අර්ථ කථනය පරිච්ඡේදය සූරා අන් නාසිආත් - ජර්මානු පරිවර්තනය- බූපන්හායිම් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

An-Nâzi‘ât

වාක්‍යය: 1

وَٱلنَّٰزِعَٰتِ غَرۡقٗا

Bei den mit Heftigkeit Entreißenden

වාක්‍යය: 2

وَٱلنَّٰشِطَٰتِ نَشۡطٗا

und den leicht Herausziehenden

වාක්‍යය: 3

وَٱلسَّٰبِحَٰتِ سَبۡحٗا

und den unbeschwert Dahingleitenden,

වාක්‍යය: 4

فَٱلسَّٰبِقَٰتِ سَبۡقٗا

den allem Vorauseilenden,

වාක්‍යය: 5

فَٱلۡمُدَبِّرَٰتِ أَمۡرٗا

den eine Angelegenheit Regelnden!

වාක්‍යය: 6

يَوۡمَ تَرۡجُفُ ٱلرَّاجِفَةُ

Am Tag, da das Zittern einsetzt

වාක්‍යය: 7

تَتۡبَعُهَا ٱلرَّادِفَةُ

und das nächste hinterherfolgt,

වාක්‍යය: 8

قُلُوبٞ يَوۡمَئِذٖ وَاجِفَةٌ

(gewisse) Herzen werden an jenem Tag beunruhigt klopfen,

වාක්‍යය: 9

أَبۡصَٰرُهَا خَٰشِعَةٞ

und ihre Blicke werden demütig sein.

වාක්‍යය: 10

يَقُولُونَ أَءِنَّا لَمَرۡدُودُونَ فِي ٱلۡحَافِرَةِ

Sie sagen: Sollen wir denn wirklich aus den Gräbern zurückgebracht werden?

වාක්‍යය: 11

أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا نَّخِرَةٗ

Wenn wir zu verrotteten Knochen geworden sind?

වාක්‍යය: 12

قَالُواْ تِلۡكَ إِذٗا كَرَّةٌ خَاسِرَةٞ

Sie sagen: Das wäre dann eine verlustreiche Wiederkehr.

වාක්‍යය: 13

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ

Es wird nur ein einziger erschreckender Schrei sein,

වාක්‍යය: 14

فَإِذَا هُم بِٱلسَّاهِرَةِ

und sogleich sind sie auf der Oberfläche.

වාක්‍යය: 15

هَلۡ أَتَىٰكَ حَدِيثُ مُوسَىٰٓ

Ist zu dir die Geschichte Musas gekommen?

වාක්‍යය: 16

إِذۡ نَادَىٰهُ رَبُّهُۥ بِٱلۡوَادِ ٱلۡمُقَدَّسِ طُوًى

Als sein Herr ihn im geheiligten Tal Tuwa rief:

වාක්‍යය: 17

ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ

Geh zu Fir’aun, denn gewiß, er überschreitet das Maß (an Frevel).

වාක්‍යය: 18

فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ

Dann sag: Hast du (nicht) den Wunsch, dich zu läutern,

වාක්‍යය: 19

وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ

und daß ich dich zu deinem Herrn rechtleite, so daß du gottesfürchtig wirst?

වාක්‍යය: 20

فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ

Da zeigte er ihm das größte Zeichen.

වාක්‍යය: 21

فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ

Er aber erklärte (es) für Lüge und widersetzte sich.

වාක්‍යය: 22

ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ

Hierauf kehrte er den Rücken und ging eilig weg’.

වාක්‍යය: 23

فَحَشَرَ فَنَادَىٰ

Da versammelte er (das Volk) und rief dann aus.

වාක්‍යය: 24

فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ

Er sagte: Ich bin euer höchster Herr.

වාක්‍යය: 25

فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ

Da ergriff Allah ihn als warnendes Beispiel für das Jenseits und das Diesseits.

වාක්‍යය: 26

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ

Darin ist wahrlich eine Lehre für jemanden, der gottesfürchtig ist.

වාක්‍යය: 27

ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا

Seid etwa ihr schwerer zu erschaffen oder der Himmel? - Er hat ihn aufgebaut.

වාක්‍යය: 28

رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا

Er hat seinen höchsten Teil emporgehoben und ihn dann zurechtgeformt.

වාක්‍යය: 29

وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا

Und Er hat seine Nacht finster gemacht und seine Morgenhelle hervorkommen lassen.

වාක්‍යය: 30

وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ

Und die Erde, Er hat sie danach hingebreitet.

වාක්‍යය: 31

أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا

Er hat aus ihr ihr Wasser und ihre Weide hervorkommen lassen.

වාක්‍යය: 32

وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا

Und die Berge, Er hat sie fest gegründet.

වාක්‍යය: 33

مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ

(Dies) als Nießbrauch für euch und für euer Vieh.

වාක්‍යය: 34

فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ

Wenn dann der größte, überwältigende Umsturz kommt,

වාක්‍යය: 35

يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ

am Tag, da der Mensch das bedenkt, worum er sich bemüht hat,

වාක්‍යය: 36

وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ

und zum Erscheinen gebracht wird der Höllenbrand für (je)den, der sieht;

වාක්‍යය: 37

فَأَمَّا مَن طَغَىٰ

was den (denjenigen) angeht, wer das Maß (an Frevel) überschritten

වාක්‍යය: 38

وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا

und das diesseitige Leben vorgezogen hat,

වාක්‍යය: 39

فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

gewiß, so wird der Höllenbrand (ihm) Zufluchtsort sein.

වාක්‍යය: 40

وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ

Was aber jemanden angeht, der den Stand seines Herrn gefürchtet und seiner Seele die (bösen) Neigungen untersagt hat,

වාක්‍යය: 41

فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ

so wird der (Paradies)garten (ihm) Zufluchtsort sein.

වාක්‍යය: 42

يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا

Sie fragen dich nach der Stunde, wann sie bloß feststehen wird.

වාක්‍යය: 43

فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ

Was hast du über sie zu erwähnen?

වාක්‍යය: 44

إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ

Zu deinem Herrn ist ihr Endziel.

වාක්‍යය: 45

إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا

Du bist nur ein Überbringer von Warnungen für jemanden, der sie fürchtet.

වාක්‍යය: 46

كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا

Am Tag, da sie sie sehen, wird ihnen sein, als hätten sie nur einen Nachmittag verweilt oder seinen (dazugehörigen) Vormittag