ترجمهٔ معانی سوره سوره نبأ - ترجمه ى تركى - مركز رواد ترجمه - دایرة المعارف قرآن کریم

Sûretu'n-Nebe

آیه: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Birbirlerine neyi soruyorlar?

آیه: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

O büyük haberi mi?

آیه: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

Ki onlar, onda ihtilafa düşmüşlerdir.

آیه: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Hayır! Onlar yakında öğrenecekler.

آیه: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Sonra tekrar hayır! Yakında öğrenecekler.

آیه: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Yeri bir döşek kılmadık mı?

آیه: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

Dağları da birer kazık kılmadık mı?

آیه: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Sizleri (erkekli dişili) eşler halinde yarattık.

آیه: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

Uykunuzu bir dinlenme (sebebi) kıldık.

آیه: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Geceyi örtü bir kıldık.

آیه: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

Gündüzü de geçim zamanı kıldık.

آیه: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Üstünüze yedi sağlam gök bina ettik.

آیه: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

Alev alev yanan aydınlatıcı ve ısıtıcı bir kandil yarattık.

آیه: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Ve yağmur yüklü bulutlardan şarıl şarıl akan bir su indirdik.

آیه: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

Onunla taneler ve bitkiler çıkaralım diye.

آیه: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

Ve birbirine girmiş sarmaş dolaş bahçeler yetiştirelim diye.

آیه: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Şüphe yok ki hüküm verip, ayırt etme günü belirlenmiş bir vakittir.

آیه: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

Sur’a üflendiği gün bölük bölük geleceksiniz.

آیه: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Ve gökyüzü açılarak orada pek çok kapılar oluşur.

آیه: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

Dağlar yürütülüp bir seraba dönüşür.

آیه: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Şüphesiz Cehennem de bir gözetleme yeridir.

آیه: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

Azgınların varacağı sığınaktır.

آیه: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

Orada çağlar boyu kalacaklardır.

آیه: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

Orada ne bir serinlik, ne de bir içecek tadacaklar.

آیه: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

Yalnızca kaynar su ve irinden içecekler.

آیه: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

(Dünyada yaptıklarına karşılık) Uygun bir ceza olarak.

آیه: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Çünkü onlar hesaba çekilmeyi ummuyorlardı.

آیه: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

Ayetlerimizi de alabildiğine yalanlamışlardı.

آیه: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Biz ise, her şeyi bir kitapta (Levh-i Mahfuz’da) tamamiyle sayıp tespit ettik.

آیه: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

Kâfirlere şöyle denilir: “Şimdi tadın. Artık bundan sonra yalnızca azabınızı artıracağız.”

آیه: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Şüphesiz takva sahipleri için bir kurtuluş vardır.

آیه: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Bahçeler ve üzümler vardır.

آیه: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

Göğüsleri olgun yaşıt kızlar vardır.

آیه: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

Dolu dolu kadehler vardır.

آیه: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Orada ne bir boş söz işitirler, ne de bir yalan.

آیه: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Rabbinden bir karşılık olmak üzere yeterli bir bağıştır bu.

آیه: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Bunlar; göklerin, yerin ve ikisi arasında bulunanların Rahman olan Rabbindendir. Ona hitap etmeye güç yetiremezler.

آیه: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Ruh'un ve meleklerin sıra sıra duracakları gün; Rahman'ın kendilerine izin verdikleri dışındakiler konuşamazlar. Onlar da doğruyu söylerler.

آیه: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

İşte bu o hak gündür. O halde dileyen Rabbine bir dönüş yolu edinsin.

آیه: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Biz, sizi çok yakın bir azapla uyardık. Herkes o gün, kendi elleriyle ne yaptığına bir bakar ve kâfir olanlar da: "Keşke toprak olsaydım!" der.