പരിഭാഷ അദ്ധ്യായം സൂറത്തുൽ ഖിയാമഃ - ഉസ്ബെക് വിവർത്തനം - മുഹമ്മദ് സ്വാദിഖ് - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വിജ്ഞാനകോശം

Қиёмат сураси

ആയത്ത്: 1

لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни билан қасам.

ആയത്ത്: 2

وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ

Ва маломатчи нафс билан қасам.

ആയത്ത്: 3

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ

(Кофир) Инсон Бизни унинг суякларини жамлаб олмас, деб ўйларми?

ആയത്ത്: 4

بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ

Албатта, Биз унинг бармоқ учларини ҳам асл ҳолига келтиришга қодирмиз.

ആയത്ത്: 5

بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ

Балки, инсон келажакда фисқу фужур қилишни хоҳлайдир.

ആയത്ത്: 6

يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ

Қиёмат куни қачон? — деб сўрайдир.

ആയത്ത്: 7

فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ

Қачонки кўз лол қолиб қўрқинчга тўлса.

ആയത്ത്: 8

وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ

Ва ой тутилса.

ആയത്ത്: 9

وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ

Ва қуёш билан ой жамланса.

ആയത്ത്: 10

يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ

Ўшал кунда инсон: «Қочар жой қаерда?» деб қоладир.

ആയത്ത്: 11

كَلَّا لَا وَزَرَ

Йўқ! Қочар жой йўқдир!

ആയത്ത്: 12

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ

У кунда жойлашув фақат Роббинг ҳузурида бўладир.

ആയത്ത്: 13

يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

У кунда инсонга аввалу охир қилган ишларининг хабари бериладир.

ആയത്ത്: 14

بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ

Ҳа, инсон ўз нафсига қарши ўзи шоҳиддир.

ആയത്ത്: 15

وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ

Ва агар узрларини тўкиб солса ҳам.

ആയത്ത്: 16

لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ

Сен шошилиб у билан тилингни қимирлатма.

ആയത്ത്: 17

إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ

Албатта, у(Қуръон)ни жамлаш ва ўқиб бериш Бизнинг зиммамизда.

ആയത്ത്: 18

فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ

Бас, Биз уни ўқисак, қироатига зеҳн солиб тур.

ആയത്ത്: 19

ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ

Сўнгра у(Қуръон)ни баён қилиб бериш ҳам Бизнинг зиммамизда.

ആയത്ത്: 20

كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ

Йўқ! Балки сизлар шошар дунёни яхши кўрасизлар.

ആയത്ത്: 21

وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Ва охиратни тарк этасизлар.

ആയത്ത്: 22

وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ

У кунда чиройли юзлар бор.

ആയത്ത്: 23

إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ

Ўз Роббисига назар солувчилар.

ആയത്ത്: 24

وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ

Ва у кунда тиришиб-буришган юзлар ҳам бор.

ആയത്ത്: 25

تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ

Ўзларига умуртқасини синдирадиган иш бўлишига ишонарлар.

ആയത്ത്: 26

كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ

Йўқ! Вақтики, (жон) ҳалқумга келса.

ആയത്ത്: 27

وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ

Ва «Ким буни қутқарар?» дейилса.

ആയത്ത്: 28

وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ

Ва, албатта, бу фироқ эканлигига ишонса.

ആയത്ത്: 29

وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ

Ва болдирлар бир-бирига алмашса.

ആയത്ത്: 30

إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ

У кунда ҳайдаб бориш жойи Роббинг ҳузуридадир.

(Яъни, жони ҳалқумига келиб қолганда, уни ҳаётда олиб қолиш учун барча чора кўрилади, Ким қутқараркин, деб илтижо қилинади. Лекин иложи бўлмай фироқ вақти келганига ишонч ҳосил бўлади. Жон чиққанда эса оёқлар жонсиз бўлиб бир-бирига чалмашади.)

ആയത്ത്: 31

فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ

Бас, у тасдиқламади ва намоз ўқимади.

ആയത്ത്: 32

وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ

Ва лекин ёлғонга чиқарди ва юз ўгирди.

ആയത്ത്: 33

ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ

Сўнг ўз аҳлига керилиб борди.

ആയത്ത്: 34

أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ

Ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

ആയത്ത്: 35

ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ

Яна ҳолингга вой бўлсин сенинг, вой бўлсин!

ആയത്ത്: 36

أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى

Инсон беҳуда тарк қилинишликнинг ҳисобини қилурми?

ആയത്ത്: 37

أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ

У манийдан оққан нутфа бўлмаганмиди?

ആയത്ത്: 38

ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ

Сўнг алақа бўлди. Бас, беками-кўст этиб яратди.

ആയത്ത്: 39

فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ

Бас, ундан жуфтни — эркак ва аёлни яратди.

ആയത്ത്: 40

أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ

Шундай Зот ўликларни тирилтиришга қодир эмасми?!