Traduzione dei significati Sura As-Sâffât - Traduzione kazaca - Khalifa Altay - L'Enciclopedia del Nobile Corano

суратус-Сафат

Versetto: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Сап-сап тұрушы (періштелерге) серт,

Versetto: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

Айдаған сайын айдаушы (періштелерге) серт,

Versetto: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

Үгіт оқушы (періштелерге) серт. (Алладан басқамен ант ету дүрыс емес. Бірақ, Алла тарапынан басқаға ант етілуі; ант еткен нәрселерде; ант етілген нәрселерге куәлік бар деген ұғымды береді. Т-Қ)

Versetto: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Тәңірлерің біреу.

Versetto: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Көктер мен жердің әрі араларындағылардың және шығыс жақтардың Раббы. (70-С. 40-А.)

Versetto: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Рас дүние көгін жұлдыздармен безедік.

Versetto: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Бүкіл шектен шыққан шайтаннан қорғадық.

Versetto: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Олар, жоғарғы әлемді тыңдай алмайды. Олар, әр тараптан атылады.

Versetto: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Қуылған түрде олар үшін ұдайы азап бар.

Versetto: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Алайда әлде біреу бір сөз ұрлайтын болса, оны өткір бір жалын қуалайды.

Versetto: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Енді олардан сұра: "Оларды жарату қиын ба? Басқа жаратқандарымыз қиын ба? Шын мәнінде оларды (адам баласын) бір жабысқақ балшықтан жараттық.

Versetto: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

(Мұхаммед Ғ.С.) Әрине (Бұл жаратылысқа) таңырқадың, олар мазақтайды.

Versetto: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Қашан оларға ескертілсе де олар ескермейді.

Versetto: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Бір мұгжиза көрсе, олар тәлкек қылады.

Versetto: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

"Бұл мүлде ашық жады" деседі.

Versetto: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

"Біз өліп топырақ және сүйектер болган кезде, рас тірілтілеміз бе?"

Versetto: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер.

Versetto: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер. (17) "Әрине сендер кор боп тірілесіңдер" де.

Versetto: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Шын мәнінде ол бір үрейлі дауыс. Сонда олар қарап қалады.

Versetto: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

"Әттеген-ай! Бұл есеп күні екен ғой!",- деседі.

Versetto: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

"Бұл сендер жасынға шығарған билік күні!"

Versetto: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

"Жинаңдар! Ол залымдардьі да сыбайластарын да олардың табынғандарын да:"

Versetto: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

"Алладан өзге. Оларға тозақтың жолын көрсетіңдер;"

Versetto: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

"Оларды тоқтатыңдар. Өйткені олар сұраққа тартылады" (делінеді.)

Versetto: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Оларға: "Бір-бірлеріңе неге болыспайсыңдар?",- (делінеді.)

Versetto: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Әрине бүгін олар еріксіз бой ұсынғандар.

Versetto: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар бір-біріне қарсы сұрақ қойысады.

Versetto: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Олар бастықтарына): "Сендер бізге оң жақтан келуші едіңдер" дейді.

Versetto: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Олар: "Олай емес, өздерің сенбеуші едіңдер" дейді.

Versetto: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

"Өйткені, сендерге бір өктемдігіміз жоқ еді. Әрине өздерің азғын ел едіңдер."

Versetto: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

"Раббымыздың бізге деген сөзі шынға шықты. Біз расында дәмін татамыз."

Versetto: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

"Сонда сендерді аздырған едік. Рас өзіміз де азғын едік."

Versetto: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Ал рас сол күні, олар азапқа ортақ болады.

Versetto: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Сөз жоқ, Күнәкарларға солайша істейміз.

Versetto: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Расында оларға: "Алладан басқа ешбір тәңір жоқ" делінген кезде, менменсіген еді.

Versetto: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

Олар: "Жынды бір ақын үшін рас тәңірлерімізді тастайық па,- десті.

Versetto: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине ол, шындықты әкелген әрі елшілерді мойындаған еді.

Versetto: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Сөз жоқ, сендер күйзелтуші азапты татасыңдар.

Versetto: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Сендер істегендеріңнің ғана сазайын тартасыңдар.

Versetto: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары бір сәрі.

Versetto: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Міне бұлар үшін белгілі бір несібе бар.

Versetto: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(Түрлі) жемістер де. Олар құрметке бөленеді:

Versetto: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Нығымет бақшаларында,

Versetto: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Дивандардың үстінде ерсілі-қарсылы болады.

Versetto: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Оларға қайнаған көзден кәселер айналдырыла ұсынылады.

Versetto: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Ішушілер үшін аппақ, тәтті.

Versetto: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ол бас ауыртпайды да әрі мас қылмайды.

Versetto: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Олардың қасында телмірген ботакөздер бар.

Versetto: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Рас олар жарылмаған жұмыртқадай.

Versetto: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар қарама-қарсы отырып, сұрасады.

Versetto: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Олардан бір айтушы: "Расында бір ағайыным бар еді" дейді.

Versetto: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

(Ол, маған): "Шын-ақ растаушылардансың ба?',- дейді.

Versetto: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

"Өліп, топырақ және сүйек болсақ та жазаландырыламыз ба?"

Versetto: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

(деп қасындағыларға): "Оны көргілерің келе ме?",- дейді.

Versetto: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Сонда өзі қарап оны тозақтың ортасында көреді де:

Versetto: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

"Аллаға ант етемін! Мені де жоқ ете жаздадың" дейді.

Versetto: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

"Егер Раббымның игілігі болмаса еді, әрине иен де тозаққа келтірілгендерден болар едім."

Versetto: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

"Біз өлмейміз бе?"

Versetto: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

"Алғашқы өліміміз ғана. Біз азапқа да душар болмайыз."

Versetto: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Сөз жоқ, Бұл (жаннат) ірі қол жетушілік. (Бұл сөздерді жаннаттықтар айтады. Ж.Б.М.К.)

Versetto: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Ғамал қылуға тиісті.

Versetto: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Осы қонақ асы жақсы ма? Не заққұм ағашы жақсы ма? (Заққұм; тозақтықтарға берілетін улы, сасық бір ағаш түрі. Сөздік Әлмауарит.)

Versetto: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Рас заққұм ағашын залымдарға сұмдық қылдық.

Versetto: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Рас ол, тозақтың түбінде шығатын бір ағаш.

Versetto: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Оның қауашақтары, шайтандардың бастары сияқты. (Өте жаман бейнеде деген ұғымда. Б.Ж.М.К.Р.)

Versetto: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Сондай-ақ олардан жеп, қарындарын толтырады.

Versetto: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Сосын оларға қайнап тұрған судан сусын беріледі.

Versetto: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Сосын олардың қайтар жерлері әлбетте тозақ болады.

Versetto: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Рас олар, аталарын адасқан түрде тапқан болатын.

Versetto: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Сонда олар, аталарының ізінше жүгіре берді.

Versetto: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Олардан бұрын, алғашқылардың көбі адасқан еді.

Versetto: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Расында олардың ішіне де ескертуші жіберген едік.

Versetto: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ескертілгендердің соңының не болғанын бір көр!

Versetto: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

Versetto: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Расында Нұх (Ғ.С.) Бізге жалбарынды. Біз нендей жақсы қабылдаушымыз!

Versetto: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Оны да семьясын да зор қиыншылықтан құтқардық.

Versetto: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Нұх (Ғ.С.) тың үрпақтарын қалдырдық. (Жалғасты түрде өрбіттік.)

Versetto: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Оны кейінгілерге дәріптеттік.

Versetto: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Нұх (Ғ.С.) қа бүкіл әлемнен сәлем болсын.

Versetto: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

Versetto: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенуші құлдарымыздан.

Versetto: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын басқаларын суға батырдық.

Versetto: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Күдіксіз Ыбырайым (Ғ.С.) де Нұх (Ғ.С.) тың даңғыл жолында.

Versetto: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Өйткені, Ыбырайым (Ғ.С.) Раббына, ынталы жүрекпен келген еді.

Versetto: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Сол уақытта әкесіне де еліне де: "Нелерге табынасыңдар?",- деді.

Versetto: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

"Алладан өзге етірік тәңірлер қалайсыңдар ма?"

Versetto: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

"Әлемнің Раббына байланысты не ойларың бар?"

Versetto: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Сонда Ыбырайым (Ғ.С.) жұлдыз жаққа назар аударып:

Versetto: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

"Мен науқаспын" деді.

Versetto: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Сонда ел одан бтрұлған бойда кете берді.

Versetto: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

(Ыбырайым Ғ.С.) олардың тәңірлерінің жанына оңаша барып: "Жемейсіңдер ме?- деді.

Versetto: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

"Неге сөйлемейсіңдер?"

Versetto: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Сонда аңдып барын, оң қолымен ұрды.

Versetto: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

Олар, оған жүгірісіп келді.

Versetto: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

"(Қолмен) жонып, алғандарыңа шоқынасыңдар ма?",- деді.

Versetto: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

"Алла сендерді де жасаған нәрселеріңді де жаратты."

Versetto: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Олар: "Ол үшін бір бина жасап, оны отқа тастап жіберіңдер" десті.

Versetto: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Сонда олар оған бір айлакерлік жасауды ойлады да оларды төмендетіп жібердік.

Versetto: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

(Ыбырайш* Ғ.С.): "Раббым жаққа кетемін. Ол, маған жол көрсетеді" деді.

Versetto: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

"Раббым, маған жақсысынан бір ұл бер!"

Versetto: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Оны өте мұлайым бір ұлмен қуанттық.

Versetto: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Ұлы (Ысмайыл) өзімен бірге жүруге жеткен кезде: "Балақайым! Сені түсімде бауыздағанымды көремін; назар аудар, көзқарасың не?",- деда. Ол: "Әй әкетайым! Өзіңе не әмір етілсе, оны орында. Алла қаласа, мені сабырлылардан табарсың" деді.

Versetto: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

(Ыбырайым Ғ.С. құрбан айының 8-ші күні; баласын құрбан шалатын бір түс көріп, күдіктенгендіктен: "Таруя"; күдікгі күн деп, 9-шы күні; және қайта көріп, рас деп танығандықтан: Ғарифа"; тану күні деп, 10-шы күні және көріп, құрбан шалғандықтан: "Нахыр" деп аталады. Б.М.) Сөйтіп екеуі де ұнап, әкесі оны маңдайының үстіне жатқызады. (Құдыретше бауыздаған бышақ кеспеді. Ж.М.)

Versetto: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Біз, оған: "Әй Ыбырайым,- деп, дабыстадық:

Versetto: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

"Рас түсінді шынға шығардың. Күдіксіз ізгі іс істегендерді осылайша сынаймыз" (дедік.)

Versetto: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Шын мәнінде бұл бір ашық сынау еді.

Versetto: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Оны ірі бір құрбандыққа ауыстырдық. (Құдыретше бір құрбандық қошқар беріледі. Б.Ж.М.К.)

Versetto: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерде, оған (жақсы даңқ) қалдырдық.

Versetto: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Ыбырайым (Ғ.С) ға сәлем.

Versetto: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас, ізгі істер істеушілерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

Versetto: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенген құлдарымыздан еді.

Versetto: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Оны пайғамбарлардың ізгілерінен; Ысхақпен шүйіншіледік.

Versetto: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Өзіне де Ысхақ (Ғ.С) қа да береке бердік. Сондай-ақ екеуінің ұрпақтарынан жақсы болғандар да өздеріне ашық зұлымдық еткендер де бар.

Versetto: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Расында Мұса, Ћарұн (Ғ.С.) ға да игілік бердік.

Versetto: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Екеуін әрі елін зор апаттан құтқардық.

Versetto: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Оларға жәрдем еттік те сонда олар, жеңіске ие болды.

Versetto: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Екеуіне түсінікті кітап бердік.

Versetto: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Екеуіне тура жол көрсеттік.

Versetto: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Екеуіне, кейінгі нәсілдерде (жақсы даңқ) қалдырдық.

Versetto: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мұса және ћартн (Ғ.С.) ға сәлем.

Versetto: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас ізгі іс істегендерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

Versetto: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, екеуі де сенген құлдарымыздан еді.

Versetto: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине Іляс (Ғ.С.) елшілерімізден еді.

Versetto: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Сол уақытта еліне: "Алладан қорықпайсыңдар ма?",- деді.

Versetto: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

"Ерекше жаратушыны қойып, "Бағыл" атты бұтқа жалбарынасыңдар ма?"

Versetto: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Алла, сендердің де бұрынгы аталарыңның да Раббы!"

Versetto: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Сонда елі оны жасынға шығарды. Рас олар, жазаға келтіріледі.

Versetto: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

Versetto: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерге оған (жақсы даңқ) қалдырдық:

Versetto: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

"Іляс (Ғ.С.) қа сәлем."

Versetto: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істегендерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

Versetto: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, ол сенімді құлдарымыздан еді.

Versetto: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Лұт (Ғ.С.) елшілерден еді.

Versetto: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Сол уақытта оны да семьясын да түгел құтқардық:

Versetto: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Бірақ қалғандардың ішіндегі бір кемпірден басқа.

Versetto: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын өзгелерін жоқ еттік.

Versetto: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Әрине тәңертең, олардан өтіп жүресіңдер.

Versetto: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Әрі түнде де. Сонда да түсінбейсіңдер ме?

Versetto: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді.

Versetto: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді. (139) Сол уақытта ол, толы кемеге қашқан еді. (Еліне кейіп, кемеге барып түскенде; кеме ауырлап, жүре алмай, шар салғанда соған шығады. Б.Ж.М.)

Versetto: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

Шар салғанда ол, жеңіліске ұшырады. (Қарғып теңізге түсті.)

Versetto: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Сонда оны балық жұтты. Ол, айыпталған еді.

Versetto: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Егер ол, Алланы рас дәріптеушілерден болмаса еді:

Versetto: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Әрине қайта тірілетін күнге дейін балықтың қарнында қалған болар еді.

Versetto: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Сонда оны қырға шығарып, тастадық. Ол науқас еді.

Versetto: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Оның үстіне жапырақты бір ағаш өсірдік.

Versetto: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Оны жүз мың не тағы артығырақ елге жіберген едік.

Versetto: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Сонда олар иман келтірді де бір мерзімге дейін пайдаландырдық.

Versetto: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Енді олардан сұра: "Қыздар Раббыларынікі де, ұлдар олардікі ме?

Versetto: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Немесе періштелерді ұрғашы жаратқанымызға олар куә ме?

Versetto: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Сақ болыңдар! Олар жалғандарын айта береді:

Versetto: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

"Алланың баласы бар" деп, олар мүлде өтірік айтады.

Versetto: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Алла ұлдардан көрі қыздарды артық көре ме?

Versetto: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Сендерге не болды? Қалай шешім етесіңдер?

Versetto: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Түсінбейсіқдер ме?

Versetto: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Немесе сендердің ашық бір дәлелдерің бар ма?

Versetto: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Шыншыл болсаңдар кітаптарыңды әкеліңдер.

Versetto: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Олар Алла мен періштелер (Б.Ж.М.К.Р.) арасында ұрпақтық байланыс ұйғарды. Расында періштелер; олардың Алланың алдына келтірілетінін біледі. (Немесе Алла мен жын арасында жег-жаттық ұйгарды.)

Versetto: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Алла (Т.) олардың сипаттауларынан пәк.

Versetto: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың нағыз құлдары өйтіп сипаттамайды.

Versetto: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Сонда сендер де табынған нәрселерің де, (бірлесіп;)

Versetto: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Сендер Аллаға қарсы бұзақылық шығара алмайсыңдар.

Versetto: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Бірақ кім тозаққа түсетін болса, ол басқа.

Versetto: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

"Бізден орны белгіленбеген ешкім жоқ."

Versetto: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

"Шын мәнінде біздер қатарланып тұрушыларданбыз."

Versetto: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

"Әрине Алланы дәріптеушілерденбіз."

Versetto: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Олар былай дейтін еді:

Versetto: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Егер бізде бұрынғыларға түсірілген үгіт болса еді,"

Versetto: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

"Әлбетте Алланың ықыласты құлдарынан болар едік."

Versetto: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Сонда олар, келген Кітапқа дереу қарсы шықты. Жақында (нәтижені) біледі.

Versetto: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Расында елші құлдарымызға сөзіміз бұрын бекіген болатын:

Versetto: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

"Сөз жоқ, оларға жәрдем болады."

Versetto: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

"Сөзсіз жеңіске ие болатын біздің әскер."

Versetto: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Мұхаммед Ғ.С.) сонда олардан бір мезгілге дейін бет бұра тұр.

Versetto: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Оларды көре тұр, олар да жақында көреді.

Versetto: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Олар азабымыздың жедел келуін қалай ма?

Versetto: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Қораларына (азап) түскен кезде, ескерту берілгендердің таңы нендей жаман.

Versetto: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Сонда олардан бір уаққа дейін аулақ бол.

Versetto: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Тағы оларды байқай тұр. Жақында олар көреді.

Versetto: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Қастерлі Раббың олардың сипаттағандарынан пәк.

Versetto: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Елшілерге сәлем!

Versetto: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Барлық мақтау бұкіл әлемнің Раббы, Алла (Т.) ға лайық.