وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی یابانی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (117) سوره‌تی: سورەتی المؤمنون
وَمَن يَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ لَا بُرۡهَٰنَ لَهُۥ بِهِۦ فَإِنَّمَا حِسَابُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
アッラーの他に崇められるに値する証拠もない別の存在(それがアッラー以外に崇められる全ての存在の特徴である)を崇める者は、その悪しき行いの報いは至高なる主の御許にあり、かれこそはその者に懲罰で報いられる。不信仰者たちが望むものを得ることはなく、恐れるものから救われることはない。
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• الكافر حقير مهان عند الله.
●不信仰者はアッラーの御許では卑しく軽んじられた存在である。

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.
●敬虔な人への嘲笑は、懲罰の報いが相応しい大きな罪である。

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.
●人生を無駄にすることは、不信仰において欠かせない特徴である。

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.
●アッラーへの称賛は、ドゥアー(個人的な祈願)における礼節の表れである。

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.
●至高のアッラーが本章を信者たちの成功の特徴を述べることで始め、不信仰者たちの損失と不成功を述べることで本章を閉じているのには、対照的な整合性が見られる。

 
وه‌رگێڕانی ماناكان ئایه‌تی: (117) سوره‌تی: سورەتی المؤمنون
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی یابانی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی یابانی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن