ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫ 145 ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߌߡߎ߬ߙߊ߲߬ ߞߐߙߍ ߝߐߘߊ - ߞߙߎߘߌߞߊ߲ ߘߟߊߡߌߘߊ - ߛ߫ߊ߬ߟߊ߯ߤ߭ߎ߫ ߊ.ߘߘߌ߯ߣߌ߫ ߓߟߏ߫ - ߞߎ߬ߙߣߊ߬ ߞߟߊߒߞߋ ߔߘߋߞߎ

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 145

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ

[ وَمَا كَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ كِتَابًا مُؤَجَّلًا ] وه‌ هیچ كه‌سێكیش نیه‌ كه‌ بمرێ ئیلا به‌ ئیزن و به‌قه‌زاو قه‌ده‌رو ئه‌جه‌لى خوای گه‌وره‌ نه‌بێ كه‌ نووسراوه‌و كاته‌كه‌ی دیاریكراوه‌و پێش و دوا ناكه‌وێ [ وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْيَا نُؤْتِهِ مِنْهَا ] وه‌ هه‌ر كه‌سێك له‌ ئێوه‌ ئه‌گه‌ر پاداشتی دونیای بوێ وه‌كو غه‌نیمه‌ت ئه‌وه‌ پێی ئه‌به‌خشین له‌ دونیادا [ وَمَنْ يُرِدْ ثَوَابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا ] وه‌ هه‌ر كه‌سێكیش پاداشتی قیامه‌تی بوێ و به‌هه‌شتی بوێ ئه‌وه‌ پێی ئه‌به‌خشین هه‌ر كه‌سێ به‌ گوێره‌ی نیه‌تی خۆی [ وَسَنَجْزِي الشَّاكِرِينَ (١٤٥) ] وه‌ پاداشتی ئه‌و كه‌سانه‌ ئه‌ده‌ینه‌وه‌ كه‌ شوكرانه‌بژێری خوایان كردووه‌و ئارامیان گرتووه‌و دامه‌زراو بوونه‌ له‌سه‌ر دینه‌كه‌یان .