ߞߘߐ ߟߎ߬ ߘߟߊߡߌ߬ߘߊ߬ߟߌ ߝߐߘߊ ߘߏ߫ ߓߎߘߎ߲ߛߊߟߌ ߝߐߘߊ -

سوره تكوير

ߝߐߘߊ ߟߊߢߌߣߌ߲ ߘߏ߫:

كمال القرآن في تذكير الأنفس باختلال الكون عند البعث.

کمال قرآن براى یادآوری مردمان در مورد آشفتگى نظام هستى در روز رستاخيز.

---

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 1

اِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ ۟

آن‌گاه که جرم خورشید جمع شود، و نورش از بین برود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 2

وَاِذَا النُّجُوْمُ انْكَدَرَتْ ۟

و آن‌گاه که ستارگان سقوط کنند و نورشان از بین برود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 3

وَاِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که کوه‌ها از جای خویش به حرکت درآیند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 4

وَاِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ ۟

و آنگاه که ماده شتران آبستنی که صاحبانشان در داشتنش رقابت می کنند (از ترس و هراس آن روز) با بی توجهی رها شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 5

وَاِذَا الْوُحُوْشُ حُشِرَتْ ۟

و آن‌گاه که وحوش در یک میدان همراه انسان‌ها گردآورده شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 6

وَاِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که دریاها برافروخته و به آتش تبدیل شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 7

وَاِذَا النُّفُوْسُ زُوِّجَتْ ۟

و آن‌گاه که جان‌ها با یکدیگر در هم پیوندند؛ یعنی بدکار با بدکار، و پرهیزگار با پرهیزگار پیوند داده شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 8

وَاِذَا الْمَوْءٗدَةُ سُىِٕلَتْ ۟

و آن‌گاه که الله از دخترک زنده به گور شده بپرسد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 9

بِاَیِّ ذَنْۢبٍ قُتِلَتْ ۟ۚ

کسی‌که تو را کشت به چه جرمی این کار را کرد؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 10

وَاِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ ۟

و آن‌گاه که نامه‌های اعمال بندگان گشوده شود؛ تا هر یک نامۀ اعمالش را بخواند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 11

وَاِذَا السَّمَآءُ كُشِطَتْ ۟

و آن‌گاه که آسمان کنده شود چنان‌که پوست گوسفند کنده می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 12

وَاِذَا الْجَحِیْمُ سُعِّرَتْ ۟

و آن‌گاه که آتش برافروخته شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 13

وَاِذَا الْجَنَّةُ اُزْلِفَتْ ۟

و آن‌گاه که بهشت به پرهیزگاران نزدیک شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 14

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّاۤ اَحْضَرَتْ ۟ؕ

آن‌گاه که این موارد رخ دهد هرکس از اعمالی‌که برای آن روز از پیش فرستاده است آگاه می‌شود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 15

فَلَاۤ اُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ۟ۙ

الله به ستارگان پنهان قبل از پدیدار گشتن در شب سوگند یاد فرمود.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 16

الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ۟ۙ

ستارگانی که در مدارهای‌شان در حرکت هستند و هنگام برآمدن صبح پنهان می‌گردند همانند آهوها که وارد لانه‌های‌شان می‌شوند.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 17

وَالَّیْلِ اِذَا عَسْعَسَ ۟ۙ

و به شروع شب آن‌گاه که روی آورد، و به پایان شب آن‌گاه که پشت کند سوگند یاد کرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 18

وَالصُّبْحِ اِذَا تَنَفَّسَ ۟ۙ

و به صبح آن‌گاه که نورش برآید سوگند یاد کرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 19

اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۙ

که قرآن نازل‌شده بر محمد صلی الله علیه وسلم به‌طور قطع کلام الله است که فرشته‌ای امانتدار به او رساند، یعنی جبرئیل علیه السلام، که الله او را بر آن امین قرار داد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 20

ذِیْ قُوَّةٍ عِنْدَ ذِی الْعَرْشِ مَكِیْنٍ ۟ۙ

فرشته‌ای نیرومند که نزد پروردگار عرش سبحانه دارای منزلت بزرگی است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 21

مُّطَاعٍ ثَمَّ اَمِیْنٍ ۟ؕ

ساکنان آسمان از او اطاعت می‌کنند، و بر وحیی که به او ابلاغ می‌شود امین است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 22

وَمَا صَاحِبُكُمْ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ

و محمد صلی الله علیه وسلم همنشین شما که عقل و امانتداری و راستگویی او را می‌شناسید دیوانه نیست چنان‌که از روی بهتان ادعا می‌کنید.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 23

وَلَقَدْ رَاٰهُ بِالْاُفُقِ الْمُبِیْنِ ۟ۚ

و به تحقیق که همنشین شما، جبرئیل علیه السلام را به صورتی‌که بر آن آفریده شده در افق روشن آسمان دیده است.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 24

وَمَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِیْنٍ ۟ۚ

و همنشین‌تان بر شما بخیل نیست که در آنچه به تبلیغ آن به شما فرمان یافته است که آن را به شما ابلاغ کند بخل ورزد، و همانند کاهنان نیز مزد نمی‌گیرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 25

وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَیْطٰنٍ رَّجِیْمٍ ۟ۙ

و این قرآن سخن شیطانی رانده‌شده از رحمت الله نیست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 26

فَاَیْنَ تَذْهَبُوْنَ ۟ؕ

بعد از این دلایل، با انکار اینکه قرآن از جانب الله است چه راهی را می‌پیمایید؟!

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 27

اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

قرآن جز یادآور و اندرزی برای جن‌ها و انسان‌ها نیست.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 28

لِمَنْ شَآءَ مِنْكُمْ اَنْ یَّسْتَقِیْمَ ۟ؕ

برای هر یک از شما که بخواهد راه حق را به‌درستی در پیش گیرد.

ߟߝߊߙߌ ߘߏ߫: 29

وَمَا تَشَآءُوْنَ اِلَّاۤ اَنْ یَّشَآءَ اللّٰهُ رَبُّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠

و شما نه راستی را خواهید خواست و نه غیر آن را مگر زمانی‌که الله، پروردگار تمام مخلوقات آن را بخواهد.

ߟߝߊߙߌ ߟߎ߫ ߢߊ߬ߕߣߐ ߘߏ߫ ߞߐߜߍ ߣߌ߲߬ ߞߊ߲߬:

• حَشْر المرء مع من يماثله في الخير أو الشرّ.

برانگیخته ‌شدن انسان همراه کسانی‌که در خیر یا شر همانند او هستند.

• إذا كانت الموءُودة تُسأل فما بالك بالوائد؟ وهذا دليل على عظم الموقف.

وقتی‌که از دخترک زنده به گور شده سوال می‌شود به نظرت کسی‌که مرتکب این گناه بزرگ و جانسوز می‌شود چه حالتی خواهد داشت؟ این امر بیانگر جایگاه بسیار بزرگ و هولناک است.

• مشيئة العبد تابعة لمشيئة الله.

ارادۀ بنده تابع ارادۀ الله است.