പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ മുദ്ദഥ്ഥിർ - സിംഹള വിവർത്തനം - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

සූරා අල් මුද්දස්සිර්

ആയത്ത്: 1

یٰۤاَیُّهَا الْمُدَّثِّرُ ۟ۙ

අහෝ පොරවා ගෙන සිටින්නාණනි!

ആയത്ത്: 2

قُمْ فَاَنْذِرْ ۟ۙ

නුඹ නැගී සිට, අවවාද කරනු.

ആയത്ത്: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ ۟ۙ

තවද නුඹගේ පරමාධිපතිව උත්කෘෂ්ට කරනු.

ആയത്ത്: 4

وَثِیَابَكَ فَطَهِّرْ ۟ۙ

තවද නුඹගේ වස්ත්‍රය පිරිසිදු කරනු.

ആയത്ത്: 5

وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ ۟ۙ

තවද කිලිට්ටෙන් වළකිනු.

ആയത്ത്: 6

وَلَا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ ۟ۙ

නුඹ අධික වශයෙන් ලබන්නට බලාපොරොත්තු වී උපකාර නො කරනු.

ആയത്ത്: 7

وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ ۟ؕ

තවද නුඹේ පරමාධිපති වෙනුවෙන් නුඹ ඉවසනු.

ആയത്ത്: 8

فَاِذَا نُقِرَ فِی النَّاقُوْرِ ۟ۙ

හොරණෑවෙහි හඬ නිකුත් කරනු ලැබූ විට;

ആയത്ത്: 9

فَذٰلِكَ یَوْمَىِٕذٍ یَّوْمٌ عَسِیْرٌ ۟ۙ

එය දුෂ්කර දිනයක් වනු ඇත.

ആയത്ത്: 10

عَلَی الْكٰفِرِیْنَ غَیْرُ یَسِیْرٍ ۟

දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කරන්නන්ට එදින පහසු නො වනු ඇත.

ആയത്ത്: 11

ذَرْنِیْ وَمَنْ خَلَقْتُ وَحِیْدًا ۟ۙ

මා හා මා මැවූ අය නුඹ තනිව අත හැර දමනු.

ആയത്ത്: 12

وَّجَعَلْتُ لَهٗ مَالًا مَّمْدُوْدًا ۟ۙ

තවද මම ඔහුට බොහෝ සේ ධනය ඇති කර දුනිමි.

ആയത്ത്: 13

وَّبَنِیْنَ شُهُوْدًا ۟ۙ

ඔහු සමඟ වන දරුවන් ද (ඇති කර දුනිමි.)

ആയത്ത്: 14

وَّمَهَّدْتُّ لَهٗ تَمْهِیْدًا ۟ۙ

තවද (සියල්ල) පහසු කරමින් මම ඔහුට දිගු හැර දුනිමි.

ആയത്ത്: 15

ثُمَّ یَطْمَعُ اَنْ اَزِیْدَ ۟ۙ

පසුව ද මම වැඩියෙන් දිය යුතු යැයි ඔහු ප්‍රිය කරන්නේ ය.

ആയത്ത്: 16

كَلَّا ؕ— اِنَّهٗ كَانَ لِاٰیٰتِنَا عَنِیْدًا ۟ؕ

එසේ නො ව; නියත වශයෙන්ම ඔහු අපගේ වදන්වලට විරුද්ධ විය.

ആയത്ത്: 17

سَاُرْهِقُهٗ صَعُوْدًا ۟ؕ

ඔහුට දරුණු දඬුවමක් මම මතු පටවන්නෙමි.

ആയത്ത്: 18

اِنَّهٗ فَكَّرَ وَقَدَّرَ ۟ۙ

නියත වශයෙන් ම ඔහු කල්පනා කොට සැලසුම් යෙදුවේ ය.

ആയത്ത്: 19

فَقُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

ඔහු විනාශ කරනු ලැබී ය. ඔහු කෙසේ නම් සැලසුම් කළේ ද?

ആയത്ത്: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَیْفَ قَدَّرَ ۟ۙ

පසුව ද ඔහු විනාශ කරනු ලැබී ය. ඔහු කෙසේ නම් සැලසුම් කළේ ද?

ആയത്ത്: 21

ثُمَّ نَظَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු අධීක්ෂණය කර බැලී ය.

ആയത്ത്: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු රවා කිපුණේ ය.

ആയത്ത്: 23

ثُمَّ اَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ ۟ۙ

පසුව ඔහු පිටු පා උඩඟු විය.

ആയത്ത്: 24

فَقَالَ اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا سِحْرٌ یُّؤْثَرُ ۟ۙ

එවිට මෙය දන්වනු ලැබූ හූනියමක් මිස නැතැයි ඔහු පැවසුවේ ය.

ആയത്ത്: 25

اِنْ هٰذَاۤ اِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ ۟ؕ

මෙය මිනිසාගේ ප්‍රකාශයක් මිස නැතැයි (ඔහු පැවසුවේ ය.)

ആയത്ത്: 26

سَاُصْلِیْهِ سَقَرَ ۟

මම ඔහු සකර්(නම් නිරය)ට මතු ඇතුළත් කරමි.

ആയത്ത്: 27

وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا سَقَرُ ۟ؕ

සකර් යනු කුමක්දැ? යි නුඹට දැනුම් දුන්නේ කුමක් ද?

ആയത്ത്: 28

لَا تُبْقِیْ وَلَا تَذَرُ ۟ۚ

එය (කිසිවක්) ඉතිරි නොකරයි. තවද අත් හැර නො දමයි.

ആയത്ത്: 29

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ ۟ۚ

සම දැඩි ලෙස දවාලන්නකි.

ആയത്ത്: 30

عَلَیْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ ۟ؕ

ඒ මත දහනව දෙනෙකි.

ആയത്ത്: 31

وَمَا جَعَلْنَاۤ اَصْحٰبَ النَّارِ اِلَّا مَلٰٓىِٕكَةً ۪— وَّمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ اِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۙ— لِیَسْتَیْقِنَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَیَزْدَادَ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِیْمَانًا وَّلَا یَرْتَابَ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْكِتٰبَ وَالْمُؤْمِنُوْنَ ۙ— وَلِیَقُوْلَ الَّذِیْنَ فِیْ قُلُوْبِهِمْ مَّرَضٌ وَّالْكٰفِرُوْنَ مَاذَاۤ اَرَادَ اللّٰهُ بِهٰذَا مَثَلًا ؕ— كَذٰلِكَ یُضِلُّ اللّٰهُ مَنْ یَّشَآءُ وَیَهْدِیْ مَنْ یَّشَآءُ ؕ— وَمَا یَعْلَمُ جُنُوْدَ رَبِّكَ اِلَّا هُوَ ؕ— وَمَا هِیَ اِلَّا ذِكْرٰی لِلْبَشَرِ ۟۠

නිරයේ සගයින් ලෙස මලක්වරුන් මිස (වෙනත් අය) අපි පත් නො කළෙමු. දේවත්වය ප්‍රතික්ෂේප කළවුනට මොවුන්ගේ සංඛ්‍යාව පරීක්ෂණයක් ලෙසින් මිස අපි පත් නො කළෙමු. එය ධර්ම ග්‍රන්ථ දෙනු ලැබූවන් ස්ථාවරත්වයට පත් වනු පිණිසත් ය. තවද දෙවියන් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූවන්ගේ විශ්වාසය වර්ධනය කරනු පිණිසත් ධර්ම ග්‍රන්ථ දෙනු ලැබූවන් හා දෙවියන් කෙරෙහි විශ්වාසය තැබූවන් සැක නො කරනු පිණිසත් ය. එමෙන් ම "මෙමඟින් උපමාවක් ලෙසින් අල්ලාහ් අදහස් කරනුයේ කුමක් දැ?"යි තම සිත් තුළ රෝග ඇතිවුන් හා දෙවියන් ගැන ප්‍රතික්ෂේප කළවුන් පවසනු පිණිසත් ය. එලෙස අල්ලාහ් තමන් අභිමත කරන අය නොමග යවයි. තවද තමන් අභිමත කරන අයට මග පෙන්වයි. නුඹගේ පරමාධිපතිගේ සේනාව ගැන ඔහු හැර වෙනත් කිසිවෙක් නො දනී. මෙය මිනිසුනට මෙනෙහි කිරීමක් මිස නැත.

ആയത്ത്: 32

كَلَّا وَالْقَمَرِ ۟ۙ

එසේ නොව, සඳු මත දිවුරමින්.

ആയത്ത്: 33

وَالَّیْلِ اِذْ اَدْبَرَ ۟ۙ

රාත්‍රිය ගෙවී යන විට එය මත දිවුරමින්.

ആയത്ത്: 34

وَالصُّبْحِ اِذَاۤ اَسْفَرَ ۟ۙ

අරුණෝදය උදා වන විට එය මත දිවුරමින්.

ആയത്ത്: 35

اِنَّهَا لَاِحْدَی الْكُبَرِ ۟ۙ

නියත වශයෙන් ම එය (නිරය) බලවත් කරුණු අතරින් එකකි.

ആയത്ത്: 36

نَذِیْرًا لِّلْبَشَرِ ۟ۙ

මිනිසාට අනතුරු අඟවන්නක් වශයෙනි.

ആയത്ത്: 37

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّتَقَدَّمَ اَوْ یَتَاَخَّرَ ۟ؕ

එය නුඹලා අතරින් පෙරට යාමට හෝ පසුබැස රැඳෙන්නට කැමති අය වෙනුවෙනි.

ആയത്ത്: 38

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِیْنَةٌ ۟ۙ

සෑම ආත්මයක් ම තමන් උපයා ගත් දෑ වෙනුවෙන් ඇපකරුවෙකු ලෙස සිටින්නේ ය.

ആയത്ത്: 39

اِلَّاۤ اَصْحٰبَ الْیَمِیْنِ ۟ؕۛ

එහෙත් දකුණුපස ජනයා හැර.

ആയത്ത്: 40

فِیْ جَنّٰتٍ ۛ۫— یَتَسَآءَلُوْنَ ۟ۙ

ඔවුන් ස්වර්ග උයන් මත සිට විමසති.

ആയത്ത്: 41

عَنِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟ۙ

වැරදි කරුවන්ගෙන්;

ആയത്ത്: 42

مَا سَلَكَكُمْ فِیْ سَقَرَ ۟

"නුඹලාව සකර් තුළට ගෙන ආවේ කුමක් ද?"

ആയത്ത്: 43

قَالُوْا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّیْنَ ۟ۙ

"අපි සලාත් ඉටු කරන්නන් අතුරින් නො වූයෙමු" යැයි ඔවුහු පැවසූහ.

ആയത്ത്: 44

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِیْنَ ۟ۙ

තවද අපි දිළිඳුන්ට ආහාර සපයමින් නො සිටියෙමු.

ആയത്ത്: 45

وَكُنَّا نَخُوْضُ مَعَ الْخَآىِٕضِیْنَ ۟ۙ

"(නිෂ්ඵල කටයුතුවල) ගිලී සිටින්නන් සමඟ අප ද ගිලී සිටියෙමු".

ആയത്ത്: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّیْنِ ۟ۙ

තවද අපි විනිශ්චය දිනය බොරු කරමින් සිටියෙමු.

ആയത്ത്: 47

حَتّٰۤی اَتٰىنَا الْیَقِیْنُ ۟ؕ

ස්ථීර දෑ (මරණය) අප වෙත පැමිණෙන තෙක්.

ആയത്ത്: 48

فَمَا تَنْفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشّٰفِعِیْنَ ۟ؕ

එහෙයින් මැදිහත්වන්නන්ගේ මැදිහත්වීම ඔවුනට ඵලක් නො වන්නේ ය.

ആയത്ത്: 49

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِیْنَ ۟ۙ

එහෙයින් ඔවුනට කුමක් වී ද? ඔවුන් මෙනෙහි කිරීම පිටුදකින්නන් ය.

ആയത്ത്: 50

كَاَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنْفِرَةٌ ۟ۙ

ඔවුන් තැති ගත් බූරුවන් මෙනි.

ആയത്ത്: 51

فَرَّتْ مِنْ قَسْوَرَةٍ ۟ؕ

සිංහ ගොදුරින් පලා යන.

ആയത്ത്: 52

بَلْ یُرِیْدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ اَنْ یُّؤْتٰی صُحُفًا مُّنَشَّرَةً ۟ۙ

එසේ නොව දිගු හරින ලද පත්‍රිකාවන් තමන්ට ද දෙනු ලැබිය යුතු යැයි ඔවුන් අතරින් සෑම කෙනෙකුම අපේක්ෂා කරනු ඇත.

ആയത്ത്: 53

كَلَّا ؕ— بَلْ لَّا یَخَافُوْنَ الْاٰخِرَةَ ۟ؕ

එසේ නොව ඔවුහු මතු ලොව පිළිබඳ බිය නො වෙති.

ആയത്ത്: 54

كَلَّاۤ اِنَّهٗ تَذْكِرَةٌ ۟ۚ

එසේ නොව නියත වශයෙන් ම එය උපදෙසකි.

ആയത്ത്: 55

فَمَنْ شَآءَ ذَكَرَهٗ ۟ؕ

එහෙයින් කවරෙකු අභිමත කරන්නේ ද ඔහු එයින් උපදෙස් ලබත්වා!

ആയത്ത്: 56

وَمَا یَذْكُرُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ ؕ— هُوَ اَهْلُ التَّقْوٰی وَاَهْلُ الْمَغْفِرَةِ ۟۠

අල්ලාහ් අභිමත කරන්නේ නම් මිස ඔවුහු උපදෙස් නො ලබති. ඔහු බැතිමත්කම ලබන්නට සුදුස්සා ය. එමෙන් ම සමාව දායාද කරන්නට ද සුදුස්සා ය.