وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان


وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الحاقة   ئایه‌تی:

سوره حاقه

لە مەبەستەکانی سورەتەکە:
إثبات أن وقوع القيامة والجزاء فيها حقٌّ لا ريب فيه.
اثبات این که وقوع قیامت و جزای آن حقیقی است و شکی در آن نیست.

اَلْحَآقَّةُ ۟ۙ
الله لحظۀ رستاخیز را که بر همگی واقع می‌شود ذکر می‌کند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَا الْحَآقَّةُ ۟ۚ
سپس اهمیت آن را با این سوال بالا می‌برد: این رخداد واقعی و راستین چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْحَآقَّةُ ۟ؕ
و تو چه می‌دانی که این رخداد راستین چیست؟
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ۟
ثمود قوم صالح علیه السلام، و عاد قوم هود علیه السلام قیامت که مردم را از شدت مناظر ترسناکش در هم می‌کوبد تکذیب کردند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَمَّا ثَمُوْدُ فَاُهْلِكُوْا بِالطَّاغِیَةِ ۟
اما ثمود را الله با فریادی بی‌نهایت سخت و هولناک نابود کرده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوْا بِرِیْحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ۟ۙ
و عاد را الله با بادی بسیار سرد و سخت که بر آنها به نهایت سختی رسید نابود کرده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَّثَمٰنِیَةَ اَیَّامٍ ۙ— حُسُوْمًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیْهَا صَرْعٰی ۙ— كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ۟ۚ
الله به مدت هفت شب و هشت روز این باد را بر آنها فرستاد که همگی‌شان را با هم نابود کرد، و آن قوم را در خانه‌های‌شان نابودشده و افتاده بر زمین می‌دیدی؛ گویی پس از نابودی، تنه‌های پوسیدۀ درختان خرما هستند که بر زمین افتاده‌اند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَهَلْ تَرٰی لَهُمْ مِّنْ بَاقِیَةٍ ۟
پس آیا پس از اینکه عذاب به آنها رسید حتی یک نفر از آنها را باقی می‌بینی؟!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• الصبر خلق محمود لازم للدعاة وغيرهم.
صبر اخلاقی پسندیده و ضروری برای دعوتگران و دیگران است.

• التوبة تَجُبُّ ما قبلها وهي من أسباب اصطفاء الله للعبد وجعله من عباده الصالحين.
توبه، گناهان گذشته را پاک می کند و از اسباب برگزیده شدن بنده گان و محسوب شدن از زمره ی صالحان می باشد.

• تنوّع ما يرسله الله على الكفار والعصاة من عذاب دلالة على كمال قدرته وكمال عدله.
تنوع عذاب‌هایی که الله بر کافران و گناهکاران می‌فرستد بر قدرت و عدالت کامل او تعالی دلالت دارد.

وَجَآءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهٗ وَالْمُؤْتَفِكٰتُ بِالْخَاطِئَةِ ۟ۚ
و فرعون و امت‌های پیش از او، و شهرهایی که با زیر و رو شدن، عذاب شدند، یعنی قوم لوط، خطاهایی از شرک و گناهان مرتکب شدند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَعَصَوْا رَسُوْلَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَّابِیَةً ۟
و تمامی آنها از فرمان رسول‌شان که به‌سوی آنها فرستاده شد سرپیچی نمودند و او را تکذیب کردند، و الله آنها را به گرفتنی افزون بر آنچه نابودی‌شان با آن کامل می‌شود فرو گرفت.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَآءُ حَمَلْنٰكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ۟ۙ
به‌راستی‌که ما وقتی آب از حد خود در ارتفاع فراتر رفت کسانی را که شما از پشت آنها هستید در کشتی جاری‌ای که نوح علیه السلام آن را به فرمان ما ساخت سوار کردیم، پس شما سوار آن بودید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَّتَعِیَهَاۤ اُذُنٌ وَّاعِیَةٌ ۟
تا این کشتی و قصه‌اش را اندرزی قرار دهیم که بر نابودی کافران، و نجات‌یافتن مؤمنان به آن استدلال می‌شود، و گوش‌هایی که آنچه را می‌شنوند حفظ می‌کنند آن را نگاه دارند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاِذَا نُفِخَ فِی الصُّوْرِ نَفْخَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ
پس آن‌گاه که فرشتۀ مأمور دمیدن در صور یک بار (یعنی برای بار دوم) بدمد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةً ۟ۙ
و زمین و کوه‌ها بالا برده شوند، آن‌گاه یکباره و به شدت کوبیده شوند و اجزای زمین و اجزای کوه‌هایش از هم پاشیده شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَیَوْمَىِٕذٍ وَّقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ۟ۙ
روزی‌که تمام این موارد رخ می‌دهد قیامت برپا می‌گردد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَانْشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِیَ یَوْمَىِٕذٍ وَّاهِیَةٌ ۟ۙ
و در آن روز آسمان برای نزول فرشتگان از آن می‌شکافد، و بعد از اینکه محکم و منسجم بود در آن روز سست و ضعیف می‌شود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّالْمَلَكُ عَلٰۤی اَرْجَآىِٕهَا ؕ— وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَىِٕذٍ ثَمٰنِیَةٌ ۟ؕ
و فرشتگان در اطراف و کناره‌های آسمان هستند، و در آن روز بزرگ هشت فرشتۀ مقرب، عرش پروردگارت را برمی‌دارند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یَوْمَىِٕذٍ تُعْرَضُوْنَ لَا تَخْفٰی مِنْكُمْ خَافِیَةٌ ۟
- ای مردم- در آن روز بر الله عرضه می‌شوید، از شما هیچ امر پنهانی، هرچه که باشد، بر الله پوشیده نمی‌ماند، بلکه الله از آن آگاه و مطلع است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِیَمِیْنِهٖ فَیَقُوْلُ هَآؤُمُ اقْرَءُوْا كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
اما هرکس نامۀ اعمالش به دست راست او داده شود از شادی و سرور می‌گوید: نامۀ اعمالم را بگیرید و بخوانید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنِّیْ ظَنَنْتُ اَنِّیْ مُلٰقٍ حِسَابِیَهْ ۟ۚ
به‌راستی‌که من در دنیا دانستم و یقین کردم که برانگیخته می‌شوم، و به جزایم می‌رسم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَهُوَ فِیْ عِیْشَةٍ رَّاضِیَةٍ ۟ۙ
پس او به‌سبب نعمت‌های جاویدانی که می‌بیند در زندگی خوشی قرار دارد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ
در بهشتی که مکان و جایگاه والایی دارد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
قُطُوْفُهَا دَانِیَةٌ ۟
میوه‌هایش برای کسی‌که آنها را می‌خورد نزدیک و قابل دسترس است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِیْٓـًٔا بِمَاۤ اَسْلَفْتُمْ فِی الْاَیَّامِ الْخَالِیَةِ ۟
برای گرامی‌ داشتن آنها گفته می‌شود: به‌سبب اعمال صالحی که در روزهای گذشته در دنیا از پیش فرستاده‌اید بدون هیچ آزاری در خوردن و نوشیدن بخورید و بنوشید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِشِمَالِهٖ ۙ۬— فَیَقُوْلُ یٰلَیْتَنِیْ لَمْ اُوْتَ كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
و اما کسی‌که نامۀ اعمالش به دست چپ او داده شود، از پشیمانی زیاد می‌گوید: کاش نامۀ اعمالم را به‌سبب اعمال بدی که در آن است و مستوجب عذابم هستند دریافت نکرده بودم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ۟ۚ
و ای کاش نمی‌دانستم که چه حسابی دارم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
یٰلَیْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیَةَ ۟ۚ
ای کاش پس از مرگم هرگز برانگیخته نمی‌شدم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مَاۤ اَغْنٰی عَنِّیْ مَالِیَهْ ۟ۚ
مالم ذره‌ای از عذاب الله از من دفع نکرد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
هَلَكَ عَنِّیْ سُلْطٰنِیَهْ ۟ۚ
حجت و توان و مقامی که بر آن تکیه می‌کردم از دستم رفت.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
خُذُوْهُ فَغُلُّوْهُ ۟ۙ
و گفته می‌شود: - ای فرشتگان- او را بگیرید و دستش را به گردنش ببندید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ الْجَحِیْمَ صَلُّوْهُ ۟ۙ
سپس او را در جهنم افکنید تا از حرارتش رنج بَرَد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ فِیْ سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُوْنَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوْهُ ۟ؕ
سپس او را در زنجیری که طولش هفتاد ذراع است درآورید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهٗ كَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ
زیرا او به الله عظیم ایمان نمی‌آورد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا یَحُضُّ عَلٰی طَعَامِ الْمِسْكِیْنِ ۟ؕ
و دیگران را بر اِطعام مسکین تشویق نمی‌کرد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هٰهُنَا حَمِیْمٌ ۟ۙ
پس در روز قیامت خویشاوندی ندارد که عذاب را از او دفع کند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• المِنَّة التي على الوالد مِنَّة على الولد تستوجب الشكر.
نعمت‌بخشی بر پدر، نعمت‌بخشی بر فرزند به شمار می‌رود و سپاسگزاری را واجب می‌گرداند.

• إطعام الفقير والحض عليه من أسباب الوقاية من عذاب النار.
اِطعام فقیر و تشویق بر آن، از اسباب نجات از عذاب جهنم است.

• شدة عذاب يوم القيامة تستوجب التوقي منه بالإيمان والعمل الصالح.
دشواری عذاب روز قیامت، پیشگیری از آن را با ایمان و عمل صالح ایجاب می‌کند.

وَّلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْلِیْنٍ ۟ۙ
و خوارکی ندارد که از آن تغذیه کند جز عصارۀ بدن‌های جهنمیان.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَّا یَاْكُلُهٗۤ اِلَّا الْخَاطِـُٔوْنَ ۟۠
این خوراک را نمی‌خورند مگر گناهکاران و نافرمانان.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
الله به آنچه که می‌بینید سوگند یاد فرمود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَمَا لَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
و به آنچه که نمی‌بینید سوگند یاد فرمود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۚۙ
که قرآن به‌طور قطع کلام الله است، و رسول گرامی‌اش آن را بر مردم می‌خواند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَّمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ
و سخن شاعری نیست؛ زیرا به نظم شعر نیست، چه کم ایمان می‌آورید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ
و سخن کاهنی نیست، زیرا سخن کاهنان در مغایرت با این قرآن است، چه کم پند می‌پذیرید.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَنْزِیْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
بلکه نازل‌شده‌ای از جانب پروردگار تمام مخلوقات است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْاَقَاوِیْلِ ۟ۙ
و اگر محمد صلی الله علیه وسلم برخی گفته‌هایی که ما آنها را نقل نکرده‌ایم به ما نسبت داده بود.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِیْنِ ۟ۙ
به‌طور قطع از او انتقام می‌گرفتیم و او را به قوت و قدرتی از جانب خویش فرو می‌گرفتیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِیْنَ ۟ؗۖ
سپس به‌طور قطع رگ متصل به قلبش را می‌بریدیم.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَمَا مِنْكُمْ مِّنْ اَحَدٍ عَنْهُ حٰجِزِیْنَ ۟
آن‌گاه هیچ‌یک از شما او را در برابر ما محافظت نمی‌کرد، پس بعید است که به خاطر شما به دروغ بر ما سخن نسبت داده باشد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّهٗ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِیْنَ ۟
و همانا قرآن به‌طور قطع، اندرزی است برای کسانی‌که با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی پروردگارشان از او تعالی می‌ترسند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُّكَذِّبِیْنَ ۟
و همانا ما به‌طور قطع می‌دانیم که برخی از میان شما این قرآن را تکذیب می‌کنند.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّهٗ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْكٰفِرِیْنَ ۟
و تکذیب قرآن به‌طور قطع پشیمانی بزرگی در روز قیامت در پی دارد.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَاِنَّهٗ لَحَقُّ الْیَقِیْنِ ۟
و قرآن مسلّماً همان حقیقت و امری یقینی است که بدون هیچ شک و تردیدی از جانب الله نازل شده است.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟۠
پس - ای رسول- پروردگارت را از آنچه که سزاوارش نیست منزه بدان، و نام پروردگار بزرگت را یاد کن.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
سوودەکانی ئایەتەکان لەم پەڕەیەدا:
• تنزيه القرآن عن الشعر والكهانة.
منزه‌دانستن قرآن از شعر و کهانت.

• خطر التَّقَوُّل على الله والافتراء عليه سبحانه.
خطر نسبت‌دادن سخنِ دروغ و بستن افترا بر الله.

• الصبر الجميل الذي يحتسب فيه الأجر من الله ولا يُشكى لغيره.
صبر جمیل، صبری است که در آن به مزدخواهی از الله بسنده می‌شود و نزد غیر او تعالی دادخواهی نمی‌شود.

 
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی الحاقة
پێڕستی سوره‌ته‌كان ژمارەی پەڕە
 
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان

وەرگێڕاوی فارسی بۆ پوختەی تەفسیری قورئانی پیرۆز، لە لایەن ناوەندی تەفسیر بۆ خوێندنەوە قورئانیەکان.

داخستن