وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئۆزبەکی - علاء الدين منصور * - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
Маъориж сураси
سَأَلَ سَآئِلُۢ بِعَذَابٖ وَاقِعٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّلۡكَٰفِرِينَ لَيۡسَ لَهُۥ دَافِعٞ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
مِّنَ ٱللَّهِ ذِي ٱلۡمَعَارِجِ
3. (У азоб, осмонларнинг барча) поғоналари — қаватлари соҳиби бўлмиш Аллоҳ томонидан (кофирлар устига тушгувчидир).
И з о ҳ. Бу оятлар мушриклардан Назр ибн Хорис ҳақида нозил бўлган. Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом кофирлар учун тайёрлаб қўйилган Аллоҳ таолонинг азоби бор эканлигини билдириб, уларни огоҳлантирганларида, Назр туриб: «Эй Худо, агар мана шу (Қуръон) Сенинг даргоҳингдан келган ҳақиқат бўлса, устимизга самодан тош ёғдиргин, ёки бизларга аламли азоб келтиргин», дейди. Мана шу тилакнинг ўзидан Назр ва у кабиларнинг ким эканликлари маълумдир. Чунки улар Ҳақ йўлга юришни истаган кишилар бўлганларида: «Эй Худо, агар мана шу Қуръон Сенинг даргоҳингдан келган ҳақиқат бўлса, бизларни ҳам унинг йўлига ҳидоят қилгин», деган бўлур эдилар. Энди қуйидаги оятда барча фаришталар Қиёмат Кунида осмон қаватларини босиб ўтишиб, Аллоҳ ҳузурига тўпланишлари зикр қилинади.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِنَّهُمۡ يَرَوۡنَهُۥ بَعِيدٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَنَرَىٰهُ قَرِيبٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
يَوۡمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلۡمُهۡلِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَتَكُونُ ٱلۡجِبَالُ كَٱلۡعِهۡنِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَلَا يَسۡـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِي تُـٔۡوِيهِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
كَلَّآۖ إِنَّهَا لَظَىٰ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
نَزَّاعَةٗ لِّلشَّوَىٰ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
تَدۡعُواْ مَنۡ أَدۡبَرَ وَتَوَلَّىٰ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
۞ إِنَّ ٱلۡإِنسَٰنَ خُلِقَ هَلُوعًا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِذَا مَسَّهُ ٱلشَّرُّ جَزُوعٗا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَإِذَا مَسَّهُ ٱلۡخَيۡرُ مَنُوعًا
تەفسیرە عەرەبیەکان:
إِلَّا ٱلۡمُصَلِّينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
ٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ دَآئِمُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٞ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ هُم مِّنۡ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشۡفِقُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ هُمۡ لِفُرُوجِهِمۡ حَٰفِظُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ هُم بِشَهَٰدَٰتِهِمۡ قَآئِمُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وَٱلَّذِينَ هُمۡ عَلَىٰ صَلَاتِهِمۡ يُحَافِظُونَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أُوْلَٰٓئِكَ فِي جَنَّٰتٖ مُّكۡرَمُونَ
И з о ҳ. Мазкур оятларда ҳақиқий мўмин-мусулмонларнинг сифат-фазилатлари баён қилинди ва ана ўшалар жаннат неъматларига сазовор бўлгувчи зотлар эканликлари уқтирилди. Энди қуйидаги оятларда Пайғамбар алайҳис-салоту вас-салом атрофларига келишиб, тўп-тўп бўлиб ўтиришиб олишиб, у зот айтган сўзларни масхара қиладиган ва бир-бирларига саҳобаларни кўрсатишиб: «Агар мана шулар Муҳаммад айтаётгандек, жаннатга кирадиган бўлсалар, бизлар ҳеч шак-шубҳасиз, улардан олдинроқ ўша жойга кирамиз», деб сафсатабозлик қиладиган мушриклар ҳақида сўзланиб, уларнинг бундай тамаълари бефойда эканлиги таъкидланади ва Пайғамбар алайҳис-салоту вас-саломни улардан юз ўгиришга амр этилади.
تەفسیرە عەرەبیەکان:
عَنِ ٱلۡيَمِينِ وَعَنِ ٱلشِّمَالِ عِزِينَ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
أَيَطۡمَعُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُدۡخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٖ
تەفسیرە عەرەبیەکان:
فَذَرۡهُمۡ يَخُوضُواْ وَيَلۡعَبُواْ حَتَّىٰ يُلَٰقُواْ يَوۡمَهُمُ ٱلَّذِي يُوعَدُونَ
42. Бас, (эй Муҳаммад алайҳис-салоту вас-салом), сиз уларни тарк қилинг! Улар то ўзларига ваъда қилинаётган кунларига рўбарў бўлгунларича (ўз ботил-беҳуда хаёлларига) шўнғишиб, ўйнаб-кулиб юраверсинлар!
تەفسیرە عەرەبیەکان:
وه‌رگێڕانی ماناكان سوره‌تی: سورەتی المعارج
وه‌رگێڕانی ماناكانی قورئانی پیرۆز - وەرگێڕاوی ئۆزبەکی - علاء الدين منصور - پێڕستی وه‌رگێڕاوه‌كان
وەرگێڕاوی ماناکانی قورئانی پیرۆز بۆ زمانی ئۆزبەکی، وەرگێڕان: علاء الدين منصور، چاپی ساڵی 1430ك، بڵاوکراوەتەوە بە سەرپەرشتیاری ناوەندی ڕواد بۆ وەرگێڕان، پیشاندانی وەرگێڕاوە سەرەکیەکە لەبەردەستە بۆ ڕا دەربڕین لە سەری وهەڵسەنگاندنی وپێشنیارکردنی پەرەپێدانی بەردەوام.