අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අල් මුද්දස්සිර් - ජර්මානු පරිවර්තනය- බූපන්හායිම් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

Al-Muddaththir

වාක්‍යය: 1

يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمُدَّثِّرُ

O du Zugedeckter,

වාක්‍යය: 2

قُمۡ فَأَنذِرۡ

stehe auf und warne;

වාක්‍යය: 3

وَرَبَّكَ فَكَبِّرۡ

und deinen Herrn, Den preise als den Größten,

වාක්‍යය: 4

وَثِيَابَكَ فَطَهِّرۡ

und deine Gewänder, die reinige,

වාක්‍යය: 5

وَٱلرُّجۡزَ فَٱهۡجُرۡ

und die (Unreinheit des) Götzen(dienstes), die meide,

වාක්‍යය: 6

وَلَا تَمۡنُن تَسۡتَكۡثِرُ

und halte nicht (deinen Verdienst) vor, und halte ihn nicht für zu groß,

වාක්‍යය: 7

وَلِرَبِّكَ فَٱصۡبِرۡ

und ertrage standhaft (alles) für deinen Herrn.

වාක්‍යය: 8

فَإِذَا نُقِرَ فِي ٱلنَّاقُورِ

Wenn dann ins Horn gestoßen wird,

වාක්‍යය: 9

فَذَٰلِكَ يَوۡمَئِذٖ يَوۡمٌ عَسِيرٌ

so wird jener Tag ein schwerer Tag sein

වාක්‍යය: 10

عَلَى ٱلۡكَٰفِرِينَ غَيۡرُ يَسِيرٖ

für die Ungläubigen nicht leicht.

වාක්‍යය: 11

ذَرۡنِي وَمَنۡ خَلَقۡتُ وَحِيدٗا

Lasse Mich (allein) mit wem Ich allein erschaffen habe,

වාක්‍යය: 12

وَجَعَلۡتُ لَهُۥ مَالٗا مَّمۡدُودٗا

und dem Ich ausgedehnten Besitz gegeben habe

වාක්‍යය: 13

وَبَنِينَ شُهُودٗا

und Söhne (als ständige Begleiter) anwesend

වාක්‍යය: 14

وَمَهَّدتُّ لَهُۥ تَمۡهِيدٗا

und dem Ich alles schön zurechtgemacht habe;

වාක්‍යය: 15

ثُمَّ يَطۡمَعُ أَنۡ أَزِيدَ

doch begehrt er hierauf, daß Ich (ihm) noch mehr gebe.

වාක්‍යය: 16

كَلَّآۖ إِنَّهُۥ كَانَ لِأٓيَٰتِنَا عَنِيدٗا

Keineswegs! Er ist gegen Unsere Zeichen wiederholt widerspenstig gewesen.

වාක්‍යය: 17

سَأُرۡهِقُهُۥ صَعُودًا

Ich werde ihn mit Beschwerlichem bedrücken.

වාක්‍යය: 18

إِنَّهُۥ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

Er hat ja nachgedacht und abgewogen.

වාක්‍යය: 19

فَقُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Tod ihm, wie er abgewogen hat!

වාක්‍යය: 20

ثُمَّ قُتِلَ كَيۡفَ قَدَّرَ

Abermals: Tod ihm, wie er abgewogen hat!

වාක්‍යය: 21

ثُمَّ نَظَرَ

Hierauf hat er geschaut,

වාක්‍යය: 22

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

hierauf hat er düster geblickt und ein finsteres Gesicht gemacht,

වාක්‍යය: 23

ثُمَّ أَدۡبَرَ وَٱسۡتَكۡبَرَ

hierauf hat er den Rücken gekehrt und ist hochmütig geblieben.

වාක්‍යය: 24

فَقَالَ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ يُؤۡثَرُ

Er sagt: Das ist nur Zauberei, die überliefert wird.

වාක්‍යය: 25

إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا قَوۡلُ ٱلۡبَشَرِ

Das sind nur die Worte von Menschenwesen.

වාක්‍යය: 26

سَأُصۡلِيهِ سَقَرَ

Ich werde ihn der Saqar aussetzen.

වාක්‍යය: 27

وَمَآ أَدۡرَىٰكَ مَا سَقَرُ

Und was läßt dich wissen, was Saqar ist?

වාක්‍යය: 28

لَا تُبۡقِي وَلَا تَذَرُ

Sie läßt nichts übrig und läßt nichts bestehen.

වාක්‍යය: 29

لَوَّاحَةٞ لِّلۡبَشَرِ

Sie verändert die Menschen ganz.

වාක්‍යය: 30

عَلَيۡهَا تِسۡعَةَ عَشَرَ

Über ihr gibt es neunzehn (Wächter).

වාක්‍යය: 31

وَمَا جَعَلۡنَآ أَصۡحَٰبَ ٱلنَّارِ إِلَّا مَلَٰٓئِكَةٗۖ وَمَا جَعَلۡنَا عِدَّتَهُمۡ إِلَّا فِتۡنَةٗ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسۡتَيۡقِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَيَزۡدَادَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِيمَٰنٗا وَلَا يَرۡتَابَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَلِيَقُولَ ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٞ وَٱلۡكَٰفِرُونَ مَاذَآ أَرَادَ ٱللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلٗاۚ كَذَٰلِكَ يُضِلُّ ٱللَّهُ مَن يَشَآءُ وَيَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَمَا يَعۡلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَۚ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكۡرَىٰ لِلۡبَشَرِ

Wir haben als Wächter des (Höllen)feuers nur Engel eingesetzt, und Wir haben ihre Zahl nur zu einer Versuchung gemacht für diejenigen, die ungläubig sind, damit diejenigen Überzeugung gewinnen, denen die Schrift gegeben wurde, und damit diejenigen, die glauben, an Glauben zunehmen, und damit diejenigen, denen die Schrift gegeben wurde, und (auch) die Gläubigen nicht zweifeln und damit diejenigen, in deren Herzen Krankheit ist, und (auch) die Ungläubigen sagen: Was will denn Allah damit als Gleichnis? So läßt Allah in die Irre gehen, wen Er will, und leitet recht, wen Er will. Aber niemand weiß über die Heerscharen deines Herrn Bescheid außer Ihm. Und es ist nur eine Ermahnung für die Menschenwesen.

වාක්‍යය: 32

كَلَّا وَٱلۡقَمَرِ

Keineswegs! Beim Mond

වාක්‍යය: 33

وَٱلَّيۡلِ إِذۡ أَدۡبَرَ

und (bei) der Nacht, wenn sie den Rücken kehrt,

වාක්‍යය: 34

وَٱلصُّبۡحِ إِذَآ أَسۡفَرَ

und (bei) dem Morgen, wenn er erstrahlt,

වාක්‍යය: 35

إِنَّهَا لَإِحۡدَى ٱلۡكُبَرِ

sie ist wahrlich eine der größten (Heimsuchungen)

වාක්‍යය: 36

نَذِيرٗا لِّلۡبَشَرِ

zur Warnung für die Menschenwesen,

වාක්‍යය: 37

لِمَن شَآءَ مِنكُمۡ أَن يَتَقَدَّمَ أَوۡ يَتَأَخَّرَ

für jemanden von euch, der vorankommen oder zurückbleiben will.

වාක්‍යය: 38

كُلُّ نَفۡسِۭ بِمَا كَسَبَتۡ رَهِينَةٌ

Jede Seele haftet für das, was sie erworben hat,

වාක්‍යය: 39

إِلَّآ أَصۡحَٰبَ ٱلۡيَمِينِ

außerdem die Gefährten von der rechten Seite;

වාක්‍යය: 40

فِي جَنَّٰتٖ يَتَسَآءَلُونَ

sie werden sich in Gärten befinden, und sie werden einander fragen

වාක්‍යය: 41

عَنِ ٱلۡمُجۡرِمِينَ

nach den Übeltätern:

වාක්‍යය: 42

مَا سَلَكَكُمۡ فِي سَقَرَ

Was hat euch in Saqar geführt?

වාක්‍යය: 43

قَالُواْ لَمۡ نَكُ مِنَ ٱلۡمُصَلِّينَ

Sie werden sagen: Wir gehörten nicht zu denjenigen, die beteten,

වාක්‍යය: 44

وَلَمۡ نَكُ نُطۡعِمُ ٱلۡمِسۡكِينَ

und wir pflegten nicht den Armen zu speisen,

වාක්‍යය: 45

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ ٱلۡخَآئِضِينَ

und wir pflegten auf schweifende Reden mit denjenigen einzugehen, die solche führten,

වාක්‍යය: 46

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوۡمِ ٱلدِّينِ

und wir erklärten stets den Tag des Gerichts für Lüge

වාක්‍යය: 47

حَتَّىٰٓ أَتَىٰنَا ٱلۡيَقِينُ

bis die Gewißheit zu uns kam.

වාක්‍යය: 48

فَمَا تَنفَعُهُمۡ شَفَٰعَةُ ٱلشَّٰفِعِينَ

Nun nützt ihnen die Fürsprache derjenigen nicht, die Fürsprache einlegen (können).

වාක්‍යය: 49

فَمَا لَهُمۡ عَنِ ٱلتَّذۡكِرَةِ مُعۡرِضِينَ

Was ist denn mit ihnen, daß sie sich von der Ermahnung abwenden,

වාක්‍යය: 50

كَأَنَّهُمۡ حُمُرٞ مُّسۡتَنفِرَةٞ

als wären sie aufgeschreckte Wildesel,

වාක්‍යය: 51

فَرَّتۡ مِن قَسۡوَرَةِۭ

die vor einem Löwen fliehen?

වාක්‍යය: 52

بَلۡ يُرِيدُ كُلُّ ٱمۡرِيٕٖ مِّنۡهُمۡ أَن يُؤۡتَىٰ صُحُفٗا مُّنَشَّرَةٗ

Aber nein! Jedermann von ihnen will, daß ihm aufgeschlagene Blätter zukommen.

වාක්‍යය: 53

كَلَّاۖ بَل لَّا يَخَافُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ

Keineswegs! Vielmehr fürchten sie nicht das Jenseits.

වාක්‍යය: 54

كَلَّآ إِنَّهُۥ تَذۡكِرَةٞ

Keineswegs! Er ist ja eine Erinnerung.

වාක්‍යය: 55

فَمَن شَآءَ ذَكَرَهُۥ

Wer nun will, gedenkt seiner.

වාක්‍යය: 56

وَمَا يَذۡكُرُونَ إِلَّآ أَن يَشَآءَ ٱللَّهُۚ هُوَ أَهۡلُ ٱلتَّقۡوَىٰ وَأَهۡلُ ٱلۡمَغۡفِرَةِ

Sie werden aber (seiner) nicht gedenken, außer daß Allah es will. Ihm gebührt die Gottesfurcht und Ihm gebührt die Vergebung.