പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുദ്ദഥ്ഥിർ - പഷ്തു വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

المدثر

ആയത്ത്: 1

یٰۤاَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ۟ۙ

74-1 اى په جامه كې نغښتونكیه!

ആയത്ത്: 2

قُمْ فَاَنْذِرْ ۟ۙ

74-2 ته پورته شه، نو (خلق) ووېروه

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ۟ۙ

74-3 او نو د خپل رب لويي بیانوه

ആയത്ത്: 4

وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ ۟ۙ

74-4 او نو خپلې جامې پاكې ساته

ആയത്ത്: 5

وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ۟ۙ

74-5 او ګناه (او بتان) نو ترك كړه

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ۟ۙ

74-6 او (داسې) احسان مه كوه چې بدل (او ډېرول) يې غواړې

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ۟ؕ

74-7 او خاص د خپل رب لپاره، پس صبر كوه

ആയത്ത്: 8

فَاِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُوْرِ ۟ۙ

74-8 نو كله چې په شپېلۍ كې پوكى وكړى شي

ആയത്ത്: 9

فَذٰلِكَ یَوْمَىِٕذٍ یَّوْمٌ عَسِیْرٌ ۟ۙ

74-9 نو په دغه وخت كې دغه ډېره سخته ورځ ده

ആയത്ത്: 10

عَلَی الْكٰفِرِیْنَ غَیْرُ یَسِیْرٍ ۟

74-10 په كافرانو باندې اسانه نه ده

ആയത്ത്: 11

ذَرْنِیْ وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیْدًا ۟ۙ

74-11 ته پرېږده ما او هغه څوك چې ما دى يواځې پیدا كړى دى

ആയത്ത്: 12

وَّجَعَلْتُ لَهٗ مَالًا مَّمْدُوْدًا ۟ۙ

74-12 او (بیا مې) ده ته ډېر زیات مال وركړ

ആയത്ത്: 13

وَّبَنِیْنَ شُهُوْدًا ۟ۙ

74-13 او زامن حاضر (باشه)

ആയത്ത്: 14

وَّمَهَّدْتُّ لَهٗ تَمْهِیْدًا ۟ۙ

74-14 او ده ته مې فراخي وركړه، ډېره فراخي

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ یَطْمَعُ اَنْ اَزِیْدَ ۟ۙ

74-15 بیا دى طمع لري چې زه به ده ته لا زیات وركړم

ആയത്ത്: 16

كَلَّا ؕ— اِنَّهٗ كَانَ لِاٰیٰتِنَا عَنِیْدًا ۟ؕ

74-16 هیڅكله هم نه، بېشكه دى زمونږ له ایتونو سره ډېر عناد كوونكى (مخالف) و

ആയത്ത്: 17

سَاُرْهِقُهٗ صَعُوْدًا ۟ؕ

74-17 ژر به زه ده ته ډېر سخت تكلیف وركړم

ആയത്ത്: 18

اِنَّهٗ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ۟ۙ

74-18 بېشكه ده فكر وكړ او اندازه يې وكړه

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

74-19 پس دى دې هلاك كړى شي، ده څنګه اندازه وكړه؟

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

74-20 بیا دې هلاك كړى شي، ده څنګه اندازه وكړه

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

74-21 بیا يې وكتل

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

74-22 بیا يې مخ تریو كړ او وچولى (تندى) يې بوټ كړ

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

74-23 بیا يې شا كړه او لويي يې وكړه

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

74-24 نو ده وویل: نه دى دا (قرآن) مګر داسې جادو چې رانقل كولى شي

ആയത്ത്: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

74-25 نه دى دا مګر د انسان قول

ആയത്ത്: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

74-26 ژر به زه دى د دوزخ اور ته داخل كړم

ആയത്ത്: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

74-27 او ته څه شي پوه كړې چې سقر (د دوزخ اور) څه شى دى

ആയത്ത്: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

74-28 دى به نه باقي ساتي او نه به پرېږدي

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

74-29 انسان لره ډېر سوځوونكى دى

ആയത്ത്: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

74-30 په ده باندې نولس(ملايك) مقرر دي

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

74-31 او مونږ د دوزخ څوكيداران نه دي ګرځولي مګر ملايك او مونږ د دوى شمېر نه دى ګرځولى مګر ازمېښت د هغو كسانو لپاره چې كافران شوي دي، د دې لپاره چې هغه كسان یقین وكړي چې كتاب ورته وركړى شوى دى او د هغو كسانو ایمان زیات شي چې ایمان يې راوړى دى او شك ونه كړي هغه كسان چې كتاب ورته وركړى شوى دى او مومنان او د دې لپاره چې هغه كسان ووايي چې د هغوى په زړونو كې مرض دى او كافران: الله په دې سره د مثال په لحاظ څه اراده كړې ده. همداسې الله ګمراه كوي چا ته چې وغواړي او هدایت وركوي چا ته چې وغواړي او ستا د رب لښكرې نه پېژني مګر هم دى. او نه دى دا مګر د خلقو لپاره نصیحت (او پند)

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

74-32 هیڅكله داسې نه ده، قسم دى په سپوږمۍ

ആയത്ത്: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

74-33 او په شپې باندې كله چې شا كړي

ആയത്ത്: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

74-34 او په سبا باندې كله چې روښانه شي

ആയത്ത്: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

74-35 بېشكه دغه (اور د سقر) یقینًا په لویو (بلاګانو) كې یو دى

ആയത്ത്: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

74-36 چې انسان لره وېروونكى دى

ആയത്ത്: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

74-37 هغه چا لره چې په تاسو كې غواړي چې وړاندې شي، یا وروسته شي

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

74-38 هر نفس به د خپلو كړو په بدل كې ګاڼه (ګرو) وي

ആയത്ത്: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

74-39 غیر له ښي اړخ والاو نه

ആയത്ത്: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

74-40 (دوى به) په جنتونو كې وي، یو تر بله به پوښتنې كوي

ആയത്ത്: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

74-41 د مجرمانو (كافرانو) په باره كې

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

74-42 (مومنان به مجرمانو ته وايي:) تاسو په دوزخ كې څه شي داخل كړي یئ؟

ആയത്ത്: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

74-43 دوى به ووايي: مونږ له لمونځ كوونكو ځنې نه وو

ആയത്ത്: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

74-44 او مسكین ته به مو طعام نه وركاوه

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

74-45 او له باطل ویونكو سره به مونږ په باطلو خبرو كې ننوتلو

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

74-46 او مونږ به د بدلې ورځ دروغ ګڼله

ആയത്ത്: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

74-47 تر دې پورې چې مونږ ته یقین راغى

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ

74-48 نو دوى ته د سفارش كوونكو سفارش فايده نه رسوي

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

74-49 نو په دوى څه شوي دي چې له نصیحت (قرآن) نه مخ ګرځوونكي دي

ആയത്ത്: 50

كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ

74-50 ګویا كې دوى تښتېدونكي ځنګلي خره دي

ആയത്ത്: 51

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ

74-51 چې له زمري نه تښتي

ആയത്ത്: 52

بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ

74-52 بلكې په دوى كې هر یو سړى غواړي چې ده ته خورې كړى شوې صحیفې (پاڼې) وركړى شي

ആയത്ത്: 53

كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

74-53 هیڅكله داسې نه ده بلكې دوى له اخرت نه نه وېرېږي

ആയത്ത്: 54

كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

74-54 هیڅكله داسې نه ده، بېشكه دا (قرآن) نصیحت دى

ആയത്ത്: 55

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ

74-55 نو څوك چې غواړي (نو) له ده نه دې پند واخلي

ആയത്ത്: 56

وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠

74-56 او دوى نصیحت (او پند) نه اخلي مګر كه الله يې وغواړي. هم دى د وېرې لايق دى او د بخښنې اهل دى