対訳 章 偽信者たち章 - クルアーン簡潔注釈（ペルシア語対訳） - クルアーン百科事典

سوره منافقون

本章の趣旨:

بيان حقيقة المنافقين والتحذير منهم.

بیان حقیقت منافقان و برحذر داشتن از آنان.

---

節: 1

اِذَا جَآءَكَ الْمُنٰفِقُوْنَ قَالُوْا نَشْهَدُ اِنَّكَ لَرَسُوْلُ اللّٰهِ ۘ— وَاللّٰهُ یَعْلَمُ اِنَّكَ لَرَسُوْلُهٗ ؕ— وَاللّٰهُ یَشْهَدُ اِنَّ الْمُنٰفِقِیْنَ لَكٰذِبُوْنَ ۟ۚ

- ای رسول- منافقان که اسلام را آشکار، و کفر را پنهان می‌کنند، چون در مجلس تو حاضر شوند می‌گویند: گواهی می‌دهیم که تو واقعاً فرستادۀ الله هستی. الله می‌داند که تو واقعاً فرستاده‌اش هستی و گواهی می‌دهد که منافقان در این ادعا که از صمیم قلب گواهی می‌دهند تو فرستادۀ الله هستی دروغ می‌گویند.

節: 2

اِتَّخَذُوْۤا اَیْمَانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ ؕ— اِنَّهُمْ سَآءَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

سوگندهای‌شان را که بر ادعای ایمان خویش ایراد می‌کنند، پوشش و سپری در برابر قتل و اسارت برای خودشان قرار داده‌اند، و با ایجاد تردید و دروغ‌افکنی‌هایی که منتشر می‌کنند مردم را از ایمان بازداشته‌اند. چه زشت است نفاق و سوگندهای دروغینی که مرتکب می‌شوند.

節: 3

ذٰلِكَ بِاَنَّهُمْ اٰمَنُوْا ثُمَّ كَفَرُوْا فَطُبِعَ عَلٰی قُلُوْبِهِمْ فَهُمْ لَا یَفْقَهُوْنَ ۟

این امر به‌سبب آن است که آنها از روی نفاق ایمان آوردند، و ایمان به دل‌های‌شان نرسیده است، سپس پنهانی به الله کفر ورزیدند. پس الله به‌سبب کفرشان بر دل‌های‌شان مُهر نهاد چنانکه ایمان در آن داخل نمی‌شود، و به‌سبب این مُهر آنچه را صلاح و رشدشان در آن باشد درک نمی‌کنند.

節: 4

وَاِذَا رَاَیْتَهُمْ تُعْجِبُكَ اَجْسَامُهُمْ ؕ— وَاِنْ یَّقُوْلُوْا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ ؕ— كَاَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ ؕ— یَحْسَبُوْنَ كُلَّ صَیْحَةٍ عَلَیْهِمْ ؕ— هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ ؕ— قَاتَلَهُمُ اللّٰهُ ؗ— اَنّٰی یُؤْفَكُوْنَ ۟

و - ای بیننده- وقتی آنها را ببینی به‌سبب فراخی و ناز و نعمتی که در آن هستند سیما و حالت‌شان تو را به تعجب وامی‌دارد، و اگر سخن بگویند به‌سبب بلاغتی که در کلام‌شان است به آنها گوش فرا می‌دهی. - ای رسول- گویی آنها در مجلس تو چوب‌هایی تکیه داده بر دیوار هستند، که هیچ چیزی نمی‌فهمند و درک نمی‌کنند، و به‌سبب بزدلی گمان می‌کنند هر صدایی آنها را مورد هدف قرار می‌دهد. آنها دشمن واقعی هستند. پس - ای رسول- از آنها برحذر باش از اینکه سرّی برایت فاش کنند یا نیرنگی به تو بزنند، الله آنها را عذاب کند، چگونه با وجود دلایل آشکار، و براهین روشنِ ایمان، از آن گمراه می‌شوند؟!

本諸節の功徳:

• وجوب السعي إلى الجمعة بعد النداء وحرمة ما سواه من الدنيا إلا لعذر.

وجوب شتاب در رفتن به نماز جمعه پس از اذان و حرمت پرداختن به سایر امور دنیا مگر از روی عذر.

• تخصيص سورة للمنافقين فيه تنبيه على خطورتهم وخفاء أمرهم.

در تخصیص سوره به منافقان هشداری است بر خطر زیاد و پنهان‌کاری آنها.

• العبرة بصلاح الباطن لا بجمال الظاهر ولا حسن المنطق.

نیکوییِ باطن معتبر است؛ نه زیبایی ظاهر و نه خوب سخن گفتن.

節: 5

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمْ تَعَالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَكُمْ رَسُوْلُ اللّٰهِ لَوَّوْا رُءُوْسَهُمْ وَرَاَیْتَهُمْ یَصُدُّوْنَ وَهُمْ مُّسْتَكْبِرُوْنَ ۟

و هرگاه به این منافقان گفته شود: با پوزش‌خواهی از آنچه از شما سر زد نزد رسول‌الله بیایید، تا برای گناهان‌تان از الله آمرزش بخواهد، از روی تمسخر و استهزا سرهای‌شان را برمی‌گردانند، و آنها را می‌بینی که از آنچه به آن فرمان یافته‌اند خودداری می‌کنند، درحالی‌که از پذیرش و اطاعت حق رویگردان هستند.

節: 6

سَوَآءٌ عَلَیْهِمْ اَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ اَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ ؕ— لَنْ یَّغْفِرَ اللّٰهُ لَهُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَا یَهْدِی الْقَوْمَ الْفٰسِقِیْنَ ۟

- ای رسول- فرقی نمی‌کند برای گناهان‌شان آمرزش بخواهی یا آمرزش نخواهی. الله هرگز گناهان‌شان را نخواهد بخشید؛ زیرا الله خارج‌شدگان از طاعتش را که بر نافرمانی از او تعالی پافشاری می‌کنند توفیق نمی‌دهد.

節: 7

هُمُ الَّذِیْنَ یَقُوْلُوْنَ لَا تُنْفِقُوْا عَلٰی مَنْ عِنْدَ رَسُوْلِ اللّٰهِ حَتّٰی یَنْفَضُّوْا ؕ— وَلِلّٰهِ خَزَآىِٕنُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَلٰكِنَّ الْمُنٰفِقِیْنَ لَا یَفْقَهُوْنَ ۟

آنها همان کسانی هستند که می‌گویند: اموال‌تان را بر کسانی‌که نزد رسول‌الله هستند چه فقرا و چه بادیه‌نشینان پیرامون مدینه انفاق نکنید تا از نزدش پراکنده شوند، درحالی‌که گنجینه‌های آسمان‌ها و زمین فقط از آنِ الله است، که برای هر یک از بندگانش بخواهد رزق و روزی می‌دهد، اما منافقان نمی‌دانند که گنجینه‌های روزی به دست او سبحانه است.

節: 8

یَقُوْلُوْنَ لَىِٕنْ رَّجَعْنَاۤ اِلَی الْمَدِیْنَةِ لَیُخْرِجَنَّ الْاَعَزُّ مِنْهَا الْاَذَلَّ ؕ— وَلِلّٰهِ الْعِزَّةُ وَلِرَسُوْلِهٖ وَلِلْمُؤْمِنِیْنَ وَلٰكِنَّ الْمُنٰفِقِیْنَ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

سرکردۀ آنها عبدالله بن اُبَیّ می‌گوید: اگر به مدینه بازگردیم به‌طور قطع کسی‌که عزیزتر است - یعنی من و قومم- آن کسی را که خوارتر است، یعنی محمد صلی الله علیه وسلم و اصحابش را از آنجا بیرون خواهد کرد، درحالی‌که عزت فقط برای الله و رسولش و مؤمنان است؛ نه برای عبدالله بن اُبَیّ و یارانش. اما منافقان نمی‌دانند که عزت برای الله و رسولش و مؤمنان است.

節: 9

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تُلْهِكُمْ اَمْوَالُكُمْ وَلَاۤ اَوْلَادُكُمْ عَنْ ذِكْرِ اللّٰهِ ۚ— وَمَنْ یَّفْعَلْ ذٰلِكَ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْخٰسِرُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به احکامش عمل کرده‌اید، اموال و فرزندان‌تان شما را از نماز یا سایر فرائض اسلام بازندارد، و هرکس اموال و فرزندانش او را از نماز و سایر مواردی که الله برایش واجب کرده است بازدارد، به تحقیق که اینها همان زیانکاران به خودشان و خانواده‌های‌شان در روز قیامت هستند.

節: 10

وَاَنْفِقُوْا مِنْ مَّا رَزَقْنٰكُمْ مِّنْ قَبْلِ اَنْ یَّاْتِیَ اَحَدَكُمُ الْمَوْتُ فَیَقُوْلَ رَبِّ لَوْلَاۤ اَخَّرْتَنِیْۤ اِلٰۤی اَجَلٍ قَرِیْبٍ ۙ— فَاَصَّدَّقَ وَاَكُنْ مِّنَ الصّٰلِحِیْنَ ۟

و از اموالی که الله به شما روزی داده است انفاق کنید پیش از اینکه مرگ یکی از شما فرا رسد، آن‌گاه به پروردگارش بگوید: پروردگارا چرا تا زمانی اندک به من مهلت ندادی، تا از مالم در راه تو صدقه بدهم، و از بندگان صالح الله که اعمال نیکو انجام داده‌اند باشم.

節: 11

وَلَنْ یُّؤَخِّرَ اللّٰهُ نَفْسًا اِذَا جَآءَ اَجَلُهَا ؕ— وَاللّٰهُ خَبِیْرٌ بِمَا تَعْمَلُوْنَ ۟۠

ولی الله سبحانه به هرکس که اجلش فرا رسد و عمرش پایان یابد مهلت نمی‌دهد، و الله از آنچه انجام می‌دهید بسیار آگاه است، و ذره‌ای از اعمال‌تان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به زودی شما را در قبال آن جزا می‌دهد؛ اگر خیر باشد جزای خیر، و اگر شر باشد جزای شر.

本諸節の功徳:

• الإعراض عن النصح والتكبر من صفات المنافقين.

رویگردانی از نصیحت‌ها و تکبر، از صفات منافقان است.

• من وسائل أعداء الدين الحصار الاقتصادي للمسلمين.

یکی از وسایل دشمنان دین، محاصرۀ اقتصادی مسلمانان است.

• خطر الأموال والأولاد إذا شغلت عن ذكر الله.

خطر اموال و فرزندان وقتی از یاد الله بازدارند.