പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുസ്സ്വാഫ്ഫാത്ത് - കാസാഖ് വിവർത്തനം - ഖലീഫ അൽത്വായ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

суратус-Сафат

ആയത്ത്: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Сап-сап тұрушы (періштелерге) серт,

ആയത്ത്: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

Айдаған сайын айдаушы (періштелерге) серт,

ആയത്ത്: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

Үгіт оқушы (періштелерге) серт. (Алладан басқамен ант ету дүрыс емес. Бірақ, Алла тарапынан басқаға ант етілуі; ант еткен нәрселерде; ант етілген нәрселерге куәлік бар деген ұғымды береді. Т-Қ)

ആയത്ത്: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Тәңірлерің біреу.

ആയത്ത്: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Көктер мен жердің әрі араларындағылардың және шығыс жақтардың Раббы. (70-С. 40-А.)

ആയത്ത്: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Рас дүние көгін жұлдыздармен безедік.

ആയത്ത്: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Бүкіл шектен шыққан шайтаннан қорғадық.

ആയത്ത്: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Олар, жоғарғы әлемді тыңдай алмайды. Олар, әр тараптан атылады.

ആയത്ത്: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Қуылған түрде олар үшін ұдайы азап бар.

ആയത്ത്: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Алайда әлде біреу бір сөз ұрлайтын болса, оны өткір бір жалын қуалайды.

ആയത്ത്: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Енді олардан сұра: "Оларды жарату қиын ба? Басқа жаратқандарымыз қиын ба? Шын мәнінде оларды (адам баласын) бір жабысқақ балшықтан жараттық.

ആയത്ത്: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

(Мұхаммед Ғ.С.) Әрине (Бұл жаратылысқа) таңырқадың, олар мазақтайды.

ആയത്ത്: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Қашан оларға ескертілсе де олар ескермейді.

ആയത്ത്: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Бір мұгжиза көрсе, олар тәлкек қылады.

ആയത്ത്: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

"Бұл мүлде ашық жады" деседі.

ആയത്ത്: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

"Біз өліп топырақ және сүйектер болган кезде, рас тірілтілеміз бе?"

ആയത്ത്: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер.

ആയത്ത്: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер. (17) "Әрине сендер кор боп тірілесіңдер" де.

ആയത്ത്: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Шын мәнінде ол бір үрейлі дауыс. Сонда олар қарап қалады.

ആയത്ത്: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

"Әттеген-ай! Бұл есеп күні екен ғой!",- деседі.

ആയത്ത്: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

"Бұл сендер жасынға шығарған билік күні!"

ആയത്ത്: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

"Жинаңдар! Ол залымдардьі да сыбайластарын да олардың табынғандарын да:"

ആയത്ത്: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

"Алладан өзге. Оларға тозақтың жолын көрсетіңдер;"

ആയത്ത്: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

"Оларды тоқтатыңдар. Өйткені олар сұраққа тартылады" (делінеді.)

ആയത്ത്: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Оларға: "Бір-бірлеріңе неге болыспайсыңдар?",- (делінеді.)

ആയത്ത്: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Әрине бүгін олар еріксіз бой ұсынғандар.

ആയത്ത്: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар бір-біріне қарсы сұрақ қойысады.

ആയത്ത്: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Олар бастықтарына): "Сендер бізге оң жақтан келуші едіңдер" дейді.

ആയത്ത്: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Олар: "Олай емес, өздерің сенбеуші едіңдер" дейді.

ആയത്ത്: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

"Өйткені, сендерге бір өктемдігіміз жоқ еді. Әрине өздерің азғын ел едіңдер."

ആയത്ത്: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

"Раббымыздың бізге деген сөзі шынға шықты. Біз расында дәмін татамыз."

ആയത്ത്: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

"Сонда сендерді аздырған едік. Рас өзіміз де азғын едік."

ആയത്ത്: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Ал рас сол күні, олар азапқа ортақ болады.

ആയത്ത്: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Сөз жоқ, Күнәкарларға солайша істейміз.

ആയത്ത്: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Расында оларға: "Алладан басқа ешбір тәңір жоқ" делінген кезде, менменсіген еді.

ആയത്ത്: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

Олар: "Жынды бір ақын үшін рас тәңірлерімізді тастайық па,- десті.

ആയത്ത്: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине ол, шындықты әкелген әрі елшілерді мойындаған еді.

ആയത്ത്: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Сөз жоқ, сендер күйзелтуші азапты татасыңдар.

ആയത്ത്: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Сендер істегендеріңнің ғана сазайын тартасыңдар.

ആയത്ത്: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары бір сәрі.

ആയത്ത്: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Міне бұлар үшін белгілі бір несібе бар.

ആയത്ത്: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(Түрлі) жемістер де. Олар құрметке бөленеді:

ആയത്ത്: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Нығымет бақшаларында,

ആയത്ത്: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Дивандардың үстінде ерсілі-қарсылы болады.

ആയത്ത്: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Оларға қайнаған көзден кәселер айналдырыла ұсынылады.

ആയത്ത്: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Ішушілер үшін аппақ, тәтті.

ആയത്ത്: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ол бас ауыртпайды да әрі мас қылмайды.

ആയത്ത്: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Олардың қасында телмірген ботакөздер бар.

ആയത്ത്: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Рас олар жарылмаған жұмыртқадай.

ആയത്ത്: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар қарама-қарсы отырып, сұрасады.

ആയത്ത്: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Олардан бір айтушы: "Расында бір ағайыным бар еді" дейді.

ആയത്ത്: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

(Ол, маған): "Шын-ақ растаушылардансың ба?',- дейді.

ആയത്ത്: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

"Өліп, топырақ және сүйек болсақ та жазаландырыламыз ба?"

ആയത്ത്: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

(деп қасындағыларға): "Оны көргілерің келе ме?",- дейді.

ആയത്ത്: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Сонда өзі қарап оны тозақтың ортасында көреді де:

ആയത്ത്: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

"Аллаға ант етемін! Мені де жоқ ете жаздадың" дейді.

ആയത്ത്: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

"Егер Раббымның игілігі болмаса еді, әрине иен де тозаққа келтірілгендерден болар едім."

ആയത്ത്: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

"Біз өлмейміз бе?"

ആയത്ത്: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

"Алғашқы өліміміз ғана. Біз азапқа да душар болмайыз."

ആയത്ത്: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Сөз жоқ, Бұл (жаннат) ірі қол жетушілік. (Бұл сөздерді жаннаттықтар айтады. Ж.Б.М.К.)

ആയത്ത്: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Ғамал қылуға тиісті.

ആയത്ത്: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Осы қонақ асы жақсы ма? Не заққұм ағашы жақсы ма? (Заққұм; тозақтықтарға берілетін улы, сасық бір ағаш түрі. Сөздік Әлмауарит.)

ആയത്ത്: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Рас заққұм ағашын залымдарға сұмдық қылдық.

ആയത്ത്: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Рас ол, тозақтың түбінде шығатын бір ағаш.

ആയത്ത്: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Оның қауашақтары, шайтандардың бастары сияқты. (Өте жаман бейнеде деген ұғымда. Б.Ж.М.К.Р.)

ആയത്ത്: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Сондай-ақ олардан жеп, қарындарын толтырады.

ആയത്ത്: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Сосын оларға қайнап тұрған судан сусын беріледі.

ആയത്ത്: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Сосын олардың қайтар жерлері әлбетте тозақ болады.

ആയത്ത്: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Рас олар, аталарын адасқан түрде тапқан болатын.

ആയത്ത്: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Сонда олар, аталарының ізінше жүгіре берді.

ആയത്ത്: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Олардан бұрын, алғашқылардың көбі адасқан еді.

ആയത്ത്: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Расында олардың ішіне де ескертуші жіберген едік.

ആയത്ത്: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ескертілгендердің соңының не болғанын бір көр!

ആയത്ത്: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

ആയത്ത്: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Расында Нұх (Ғ.С.) Бізге жалбарынды. Біз нендей жақсы қабылдаушымыз!

ആയത്ത്: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Оны да семьясын да зор қиыншылықтан құтқардық.

ആയത്ത്: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Нұх (Ғ.С.) тың үрпақтарын қалдырдық. (Жалғасты түрде өрбіттік.)

ആയത്ത്: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Оны кейінгілерге дәріптеттік.

ആയത്ത്: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Нұх (Ғ.С.) қа бүкіл әлемнен сәлем болсын.

ആയത്ത്: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

ആയത്ത്: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенуші құлдарымыздан.

ആയത്ത്: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын басқаларын суға батырдық.

ആയത്ത്: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Күдіксіз Ыбырайым (Ғ.С.) де Нұх (Ғ.С.) тың даңғыл жолында.

ആയത്ത്: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Өйткені, Ыбырайым (Ғ.С.) Раббына, ынталы жүрекпен келген еді.

ആയത്ത്: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Сол уақытта әкесіне де еліне де: "Нелерге табынасыңдар?",- деді.

ആയത്ത്: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

"Алладан өзге етірік тәңірлер қалайсыңдар ма?"

ആയത്ത്: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

"Әлемнің Раббына байланысты не ойларың бар?"

ആയത്ത്: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Сонда Ыбырайым (Ғ.С.) жұлдыз жаққа назар аударып:

ആയത്ത്: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

"Мен науқаспын" деді.

ആയത്ത്: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Сонда ел одан бтрұлған бойда кете берді.

ആയത്ത്: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

(Ыбырайым Ғ.С.) олардың тәңірлерінің жанына оңаша барып: "Жемейсіңдер ме?- деді.

ആയത്ത്: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

"Неге сөйлемейсіңдер?"

ആയത്ത്: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Сонда аңдып барын, оң қолымен ұрды.

ആയത്ത്: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

Олар, оған жүгірісіп келді.

ആയത്ത്: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

"(Қолмен) жонып, алғандарыңа шоқынасыңдар ма?",- деді.

ആയത്ത്: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

"Алла сендерді де жасаған нәрселеріңді де жаратты."

ആയത്ത്: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Олар: "Ол үшін бір бина жасап, оны отқа тастап жіберіңдер" десті.

ആയത്ത്: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Сонда олар оған бір айлакерлік жасауды ойлады да оларды төмендетіп жібердік.

ആയത്ത്: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

(Ыбырайш* Ғ.С.): "Раббым жаққа кетемін. Ол, маған жол көрсетеді" деді.

ആയത്ത്: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

"Раббым, маған жақсысынан бір ұл бер!"

ആയത്ത്: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Оны өте мұлайым бір ұлмен қуанттық.

ആയത്ത്: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Ұлы (Ысмайыл) өзімен бірге жүруге жеткен кезде: "Балақайым! Сені түсімде бауыздағанымды көремін; назар аудар, көзқарасың не?",- деда. Ол: "Әй әкетайым! Өзіңе не әмір етілсе, оны орында. Алла қаласа, мені сабырлылардан табарсың" деді.

ആയത്ത്: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

(Ыбырайым Ғ.С. құрбан айының 8-ші күні; баласын құрбан шалатын бір түс көріп, күдіктенгендіктен: "Таруя"; күдікгі күн деп, 9-шы күні; және қайта көріп, рас деп танығандықтан: Ғарифа"; тану күні деп, 10-шы күні және көріп, құрбан шалғандықтан: "Нахыр" деп аталады. Б.М.) Сөйтіп екеуі де ұнап, әкесі оны маңдайының үстіне жатқызады. (Құдыретше бауыздаған бышақ кеспеді. Ж.М.)

ആയത്ത്: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Біз, оған: "Әй Ыбырайым,- деп, дабыстадық:

ആയത്ത്: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

"Рас түсінді шынға шығардың. Күдіксіз ізгі іс істегендерді осылайша сынаймыз" (дедік.)

ആയത്ത്: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Шын мәнінде бұл бір ашық сынау еді.

ആയത്ത്: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Оны ірі бір құрбандыққа ауыстырдық. (Құдыретше бір құрбандық қошқар беріледі. Б.Ж.М.К.)

ആയത്ത്: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерде, оған (жақсы даңқ) қалдырдық.

ആയത്ത്: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Ыбырайым (Ғ.С) ға сәлем.

ആയത്ത്: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас, ізгі істер істеушілерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

ആയത്ത്: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенген құлдарымыздан еді.

ആയത്ത്: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Оны пайғамбарлардың ізгілерінен; Ысхақпен шүйіншіледік.

ആയത്ത്: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Өзіне де Ысхақ (Ғ.С) қа да береке бердік. Сондай-ақ екеуінің ұрпақтарынан жақсы болғандар да өздеріне ашық зұлымдық еткендер де бар.

ആയത്ത്: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Расында Мұса, Ћарұн (Ғ.С.) ға да игілік бердік.

ആയത്ത്: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Екеуін әрі елін зор апаттан құтқардық.

ആയത്ത്: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Оларға жәрдем еттік те сонда олар, жеңіске ие болды.

ആയത്ത്: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Екеуіне түсінікті кітап бердік.

ആയത്ത്: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Екеуіне тура жол көрсеттік.

ആയത്ത്: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Екеуіне, кейінгі нәсілдерде (жақсы даңқ) қалдырдық.

ആയത്ത്: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мұса және ћартн (Ғ.С.) ға сәлем.

ആയത്ത്: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас ізгі іс істегендерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

ആയത്ത്: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, екеуі де сенген құлдарымыздан еді.

ആയത്ത്: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине Іляс (Ғ.С.) елшілерімізден еді.

ആയത്ത്: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Сол уақытта еліне: "Алладан қорықпайсыңдар ма?",- деді.

ആയത്ത്: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

"Ерекше жаратушыны қойып, "Бағыл" атты бұтқа жалбарынасыңдар ма?"

ആയത്ത്: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Алла, сендердің де бұрынгы аталарыңның да Раббы!"

ആയത്ത്: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Сонда елі оны жасынға шығарды. Рас олар, жазаға келтіріледі.

ആയത്ത്: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

ആയത്ത്: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерге оған (жақсы даңқ) қалдырдық:

ആയത്ത്: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

"Іляс (Ғ.С.) қа сәлем."

ആയത്ത്: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істегендерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

ആയത്ത്: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, ол сенімді құлдарымыздан еді.

ആയത്ത്: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Лұт (Ғ.С.) елшілерден еді.

ആയത്ത്: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Сол уақытта оны да семьясын да түгел құтқардық:

ആയത്ത്: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Бірақ қалғандардың ішіндегі бір кемпірден басқа.

ആയത്ത്: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын өзгелерін жоқ еттік.

ആയത്ത്: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Әрине тәңертең, олардан өтіп жүресіңдер.

ആയത്ത്: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Әрі түнде де. Сонда да түсінбейсіңдер ме?

ആയത്ത്: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді.

ആയത്ത്: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді. (139) Сол уақытта ол, толы кемеге қашқан еді. (Еліне кейіп, кемеге барып түскенде; кеме ауырлап, жүре алмай, шар салғанда соған шығады. Б.Ж.М.)

ആയത്ത്: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

Шар салғанда ол, жеңіліске ұшырады. (Қарғып теңізге түсті.)

ആയത്ത്: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Сонда оны балық жұтты. Ол, айыпталған еді.

ആയത്ത്: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Егер ол, Алланы рас дәріптеушілерден болмаса еді:

ആയത്ത്: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Әрине қайта тірілетін күнге дейін балықтың қарнында қалған болар еді.

ആയത്ത്: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Сонда оны қырға шығарып, тастадық. Ол науқас еді.

ആയത്ത്: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Оның үстіне жапырақты бір ағаш өсірдік.

ആയത്ത്: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Оны жүз мың не тағы артығырақ елге жіберген едік.

ആയത്ത്: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Сонда олар иман келтірді де бір мерзімге дейін пайдаландырдық.

ആയത്ത്: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Енді олардан сұра: "Қыздар Раббыларынікі де, ұлдар олардікі ме?

ആയത്ത്: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Немесе періштелерді ұрғашы жаратқанымызға олар куә ме?

ആയത്ത്: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Сақ болыңдар! Олар жалғандарын айта береді:

ആയത്ത്: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

"Алланың баласы бар" деп, олар мүлде өтірік айтады.

ആയത്ത്: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Алла ұлдардан көрі қыздарды артық көре ме?

ആയത്ത്: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Сендерге не болды? Қалай шешім етесіңдер?

ആയത്ത്: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Түсінбейсіқдер ме?

ആയത്ത്: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Немесе сендердің ашық бір дәлелдерің бар ма?

ആയത്ത്: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Шыншыл болсаңдар кітаптарыңды әкеліңдер.

ആയത്ത്: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Олар Алла мен періштелер (Б.Ж.М.К.Р.) арасында ұрпақтық байланыс ұйғарды. Расында періштелер; олардың Алланың алдына келтірілетінін біледі. (Немесе Алла мен жын арасында жег-жаттық ұйгарды.)

ആയത്ത്: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Алла (Т.) олардың сипаттауларынан пәк.

ആയത്ത്: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың нағыз құлдары өйтіп сипаттамайды.

ആയത്ത്: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Сонда сендер де табынған нәрселерің де, (бірлесіп;)

ആയത്ത്: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Сендер Аллаға қарсы бұзақылық шығара алмайсыңдар.

ആയത്ത്: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Бірақ кім тозаққа түсетін болса, ол басқа.

ആയത്ത്: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

"Бізден орны белгіленбеген ешкім жоқ."

ആയത്ത്: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

"Шын мәнінде біздер қатарланып тұрушыларданбыз."

ആയത്ത്: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

"Әрине Алланы дәріптеушілерденбіз."

ആയത്ത്: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Олар былай дейтін еді:

ആയത്ത്: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Егер бізде бұрынғыларға түсірілген үгіт болса еді,"

ആയത്ത്: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

"Әлбетте Алланың ықыласты құлдарынан болар едік."

ആയത്ത്: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Сонда олар, келген Кітапқа дереу қарсы шықты. Жақында (нәтижені) біледі.

ആയത്ത്: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Расында елші құлдарымызға сөзіміз бұрын бекіген болатын:

ആയത്ത്: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

"Сөз жоқ, оларға жәрдем болады."

ആയത്ത്: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

"Сөзсіз жеңіске ие болатын біздің әскер."

ആയത്ത്: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Мұхаммед Ғ.С.) сонда олардан бір мезгілге дейін бет бұра тұр.

ആയത്ത്: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Оларды көре тұр, олар да жақында көреді.

ആയത്ത്: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Олар азабымыздың жедел келуін қалай ма?

ആയത്ത്: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Қораларына (азап) түскен кезде, ескерту берілгендердің таңы нендей жаман.

ആയത്ത്: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Сонда олардан бір уаққа дейін аулақ бол.

ആയത്ത്: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Тағы оларды байқай тұр. Жақында олар көреді.

ആയത്ത്: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Қастерлі Раббың олардың сипаттағандарынан пәк.

ആയത്ത്: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Елшілерге сәлем!

ആയത്ത്: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Барлық мақтау бұкіл әлемнің Раббы, Алла (Т.) ға лайық.