Alkʋrãɑn wɑgellã mɑɑnɑ wã lebgre - Alkʋrãanã tafsɩɩrã sẽn kʋʋg koεεga, b sẽn lebg ne Paštu goamã.
75
:
23
وَلَوْ رَحِمْنٰهُمْ وَكَشَفْنَا مَا بِهِمْ مِّنْ ضُرٍّ لَّلَجُّوْا فِیْ طُغْیَانِهِمْ یَعْمَهُوْنَ ۟
او که پر هغوی لورېينه وکړو او هغه وچ کالي او لوږه ترې پورته کړو، لا به له حق څخه په لارورکۍ کې زياتوالی وکړي، په تردد او حيرانۍ کې به وي.
التفاسير:
|
Sẽn be Aayar-rãmbã yõod-rãmba seb-neg-kãngã pʋgẽ:
• عدم اعتبار الكفار بالنعم أو النقم التي تقع عليهم دليل على فساد فطرهم.
د کفارو له نعمتونو او هغو سختيو څخه پند نه اخېستل چې پرې واقع کيږي د هغوی د فطرت د فساد دليل دی.
• كفران النعم صفة من صفات الكفار.
د نعمتونو ناشکري د کفارو له صفتونو څخه يو صفت دی.
• التمسك بالتقليد الأعمى يمنع من الوصول للحق.
په ړانده تقليد ټينګ درېدل حق ته له رسېدو مخه نيسي
• الإقرار بالربوبية ما لم يصحبه إقرار بالألوهية لا ينجي صاحبه.
پر ربوبيت اقرار کول تر څو د الوهيت له اقرار سره مل نه وي اقرار کوونکی نه شي ژغورلی.
