மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா ஆலஇம்ரான் - அல்பேனிய மொழிபெயர்ப்பு- அர்ருவ்வாத் மொழிபெயர்ப்பு நிலையம.(இதன் பணிகள் நடைபெறுகின்றன) - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Suretu Ali Imran

வசனம்: 1

الٓمٓ

Elif, lam, mim.

வசனம்: 2

ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡحَيُّ ٱلۡقَيُّومُ

Allahu, nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Tij, që është i Gjalli, i Përjetshmi, Mbajtësi i gjithçkaje.

வசனம்: 3

نَزَّلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ مُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيۡهِ وَأَنزَلَ ٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

Ai ta zbriti ty (Muhamed) Librin me të vërtetën, që është vërtetues i shpalljeve të mëparshme. Ai zbriti Teuratin e Inxhilin

வசனம்: 4

مِن قَبۡلُ هُدٗى لِّلنَّاسِ وَأَنزَلَ ٱلۡفُرۡقَانَۗ إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ لَهُمۡ عَذَابٞ شَدِيدٞۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٞ ذُو ٱنتِقَامٍ

më parë si udhëzim për njerëzit dhe zbriti edhe Dalluesin (e së vërtetës nga e kota). Sigurisht se ata që i mohojnë Shpalljet e Allahut i pret një dënim i rëndë. Allahu është i Gjithëfuqishëm dhe i Zoti për shpagim.

வசனம்: 5

إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَخۡفَىٰ عَلَيۡهِ شَيۡءٞ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فِي ٱلسَّمَآءِ

Pa dyshim, Allahut nuk i fshihet asgjë në Tokë e as në Qiell.

வசனம்: 6

هُوَ ٱلَّذِي يُصَوِّرُكُمۡ فِي ٱلۡأَرۡحَامِ كَيۡفَ يَشَآءُۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Ai ju formon në mitra, ashtu si dëshiron. Nuk ka zot që meriton të adhurohet përveç Tij, të Gjithëfuqishmit, të Urtit.

வசனம்: 7

هُوَ ٱلَّذِيٓ أَنزَلَ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ مِنۡهُ ءَايَٰتٞ مُّحۡكَمَٰتٌ هُنَّ أُمُّ ٱلۡكِتَٰبِ وَأُخَرُ مُتَشَٰبِهَٰتٞۖ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمۡ زَيۡغٞ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَٰبَهَ مِنۡهُ ٱبۡتِغَآءَ ٱلۡفِتۡنَةِ وَٱبۡتِغَآءَ تَأۡوِيلِهِۦۖ وَمَا يَعۡلَمُ تَأۡوِيلَهُۥٓ إِلَّا ٱللَّهُۗ وَٱلرَّٰسِخُونَ فِي ٱلۡعِلۡمِ يَقُولُونَ ءَامَنَّا بِهِۦ كُلّٞ مِّنۡ عِندِ رَبِّنَاۗ وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّآ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Është Ai që ta zbriti Librin (Kuranin). Në të ka ajete plotësisht të qarta, të cilat janë bazë e Librit, por ka edhe të tjera jo fort të qarta. Ata, zemrat e të cilëve anojnë nga e shtrembra, ndjekin ato që nuk janë krejtësisht të qarta, duke dashur të ngjallin huti dhe t'i komentojnë ato sipas dëshirës, ndonëse kuptimin e tyre të vërtetë e di vetëm Allahu. Ndërkaq, të thelluarit në dije thonë: "Ne e besojmë atë (Kuranin): i tëri është nga Zoti ynë." Këtë e kuptojnë vetëm mendarët.

வசனம்: 8

رَبَّنَا لَا تُزِغۡ قُلُوبَنَا بَعۡدَ إِذۡ هَدَيۡتَنَا وَهَبۡ لَنَا مِن لَّدُنكَ رَحۡمَةًۚ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

"O Zoti ynë! Mos lejo që zemrat tona të shmangen (nga e vërteta) pasi na ke udhëzuar dhe na e dhuro mëshirën Tënde! Ti je vërtet Dhuruesi i Madh!

வசனம்: 9

رَبَّنَآ إِنَّكَ جَامِعُ ٱلنَّاسِ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

O Zoti ynë! Ti do t'i tubosh njerëzit në një ditë në të cilën nuk ka dyshim. Me të vërtetë, Allahu nuk e thyen premtimin."

வசனம்: 10

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمۡ وَقُودُ ٱلنَّارِ

Në të vërtetë, atyre që nuk besojnë, nuk do t'u vlejnë asgjë as pasuria e as fëmijët e tyre para Allahut. Ata do të jenë lëndë djegëse e Zjarrit,

வசனம்: 11

كَدَأۡبِ ءَالِ فِرۡعَوۡنَ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡۚ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا فَأَخَذَهُمُ ٱللَّهُ بِذُنُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ

sikurse puna e njerëzve të Faraonit dhe e atyre që ishin para tyre, të cilët i mohuan ajetet (shpalljet dhe shenjat) Tona. Allahu i rrëmbeu ata (me dënim) për mëkatet që bënë. Allahu është i rreptë në ndëshkim.

வசனம்: 12

قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ سَتُغۡلَبُونَ وَتُحۡشَرُونَ إِلَىٰ جَهَنَّمَۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

Thuaju atyre që nuk besojnë: "Ju do të mposhteni dhe do të tuboheni në Xhehenem. Eh, sa shtrat i keq që është ai!"

வசனம்: 13

قَدۡ كَانَ لَكُمۡ ءَايَةٞ فِي فِئَتَيۡنِ ٱلۡتَقَتَاۖ فِئَةٞ تُقَٰتِلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَأُخۡرَىٰ كَافِرَةٞ يَرَوۡنَهُم مِّثۡلَيۡهِمۡ رَأۡيَ ٱلۡعَيۡنِۚ وَٱللَّهُ يُؤَيِّدُ بِنَصۡرِهِۦ مَن يَشَآءُۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّأُوْلِي ٱلۡأَبۡصَٰرِ

Ju kishit shenjë në dy ushtri që u ndeshën (në Bedër): njëra ushtri luftonte në rrugën e Allahut, kurse tjetra ishin jobesimtarë, të cilët i shihnin dy herë më shumë (në numër). Mirëpo, Allahu përkrah me ndihmën e Tij kë të dëshirojë. Sigurisht, këtu ka mësim për largpamësit.

வசனம்: 14

زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ ٱلشَّهَوَٰتِ مِنَ ٱلنِّسَآءِ وَٱلۡبَنِينَ وَٱلۡقَنَٰطِيرِ ٱلۡمُقَنطَرَةِ مِنَ ٱلذَّهَبِ وَٱلۡفِضَّةِ وَٱلۡخَيۡلِ ٱلۡمُسَوَّمَةِ وَٱلۡأَنۡعَٰمِ وَٱلۡحَرۡثِۗ ذَٰلِكَ مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۖ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلۡمَـَٔابِ

Njerëzve u janë hijeshuar dashuria për gjërat e këndshme: për gratë, fëmijët, arin e argjendin e grumbulluar, kuajt e bukur, bagëtinë dhe bujqësinë. Këto janë kënaqësitë e kësaj jete, porse tek Allahu është kthimi i shkëlqyeshëm.

வசனம்: 15

۞ قُلۡ أَؤُنَبِّئُكُم بِخَيۡرٖ مِّن ذَٰلِكُمۡۖ لِلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ عِندَ رَبِّهِمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا وَأَزۡوَٰجٞ مُّطَهَّرَةٞ وَرِضۡوَٰنٞ مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

Thuaju: "A doni t'ju tregoj për gjëra më të mira se këto? Për të devotshmit, te Zoti i tyre, do të ketë kopshte, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, ku do të qëndrojnë përgjithmonë. Aty do të kenë bashkëshorte të dëlira dhe kënaqësinë e Allahut." Allahu është Gjithëvëzhgues i robërve të Vet.

வசனம்: 16

ٱلَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَآ إِنَّنَآ ءَامَنَّا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

Ata thonë: "Zoti ynë! Me të vërtetë ne besojmë, andaj na i fal gjynahet dhe na ruaj nga dënimi i Zjarrit!"

வசனம்: 17

ٱلصَّٰبِرِينَ وَٱلصَّٰدِقِينَ وَٱلۡقَٰنِتِينَ وَٱلۡمُنفِقِينَ وَٱلۡمُسۡتَغۡفِرِينَ بِٱلۡأَسۡحَارِ

(Këta janë) të durueshmit, të vërtetët, të përkushtuarit në adhurim, dorëdhënësit dhe ata të cilët kërkojnë falje para agimit.

வசனம்: 18

شَهِدَ ٱللَّهُ أَنَّهُۥ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَأُوْلُواْ ٱلۡعِلۡمِ قَآئِمَۢا بِٱلۡقِسۡطِۚ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Allahu dëshmon se askush nuk meriton të adhurohet përveç Tij, e edhe melekët dhe dijetarët (dëshmojnë) dhe se Ai është Mbajtësi i drejtësisë. S'ka të adhuruar me të drejtë përveç Tij. Ai është i Gjithëfuqishmi, i Urti.

வசனம்: 19

إِنَّ ٱلدِّينَ عِندَ ٱللَّهِ ٱلۡإِسۡلَٰمُۗ وَمَا ٱخۡتَلَفَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡعِلۡمُ بَغۡيَۢا بَيۡنَهُمۡۗ وَمَن يَكۡفُرۡ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ فَإِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

Feja e pranuar tek Allahu është Islami. Ata të cilëve u është dhënë Libri (hebrenjtë dhe të krishterët) ranë në kundërshti vetëm pasi u erdhi dituria, nga zilia që kishin mes vete. Kushdo që i mohon shpalljet e Allahut, le ta dijë se Allahu është i shpejtë në llogari.

வசனம்: 20

فَإِنۡ حَآجُّوكَ فَقُلۡ أَسۡلَمۡتُ وَجۡهِيَ لِلَّهِ وَمَنِ ٱتَّبَعَنِۗ وَقُل لِّلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡأُمِّيِّـۧنَ ءَأَسۡلَمۡتُمۡۚ فَإِنۡ أَسۡلَمُواْ فَقَدِ ٱهۡتَدَواْۖ وَّإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّمَا عَلَيۡكَ ٱلۡبَلَٰغُۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِٱلۡعِبَادِ

Nëse ata të kundërshtojnë, thuaju: "Unë i jam nënshtruar Allahut me tërë qenien time, e edhe ata që më ndjekin mua." Gjithashtu, atyre që u është dhënë Libri dhe analfabetëve thuaju: "Po ju, a nënshtroheni?" Po qe se nënshtrohen (duke pranuar Islamin), atëherë kanë gjetur rrugën e drejtë, por, në qoftë se kthejnë shpinën, detyrë jotja është vetëm t'u kumtosh. Allahu është Gjithëvëzhgues i robërve të Vet.

வசனம்: 21

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَيَقۡتُلُونَ ٱلَّذِينَ يَأۡمُرُونَ بِٱلۡقِسۡطِ مِنَ ٱلنَّاسِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ

Ata që i mohojnë shpalljet e Allahut, që i vrasin pejgamberët padrejtësisht dhe i vrasin ata që urdhërojnë për drejtësi, njoftoji se i pret një dënim i dhembshëm.

வசனம்: 22

أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ حَبِطَتۡ أَعۡمَٰلُهُمۡ فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

Të këtillëve u janë asgjësuar veprat, në këtë botë e në tjetrën, dhe për ta nuk ka ndihmës.

வசனம்: 23

أَلَمۡ تَرَ إِلَى ٱلَّذِينَ أُوتُواْ نَصِيبٗا مِّنَ ٱلۡكِتَٰبِ يُدۡعَوۡنَ إِلَىٰ كِتَٰبِ ٱللَّهِ لِيَحۡكُمَ بَيۡنَهُمۡ ثُمَّ يَتَوَلَّىٰ فَرِيقٞ مِّنۡهُمۡ وَهُم مُّعۡرِضُونَ

A nuk i sheh ata të cilëve u është dhënë një pjesë (nga dija) e Librit: ftohen te Libri i Allahut për të gjykuar ndërmjet tyre, por një grup prej tyre shmangen duke kthyer shpinën?!

வசனம்: 24

ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَن تَمَسَّنَا ٱلنَّارُ إِلَّآ أَيَّامٗا مَّعۡدُودَٰتٖۖ وَغَرَّهُمۡ فِي دِينِهِم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ

Kjo, sepse ata thoshin: "Ne nuk do të na prekë zjarri i Xhehenemit, përveçse disa ditë." Shpifjet që bënë i mashtruan ata për fenë e tyre.

வசனம்: 25

فَكَيۡفَ إِذَا جَمَعۡنَٰهُمۡ لِيَوۡمٖ لَّا رَيۡبَ فِيهِ وَوُفِّيَتۡ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

E si do të jetë puna kur t'i tubojmë ata në një ditë në të cilën nuk ka dyshim dhe kur çdo njeriu do t'i jepet ajo që ka fituar, pa iu bërë padrejtësi?!

வசனம்: 26

قُلِ ٱللَّهُمَّ مَٰلِكَ ٱلۡمُلۡكِ تُؤۡتِي ٱلۡمُلۡكَ مَن تَشَآءُ وَتَنزِعُ ٱلۡمُلۡكَ مِمَّن تَشَآءُ وَتُعِزُّ مَن تَشَآءُ وَتُذِلُّ مَن تَشَآءُۖ بِيَدِكَ ٱلۡخَيۡرُۖ إِنَّكَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Thuaj: "O Allah, o Sunduesi i gjthçkaje! Ti i jep pushtet kujt do dhe ia heq atë kujt do; Ti lartëson kë do dhe poshtëron kë do. Në dorën Tënde është çdo e mirë! Vërtet Ti je i Plotfuqishëm për çdo gjë.

வசனம்: 27

تُولِجُ ٱلَّيۡلَ فِي ٱلنَّهَارِ وَتُولِجُ ٱلنَّهَارَ فِي ٱلَّيۡلِۖ وَتُخۡرِجُ ٱلۡحَيَّ مِنَ ٱلۡمَيِّتِ وَتُخۡرِجُ ٱلۡمَيِّتَ مِنَ ٱلۡحَيِّۖ وَتَرۡزُقُ مَن تَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

Ti fut natën në ditë dhe ditën në natë. Ti nxjerr të gjallën prej së vdekurës dhe nxjerr të vdekurën prej së gjallës, si dhe begaton pa masë atë që do."

வசனம்: 28

لَّا يَتَّخِذِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ ٱلۡكَٰفِرِينَ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِ ٱلۡمُؤۡمِنِينَۖ وَمَن يَفۡعَلۡ ذَٰلِكَ فَلَيۡسَ مِنَ ٱللَّهِ فِي شَيۡءٍ إِلَّآ أَن تَتَّقُواْ مِنۡهُمۡ تُقَىٰةٗۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَإِلَى ٱللَّهِ ٱلۡمَصِيرُ

Besimtarët të mos i marrin për miq jobesimtarët në vend të besimtarëve, sepse kush vepron kështu, nuk ka çfarë të shpresojë tek Allahu, përveç atyre që e bëjnë këtë për t'u ruajtur prej sherrit të tyre. Allahu ju paralajmëron që të ruheni nga Ai, sepse tek Allahu është kthimi.

வசனம்: 29

قُلۡ إِن تُخۡفُواْ مَا فِي صُدُورِكُمۡ أَوۡ تُبۡدُوهُ يَعۡلَمۡهُ ٱللَّهُۗ وَيَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Thuaj: "E fshehët atë që keni në zemra apo e shfaqët haptazi, Allahu e di atë. Ai di çfarë ka në qiej dhe çfarë ka në Tokë. Allahu është i Plotfuqishëm për çdo gjë."

வசனம்: 30

يَوۡمَ تَجِدُ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا عَمِلَتۡ مِنۡ خَيۡرٖ مُّحۡضَرٗا وَمَا عَمِلَتۡ مِن سُوٓءٖ تَوَدُّ لَوۡ أَنَّ بَيۡنَهَا وَبَيۡنَهُۥٓ أَمَدَۢا بَعِيدٗاۗ وَيُحَذِّرُكُمُ ٱللَّهُ نَفۡسَهُۥۗ وَٱللَّهُ رَءُوفُۢ بِٱلۡعِبَادِ

Atë ditë, çdo njeri do të gjejë para vetes të mirat që ka punuar e të këqijat që ka bërë dhe do të dëshirojë që ndërmjet tij e atyre (veprave të këqija) të ketë largësi të madhe. Pra, Allahu ju paralajmëron që të ruheni prej Tij, sepse Allahu është i Dhembshur për robërit e Vet.

வசனம்: 31

قُلۡ إِن كُنتُمۡ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِي يُحۡبِبۡكُمُ ٱللَّهُ وَيَغۡفِرۡ لَكُمۡ ذُنُوبَكُمۡۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

Thuaj (o Muhamed): "Në qoftë se ju e doni Allahun, atëherë më ndiqni mua, që Allahu t'ju dojë dhe t'jua falë gjynahet. Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirues."

வசனம்: 32

قُلۡ أَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَۖ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Thuaju: "Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit!" E, nëse ata kthejnë shpinën, atëherë (le ta dinë se) Allahu nuk i do jobesimtarët.

வசனம்: 33

۞ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحٗا وَءَالَ إِبۡرَٰهِيمَ وَءَالَ عِمۡرَٰنَ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

Njëmend, Allahu zgjodhi Ademin, Nuhun, familjen e Ibrahimit dhe familjen e Imranit mbi gjithë njerëzit (e kohës së tyre).

வசனம்: 34

ذُرِّيَّةَۢ بَعۡضُهَا مِنۢ بَعۡضٖۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Ata ishin pasardhës të njëri-tjetrit. Allahu është Gjithëdëgjues, i Gjithëdijshëm.

வசனம்: 35

إِذۡ قَالَتِ ٱمۡرَأَتُ عِمۡرَٰنَ رَبِّ إِنِّي نَذَرۡتُ لَكَ مَا فِي بَطۡنِي مُحَرَّرٗا فَتَقَبَّلۡ مِنِّيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Kujto kur gruaja e Imranit tha: "Zoti im! Unë jam zotuar të ta kushtoj vetëm Ty atë që është në barkun tim, kështu që pranoje prej meje! Ti je me të vërtetë Gjithëdëgjuesi, i Gjithëdijshmi."

வசனம்: 36

فَلَمَّا وَضَعَتۡهَا قَالَتۡ رَبِّ إِنِّي وَضَعۡتُهَآ أُنثَىٰ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا وَضَعَتۡ وَلَيۡسَ ٱلذَّكَرُ كَٱلۡأُنثَىٰۖ وَإِنِّي سَمَّيۡتُهَا مَرۡيَمَ وَإِنِّيٓ أُعِيذُهَا بِكَ وَذُرِّيَّتَهَا مِنَ ٱلشَّيۡطَٰنِ ٱلرَّجِيمِ

Kur e lindi atë, tha: "Zoti im! Unë linda femër!", - ndërkohë Allahu e di më së miri çfarë lindi ajo, e mashkulli nuk është sikurse femra, - "Unë ia vura emrin Merjem. Atë dhe pasardhësit e saj po i lë nën mbrojtjen Tënde kundrejt shejtanit të mallkuar!"

வசனம்: 37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٖ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنٗا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّاۖ كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيۡهَا زَكَرِيَّا ٱلۡمِحۡرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزۡقٗاۖ قَالَ يَٰمَرۡيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَاۖ قَالَتۡ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ إِنَّ ٱللَّهَ يَرۡزُقُ مَن يَشَآءُ بِغَيۡرِ حِسَابٍ

Zoti i saj e pranoi atë me ëndje, e rriti mirë dhe ia la nën përkujdesje Zekerijait. Sa herë që Zekerijai hynte në faltoren e saj, gjente pranë saj ushqim, andaj e pyeti: "Oj Merjem, nga po të vjen ky ushqim?!" Ajo iu përgjigj: "Ai vjen nga Allahu, sepse, me të vërtetë, Allahu begaton pa masë atë që do."

வசனம்: 38

هُنَالِكَ دَعَا زَكَرِيَّا رَبَّهُۥۖ قَالَ رَبِّ هَبۡ لِي مِن لَّدُنكَ ذُرِّيَّةٗ طَيِّبَةًۖ إِنَّكَ سَمِيعُ ٱلدُّعَآءِ

Atëherë, Zekerijai iu lut Zotit të vet, duke thënë: "Zoti im! Më dhuro nga ana Jote një pasardhës të mirë, se, me të vërtetë, Ti je Dëgjuesi i lutjes!"

வசனம்: 39

فَنَادَتۡهُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ وَهُوَ قَآئِمٞ يُصَلِّي فِي ٱلۡمِحۡرَابِ أَنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحۡيَىٰ مُصَدِّقَۢا بِكَلِمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَسَيِّدٗا وَحَصُورٗا وَنَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Melekët e thirrën atë teksa qëndronte në këmbë duke u falur në faltore: "Allahu po të jep lajmin e mirë për Jahjain, i cili do të jetë vërtetues i fjalës së Allahut (Isait, alejhi selam), fisnik, i përmbajtur (nga epshet e mëkatet) dhe pejgamber, nga të mirët."

வசனம்: 40

قَالَ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي غُلَٰمٞ وَقَدۡ بَلَغَنِيَ ٱلۡكِبَرُ وَٱمۡرَأَتِي عَاقِرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكَ ٱللَّهُ يَفۡعَلُ مَا يَشَآءُ

Ai tha: "O Zot! Po si mund të kem unë djalë, kur mua më ka kapur pleqëria, ndërkohë gruaja ime është shterpë?!" Ai tha: "Kështu! Allahu bën çfarë të dojë."

வசனம்: 41

قَالَ رَبِّ ٱجۡعَل لِّيٓ ءَايَةٗۖ قَالَ ءَايَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ ٱلنَّاسَ ثَلَٰثَةَ أَيَّامٍ إِلَّا رَمۡزٗاۗ وَٱذۡكُر رَّبَّكَ كَثِيرٗا وَسَبِّحۡ بِٱلۡعَشِيِّ وَٱلۡإِبۡكَٰرِ

Ai tha: "O Zot! Më jep një shenjë!" Zoti tha: "Shenjë për ty është se tri ditë nuk mund t'u flasësh njerëzve, përveçse me gjeste, por përmende Zotin tënd shumë dhe madhëroje Atë në mbrëmje e në mëngjes."

வசனம்: 42

وَإِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ ٱصۡطَفَىٰكِ وَطَهَّرَكِ وَٱصۡطَفَىٰكِ عَلَىٰ نِسَآءِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Kujto kur melekët thanë: "Oj Merjem! Allahu të ka përzgjedhur, të ka pastruar dhe të ka dalluar mbi të gjitha gratë e botës.

வசனம்: 43

يَٰمَرۡيَمُ ٱقۡنُتِي لِرَبِّكِ وَٱسۡجُدِي وَٱرۡكَعِي مَعَ ٱلرَّٰكِعِينَ

Oj Merjem! Përkushtohu në adhurimin ndaj Zotit tënd, bëj sexhde dhe përkulu në ruku bashkë me ata që përkulen!"

வசனம்: 44

ذَٰلِكَ مِنۡ أَنۢبَآءِ ٱلۡغَيۡبِ نُوحِيهِ إِلَيۡكَۚ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يُلۡقُونَ أَقۡلَٰمَهُمۡ أَيُّهُمۡ يَكۡفُلُ مَرۡيَمَ وَمَا كُنتَ لَدَيۡهِمۡ إِذۡ يَخۡتَصِمُونَ

Këto janë lajme të fshehta që po t'i shpallim ty (o Muhamed). Ti nuk ishe në mesin e tyre kur ata hidhnin short se cili do të kujdeset për Merjemen e as kur grindeshin.

வசனம்: 45

إِذۡ قَالَتِ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ يَٰمَرۡيَمُ إِنَّ ٱللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٖ مِّنۡهُ ٱسۡمُهُ ٱلۡمَسِيحُ عِيسَى ٱبۡنُ مَرۡيَمَ وَجِيهٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمِنَ ٱلۡمُقَرَّبِينَ

Kujto kur melekët thanë: "Oj Merjem! Allahu po të jep lajmin e mirë për një Fjalë* prej Tij, emri i të cilit do të jetë Mesih - Isa, i biri i Merjemes. Ai do të jetë i nderuar në këtë botë e në tjetrën dhe prej të afërmve (të Allahut).

*Isai quhet Fjala e Allahut, meqë Allahu e krijoi atë përmes fjalës "Bëhu!".

வசனம்: 46

وَيُكَلِّمُ ٱلنَّاسَ فِي ٱلۡمَهۡدِ وَكَهۡلٗا وَمِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ai do t'u flasë njerëzve që në djep, e edhe kur të rritet, si dhe do të jetë nga të mirët.

வசனம்: 47

قَالَتۡ رَبِّ أَنَّىٰ يَكُونُ لِي وَلَدٞ وَلَمۡ يَمۡسَسۡنِي بَشَرٞۖ قَالَ كَذَٰلِكِ ٱللَّهُ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ إِذَا قَضَىٰٓ أَمۡرٗا فَإِنَّمَا يَقُولُ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

Ajo tha: "Zoti im! Si mund të kem unë fëmijë, kur mua nuk më ka prekur asnjeri?!" Ai tha: "Kështu (do të jetë), Allahu krijon çfarë të dojë. Kur vendos diçka, vetëm thotë: "Bëhu!", sakaq ajo bëhet."

வசனம்: 48

وَيُعَلِّمُهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَٱلتَّوۡرَىٰةَ وَٱلۡإِنجِيلَ

Ai do t'ia mësojë atij Librin, Urtësinë, Teuratin e Inxhilin

வசனம்: 49

وَرَسُولًا إِلَىٰ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ أَنِّي قَدۡ جِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ أَنِّيٓ أَخۡلُقُ لَكُم مِّنَ ٱلطِّينِ كَهَيۡـَٔةِ ٱلطَّيۡرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيۡرَۢا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُبۡرِئُ ٱلۡأَكۡمَهَ وَٱلۡأَبۡرَصَ وَأُحۡيِ ٱلۡمَوۡتَىٰ بِإِذۡنِ ٱللَّهِۖ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأۡكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَةٗ لَّكُمۡ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

dhe do ta çojë si të dërguar te bijtë e Israilit (të cilëve do t'u thotë): "Ju kam sjellë dëshmi nga Zoti juaj: bëj për ju diç prej baltës në formë zogu, pastaj fryj në të dhe ai bëhet zog (i vërtetë), me lejen e Allahut; shëroj të verbrit, të lebrosurit e i ngjall të vdekurit, me lejen e Allahut; ju tregoj çfarë hani e çfarë ruani në shtëpitë tuaja. Sigurisht, në këto ka dëshmi për ju, nëse jeni besimtarë.

வசனம்: 50

وَمُصَدِّقٗا لِّمَا بَيۡنَ يَدَيَّ مِنَ ٱلتَّوۡرَىٰةِ وَلِأُحِلَّ لَكُم بَعۡضَ ٱلَّذِي حُرِّمَ عَلَيۡكُمۡۚ وَجِئۡتُكُم بِـَٔايَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَأَطِيعُونِ

(Kam ardhur te ju) për të vërtetuar Teuratin që është para meje dhe për t'ju lejuar disa gjëra që i kishit të ndaluara. Ju kam sjellë dëshmi nga Zoti juaj, kështu që kini frikë Allahun dhe bindmuni mua!

வசனம்: 51

إِنَّ ٱللَّهَ رَبِّي وَرَبُّكُمۡ فَٱعۡبُدُوهُۚ هَٰذَا صِرَٰطٞ مُّسۡتَقِيمٞ

Pa dyshim, Allahu është Zoti im dhe Zoti juaj, andaj adhurojeni Atë! Kjo është rruga e drejtë!

வசனம்: 52

۞ فَلَمَّآ أَحَسَّ عِيسَىٰ مِنۡهُمُ ٱلۡكُفۡرَ قَالَ مَنۡ أَنصَارِيٓ إِلَى ٱللَّهِۖ قَالَ ٱلۡحَوَارِيُّونَ نَحۡنُ أَنصَارُ ٱللَّهِ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

Kur Isai pa (këmbëngulësinë në) mosbesimin e tyre, tha: "Cilët janë ndihmëtarët e mi në rrugën e Allahut?" Nxënësit e tij thanë: "Ne jemi ndihmëtarët e (fesë së) Allahut. Ne besojmë Allahun, andaj dëshmo se ne jemi muslimanë (të nënshtruar ndaj Allahut)!"

வசனம்: 53

رَبَّنَآ ءَامَنَّا بِمَآ أَنزَلۡتَ وَٱتَّبَعۡنَا ٱلرَّسُولَ فَٱكۡتُبۡنَا مَعَ ٱلشَّٰهِدِينَ

Zoti ynë! Ne besojmë shpalljet e Tua dhe ndjekim të Dërguarin (Isain), pra, na bashko me ata që dëshmojnë!"

வசனம்: 54

وَمَكَرُواْ وَمَكَرَ ٱللَّهُۖ وَٱللَّهُ خَيۡرُ ٱلۡمَٰكِرِينَ

Ata (jobesimtarët) thurën një kurth (ndaj Isait), por edhe Allahu thuri një kurth ndaj tyre, porse Allahu më së miri thur kurthe (ndaj armiqve).

வசனம்: 55

إِذۡ قَالَ ٱللَّهُ يَٰعِيسَىٰٓ إِنِّي مُتَوَفِّيكَ وَرَافِعُكَ إِلَيَّ وَمُطَهِّرُكَ مِنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَجَاعِلُ ٱلَّذِينَ ٱتَّبَعُوكَ فَوۡقَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ ثُمَّ إِلَيَّ مَرۡجِعُكُمۡ فَأَحۡكُمُ بَيۡنَكُمۡ فِيمَا كُنتُمۡ فِيهِ تَخۡتَلِفُونَ

Kujto kur Allahu tha: "O Isa! Unë do të të marr ty, do të të ngre pranë Meje, do të të pastroj nga ata që nuk besojnë dhe do t'i lartësoj ata që të ndjekin ty mbi ata që mohojnë, deri në Ditën e Kiametit. Pastaj tek Unë do të ktheheni dhe Unë do të gjykoj ndërmjet jush lidhur me atë për të cilën ratë në kundërshti.

வசனம்: 56

فَأَمَّا ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فَأُعَذِّبُهُمۡ عَذَابٗا شَدِيدٗا فِي ٱلدُّنۡيَا وَٱلۡأٓخِرَةِ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

Ndërkaq, ata që nuk besojnë, do t'i ndëshkoj me dënim të rëndë, në këtë botë e në tjetrën, dhe për ta nuk do të ketë ndihmëtarë.

வசனம்: 57

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَيُوَفِّيهِمۡ أُجُورَهُمۡۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ

E, atyre që besojnë dhe bëjnë punë të mira, do t'ua jap shpërblimet të plota. Allahu nuk i do të padrejtët.

வசனம்: 58

ذَٰلِكَ نَتۡلُوهُ عَلَيۡكَ مِنَ ٱلۡأٓيَٰتِ وَٱلذِّكۡرِ ٱلۡحَكِيمِ

Këto që po t'i lexojmë ty (o Muhamed) janë nga dëshmitë e qarta dhe nga Këshilla që është plot urtësi (Kurani).

வசனம்: 59

إِنَّ مَثَلَ عِيسَىٰ عِندَ ٱللَّهِ كَمَثَلِ ءَادَمَۖ خَلَقَهُۥ مِن تُرَابٖ ثُمَّ قَالَ لَهُۥ كُن فَيَكُونُ

Në të vërtetë, Isai, tek Allahu, i shëmbëllen Ademit: Ai e krijoi atë prej dheut, pastaj i tha: "Bëhu!", sakaq ai u bë.

வசனம்: 60

ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ فَلَا تَكُن مِّنَ ٱلۡمُمۡتَرِينَ

E vërteta është nga Zoti yt, kështu që mos u bëj nga ata që dyshojnë.

வசனம்: 61

فَمَنۡ حَآجَّكَ فِيهِ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَكَ مِنَ ٱلۡعِلۡمِ فَقُلۡ تَعَالَوۡاْ نَدۡعُ أَبۡنَآءَنَا وَأَبۡنَآءَكُمۡ وَنِسَآءَنَا وَنِسَآءَكُمۡ وَأَنفُسَنَا وَأَنفُسَكُمۡ ثُمَّ نَبۡتَهِلۡ فَنَجۡعَل لَّعۡنَتَ ٱللَّهِ عَلَى ٱلۡكَٰذِبِينَ

Atyre që të kundërshtojnë lidhur me të (Isain), pasi të ka ardhur dija, thuaju: "Ejani t'i thërrasim bijtë tanë e bijtë tuaj, gratë tona e gratë tuaja, vetë ne e vetë ju dhe pastaj të lutemi që mallkimi i Allahut të bjerë mbi gënjeshtarët."

வசனம்: 62

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡقَصَصُ ٱلۡحَقُّۚ وَمَا مِنۡ إِلَٰهٍ إِلَّا ٱللَّهُۚ وَإِنَّ ٱللَّهَ لَهُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡحَكِيمُ

Pa dyshim, këto janë rrëfime të vërteta. S'ka zot që meriton të adhurohet përveç Allahut. Vërtet, Allahu është i Gjithëfuqishmi, i Urti.

வசனம்: 63

فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُفۡسِدِينَ

Nëse ata kthejnë shpinën, atëherë Allahu i njeh mirë shkatërrimtarët.

வசனம்: 64

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ تَعَالَوۡاْ إِلَىٰ كَلِمَةٖ سَوَآءِۭ بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمۡ أَلَّا نَعۡبُدَ إِلَّا ٱللَّهَ وَلَا نُشۡرِكَ بِهِۦ شَيۡـٔٗا وَلَا يَتَّخِذَ بَعۡضُنَا بَعۡضًا أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِۚ فَإِن تَوَلَّوۡاْ فَقُولُواْ ٱشۡهَدُواْ بِأَنَّا مُسۡلِمُونَ

Thuaj: "O ithtarë të Librit! Ejani në një fjalë të drejtë për ne e ju: se do ta adhurojmë vetëm Allahun, se nuk do t'i shoqërojmë Atij asgjë në adhurim dhe se nuk do të marrim njëri-tjetrin për zota në vend të Allahut!" E, nëse ata kthejnë shpinën, atëherë thuaju: "Dëshmoni se ne jemi muslimanë (të nënshtruar ndaj Allahut)!"

வசனம்: 65

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تُحَآجُّونَ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَمَآ أُنزِلَتِ ٱلتَّوۡرَىٰةُ وَٱلۡإِنجِيلُ إِلَّا مِنۢ بَعۡدِهِۦٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

O ithtarë të Librit! Përse fjalëtoheni me ne rreth Ibrahimit, kur Teurati dhe Inxhili kanë zbritur vetëm pas tij?! A nuk e kuptoni?!

வசனம்: 66

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ حَٰجَجۡتُمۡ فِيمَا لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞ فَلِمَ تُحَآجُّونَ فِيمَا لَيۡسَ لَكُم بِهِۦ عِلۡمٞۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ وَأَنتُمۡ لَا تَعۡلَمُونَ

Ja, ju u fjalëtuat me ne për diçka për të cilën keni njëfarë njohurie, por përse fjalëtoheni për diçka për të cilën nuk keni kurrfarë diturie?! Allahu e di, ndërsa ju nuk e dini.

வசனம்: 67

مَا كَانَ إِبۡرَٰهِيمُ يَهُودِيّٗا وَلَا نَصۡرَانِيّٗا وَلَٰكِن كَانَ حَنِيفٗا مُّسۡلِمٗا وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Ibrahimi nuk ka qenë as hebre, as i krishterë, por ka qenë besimtar i drejtë, musliman (i nënshtruar ndaj Allahut) dhe nuk ka qenë idhujtar.

வசனம்: 68

إِنَّ أَوۡلَى ٱلنَّاسِ بِإِبۡرَٰهِيمَ لَلَّذِينَ ٱتَّبَعُوهُ وَهَٰذَا ٱلنَّبِيُّ وَٱلَّذِينَ ءَامَنُواْۗ وَٱللَّهُ وَلِيُّ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Në të vërtetë, njerëzit më të afërt me Ibrahimin janë ata që e pasuan atë dhe ky pejgamber bashkë me ata që besuan (në të). Allahu është Mbrojtësi i besimtarëve.

வசனம்: 69

وَدَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَوۡ يُضِلُّونَكُمۡ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡ وَمَا يَشۡعُرُونَ

Një pjesë nga ithtarët e Librit dëshirojnë t'ju çojnë në humbje, por, në të vërtetë, ata humbasin vetëm vetveten, pa e ndier.

வசனம்: 70

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَأَنتُمۡ تَشۡهَدُونَ

O ithtarë të Librit! Përse i mohoni shpalljet e Allahut, kur ju vetë jeni dëshmitarë (se ato janë të vërteta)?

வசனம்: 71

يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَلۡبِسُونَ ٱلۡحَقَّ بِٱلۡبَٰطِلِ وَتَكۡتُمُونَ ٱلۡحَقَّ وَأَنتُمۡ تَعۡلَمُونَ

O ithtarë të Librit! Përse e përzieni të vërtetën me të pavërtetën dhe e fshihni të vërtetën, ndërkohë e dini?

வசனம்: 72

وَقَالَت طَّآئِفَةٞ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ ءَامِنُواْ بِٱلَّذِيٓ أُنزِلَ عَلَى ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَجۡهَ ٱلنَّهَارِ وَٱكۡفُرُوٓاْ ءَاخِرَهُۥ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Një grup nga ithtarët e Librit thanë: "Besoni në atë që u zbriti besimtarëve në fillim të ditës dhe mohojeni atë në fund të saj, se ndoshta edhe ata do të tërhiqen (nga feja e tyre)!

வசனம்: 73

وَلَا تُؤۡمِنُوٓاْ إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمۡ قُلۡ إِنَّ ٱلۡهُدَىٰ هُدَى ٱللَّهِ أَن يُؤۡتَىٰٓ أَحَدٞ مِّثۡلَ مَآ أُوتِيتُمۡ أَوۡ يُحَآجُّوكُمۡ عِندَ رَبِّكُمۡۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡفَضۡلَ بِيَدِ ٱللَّهِ يُؤۡتِيهِ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ وَٰسِعٌ عَلِيمٞ

Dhe besojuni vetëm atyre që ndjekin fenë tuaj!" Thuaj (o Muhamed): "Udhëzimi i vërtetë është udhëzimi i Allahut!" Dhe mos besoni se do t'i jepet ndokujt ajo që ju është dhënë juve, se, në të kundërtën, ata do të kenë dëshmi kundër jush para Zotit tuaj." Thuaj: "Mirësia është në Dorën e Allahut. Ai ia jep atë kujt të dojë. Allahu është shumë Bujar dhe i Gjithëdijshëm."

வசனம்: 74

يَخۡتَصُّ بِرَحۡمَتِهِۦ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ ذُو ٱلۡفَضۡلِ ٱلۡعَظِيمِ

Allahu ia dhuron mëshirën e Vet kujt të dëshirojë. Allahu është Zotëruesi i mirësive të mëdha.

வசனம்: 75

۞ وَمِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ مَنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِقِنطَارٖ يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ وَمِنۡهُم مَّنۡ إِن تَأۡمَنۡهُ بِدِينَارٖ لَّا يُؤَدِّهِۦٓ إِلَيۡكَ إِلَّا مَا دُمۡتَ عَلَيۡهِ قَآئِمٗاۗ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ قَالُواْ لَيۡسَ عَلَيۡنَا فِي ٱلۡأُمِّيِّـۧنَ سَبِيلٞ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

Nga ithtarët e Librit ka të atillë që, edhe nëse u beson një sasi të madhe ari, ta kthejnë, por ka edhe të atillë që, nëse u beson qoftë dhe një dinar, nuk ta kthejnë, përveç nëse u rri te koka. Kjo, se ata thonë: "Ne nuk kemi ndonjë detyrim ndaj analfabetëve (arabë)." Ata thonë gënjeshtra për Allahun, duke e ditur (se janë duke gënjyer).

வசனம்: 76

بَلَىٰۚ مَنۡ أَوۡفَىٰ بِعَهۡدِهِۦ وَٱتَّقَىٰ فَإِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَّقِينَ

Jo, nuk është ashtu! Kushdo që përmbush premtimin e vet dhe i frikësohet Allahut, le të dijë se Allahu, me të vërtetë, i do ata që janë të devotshëm.

வசனம்: 77

إِنَّ ٱلَّذِينَ يَشۡتَرُونَ بِعَهۡدِ ٱللَّهِ وَأَيۡمَٰنِهِمۡ ثَمَنٗا قَلِيلًا أُوْلَٰٓئِكَ لَا خَلَٰقَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ ٱللَّهُ وَلَا يَنظُرُ إِلَيۡهِمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمۡ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Ndërkaq, ata që këmbejnë besën që i kanë dhënë Allahut dhe zotimet e tyre me diçka të pavlerë, nuk do të kenë kurrfarë hiseje në botën tjetër. Atyre nuk do t'u flasë Allahu, nuk do t'i shikojë në Ditën e Kiametit e nuk do t'i pastrojë dhe për ta do të ketë dënim të dhembshëm.

வசனம்: 78

وَإِنَّ مِنۡهُمۡ لَفَرِيقٗا يَلۡوُۥنَ أَلۡسِنَتَهُم بِٱلۡكِتَٰبِ لِتَحۡسَبُوهُ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَمَا هُوَ مِنَ ٱلۡكِتَٰبِ وَيَقُولُونَ هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ وَمَا هُوَ مِنۡ عِندِ ٱللَّهِۖ وَيَقُولُونَ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

Me të vërtetë, një grup nga ata (ithtarët e Librit) e shtrembërojnë Librin me gjuhët e tyre, që ju të kujtoni se ajo (çfarë lexojnë) është prej Librit, ndonëse ajo nuk është fare prej Librit. Dhe thonë: "Ajo është nga Allahu." Por, ajo nuk është nga Allahu. Ata thonë gënjeshtra për Allahun, duke e ditur.

வசனம்: 79

مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَن يُؤۡتِيَهُ ٱللَّهُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحُكۡمَ وَٱلنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُواْ عِبَادٗا لِّي مِن دُونِ ٱللَّهِ وَلَٰكِن كُونُواْ رَبَّٰنِيِّـۧنَ بِمَا كُنتُمۡ تُعَلِّمُونَ ٱلۡكِتَٰبَ وَبِمَا كُنتُمۡ تَدۡرُسُونَ

Nuk është e mundur që një njeri, pasi Allahu t'ia japë Librin, urtësinë dhe pejgamberinë, t'u thotë njerëzve: "Bëhuni robër të mi, e jo të Allahut", por (ai thotë): "Bëhuni dijetarë të mirëfilltë, sepse ju ua keni mësuar të tjerëve Librin dhe e keni mësuar edhe vetë atë."

வசனம்: 80

وَلَا يَأۡمُرَكُمۡ أَن تَتَّخِذُواْ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ وَٱلنَّبِيِّـۧنَ أَرۡبَابًاۚ أَيَأۡمُرُكُم بِٱلۡكُفۡرِ بَعۡدَ إِذۡ أَنتُم مُّسۡلِمُونَ

As (është e mundur) t'ju urdhërojë të merrni për zota melekët dhe pejgamberët. Vallë, si mund t'ju urdhërojë për mosbesim pasi të jeni nënshtruar (ndaj Allahut)?!

வசனம்: 81

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلنَّبِيِّـۧنَ لَمَآ ءَاتَيۡتُكُم مِّن كِتَٰبٖ وَحِكۡمَةٖ ثُمَّ جَآءَكُمۡ رَسُولٞ مُّصَدِّقٞ لِّمَا مَعَكُمۡ لَتُؤۡمِنُنَّ بِهِۦ وَلَتَنصُرُنَّهُۥۚ قَالَ ءَأَقۡرَرۡتُمۡ وَأَخَذۡتُمۡ عَلَىٰ ذَٰلِكُمۡ إِصۡرِيۖ قَالُوٓاْ أَقۡرَرۡنَاۚ قَالَ فَٱشۡهَدُواْ وَأَنَا۠ مَعَكُم مِّنَ ٱلشَّٰهِدِينَ

Kujto kur Allahu mori besën nga pejgamberët: "Çfarëdo që Unë t'ju jap prej Librit dhe urtësisë, kur t'ju vijë një i Dërguar*, i cili do të vërtetojë atë që ju është dhënë juve, sigurisht se ju duhet ta besoni dhe ta ndihmoni atë. Ai (Allahu) tha: "A e pranoni dhe a e merrni përsipër besën Time të fortë lidhur me këtë?" Ata thanë: "E pranojmë." Allahu tha: "Atëherë, dëshmoni, sepse edhe Unë bashkë me ju jam dëshmitar."

*Muhamedi, paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!

வசனம்: 82

فَمَن تَوَلَّىٰ بَعۡدَ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

Kushdo që kthen shpinën pas kësaj, pikërisht ata janë të pabindurit.

வசனம்: 83

أَفَغَيۡرَ دِينِ ٱللَّهِ يَبۡغُونَ وَلَهُۥٓ أَسۡلَمَ مَن فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ طَوۡعٗا وَكَرۡهٗا وَإِلَيۡهِ يُرۡجَعُونَ

A mos kërkojnë ata fe tjetër përveç fesë së Allahut, ndërkohë që Atij i nënshtrohet çdo krijesë që gjendet në qiej e në Tokë, me dashje a pa dashje, dhe tek Ai do të kthehen?!

வசனம்: 84

قُلۡ ءَامَنَّا بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ عَلَيۡنَا وَمَآ أُنزِلَ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَإِسۡمَٰعِيلَ وَإِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ وَٱلۡأَسۡبَاطِ وَمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ وَعِيسَىٰ وَٱلنَّبِيُّونَ مِن رَّبِّهِمۡ لَا نُفَرِّقُ بَيۡنَ أَحَدٖ مِّنۡهُمۡ وَنَحۡنُ لَهُۥ مُسۡلِمُونَ

Thuaj: "Ne besojmë në Allahun, në atë që na është shpallur neve (Kuranin), në atë që u është shpallur Ibrahimit, Ismailit, Ishakut, Jakubit dhe esbatëve (pejgamberëve nga bijtë e Jakubit), në atë që u është dhënë Musait e Isait dhe pejgamberëve nga Zoti i tyre. Ne nuk bëjmë asnjë dallim midis tyre* dhe vetëm Allahut i përulemi."

*Pra, i besojmë të gjithë pejgamberët, pa përjashtim.

வசனம்: 85

وَمَن يَبۡتَغِ غَيۡرَ ٱلۡإِسۡلَٰمِ دِينٗا فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡهُ وَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

E kush kërkon fe tjetër përveç Islamit, atij nuk do t'i pranohet dhe ai në botën tjetër do të jetë nga të humburit.

வசனம்: 86

كَيۡفَ يَهۡدِي ٱللَّهُ قَوۡمٗا كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ وَشَهِدُوٓاْ أَنَّ ٱلرَّسُولَ حَقّٞ وَجَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ

E si t'i udhëzojë Allahu në rrugë të drejtë njerëzit që mohuan pasi besuan dhe dëshmuan se i Dërguari është i vërtetë dhe pasi u erdhën dëshmitë e qarta?! Allahu nuk i udhëzon në rrugë të drejtë zullumqarët.

வசனம்: 87

أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُمۡ أَنَّ عَلَيۡهِمۡ لَعۡنَةَ ٱللَّهِ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

Ndëshkimi i tyre është se mbi ta bie mallkimi i Allahut, i melekëve dhe i mbarë njerëzimit.

வசனம்: 88

خَٰلِدِينَ فِيهَا لَا يُخَفَّفُ عَنۡهُمُ ٱلۡعَذَابُ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

Në të do të jenë përgjithmonë, nuk do t'u lehtësohet dënimi e as do t'u jepet afat,

வசனம்: 89

إِلَّا ٱلَّذِينَ تَابُواْ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ وَأَصۡلَحُواْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٌ

përveç atyre që pendohen pas kësaj dhe përmirësohen, se Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirues.

வசனம்: 90

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بَعۡدَ إِيمَٰنِهِمۡ ثُمَّ ٱزۡدَادُواْ كُفۡرٗا لَّن تُقۡبَلَ تَوۡبَتُهُمۡ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلضَّآلُّونَ

Pa dyshim se atyre që mohojnë pasi të kenë besuar dhe më pas e shtojnë mosbesimin, nuk do t'u pranohet pendimi (kur t'u vijë vdekja) dhe pikërisht ata janë të humburit.

வசனம்: 91

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَمَاتُواْ وَهُمۡ كُفَّارٞ فَلَن يُقۡبَلَ مِنۡ أَحَدِهِم مِّلۡءُ ٱلۡأَرۡضِ ذَهَبٗا وَلَوِ ٱفۡتَدَىٰ بِهِۦٓۗ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ وَمَا لَهُم مِّن نَّٰصِرِينَ

Me të vërtetë, atyre që mohuan dhe vdiqën duke qenë jobesimtarë, nuk do t'u pranohet asnjë shpërblesë, edhe sikur të ishte sa Toka e mbuluar me ar. Ata i pret një dënim i dhembshëm dhe për ta nuk ka ndihmëtarë.

வசனம்: 92

لَن تَنَالُواْ ٱلۡبِرَّ حَتَّىٰ تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَۚ وَمَا تُنفِقُواْ مِن شَيۡءٖ فَإِنَّ ٱللَّهَ بِهِۦ عَلِيمٞ

Nuk do ta arrini mirësinë e vërtetë derisa të jepni (lëmoshë) nga ajo (pasuri) që e doni. Sigurisht se çfarëdo që jepni, Allahu e di mirë atë.

வசனம்: 93

۞ كُلُّ ٱلطَّعَامِ كَانَ حِلّٗا لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِلَّا مَا حَرَّمَ إِسۡرَٰٓءِيلُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ مِن قَبۡلِ أَن تُنَزَّلَ ٱلتَّوۡرَىٰةُۚ قُلۡ فَأۡتُواْ بِٱلتَّوۡرَىٰةِ فَٱتۡلُوهَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Të gjitha ushqimet ishin të lejuara për bijtë e Israilit, përveç atyre që Israili (Jakubi) ia ndaloi vetvetes, para se të shpallej Teurati. Thuaj: "Silleni Teuratin dhe lexojeni atë, nëse e thoni të vërtetën!"

வசனம்: 94

فَمَنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ ٱلۡكَذِبَ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

E kushdo që pas kësaj trillon gënjeshtra për Allahun, pikërisht ata janë keqbërësit.

வசனம்: 95

قُلۡ صَدَقَ ٱللَّهُۗ فَٱتَّبِعُواْ مِلَّةَ إِبۡرَٰهِيمَ حَنِيفٗاۖ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Thuaj: "Të vërtetën e thotë Allahu, andaj ndiqeni fenë e Ibrahimit, i cili ishte besimtar i drejtë e nuk ishte idhujtar!"

வசனம்: 96

إِنَّ أَوَّلَ بَيۡتٖ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبَارَكٗا وَهُدٗى لِّلۡعَٰلَمِينَ

Sigurisht se faltorja e parë e ndërtuar për njerëzit është ajo në Bekë (Mekë), që është e bekuar dhe udhërrëfyese për njerëzit.

வசனம்: 97

فِيهِ ءَايَٰتُۢ بَيِّنَٰتٞ مَّقَامُ إِبۡرَٰهِيمَۖ وَمَن دَخَلَهُۥ كَانَ ءَامِنٗاۗ وَلِلَّهِ عَلَى ٱلنَّاسِ حِجُّ ٱلۡبَيۡتِ مَنِ ٱسۡتَطَاعَ إِلَيۡهِ سَبِيلٗاۚ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَنِيٌّ عَنِ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Në të ka shenja të qarta: Vendqëndrimi i Ibrahimit; dhe se ai që hyn në të është i sigurt. Është detyrë për njerëzit që për Allahun ta kryejnë haxhillëkun, ata që kanë mundësi. E kush e mohon, le ta dijë se Allahu nuk ka nevojë për askënd.

வசனம்: 98

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَٱللَّهُ شَهِيدٌ عَلَىٰ مَا تَعۡمَلُونَ

Thuaj: "O ithtarë të Librit! Përse i mohoni Shpalljet e Allahut, ndërkohë që Allahu është Dëshmitar për çdo gjë që bëni?!"

வசனம்: 99

قُلۡ يَٰٓأَهۡلَ ٱلۡكِتَٰبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَن سَبِيلِ ٱللَّهِ مَنۡ ءَامَنَ تَبۡغُونَهَا عِوَجٗا وَأَنتُمۡ شُهَدَآءُۗ وَمَا ٱللَّهُ بِغَٰفِلٍ عَمَّا تَعۡمَلُونَ

Thuaj: O ithtarë të Librit! Përse i pengoni nga feja e Allahut ata që besojnë, duke dëshiruar shmangien (nga e vërteta), ndonëse jeni dëshmitarë (se ajo është feja e drejtë)?! Allahu nuk është i shkujdesur ndaj asaj që veproni."

வசனம்: 100

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ فَرِيقٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ يَرُدُّوكُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ كَٰفِرِينَ

O besimtarë! Në qoftë se u bindeni disave që u është dhënë Libri, do t'ju kthejnë në jobesimtarë pas besimit tuaj.

வசனம்: 101

وَكَيۡفَ تَكۡفُرُونَ وَأَنتُمۡ تُتۡلَىٰ عَلَيۡكُمۡ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ وَفِيكُمۡ رَسُولُهُۥۗ وَمَن يَعۡتَصِم بِٱللَّهِ فَقَدۡ هُدِيَ إِلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

Si mund të mos besoni kur juve ju lexohen ajetet e Allahut dhe në mesin tuaj gjendet i Dërguari i Tij?! E kush lidhet me Allahun është udhëzuar në rrugë të drejtë.

வசனம்: 102

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِۦ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنتُم مُّسۡلِمُونَ

O besimtarë! Kini frikë Allahun ashtu si duhet të kihet frikë Ai dhe kurrsesi mos vdisni ndryshe, përveçse duke qenë muslimanë!

வசனம்: 103

وَٱعۡتَصِمُواْ بِحَبۡلِ ٱللَّهِ جَمِيعٗا وَلَا تَفَرَّقُواْۚ وَٱذۡكُرُواْ نِعۡمَتَ ٱللَّهِ عَلَيۡكُمۡ إِذۡ كُنتُمۡ أَعۡدَآءٗ فَأَلَّفَ بَيۡنَ قُلُوبِكُمۡ فَأَصۡبَحۡتُم بِنِعۡمَتِهِۦٓ إِخۡوَٰنٗا وَكُنتُمۡ عَلَىٰ شَفَا حُفۡرَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ فَأَنقَذَكُم مِّنۡهَاۗ كَذَٰلِكَ يُبَيِّنُ ٱللَّهُ لَكُمۡ ءَايَٰتِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تَهۡتَدُونَ

Mbahuni fort pas litarit të Allahut që të gjithë e mos u përçani! Kujtojeni dhuntinë e Allahut mbi ju kur ju ishit armiq e Ai i pajtoi zemrat tuaja dhe falë mirësisë së Tij u bëtë vëllezër. Ju ishit buzë humnerës së Zjarrit e Ai ju shpëtoi prej saj. Kështu jua sqaron Allahu Shpalljet e Veta, që të përudheni në rrugën e drejtë.

வசனம்: 104

وَلۡتَكُن مِّنكُمۡ أُمَّةٞ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلۡخَيۡرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ

Le të jetë një grup prej jush që thërret në mirësi, urdhëron të mirën dhe ndalon të keqen, sepse pikërisht këta janë të shpëtuarit.

வசனம்: 105

وَلَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ تَفَرَّقُواْ وَٱخۡتَلَفُواْ مِنۢ بَعۡدِ مَا جَآءَهُمُ ٱلۡبَيِّنَٰتُۚ وَأُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٞ

Mos u bëni si ata që u përçanë e ranë në kundërshti pasi u erdhën dëshmitë e qarta, sepse për ta do të ketë dënim të madh,

வசனம்: 106

يَوۡمَ تَبۡيَضُّ وُجُوهٞ وَتَسۡوَدُّ وُجُوهٞۚ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱسۡوَدَّتۡ وُجُوهُهُمۡ أَكَفَرۡتُم بَعۡدَ إِيمَٰنِكُمۡ فَذُوقُواْ ٱلۡعَذَابَ بِمَا كُنتُمۡ تَكۡفُرُونَ

Ditën (e Kiametit) kur disa fytyra do të zbardhen e disa fytyra do të nxihen. Atyre që do t'u nxihen fytyrat, do t'u thuhet: "A mohuat pas besimit?! Atëherë shijojeni dënimin për shkak se nuk besonit!"

வசனம்: 107

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ ٱبۡيَضَّتۡ وُجُوهُهُمۡ فَفِي رَحۡمَةِ ٱللَّهِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Ndërkaq, ata të cilëve do t'u zbardhen fytyrat do të jenë në mëshirën e Allahut (në Xhenet), ku do të qëndrojnë përgjithmonë.

வசனம்: 108

تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱللَّهِ نَتۡلُوهَا عَلَيۡكَ بِٱلۡحَقِّۗ وَمَا ٱللَّهُ يُرِيدُ ظُلۡمٗا لِّلۡعَٰلَمِينَ

Këto janë ajetet e Allahut, të cilat po t'i lexojmë me vërtetësi. Allahu nuk i dëshiron padrejtësi askujt.

வசனம்: 109

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ وَإِلَى ٱللَّهِ تُرۡجَعُ ٱلۡأُمُورُ

E Allahut është gjithçka që gjendet në qiej e gjithçka që gjendet në Tokë dhe tek Allahu kthehen të gjitha çështjet.

வசனம்: 110

كُنتُمۡ خَيۡرَ أُمَّةٍ أُخۡرِجَتۡ لِلنَّاسِ تَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَتَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِۗ وَلَوۡ ءَامَنَ أَهۡلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَكَانَ خَيۡرٗا لَّهُمۚ مِّنۡهُمُ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ وَأَكۡثَرُهُمُ ٱلۡفَٰسِقُونَ

Ju jeni bashkësia më e mirë e nxjerrë për njerëzimin: urdhëroni për mirë, ndaloni të keqen dhe e besoni Allahun. Sikur të besonin ithtarët e Librit, do të ishte më mirë për ta. Ndër ta ka besimtarë (që kanë pranuar Islamin), por shumica prej tyre janë jobesimtarë.

வசனம்: 111

لَن يَضُرُّوكُمۡ إِلَّآ أَذٗىۖ وَإِن يُقَٰتِلُوكُمۡ يُوَلُّوكُمُ ٱلۡأَدۡبَارَ ثُمَّ لَا يُنصَرُونَ

Ata nuk do t'ju bëjnë dëm, përveç fyerjes. Dhe, në qoftë se ju luftojnë, do të kthejnë shpinën (duke ikur) e nuk do të ndihmohen.

வசனம்: 112

ضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلذِّلَّةُ أَيۡنَ مَا ثُقِفُوٓاْ إِلَّا بِحَبۡلٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَحَبۡلٖ مِّنَ ٱلنَّاسِ وَبَآءُو بِغَضَبٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَضُرِبَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَسۡكَنَةُۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَانُواْ يَكۡفُرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ وَيَقۡتُلُونَ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖۚ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَواْ وَّكَانُواْ يَعۡتَدُونَ

Mbi ta është poshtërimi kudo që gjenden, përveç kur kanë ndonjë besë nga Allahu ose nga njerëzit. Ata tërhoqën zemërimin e Allahut dhe mbi ta ra mjerimi. Kjo, se ata i mohonin shpalljet e Allahut dhe i vrisnin pejgamberët pa kurrfarë të drejte. Kjo, se kundërshtonin dhe i tejkalonin kufijtë.

வசனம்: 113

۞ لَيۡسُواْ سَوَآءٗۗ مِّنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ أُمَّةٞ قَآئِمَةٞ يَتۡلُونَ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ ءَانَآءَ ٱلَّيۡلِ وَهُمۡ يَسۡجُدُونَ

Nuk janë të gjithë njësoj! Nga ithtarët e Librit janë disa që qëndrojnë duke lexuar ajetet e Allahut gjatë natës dhe duke bërë sexhde.

வசனம்: 114

يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَيَأۡمُرُونَ بِٱلۡمَعۡرُوفِ وَيَنۡهَوۡنَ عَنِ ٱلۡمُنكَرِ وَيُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡخَيۡرَٰتِۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ata besojnë Allahun dhe Ditën e Fundit, urdhërojnë të mirën, ndalojnë të keqen dhe nxitojnë në punë të mira. Këta janë ndër të mirët.

வசனம்: 115

وَمَا يَفۡعَلُواْ مِنۡ خَيۡرٖ فَلَن يُكۡفَرُوهُۗ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِٱلۡمُتَّقِينَ

Çfarëdo të mire që bëjnë ata, nuk do t'u mohohet. Allahu i di mirë të devotshmit.

வசனம்: 116

إِنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ لَن تُغۡنِيَ عَنۡهُمۡ أَمۡوَٰلُهُمۡ وَلَآ أَوۡلَٰدُهُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـٔٗاۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ أَصۡحَٰبُ ٱلنَّارِۖ هُمۡ فِيهَا خَٰلِدُونَ

Në të vërtetë, atyre që nuk besojnë nuk do t'u vlejnë asgjë as pasuria e as fëmijët e tyre para Allahut. Ata do të jenë banorët e Zjarrit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë.

வசனம்: 117

مَثَلُ مَا يُنفِقُونَ فِي هَٰذِهِ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا كَمَثَلِ رِيحٖ فِيهَا صِرٌّ أَصَابَتۡ حَرۡثَ قَوۡمٖ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ فَأَهۡلَكَتۡهُۚ وَمَا ظَلَمَهُمُ ٱللَّهُ وَلَٰكِنۡ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

Ajo që japin ata (si lëmoshë) në këtë jetë i ngjan një ere të akullt që godet të lashtat e një populli që i ka bërë padrejtësi vetvetes dhe ua shkatërron ato. Allahu nuk u bëri padrejtësi atyre, por ata i bënë padrejtësi vetvetes.

வசனம்: 118

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَتَّخِذُواْ بِطَانَةٗ مِّن دُونِكُمۡ لَا يَأۡلُونَكُمۡ خَبَالٗا وَدُّواْ مَا عَنِتُّمۡ قَدۡ بَدَتِ ٱلۡبَغۡضَآءُ مِنۡ أَفۡوَٰهِهِمۡ وَمَا تُخۡفِي صُدُورُهُمۡ أَكۡبَرُۚ قَدۡ بَيَّنَّا لَكُمُ ٱلۡأٓيَٰتِۖ إِن كُنتُمۡ تَعۡقِلُونَ

O besimtarë! Mos merrni për miq të besueshëm askënd jashtë gjirit tuaj, sepse ata nuk kursejnë asgjë për t'ju bërë dëm! Ata jua dëshirojnë vuajtjen. Tashmë është shfaqur urrejtja në gjuhët e tyre, por ajo që fshehin në zemra është edhe më e madhe. Ne jua kemi sqaruar dëshmitë, nëse jeni që kuptoni.

வசனம்: 119

هَٰٓأَنتُمۡ أُوْلَآءِ تُحِبُّونَهُمۡ وَلَا يُحِبُّونَكُمۡ وَتُؤۡمِنُونَ بِٱلۡكِتَٰبِ كُلِّهِۦ وَإِذَا لَقُوكُمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَإِذَا خَلَوۡاْ عَضُّواْ عَلَيۡكُمُ ٱلۡأَنَامِلَ مِنَ ٱلۡغَيۡظِۚ قُلۡ مُوتُواْ بِغَيۡظِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Ja, ju i doni ata, por ata nuk ju duan ju dhe ju besoni në të gjithë Librat (e shenjtë). Kur ju takojnë, thonë: "Ne besojmë!", e, kur mbesin vetëm, i kafshojnë majat e gishtërinjve nga mllefi ndaj jush. Thuaj: "Vdisni me mllefin tuaj!" Sigurisht se Allahu e di mirë çfarë ka në gjokse.

வசனம்: 120

إِن تَمۡسَسۡكُمۡ حَسَنَةٞ تَسُؤۡهُمۡ وَإِن تُصِبۡكُمۡ سَيِّئَةٞ يَفۡرَحُواْ بِهَاۖ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ لَا يَضُرُّكُمۡ كَيۡدُهُمۡ شَيۡـًٔاۗ إِنَّ ٱللَّهَ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطٞ

Nëse ju vjen ndonjë e mirë, ata shqetësohen, e, nëse ju godet ndonjë e keqe, ata gëzohen. Mirëpo, në qoftë se ju duroni dhe e keni frikë Allahun, dredhitë e tyre nuk mund t'ju dëmtojnë aspak. Sigurisht se Allahu e di mirë çfarë bëjnë ata.

வசனம்: 121

وَإِذۡ غَدَوۡتَ مِنۡ أَهۡلِكَ تُبَوِّئُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ مَقَٰعِدَ لِلۡقِتَالِۗ وَٱللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ

Kujto (o Muhamed) kur dole nga shtëpia jote herët në mëngjes për t'ua caktuar besimtarëve vendet e luftës! Allahu është Gjithëdëgjues, i Gjithëdijshëm.

வசனம்: 122

إِذۡ هَمَّت طَّآئِفَتَانِ مِنكُمۡ أَن تَفۡشَلَا وَٱللَّهُ وَلِيُّهُمَاۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

Dhe kur dy grupe nga ju deshën të zmbrapsen, por Allahu ishte Ndihmësi i tyre. Prandaj, vetëm tek Allahu le të mbështeten besimtarët.

வசனம்: 123

وَلَقَدۡ نَصَرَكُمُ ٱللَّهُ بِبَدۡرٖ وَأَنتُمۡ أَذِلَّةٞۖ فَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ

Allahu ju ndihmoi në Bedër, kur ishit të dobët, andaj kijeni frikë Allahun, që të jeni mirënjohës.

வசனம்: 124

إِذۡ تَقُولُ لِلۡمُؤۡمِنِينَ أَلَن يَكۡفِيَكُمۡ أَن يُمِدَّكُمۡ رَبُّكُم بِثَلَٰثَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُنزَلِينَ

Ti u thoshe besimtarëve: "A nuk ju mjafton që Zoti juaj t'ju ndihmojë me tre mijë melekë të dërguar?"

வசனம்: 125

بَلَىٰٓۚ إِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ وَيَأۡتُوكُم مِّن فَوۡرِهِمۡ هَٰذَا يُمۡدِدۡكُمۡ رَبُّكُم بِخَمۡسَةِ ءَالَٰفٖ مِّنَ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ مُسَوِّمِينَ

Gjithsesi! Nëse ju duroni dhe e keni frikë Allahun e ata (armiqtë) sulen drejt jush, atëherë Allahu do t'ju ndihmojë me pesë mijë melekë të dalluar me shenjë.

வசனம்: 126

وَمَا جَعَلَهُ ٱللَّهُ إِلَّا بُشۡرَىٰ لَكُمۡ وَلِتَطۡمَئِنَّ قُلُوبُكُم بِهِۦۗ وَمَا ٱلنَّصۡرُ إِلَّا مِنۡ عِندِ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

Allahu e bëri këtë vetëm që t'jua japë lajmin e gëzueshëm dhe që zemrat tuaja të qetësohen, - ndërkohë fitorja vjen vetëm nga Allahu, i Gjithëfuqishmi, i Urti, -

வசனம்: 127

لِيَقۡطَعَ طَرَفٗا مِّنَ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَوۡ يَكۡبِتَهُمۡ فَيَنقَلِبُواْ خَآئِبِينَ

dhe që të shkatërrojë një grup jobesimtarësh ose t'i poshtërojë e të kthehen të dëshpëruar.

வசனம்: 128

لَيۡسَ لَكَ مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٌ أَوۡ يَتُوبَ عَلَيۡهِمۡ أَوۡ يُعَذِّبَهُمۡ فَإِنَّهُمۡ ظَٰلِمُونَ

Çështja nuk është aspak në dorën tënde (o Muhamed): nëse do Ai, ua pranon pendimin (duke i udhëzuar) ose i dënon (ata që mbesin në mosbesim), se ata janë vërtet keqbërës.

வசனம்: 129

وَلِلَّهِ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۚ يَغۡفِرُ لِمَن يَشَآءُ وَيُعَذِّبُ مَن يَشَآءُۚ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

E Allahut është gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Ai e fal atë që do dhe e ndëshkon atë që do. Allahu është Falës i Madh dhe Mëshirues.

வசனம்: 130

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَأۡكُلُواْ ٱلرِّبَوٰٓاْ أَضۡعَٰفٗا مُّضَٰعَفَةٗۖ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

O ju që besoni! Mos e hani kamatën në mënyrë të shumëfishuar dhe kijeni frikë Allahun, që të shpëtoni!

வசனம்: 131

وَٱتَّقُواْ ٱلنَّارَ ٱلَّتِيٓ أُعِدَّتۡ لِلۡكَٰفِرِينَ

Dhe ruajuni Zjarrit, i cili është përgatitur për jobesimtarët!

வசனம்: 132

وَأَطِيعُواْ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ

Bindjuni Allahut dhe të Dërguarit, që të mëshiroheni!

வசனம்: 133

۞ وَسَارِعُوٓاْ إِلَىٰ مَغۡفِرَةٖ مِّن رَّبِّكُمۡ وَجَنَّةٍ عَرۡضُهَا ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ أُعِدَّتۡ لِلۡمُتَّقِينَ

Nxitoni drejt faljes nga Zoti juaj dhe (drejt) Xhenetit, gjerësia e të cilit është sa qiejt e Toka, i cili është përgatitur për të devotshmit,

வசனம்: 134

ٱلَّذِينَ يُنفِقُونَ فِي ٱلسَّرَّآءِ وَٱلضَّرَّآءِ وَٱلۡكَٰظِمِينَ ٱلۡغَيۡظَ وَٱلۡعَافِينَ عَنِ ٱلنَّاسِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

të cilët japin lëmoshë, qoftë kur janë në mirëqenie, qoftë kur janë në vështirësi, e përmbajnë mllefin dhe ua falin njerëzve, - e Allahu i do bamirësit, -

வசனம்: 135

وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

dhe të cilët, kur bëjnë ndonjë vepër të turpshme ose i bëjnë padrejtësi vetvetes, e kujtojnë Allahun, i kërkojnë falje për gjynahet e tyre, - e kush i fal gjynahet përveç Allahut?, - dhe nuk këmbëngulin me vetëdije në mëkatet që kanë bërë.

வசனம்: 136

أُوْلَٰٓئِكَ جَزَآؤُهُم مَّغۡفِرَةٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَجَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَاۚ وَنِعۡمَ أَجۡرُ ٱلۡعَٰمِلِينَ

Ata do të kenë si shpërblim faljen nga Zoti i tyre dhe kopshtet e Xhenetit, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, ku do të qëndrojnë përgjithmonë. Sa i mirë që është shpërblimi i punëmbarëve!

வசனம்: 137

قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِكُمۡ سُنَنٞ فَسِيرُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ فَٱنظُرُواْ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُكَذِّبِينَ

Para jush kanë kaluar shembuj të ngjashëm, prandaj udhëtoni nëpër botë dhe shihni se si ishte fundi i mohuesve.

வசனம்: 138

هَٰذَا بَيَانٞ لِّلنَّاسِ وَهُدٗى وَمَوۡعِظَةٞ لِّلۡمُتَّقِينَ

Ky (Kuran) është shpjegim i qartë për njerëzit dhe udhëzim e këshillë për të devotshmit.

வசனம்: 139

وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

Mos u dobësoni e mos u pikëlloni, sepse ju jeni ngadhënjimtarët, nëse jeni besimtarë!

வசனம்: 140

إِن يَمۡسَسۡكُمۡ قَرۡحٞ فَقَدۡ مَسَّ ٱلۡقَوۡمَ قَرۡحٞ مِّثۡلُهُۥۚ وَتِلۡكَ ٱلۡأَيَّامُ نُدَاوِلُهَا بَيۡنَ ٱلنَّاسِ وَلِيَعۡلَمَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَتَّخِذَ مِنكُمۡ شُهَدَآءَۗ وَٱللَّهُ لَا يُحِبُّ ٱلظَّٰلِمِينَ

Nëse pësoni ndonjë plagë, edhe jobesimtarët kanë pësuar plagë të ngjashme. Ne i ndërrojmë këto ditë (fitoreje e humbjeje) mes njerëzve, që Allahu t'i shquajë besimtarët dhe të zgjedhë dëshmorë nga mesi juaj. Allahu nuk i do të padrejtët.

வசனம்: 141

وَلِيُمَحِّصَ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَيَمۡحَقَ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Dhe që Allahu t'i pastrojë besimtarët e t'i shkatërrojë jobesimtarët.

வசனம்: 142

أَمۡ حَسِبۡتُمۡ أَن تَدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّةَ وَلَمَّا يَعۡلَمِ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ جَٰهَدُواْ مِنكُمۡ وَيَعۡلَمَ ٱلصَّٰبِرِينَ

A mos mendoni ju se do të hyni në Xhenet pa i spikatur Allahu (përmes sprovave) luftëtarët (e vërtetë) nga mesi juaj dhe pa i nxjerrë në pah të durueshmit?!

வசனம்: 143

وَلَقَدۡ كُنتُمۡ تَمَنَّوۡنَ ٱلۡمَوۡتَ مِن قَبۡلِ أَن تَلۡقَوۡهُ فَقَدۡ رَأَيۡتُمُوهُ وَأَنتُمۡ تَنظُرُونَ

Ju ishit ata që e dëshironit vdekjen (si dëshmorë) para se të ballafaqoheshit me të. Ja pra, tashmë e patë atë me sytë tuaj!

வசனம்: 144

وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٞ قَدۡ خَلَتۡ مِن قَبۡلِهِ ٱلرُّسُلُۚ أَفَإِيْن مَّاتَ أَوۡ قُتِلَ ٱنقَلَبۡتُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡۚ وَمَن يَنقَلِبۡ عَلَىٰ عَقِبَيۡهِ فَلَن يَضُرَّ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ وَسَيَجۡزِي ٱللَّهُ ٱلشَّٰكِرِينَ

Muhamedi është vetëm i dërguar, sikurse të dërguarit që qenë para tij. Po qe se ai vdes ose vritet, a mos do të ktheheni në mosbesim?! Ai që kthehet në mosbesim, nuk i bën dëm Allahut aspak, ndërkohë Allahu do t'i shpërblejë falënderuesit.

வசனம்: 145

وَمَا كَانَ لِنَفۡسٍ أَن تَمُوتَ إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِ كِتَٰبٗا مُّؤَجَّلٗاۗ وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَا وَمَن يُرِدۡ ثَوَابَ ٱلۡأٓخِرَةِ نُؤۡتِهِۦ مِنۡهَاۚ وَسَنَجۡزِي ٱلشَّٰكِرِينَ

Askush nuk vdes përveçse me vendimin e Allahut dhe në kohë të caktuar. Kush synon mirësitë e kësaj bote, Ne do t'i japim atij prej saj, e, kush synon shpërblimin e botës tjetër, Ne do t'ia japim atë. Ne do t'i shpërblejmë mirënjohësit.

வசனம்: 146

وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيّٖ قَٰتَلَ مَعَهُۥ رِبِّيُّونَ كَثِيرٞ فَمَا وَهَنُواْ لِمَآ أَصَابَهُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا ٱسۡتَكَانُواْۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلصَّٰبِرِينَ

Sa e sa pejgamberë ka pasur, bashkë me të cilët kanë luftuar besimtarë të shumtë, të cilët nuk janë ligështuar nga ajo që i ka goditur në rrugën e Allahut, as janë dobësuar e as janë nënshtruar. Allahu i do durimtarët.

வசனம்: 147

وَمَا كَانَ قَوۡلَهُمۡ إِلَّآ أَن قَالُواْ رَبَّنَا ٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسۡرَافَنَا فِيٓ أَمۡرِنَا وَثَبِّتۡ أَقۡدَامَنَا وَٱنصُرۡنَا عَلَى ٱلۡقَوۡمِ ٱلۡكَٰفِرِينَ

Fjalët e tyre të vetme ishin: "Zoti ynë, na i fal mëkatet dhe teprimin në punën tonë, na i forco këmbët dhe na ndihmo kundër popullit jobesimtar!"

வசனம்: 148

فَـَٔاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ ثَوَابَ ٱلدُّنۡيَا وَحُسۡنَ ثَوَابِ ٱلۡأٓخِرَةِۗ وَٱللَّهُ يُحِبُّ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Prandaj, Allahu ua dha shpërblimin e kësaj bote dhe shpërblimin e shkëlqyeshëm të botës tjetër. Allahu i do punëmirët.

வசனம்: 149

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِن تُطِيعُواْ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ يَرُدُّوكُمۡ عَلَىٰٓ أَعۡقَٰبِكُمۡ فَتَنقَلِبُواْ خَٰسِرِينَ

O ju që besoni! Nëse u bindeni jobesimtarëve, ata do t'ju kthejnë në mosbesim e pastaj do të jeni të humbur.

வசனம்: 150

بَلِ ٱللَّهُ مَوۡلَىٰكُمۡۖ وَهُوَ خَيۡرُ ٱلنَّٰصِرِينَ

Vetëm Allahu është Mbrojtësi juaj dhe Ai është Ndihmësi më i mirë.

வசனம்: 151

سَنُلۡقِي فِي قُلُوبِ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ ٱلرُّعۡبَ بِمَآ أَشۡرَكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗاۖ وَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ وَبِئۡسَ مَثۡوَى ٱلظَّٰلِمِينَ

Ne do të fusim tmerr në zemrat e jobesimtarëve, sepse ata adhurojnë të tjerë krahas Allahut, gjë për të cilën Ai nuk u ka sjellë asnjë dëshmi. Vendstrehimi i tyre është Zjarri. Ah, sa i keq që është vendbanimi i keqbërësve!

வசனம்: 152

وَلَقَدۡ صَدَقَكُمُ ٱللَّهُ وَعۡدَهُۥٓ إِذۡ تَحُسُّونَهُم بِإِذۡنِهِۦۖ حَتَّىٰٓ إِذَا فَشِلۡتُمۡ وَتَنَٰزَعۡتُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِ وَعَصَيۡتُم مِّنۢ بَعۡدِ مَآ أَرَىٰكُم مَّا تُحِبُّونَۚ مِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلدُّنۡيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ ٱلۡأٓخِرَةَۚ ثُمَّ صَرَفَكُمۡ عَنۡهُمۡ لِيَبۡتَلِيَكُمۡۖ وَلَقَدۡ عَفَا عَنكُمۡۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Në të vërtetë, Allahu përmbushi premtimin e Vet ndaj jush kur ju i asgjësonit ata me lejen e Tij, derisa u ligështuat, u grindët mes vete dhe kundërshtuat (urdhrin e të Dërguarit), pasi jua shfaqi atë që e dëshironit. Disa nga ju e dëshirojnë këtë botë e disa e dëshirojnë botën tjetër. Më pas Ai ju zmbrapsi nga ata, për t'ju sprovuar. Por, Ai ju ka falur, sepse Allahu është shumë Bujar ndaj besimtarëve.

வசனம்: 153

۞ إِذۡ تُصۡعِدُونَ وَلَا تَلۡوُۥنَ عَلَىٰٓ أَحَدٖ وَٱلرَّسُولُ يَدۡعُوكُمۡ فِيٓ أُخۡرَىٰكُمۡ فَأَثَٰبَكُمۡ غَمَّۢا بِغَمّٖ لِّكَيۡلَا تَحۡزَنُواْ عَلَىٰ مَا فَاتَكُمۡ وَلَا مَآ أَصَٰبَكُمۡۗ وَٱللَّهُ خَبِيرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

Kujtoni kur ngjiteshit (në mal, duke ikur) pa ia hedhur sytë askujt, ndërsa i Dërguari po ju thërriste nga mbrapa. Atëherë Allahu ju çoi dëshpërim pas dëshpërimi, që të mos brengoseshit më për atë që ju shpëtoi nga dora e as për atë që ju goditi. Allahu di hollësisht gjithçka që bëni.

வசனம்: 154

ثُمَّ أَنزَلَ عَلَيۡكُم مِّنۢ بَعۡدِ ٱلۡغَمِّ أَمَنَةٗ نُّعَاسٗا يَغۡشَىٰ طَآئِفَةٗ مِّنكُمۡۖ وَطَآئِفَةٞ قَدۡ أَهَمَّتۡهُمۡ أَنفُسُهُمۡ يَظُنُّونَ بِٱللَّهِ غَيۡرَ ٱلۡحَقِّ ظَنَّ ٱلۡجَٰهِلِيَّةِۖ يَقُولُونَ هَل لَّنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ مِن شَيۡءٖۗ قُلۡ إِنَّ ٱلۡأَمۡرَ كُلَّهُۥ لِلَّهِۗ يُخۡفُونَ فِيٓ أَنفُسِهِم مَّا لَا يُبۡدُونَ لَكَۖ يَقُولُونَ لَوۡ كَانَ لَنَا مِنَ ٱلۡأَمۡرِ شَيۡءٞ مَّا قُتِلۡنَا هَٰهُنَاۗ قُل لَّوۡ كُنتُمۡ فِي بُيُوتِكُمۡ لَبَرَزَ ٱلَّذِينَ كُتِبَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَتۡلُ إِلَىٰ مَضَاجِعِهِمۡۖ وَلِيَبۡتَلِيَ ٱللَّهُ مَا فِي صُدُورِكُمۡ وَلِيُمَحِّصَ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَٱللَّهُ عَلِيمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

Pas këtij dëshpërimi, Ai zbriti mbi ju si qetësi një dremitje, e cila kaploi disa nga ju, ndërsa disa të tjerë ishin të shqetësuar për vetveten. Ata ushqenin për Allahun mendime të gabuara, mendime pagane. Ata thoshin: "A nuk kemi ne asgjë në dorë lidhur me këtë çështje?" Thuaju (o Muhamed): "Çështja është krejtësisht në Dorën e Allahut." Ata fshehin në vetvete atë që nuk ta shfaqin ty. Ata thonë: "Po të ishte çështja sadopak në dorën tonë, nuk do të vriteshim këtu." Thuaju: "Edhe po të ishit në shtëpitë tuaja, ata, të cilëve u është shkruar vrasja, do të vinin në vendin e vrasjes." Allahu e bëri këtë për të vënë në provë atë që keni në gjokse dhe për të shfaqur atë që keni në zemra. Allahu e di mirë çfarë ka në gjokse.

வசனம்: 155

إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَلَّوۡاْ مِنكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ إِنَّمَا ٱسۡتَزَلَّهُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِبَعۡضِ مَا كَسَبُواْۖ وَلَقَدۡ عَفَا ٱللَّهُ عَنۡهُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٌ حَلِيمٞ

Sigurisht se ata nga ju që u zmbrapsën ditën kur u ndeshën dy ushtritë i shtyri shejtani të gabojnë, si shkak i disa gjynaheve që kishin bërë, por Allahu ua fali atyre. Me të vërtetë, Allahu është Falës i Madh dhe i Butë.

வசனம்: 156

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تَكُونُواْ كَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ وَقَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ إِذَا ضَرَبُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَوۡ كَانُواْ غُزّٗى لَّوۡ كَانُواْ عِندَنَا مَا مَاتُواْ وَمَا قُتِلُواْ لِيَجۡعَلَ ٱللَّهُ ذَٰلِكَ حَسۡرَةٗ فِي قُلُوبِهِمۡۗ وَٱللَّهُ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ بَصِيرٞ

O besimtarë! Mos u bëni si jobesimtarët (dyfytyrëshit) që u thoshin vëllezërve të tyre kur niseshin në udhëtim ose për në luftë: "Sikur të qëndronin me ne, nuk do të vdisnin dhe nuk do të vriteshin", ashtu që Allahu ta bëjë këtë dëshpërim për zemrat e tyre. Allahu është Ai që jep jetë dhe vdekje. Allahu sheh mirë çdo gjë që bëni.

வசனம்: 157

وَلَئِن قُتِلۡتُمۡ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوۡ مُتُّمۡ لَمَغۡفِرَةٞ مِّنَ ٱللَّهِ وَرَحۡمَةٌ خَيۡرٞ مِّمَّا يَجۡمَعُونَ

Mirëpo, nëse vriteni ose vdisni në rrugën e Allahut, atëherë falja e Allahut dhe mëshira e Tij është më e mirë sesa ajo që tubojnë ata.

வசனம்: 158

وَلَئِن مُّتُّمۡ أَوۡ قُتِلۡتُمۡ لَإِلَى ٱللَّهِ تُحۡشَرُونَ

Sido që të vdisni ose të vriteni, medoemos tek Allahu do të mblidheni.

வசனம்: 159

فَبِمَا رَحۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ لِنتَ لَهُمۡۖ وَلَوۡ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ ٱلۡقَلۡبِ لَٱنفَضُّواْ مِنۡ حَوۡلِكَۖ فَٱعۡفُ عَنۡهُمۡ وَٱسۡتَغۡفِرۡ لَهُمۡ وَشَاوِرۡهُمۡ فِي ٱلۡأَمۡرِۖ فَإِذَا عَزَمۡتَ فَتَوَكَّلۡ عَلَى ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ يُحِبُّ ٱلۡمُتَوَكِّلِينَ

Me mëshirën e Allahut ti ishe i butë ndaj tyre. Po të ishe i vrazhdë e zemërashpër, ata do të largoheshin nga ti. Andaj, ndjeji ata, kërko falje për ta dhe këshillohu me ta për çështje. Mirëpo, kur të vendosësh, atëherë mbështetu tek Allahu, sepse vërtet Allahu i do ata që mbështeten tek Ai.

வசனம்: 160

إِن يَنصُرۡكُمُ ٱللَّهُ فَلَا غَالِبَ لَكُمۡۖ وَإِن يَخۡذُلۡكُمۡ فَمَن ذَا ٱلَّذِي يَنصُرُكُم مِّنۢ بَعۡدِهِۦۗ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡيَتَوَكَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

Në qoftë se ju ndihmon Allahu, s'mund t'ju mposhtë askush, e, nëse Ai ju braktis, kush do t'ju ndihmojë pas Tij?! Vetëm në Allahun le të mbështeten besimtarët.

வசனம்: 161

وَمَا كَانَ لِنَبِيٍّ أَن يَغُلَّۚ وَمَن يَغۡلُلۡ يَأۡتِ بِمَا غَلَّ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ ثُمَّ تُوَفَّىٰ كُلُّ نَفۡسٖ مَّا كَسَبَتۡ وَهُمۡ لَا يُظۡلَمُونَ

Nuk është e mundur që ndonjë pejgamber të tradhtojë (duke marrë fshehurazi nga plaçka e luftës). E kushdo nga ju që merr diçka tradhtisht, Ditën e Kiametit do të vijë me atë që ka marrë. Pastaj çdo njeri do të marrë atë që ka fituar dhe askujt nuk do t'i bëhet padrejtësi.

வசனம்: 162

أَفَمَنِ ٱتَّبَعَ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِ كَمَنۢ بَآءَ بِسَخَطٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَمَأۡوَىٰهُ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمَصِيرُ

A është i njëjtë ai që ndjek kënaqësinë e Allahut me atë që tërheq hidhërimin e Tij, vendbanimi i të cilit është Xhehenemi?! Eh, sa përfundim i keq që është ai!

வசனம்: 163

هُمۡ دَرَجَٰتٌ عِندَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

Ata janë në shkallë të ndryshme tek Allahu. Allahu sheh mirë gjithçka që bëjnë ata.

வசனம்: 164

لَقَدۡ مَنَّ ٱللَّهُ عَلَى ٱلۡمُؤۡمِنِينَ إِذۡ بَعَثَ فِيهِمۡ رَسُولٗا مِّنۡ أَنفُسِهِمۡ يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِهِۦ وَيُزَكِّيهِمۡ وَيُعَلِّمُهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبۡلُ لَفِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٍ

Allahu lëshoi mirësi mbi besimtarët kur dërgoi tek ata një të Dërguar nga mesi i tyre, i cili ua lexon ajetet (shpalljet) e Tij, i pastron ata e ua mëson Librin (Kuranin) dhe Urtësinë (Sunetin e të Dërguarit), ndonëse më herët ishin në një humbje të qartë.

வசனம்: 165

أَوَلَمَّآ أَصَٰبَتۡكُم مُّصِيبَةٞ قَدۡ أَصَبۡتُم مِّثۡلَيۡهَا قُلۡتُمۡ أَنَّىٰ هَٰذَاۖ قُلۡ هُوَ مِنۡ عِندِ أَنفُسِكُمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٞ

Kur ju goditi një fatkeqësi (humbja në Luftën e Uhudit), ndërkohë që ju kishit goditur armikun më parë dyfish (në Luftën e Bedrit), thatë: "Nga na erdhi kjo?!" Thuaj: "Ajo është nga vetë ju." Sigurisht se Allahu është i Plotfuqishëm për çdo gjë.

வசனம்: 166

وَمَآ أَصَٰبَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡتَقَى ٱلۡجَمۡعَانِ فَبِإِذۡنِ ٱللَّهِ وَلِيَعۡلَمَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ajo që pësuat ditën kur u ndeshën dy ushtritë, ishte me vullnetin e Allahut, për t'i nxjerrë në shesh besimtarët e vërtetë

வசனம்: 167

وَلِيَعۡلَمَ ٱلَّذِينَ نَافَقُواْۚ وَقِيلَ لَهُمۡ تَعَالَوۡاْ قَٰتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَوِ ٱدۡفَعُواْۖ قَالُواْ لَوۡ نَعۡلَمُ قِتَالٗا لَّٱتَّبَعۡنَٰكُمۡۗ هُمۡ لِلۡكُفۡرِ يَوۡمَئِذٍ أَقۡرَبُ مِنۡهُمۡ لِلۡإِيمَٰنِۚ يَقُولُونَ بِأَفۡوَٰهِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ وَٱللَّهُ أَعۡلَمُ بِمَا يَكۡتُمُونَ

dhe për t'i zbuluar dyfytyrëshit, të cilëve u thuhej: "Ejani, luftoni në rrugën e Allahut ose, të paktën, mbrojeni vetveten. Ata thoshin: "Po ta dinim se do të kishte luftë, do t'ju pasonim." Atë ditë ata ishin më afër mosbesimit sesa besimit, duke thënë me gojën e tyre atë që nuk e kishin në zemrat e tyre, porse Allahu e di mirë çfarë fshehin ata.

வசனம்: 168

ٱلَّذِينَ قَالُواْ لِإِخۡوَٰنِهِمۡ وَقَعَدُواْ لَوۡ أَطَاعُونَا مَا قُتِلُواْۗ قُلۡ فَٱدۡرَءُواْ عَنۡ أَنفُسِكُمُ ٱلۡمَوۡتَ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Këta janë ata që u thanë vëllezërve të tyre, ndërkohë vetë nuk shkuan për të luftuar: "Sikur të na dëgjonin ne, nuk do të vriteshin." Thuaj: "Atëherë, shmangeni vdekjen nga vetvetja, nëse e thoni të vërtetën!"

வசனம்: 169

وَلَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ قُتِلُواْ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتَۢاۚ بَلۡ أَحۡيَآءٌ عِندَ رَبِّهِمۡ يُرۡزَقُونَ

Kurrsesi mos i pandeh për të vdekur ata që janë vrarë në rrugën e Allahut! Jo! Ata janë të gjallë, duke u ushqyer te Zoti i tyre.

வசனம்: 170

فَرِحِينَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَيَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِينَ لَمۡ يَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَيۡهِمۡ وَلَا هُمۡ يَحۡزَنُونَ

Janë të gëzuar me atë që ua ka dhënë Allahu nga begatitë e Tij dhe shpresojnë edhe për ata që nuk u janë bashkuar ende e që kanë mbetur pas tyre se për ta nuk do të ketë frikë e as do të brengosen.

வசனம்: 171

۞ يَسۡتَبۡشِرُونَ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجۡرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Ata gëzohen me mirësinë e begatinë e Allahut dhe se Allahu nuk ua humb shpërblimin besimtarëve;

வசனம்: 172

ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ

atyre që iu përgjigjën Allahut dhe të Dërguarit pasi pësuan plagë. Për ata që bënë vepra të mira dhe qenë të devotshëm ka shpërblim të madh.

வசனம்: 173

ٱلَّذِينَ قَالَ لَهُمُ ٱلنَّاسُ إِنَّ ٱلنَّاسَ قَدۡ جَمَعُواْ لَكُمۡ فَٱخۡشَوۡهُمۡ فَزَادَهُمۡ إِيمَٰنٗا وَقَالُواْ حَسۡبُنَا ٱللَّهُ وَنِعۡمَ ٱلۡوَكِيلُ

Kur disa njerëz u thanë atyre: "Njerëzit janë mbledhur kundër jush, prandaj kini frikë!", kjo vetëm sa ua shtoi edhe më shumë imanin dhe thanë: "Neve na mjafton Allahu dhe Ai është Mbrojtësi më i mirë!"

வசனம்: 174

فَٱنقَلَبُواْ بِنِعۡمَةٖ مِّنَ ٱللَّهِ وَفَضۡلٖ لَّمۡ يَمۡسَسۡهُمۡ سُوٓءٞ وَٱتَّبَعُواْ رِضۡوَٰنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ ذُو فَضۡلٍ عَظِيمٍ

Kështu, ata u kthyen me mirësi e begati nga Allahu, nuk i gjeti asgjë e keqe dhe fituan kënaqësinë e Allahut. Allahu është Zotërues dhe Dhurues i mirësive të pafundme.

வசனம்: 175

إِنَّمَا ذَٰلِكُمُ ٱلشَّيۡطَٰنُ يُخَوِّفُ أَوۡلِيَآءَهُۥ فَلَا تَخَافُوهُمۡ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤۡمِنِينَ

Në të vërtetë, shejtani është ai që ju frikëson përmes miqve të vet, por ju mos kini frikë nga ata, por kini frikë nga Unë, nëse jeni besimtarë!

வசனம்: 176

وَلَا يَحۡزُنكَ ٱلَّذِينَ يُسَٰرِعُونَ فِي ٱلۡكُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۚ يُرِيدُ ٱللَّهُ أَلَّا يَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِي ٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِيمٌ

Të të mos brengosin ata që nxitojnë në mohim, sepse, në të vërtetë ata nuk mund ta dëmtojnë Allahun aspak. Allahu dëshiron që të mos u japë atyre kurrfarë hiseje në botën tjetër. Ata i pret një dënim i madh.

வசனம்: 177

إِنَّ ٱلَّذِينَ ٱشۡتَرَوُاْ ٱلۡكُفۡرَ بِٱلۡإِيمَٰنِ لَن يَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَيۡـٔٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Pa dyshim se ata që këmbyen besimin me mohim, nuk do të mund ta dëmtojnë Allahun aspak dhe se për ta do të ketë dënim të dhembshëm.

வசனம்: 178

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ أَنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ خَيۡرٞ لِّأَنفُسِهِمۡۚ إِنَّمَا نُمۡلِي لَهُمۡ لِيَزۡدَادُوٓاْ إِثۡمٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ مُّهِينٞ

Kurrsesi të mos mendojnë jobesimtarët se afati që ua japim atyre është për të mirën e tyre. Përkundrazi, ne ua zgjasim jetën vetëm që t'i shtojnë mëkatet. Ata do të kenë një dënim poshtërues.

வசனம்: 179

مَّا كَانَ ٱللَّهُ لِيَذَرَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ عَلَىٰ مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ حَتَّىٰ يَمِيزَ ٱلۡخَبِيثَ مِنَ ٱلطَّيِّبِۗ وَمَا كَانَ ٱللَّهُ لِيُطۡلِعَكُمۡ عَلَى ٱلۡغَيۡبِ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَجۡتَبِي مِن رُّسُلِهِۦ مَن يَشَآءُۖ فَـَٔامِنُواْ بِٱللَّهِ وَرُسُلِهِۦۚ وَإِن تُؤۡمِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَلَكُمۡ أَجۡرٌ عَظِيمٞ

Allahu nuk do t'i lërë besimtarët në gjendjen në të cilën ndodhen, por do ta dallojë të keqin nga i miri. Allahu nuk do t'jua zbulojë juve të fshehtën, por Allahu zgjedh nga të dërguarit e Tij këdo që dëshiron. Andaj, besoni Allahun dhe të dërguarit e Tij. E, nëse besoni dhe kini frikë (Allahun), për ju do të ketë shpërblim të madh.

வசனம்: 180

وَلَا يَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَبۡخَلُونَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ هُوَ خَيۡرٗا لَّهُمۖ بَلۡ هُوَ شَرّٞ لَّهُمۡۖ سَيُطَوَّقُونَ مَا بَخِلُواْ بِهِۦ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۗ وَلِلَّهِ مِيرَٰثُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرٞ

Assesi të mos mendojnë ata që bëhen koprracë ndaj asaj që ua ka dhënë Allahu nga mirësitë e Tij se ajo është më mirë për ta. Përkundrazi, ajo është më keq për ta, sepse ajo me të cilën bëhen koprracë do t'u mbështillet rreth qafës në Ditën e Kiametit. Allahut i takon trashëgimia e qiejve dhe e Tokës. Allahu e di mirë çfarë veproni.

வசனம்: 181

لَّقَدۡ سَمِعَ ٱللَّهُ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ فَقِيرٞ وَنَحۡنُ أَغۡنِيَآءُۘ سَنَكۡتُبُ مَا قَالُواْ وَقَتۡلَهُمُ ٱلۡأَنۢبِيَآءَ بِغَيۡرِ حَقّٖ وَنَقُولُ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡحَرِيقِ

Sigurisht, Allahu ka dëgjuar fjalët e atyre (hebrenjve) që thanë: "Allahu është i varfër, ndërsa ne jemi të pasur." Ne do të shkruajmë atë që thanë, e edhe vrasjen e pejgamberëve padrejtësisht nga ana e tyre dhe do t'u themi atyre: "Shijoni dënimin e Zjarrit flakërues!"

வசனம்: 182

ذَٰلِكَ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيكُمۡ وَأَنَّ ٱللَّهَ لَيۡسَ بِظَلَّامٖ لِّلۡعَبِيدِ

Këtë (dënim) e keni për shkak të asaj që bëtë me duart tuaja, se Allahu nuk është i padrejtë ndaj robërve të Vet.

வசனம்: 183

ٱلَّذِينَ قَالُوٓاْ إِنَّ ٱللَّهَ عَهِدَ إِلَيۡنَآ أَلَّا نُؤۡمِنَ لِرَسُولٍ حَتَّىٰ يَأۡتِيَنَا بِقُرۡبَانٖ تَأۡكُلُهُ ٱلنَّارُۗ قُلۡ قَدۡ جَآءَكُمۡ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِي بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَبِٱلَّذِي قُلۡتُمۡ فَلِمَ قَتَلۡتُمُوهُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Ata thanë: "Në të vërtetë Allahu na ka porositur që të mos i besojmë asnjë të dërguari pa na sjellë një kurban që do ta përpijë zjarri (nga qielli)." Thuaju (o Muhamed): "Juve ju erdhën të dërguar para meje me dëshmi të qarta, e edhe me atë që e përmendët, e përse atëherë i vratë ata, nëse e thoni të vërtetën?!"

வசனம்: 184

فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدۡ كُذِّبَ رُسُلٞ مِّن قَبۡلِكَ جَآءُو بِٱلۡبَيِّنَٰتِ وَٱلزُّبُرِ وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُنِيرِ

Në qoftë se të quajnë gënjeshtar, ata i kanë quajtur gënjeshtarë edhe të dërguarit para teje, të cilët u sollën dëshmi të qarta, këshilla të urta dhe libër të ndritur.

வசனம்: 185

كُلُّ نَفۡسٖ ذَآئِقَةُ ٱلۡمَوۡتِۗ وَإِنَّمَا تُوَفَّوۡنَ أُجُورَكُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ فَمَن زُحۡزِحَ عَنِ ٱلنَّارِ وَأُدۡخِلَ ٱلۡجَنَّةَ فَقَدۡ فَازَۗ وَمَا ٱلۡحَيَوٰةُ ٱلدُّنۡيَآ إِلَّا مَتَٰعُ ٱلۡغُرُورِ

Çdo qenie e gjallë do ta shijojë vdekjen, ndërsa shpërblimet tuaja të plota do t'i merrni në Ditën e Kiametit. Ai që shmanget nga Zjarri dhe futet në Xhenet, me të vërtetë ka fituar. Ndërkaq, jeta e kësaj bote është vetëm një përjetim mashtrues.

வசனம்: 186

۞ لَتُبۡلَوُنَّ فِيٓ أَمۡوَٰلِكُمۡ وَأَنفُسِكُمۡ وَلَتَسۡمَعُنَّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِكُمۡ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُوٓاْ أَذٗى كَثِيرٗاۚ وَإِن تَصۡبِرُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ ذَٰلِكَ مِنۡ عَزۡمِ ٱلۡأُمُورِ

Ju medoemos do të sprovoheni në pasuritë dhe në veten tuaj, si dhe do të dëgjoni shumë fyerje nga ata që u është dhënë libri para jush e nga idhujtarët. Mirëpo, nëse duroni dhe kini frikë (Allahun), kjo është vërtet prej çështjeve vendimtare.

வசனம்: 187

وَإِذۡ أَخَذَ ٱللَّهُ مِيثَٰقَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ لَتُبَيِّنُنَّهُۥ لِلنَّاسِ وَلَا تَكۡتُمُونَهُۥ فَنَبَذُوهُ وَرَآءَ ظُهُورِهِمۡ وَٱشۡتَرَوۡاْ بِهِۦ ثَمَنٗا قَلِيلٗاۖ فَبِئۡسَ مَا يَشۡتَرُونَ

Kujtoni kur Allahu mori besën nga ata që u është dhënë Libri se patjetër do t'ua shpjegojnë atë (Librin) njerëzve dhe se nuk do të fshehin asgjë nga ai, por ata e hodhën atë pas shpine dhe e këmbyen me një çmim të pavlerë. Eh, sa këmbim i shëmtuar që është ai!

வசனம்: 188

لَا تَحۡسَبَنَّ ٱلَّذِينَ يَفۡرَحُونَ بِمَآ أَتَواْ وَّيُحِبُّونَ أَن يُحۡمَدُواْ بِمَا لَمۡ يَفۡعَلُواْ فَلَا تَحۡسَبَنَّهُم بِمَفَازَةٖ مِّنَ ٱلۡعَذَابِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ أَلِيمٞ

Kurrsesi mos mendo se ata që gëzohen me punët e tyre (të këqija) dhe dëshirojnë të lëvdohen për punë që nuk i kanë bërë, kurrsesi mos mendo se ata do t'i shpëtojnë ndëshkimit! Ata kanë një dënim të dhembshëm.

வசனம்: 189

وَلِلَّهِ مُلۡكُ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِۗ وَٱللَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيۡءٖ قَدِيرٌ

Allahut i takon sundimi i Tokës e Qiellit dhe Allahu është i Plotfuqishëm për çdo gjë.

வசனம்: 190

إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ لَأٓيَٰتٖ لِّأُوْلِي ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Në krijimin e qiejve e Tokës dhe në ndërrimin e natës e ditës vërtet ka shenja për mendarët,

வசனம்: 191

ٱلَّذِينَ يَذۡكُرُونَ ٱللَّهَ قِيَٰمٗا وَقُعُودٗا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمۡ وَيَتَفَكَّرُونَ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ رَبَّنَا مَا خَلَقۡتَ هَٰذَا بَٰطِلٗا سُبۡحَٰنَكَ فَقِنَا عَذَابَ ٱلنَّارِ

të cilët e përmendin Allahun duke qenë në këmbë, ulur e të shtrirë dhe mendojnë rreth krijimit të qiejve dhe Tokës (duke thënë): "Zoti ynë! Këto nuk i ke krijuar kot, Ti je i Patëmeta! Andaj, na ruaj nga dënimi i Zjarrit!

வசனம்: 192

رَبَّنَآ إِنَّكَ مَن تُدۡخِلِ ٱلنَّارَ فَقَدۡ أَخۡزَيۡتَهُۥۖ وَمَا لِلظَّٰلِمِينَ مِنۡ أَنصَارٖ

Zoti ynë! Atë që e fut në Zjarr, vërtet e ke poshtëruar dhe për keqbërësit nuk do të ketë asnjë ndihmës.

வசனம்: 193

رَّبَّنَآ إِنَّنَا سَمِعۡنَا مُنَادِيٗا يُنَادِي لِلۡإِيمَٰنِ أَنۡ ءَامِنُواْ بِرَبِّكُمۡ فَـَٔامَنَّاۚ رَبَّنَا فَٱغۡفِرۡ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرۡ عَنَّا سَيِّـَٔاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ ٱلۡأَبۡرَارِ

Zoti ynë, ne dëgjuam një thirrës duke ftuar në besim: "Besoni në Zotin tuaj!", sakaq ne besuam. Zoti ynë, na i fal gjynahet, na i shlyej veprat tona të këqija dhe pas vdekjes na bashko me të mirët!

வசனம்: 194

رَبَّنَا وَءَاتِنَا مَا وَعَدتَّنَا عَلَىٰ رُسُلِكَ وَلَا تُخۡزِنَا يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۖ إِنَّكَ لَا تُخۡلِفُ ٱلۡمِيعَادَ

Zoti ynë, na e jep atë që na e ke premtuar nëpërmjet të dërguarve të Tu dhe mos na turpëro në Ditën e Kiametit. Me të vërtetë, Ti nuk e thyen premtimin."

வசனம்: 195

فَٱسۡتَجَابَ لَهُمۡ رَبُّهُمۡ أَنِّي لَآ أُضِيعُ عَمَلَ عَٰمِلٖ مِّنكُم مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰۖ بَعۡضُكُم مِّنۢ بَعۡضٖۖ فَٱلَّذِينَ هَاجَرُواْ وَأُخۡرِجُواْ مِن دِيَٰرِهِمۡ وَأُوذُواْ فِي سَبِيلِي وَقَٰتَلُواْ وَقُتِلُواْ لَأُكَفِّرَنَّ عَنۡهُمۡ سَيِّـَٔاتِهِمۡ وَلَأُدۡخِلَنَّهُمۡ جَنَّٰتٖ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ ثَوَابٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۚ وَٱللَّهُ عِندَهُۥ حُسۡنُ ٱلثَّوَابِ

Zoti iu përgjigj lutjes së tyre (duke thënë): "Unë nuk ia humb mundin askujt nga ju, qoftë mashkull, qoftë femër. Ju jeni njësoj. Atyre që u shpërngulën, u dëbuan nga vendet e tyre, u munduan, luftuan dhe u vranë në rrugën Time, do t'ua shlyej mëkatet dhe do t'i fus në kopshte të Xhenetit, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, si shpërblim nga Allahu. Tek Allahu është shpërblimi i mrekullueshëm."

வசனம்: 196

لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ

Kurrsesi mos u mashtro nga bredhja e jobesimtarëve nëpër botë,

வசனம்: 197

مَتَٰعٞ قَلِيلٞ ثُمَّ مَأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ وَبِئۡسَ ٱلۡمِهَادُ

sepse ajo është vetëm një kënaqësi e shkurtër, pastaj strehimi i tyre është Xhehenemi. Eh, sa shtrat i keq që është ai!

வசனம்: 198

لَٰكِنِ ٱلَّذِينَ ٱتَّقَوۡاْ رَبَّهُمۡ لَهُمۡ جَنَّٰتٞ تَجۡرِي مِن تَحۡتِهَا ٱلۡأَنۡهَٰرُ خَٰلِدِينَ فِيهَا نُزُلٗا مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِۗ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لِّلۡأَبۡرَارِ

Ndërkaq, për ata që kanë frikë Allahun ka kopshte të Xhenetit, nëpër të cilat rrjedhin lumenj, ku do të qëndrojnë përgjithmonë, si shpërblim nga Allahu. Ajo që është tek Allahu për të devotshmit është shumë më e mirë.

வசனம்: 199

وَإِنَّ مِنۡ أَهۡلِ ٱلۡكِتَٰبِ لَمَن يُؤۡمِنُ بِٱللَّهِ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡكُمۡ وَمَآ أُنزِلَ إِلَيۡهِمۡ خَٰشِعِينَ لِلَّهِ لَا يَشۡتَرُونَ بِـَٔايَٰتِ ٱللَّهِ ثَمَنٗا قَلِيلًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡۗ إِنَّ ٱللَّهَ سَرِيعُ ٱلۡحِسَابِ

Në të vërtetë, prej ithtarëve të Librit ka të atillë që besojnë Allahun, atë që ju është shpallur juve dhe atë që u është shpallur vetë atyre, duke qenë të përulur ndaj Allahut dhe që nuk i këmbejnë ajetet e Allahut me ndonjë çmim të pavlerë. Këta e kanë shpërblimin te Zoti i tyre. Vërtet Allahu është i shpejtë në llogari.

வசனம்: 200

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱصۡبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ

O besimtarë! Duroni, jini të qëndrueshëm, bëhuni të patundur dhe kijeni frikë Allahun, që të shpëtoni!