز وحی [الهی] که به [او] وحی می‌شود.

Ayah: 5

عَلَّمَهٗ شَدِیْدُ الْقُوٰی ۟ۙ

[جبرئیل که فرشته‌اى است] پُرتوان، به او آموزش داده است.

Ayah: 6

ذُوْ مِرَّةٍ ؕ— فَاسْتَوٰی ۟ۙ

[همان فرشتۀ] خوش‌منظری كه [با چهرۀ حقیقی‌اش در برابر پیامبر] ایستاد.

Ayah: 7

وَهُوَ بِالْاُفُقِ الْاَعْلٰی ۟ؕ

در حالی که او در افق بالا [در آسمان] قرار داشت.

Ayah: 8

ثُمَّ دَنَا فَتَدَلّٰی ۟ۙ

سپس [جبرئیل] نزدیک شد؛ و نزدیک‌تر؛

Ayah: 9

فَكَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ اَوْ اَدْنٰی ۟ۚ

تا آنکه [فاصلۀ او با پیامبر] به اندازۀ طول دو کمان یا کمتر بود.

Ayah: 10

فَاَوْحٰۤی اِلٰی عَبْدِهٖ مَاۤ اَوْحٰی ۟ؕ

آنگاه [آن فرشتۀ بزرگوار] آنچه را که باید به بندۀ الله وحی می‌کرد، وحی نمود.

Ayah: 11

مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَاٰی ۟

آنچه را که [پیامبر] دید، قلبش دروغ نپنداشت.

Ayah: 12

اَفَتُمٰرُوْنَهٗ عَلٰی مَا یَرٰی ۟

آیا با او دربارۀ آنچه می‌بیند مجادله می‌کنید؟

Ayah: 13

وَلَقَدْ رَاٰهُ نَزْلَةً اُخْرٰی ۟ۙ

در حقیقت، پیامبر یک بار دیگر نیز آن فرشته را [به صورت كامل] مشاهده كرده بود.

Ayah: 14

عِنْدَ سِدْرَةِ الْمُنْتَهٰی ۟

در كنارِ [درخت بزرگ] «سِدرةُ المُنتَهی» [در آسمان هفتم]

Ayah: 15

عِنْدَهَا جَنَّةُ الْمَاْوٰی ۟ؕ

که آرامشگاه بهشت، همان‌جاست.

Ayah: 16

اِذْ یَغْشَی السِّدْرَةَ مَا یَغْشٰی ۟ۙ

آنگاه كه هاله‌اى آن درخت را پوشانده بود.

Ayah: 17

مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغٰی ۟

چشم [پیامبر، به چپ و راست] منحرف نشد و [از حد] تجاوز نكرد.

Ayah: 18

لَقَدْ رَاٰی مِنْ اٰیٰتِ رَبِّهِ الْكُبْرٰی ۟

به راستی که او برخی از بزرگ‌ترین نشانه‌هاى پروردگارش را [در آنجا] مشاهده كرد.

Ayah: 19

اَفَرَءَیْتُمُ اللّٰتَ وَالْعُزّٰی ۟ۙ

[ای مشرکان،] آیا «لات» و «عُزّی» را دیده‌اید؟

Ayah: 20

وَمَنٰوةَ الثَّالِثَةَ الْاُخْرٰی ۟

و «مَنات» آن سومین [نمادِ بی‌ارزش] را؟ [آیا هیچ سود و زیانی به شما می‌رسانند؟]

Ayah: 21

اَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْاُ ۟

آیا [ادعا می‌کنید كه] فرزند پسر برای شماست و دختر برای الله؟

Ayah: 22

تِلْكَ اِذًا قِسْمَةٌ ضِیْزٰی ۟

در این صورت، این تقسیمی ناعادلانه است.

Ayah: 23

اِنْ هِیَ اِلَّاۤ اَسْمَآءٌ سَمَّیْتُمُوْهَاۤ اَنْتُمْ وَاٰبَآؤُكُمْ مَّاۤ اَنْزَلَ اللّٰهُ بِهَا مِنْ سُلْطٰنٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَی الْاَنْفُسُ ۚ— وَلَقَدْ جَآءَهُمْ مِّنْ رَّبِّهِمُ الْهُدٰی ۟ؕ

این[نماد]ها فقط اسم‌هایی [بى‌معنا] هستند كه خود و پدرانتان با آنها [معبودهاى دروغین خود را] نام نهاده‌اید و الله هیچ دلیلی [بر حقانیت این کار] نازل نکرده است. [مشرکان، در اعتقاداتشان] فقط پیرو گمان و خواسته‌های دلِ خویشند؛ حال آنكه [موجبات] هدایت، از جانب پروردگارشان به آنان رسیده است.

Ayah: 24

اَمْ لِلْاِنْسَانِ مَا تَمَنّٰی ۟ؗۖ

آیا انسان هر چه [از شفاعت این معبودان باطل] آرزو کند برایش میسر است؟

Ayah: 25

فَلِلّٰهِ الْاٰخِرَةُ وَالْاُوْلٰی ۟۠

دنیا و آخرت از آنِ الله است [و به هر کس، هر چه را صلاح بداند می‌بخشد].

Ayah: 26

وَكَمْ مِّنْ مَّلَكٍ فِی السَّمٰوٰتِ لَا تُغْنِیْ شَفَاعَتُهُمْ شَیْـًٔا اِلَّا مِنْ بَعْدِ اَنْ یَّاْذَنَ اللّٰهُ لِمَنْ یَّشَآءُ وَیَرْضٰی ۟

چه بسیار فرشتگانی در آسمان‌ها هستند كه شفاعتشان به هیچ وجه سودمند نخواهد بود؛ مگر پس از آنكه الله، براى هر کس که بخواهد و راضی باشد، اجازه دهد.

Ayah: 27

اِنَّ الَّذِیْنَ لَا یُؤْمِنُوْنَ بِالْاٰخِرَةِ لَیُسَمُّوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ تَسْمِیَةَ الْاُ ۟

كسانى كه به آخرت باور ندارند، بر فرشتگان الهی نام دختر می‌گذارند [و آنان را دختران الله مى‌دانند].

Ayah: 28

وَمَا لَهُمْ بِهٖ مِنْ عِلْمٍ ؕ— اِنْ یَّتَّبِعُوْنَ اِلَّا الظَّنَّ ۚ— وَاِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِیْ مِنَ الْحَقِّ شَیْـًٔا ۟ۚ

آنان در موردِ این امر، [کاملاً] بى‌اطلاعند [و] فقط از حدس و گمان پیروی می‌کنند؛ در حالى كه براى [شناخت] حقیقت، گمان كافى نیست.

Ayah: 29

فَاَعْرِضْ عَنْ مَّنْ تَوَلّٰی ۙ۬— عَنْ ذِكْرِنَا وَلَمْ یُرِدْ اِلَّا الْحَیٰوةَ الدُّنْیَا ۟ؕ

پس [ای پیامبر،] تو نیز از كسى كه از یاد ما روى گردانده و فقط [لذت‌های] زندگى دنیا را مى‌خواهد، روى برتاب.

Ayah: 30

ذٰلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِّنَ الْعِلْمِ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ وَهُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدٰی ۟

نهایت درک و فهمشان همین است. بی‌تردید، پروردگارت به حال كسانى كه از راه او منحرف شده‌اند آگاه‌تر است؛ و نیز به حال راه‌یافتگان.

Ayah: 31

وَلِلّٰهِ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَمَا فِی الْاَرْضِ ۙ— لِیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَسَآءُوْا بِمَا عَمِلُوْا وَیَجْزِیَ الَّذِیْنَ اَحْسَنُوْا بِالْحُسْنٰی ۟ۚ

هر چه در آسمان‌ها و زمین است، از آنِ الله است؛ [راه خیر و شر را به انسان ارائه كرد] تا بدكاران را در برابر رفتارشان كیفر دهد و نیكوكاران را [با نعمت‌های بهشت] پاداش نیكو عطا نماید.

Ayah: 32

اَلَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ اِلَّا اللَّمَمَ ؕ— اِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِكُمْ اِذْ اَنْشَاَكُمْ مِّنَ الْاَرْضِ وَاِذْ اَنْتُمْ اَجِنَّةٌ فِیْ بُطُوْنِ اُمَّهٰتِكُمْ ۚ— فَلَا تُزَكُّوْۤا اَنْفُسَكُمْ ؕ— هُوَ اَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقٰی ۟۠

و [نیز براى] کسانی كه از گناهان بزرگ و بی‌حیایی‌ها اجتناب می‌ورزند؛ مگر لغزش‌های كم‌اهمیت [و گناهان صغیره که با توبه و عبادت بخشوده می‌شوند] كه آمرزشِ پروردگارت گسترده است؛ از همان دَم كه شما را از زمین پدید آورد و آنگاه كه به صورت جنین در شكم مادرانتان بودید، به [طبیعتِ] شما آگاه‌تر [از خودتان] است؛ پس خودستایى نكنید، كه او تعالی به حال پرهیزگاران داناتر است.

Ayah: 33

اَفَرَءَیْتَ الَّذِیْ تَوَلّٰی ۟ۙ

آیا آن کسی را که [از حق] روی برتافت دیده‌ای؟

Ayah: 34

وَاَعْطٰی قَلِیْلًا وَّاَكْدٰی ۟

و‌ اندكى انفاق كرد و [سپس] خوددارى نمود.

Ayah: 35

اَعِنْدَهٗ عِلْمُ الْغَیْبِ فَهُوَ یَرٰی ۟

آیا علم غیب دارد و [آینده را] مى‌بیند؟

Ayah: 36

اَمْ لَمْ یُنَبَّاْ بِمَا فِیْ صُحُفِ مُوْسٰی ۟ۙ

آیا از مطالب كتاب آسمانى موسى باخبر نشده است؟

Ayah: 37

وَاِبْرٰهِیْمَ الَّذِیْ وَ ۟ۙ

و [از تعلیمات] ابراهیم، كه حق [رسالت و بندگى ما] را به تمامى ادا كرد،

Ayah: 38

اَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِّزْرَ اُخْرٰی ۟ۙ

که هیچ ‌گناهکاری بارِ گناه دیگری را بر دوش نخواهد کشید؛

Ayah: 39

وَاَنْ لَّیْسَ لِلْاِنْسَانِ اِلَّا مَا سَعٰی ۟ۙ

و اینكه انسان فقط ثمرۀ تلاش [و نیت] خود را خواهد داشت؛

Ayah: 40

وَاَنَّ سَعْیَهٗ سَوْفَ یُرٰی ۟

و اینكه بى‌گمان، تلاش او [در محاسبۀ اعمالش در روز قیامت،] منظور خواهد شد؛

Ayah: 41

ثُمَّ یُجْزٰىهُ الْجَزَآءَ الْاَوْفٰی ۟ۙ

آنگاه پاداشش را به تمامى خواهند داد،

Ayah: 42

وَاَنَّ اِلٰی رَبِّكَ الْمُنْتَهٰی ۟ۙ

و اینکه بازگشت [همۀ امور] به سوی پروردگار توست؛

Ayah: 43

وَاَنَّهٗ هُوَ اَضْحَكَ وَاَبْكٰی ۟ۙ

و اوست که می‌خندانَد و می‌گریانَد؛

Ayah: 44

وَاَنَّهٗ هُوَ اَمَاتَ وَاَحْیَا ۟ۙ

و اوست که می‌میرانَد و [در آخرت] زنده می‌کند؛

Ayah: 45

وَاَنَّهٗ خَلَقَ الزَّوْجَیْنِ الذَّكَرَ وَالْاُ ۟ۙ

و هموست كه زوج نر و ماده را می‌آفریند؛

Ayah: 46

مِنْ نُّطْفَةٍ اِذَا تُمْنٰی ۪۟

از نطفه‌اى كه [در رحِم] ریخته می‌شود؛

Ayah: 47

وَاَنَّ عَلَیْهِ النَّشْاَةَ الْاُخْرٰی ۟ۙ

و پدیدآوردن دوبارۀ آنها [در قیامت نیز بر عهدۀ] الله است.

Ayah: 48

وَاَنَّهٗ هُوَ اَغْنٰی وَاَقْنٰی ۟ۙ

و اوست که [شما را] بى‌نیاز می‌کند و سرمایه می‌بخشد؛

Ayah: 49

وَاَنَّهٗ هُوَ رَبُّ الشِّعْرٰی ۟ۙ

و اوست که پروردگار [ستارۀ] «شِعْرىٰ» است؛

Ayah: 50

وَاَنَّهٗۤ اَهْلَكَ عَادَا ١لْاُوْلٰی ۟ۙ

و اوست که قوم عاد را در گذشته هلاک کرد؛

Ayah: 51

وَثَمُوْدَاۡ فَمَاۤ اَبْقٰی ۟ۙ

و قوم ثمود را [نیز نابود کرد] و [هیچ یک از آنان را] باقی نگذاشت.

Ayah: 52

وَقَوْمَ نُوْحٍ مِّنْ قَبْلُ ؕ— اِنَّهُمْ كَانُوْا هُمْ اَظْلَمَ وَاَطْغٰی ۟ؕ

و قوم نوح را كه ستمكارتر و سركش‌تر بودند نیز پیش از آن [هلاک نمود]؛

Ayah: 53

وَالْمُؤْتَفِكَةَ اَهْوٰی ۟ۙ

و شهرهاى زیر و روشده [قوم لوط] را [بالا برد و] درهم كوبید؛

Ayah: 54

فَغَشّٰىهَا مَا غَشّٰی ۟ۚ

و آنان را [با باران سنگ] ـ چنان كه باید ـ فروپوشانید؛

Ayah: 55

فَبِاَیِّ اٰلَآءِ رَبِّكَ تَتَمَارٰی ۟

حال [اى انسان،] در مورد كدام یک از نعمت‌های پروردگارت تردید روا مى‌دارى [و مجادله می‌کنی]؟

Ayah: 56

هٰذَا نَذِیْرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْاُوْلٰی ۟

این [پیامبر نیز] هشداردهنده‌اى است از [گروه] هشداردهندگان پیشین.

Ayah: 57

اَزِفَتِ الْاٰزِفَةُ ۟ۚ

قیامت نزدیک شد؛

Ayah: 58

لَیْسَ لَهَا مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ كَاشِفَةٌ ۟ؕ

و هیچ کس ـ جز الله ـ نمی‌تواند آن را آشکار ‌کند [و سختی‌هایش را برطرف سازد].

Ayah: 59

اَفَمِنْ هٰذَا الْحَدِیْثِ تَعْجَبُوْنَ ۟ۙ

[ای مشرکان،] آیا از این سخن در شگفتید؟

Ayah: 60

وَتَضْحَكُوْنَ وَلَا تَبْكُوْنَ ۟ۙ

و [به آیات قرآن] مى‌خندید و [از شنیدنِ هشدارهایش نمی‌ترسید و] اشک نمى‌ریزید؟

Ayah: 61

وَاَنْتُمْ سٰمِدُوْنَ ۟

و در حال غفلت و غرور هستید؟

Ayah: 62

فَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ وَاعْبُدُوْا ۟

پس [همگی] برای الله سجده کنید و [تنها] او را عبادت کنید.