மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நபஃ - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- தய்யான் முஹம்மத் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ߖߊ߲߬ߖߏ߲ ߝߐߘߊ

வசனம்: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߢߐ߲߮ ߘߐߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ ߟߊ߫ ߡߋ߬ߘߋ ߡߊ߬ ߓߏ߲߰؟.

வசனம்: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

ߐ߲߬ߤߐ߲߯ ߸ ߖߊ߲߬ߖߏ߲߬ߓߊ߫ ߡߊ߬ ߞߍ߰.

வசனம்: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߢߐ߲߮ ߛߐ߬ߛߐ߬ ߟߴߏ߬ ߡߍ߲ ߘߐ߫.

வசனம்: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

ߒ߬ߞߊ߬ ߤߊ߲߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߍߣߵߊ߬ ߟߐ߲߫.

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

ߏ߬ ߞߐ߫ ߤߊ߲߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߍߣߵߊ߬ ߟߐ߲߫.

வசனம்: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

ߊ߲ ߡߊ߫ ߘߎ߱ ߞߍ߫ ߖߍ߰ߖߍ߮ ߘߌ߫ ߓߊ߬؟.

வசனம்: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

ߞߊ߬ ߞߎ߬ߙߎ ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߓߐ߬ߟߐ ߟߎ߬ ߘߌ߫؟.

வசனம்: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

ߊ߲ ߞߵߊߟߎ߫ ߘߊ߲߫ ߝߌ߬ߟߊ߬ߓߊ ߟߎ߬ ߘߌ߫.

வசனம்: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

ߊ߲ ߞߵߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߛߎ߬ߣߐ߮ ߞߍ߫ ߘߤߊ ߘߌ߫.

வசனம்: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߛߎ ߞߍ߫ ߛߘߌ߬ ߝߊ߯ߣߌ߲ ߘߌ߫.

வசனம்: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߕߟߋ߬ߘߐ߬ߟߊ ߞߍ߫ ߓߊߟߏ߫ ߢߌߣߌ߲߫ ߕߎߡߊ ߘߌ߫.

வசனம்: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߥߐߙߐ߲ߥߌߟߊ߫ ߜߍߟߍ߲ ߟߐ߬ ߊߟߎ߫ ߞߎ߲߬ߘߐ߫.

வசனம்: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߝߕߌ߬ߣߊ߲߬ ߡߍߣߍ߲ߠߊ ߞߍ߫ ( ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ).

வசனம்: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

ߊ߲ ߞߊ߬ ߖߌ߫ ߓߐߙߐ߲ߘߐߟߊ ߟߊߖߌ߰ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ( ߛߊ߲ߝߌ߲߫ ) ߘߐߓߌߘߌ߲ߕߊ ߟߎ߬ ߘߐ߫.

வசனம்: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

ߛߴߊ߲ ߘߌ߫ ߞߡߊ ߟߎ߬ ߣߌ߫ ߛߍ߲߭ ߠߎ߬ ߟߊߓߐ߫ ߏ߬ ߟߊ߫.

வசனம்: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߣߊߞߐ߫ ( ߘߐ߫ ߝߋ߲߫ ) ߜߝߐ߬ߣߍ߲ ߠߎ߬.

வசனம்: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

ߖߊ߯ߕߋ߬ ߸ ߞߕߌ߫ ߕߍ߮ ߟߏ߲ ߦߋ߫ ߝߋ߲߫ ߟߐ߯ߟߊߣߍ߲߫ ߠߋ߬ ߘߌ߫.

வசனம்: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

ߓߘߎ ߝߍߕߐ߫ ߏ߬ ߟߏ߲ ߠߋ߬ ߸ ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߊߟߎ߫ ߘߌߣߊ߬ ߓߎߦߌ߯.

வசனம்: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

ߛߊ߲ ߘߌ߫ ߟߊߞߊ߬ ߞߊ߬ ߞߍ߫ ߘߊ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߔߏ߲ߕߏ߲ߔߊ߲ߕߊ߲߫.

வசனம்: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

ߞߎ߬ߙߎ ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߟߊߕߊ߯ ߸ ߞߵߊ߬ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߡߙߍߙߍ ߘߌ߫.

வசனம்: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

ߖߊ߯ߕߋ߬ ߸ ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߦߋ߫ ߜߟߊ߬ߟߊ߬ߛߌ߰ ߦߌߟߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫.

வசனம்: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

ߘߊ߲߬ߠߕߊ߬ߡߌ߲߬ߠߊ ߟߎ߬ ߟߊߓߊ߲߫ ߦߌߟߊ ߟߋ߬.

வசனம்: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߡߍ߲ߕߐ߫ ߦߋ߲߬ ߠߋ߬ ߝߊ߯ߘߐߞߍ ߟߎ߬ ߞߘߐ߫.

வசனம்: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߛߎ߬ߣߐ߰ ߣߌ߫ ߡߌ߲߬ߕߊ߬ ߛߌ߫ ߣߍߣߍ߫ ߟߊ߫ ߦߋ߲߬.

வசனம்: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

ߝߏ߫ ߝߎߦߊߝߎߦߊ ߣߌ߫ ߖߌ߫ ߕߏߟߌ.

வசனம்: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߛߊ߬ߙߊ߫ ߓߍ߲߬ߣߍ߲ ߘߌ߫ ߕߋߙߎ߫.

வசனம்: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

ߓߊ ߊ߬ߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߕߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߟߌߛߌ߰ ߟߊ߫ ߖߊ߬ߕߋ߬ߓߐ߬ ( ߞߏ ) ߟߊ߫.

வசனம்: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

ߊ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߞߊ߬ ߒ߬ ߠߊ߫ ߟߝߊߙߌ ߟߎ߬ ߡߊߛߐ߬ߛߐ߫ ߟߋ߬ ߝߘߌߝߘߌ߫.

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߣߊ߬ ߞߏ ߓߍ߯ ߡߊߘߊ߲߫ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߟߍߙߊ ߞߣߐ߫.

வசனம்: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

ߒ߬ߓߵߊߟߎ߫ ߡߊ߬ߜߙߏ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߕߍߣߵߊߟߎ߫ ߖߘߌ߫ ߟߊ߫ ߝߏߦߌ߬ ߟߊ߫ ߣߌ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ ߕߍ߫.

வசனம்: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

ߖߊ߯ߕߋ߬ ߸ ߣߌ߬ ߛߐ߬ߘߐ߲߬ ߦߙߐ߫ ߟߋ߬ ߝߊ߲ߕߊ߲ߞߟߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫.

வசனம்: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

ߣߊߟߌ߬ߡߎ߲߫ ߖߛߊ߫ ߞߣߐߟߊ ߟߎ߬ ߣߌ߫ ߖߊ߬ߓߌ߬ߙߋ߲߬ ߝߍ ߟߎ߬ ߘߌ߫.

வசனம்: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߐ߯ߝߊ߫ ߞߊ߬ߙߌ߬ߢߐ߲߰ߡߊ ߟߎ߬.

வசனம்: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߙߏ߫ ߜߊߘߏ߲ߣߍ߲߫ ߓߙߍߛߍ ߟߎ߬.

வசனம்: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߣߊ߰ߣߊ߰ ߞߊ߲߫ ߣߌ߫ ߢߐ߲߯ ߛߐߛߐ߫ ߞߊ߲߫ ߡߍ߲߫ ߠߊ߫ ߦߋ߲߬.

வசனம்: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߴߌ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߛߊ߬ߙߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߛߐߟߌ߫ ߘߐߥߛߊ߬ߣߍ߲ ߠߊ߫.

வசனம்: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

ߛߊ߲ ߠߎ߬ ߣߌ߫ ߘߎ߱ ߡߊ߰ߙߌ ߟߋ߬ ، ߊ߬ ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߦߴߏ߬ ߟߎ߫ ߝߌ߬ߟߊ ߕߍ߫ ، ߡߊ߬ߤߌ߬ߣߊ߬ߟߊ ߟߋ߬ ، ‹ ߘߊ߲ߝߋ߲ ߠߎ߬ › ߕߍ߫ ߘߊ ߢߊ߫ ߞߋߟߋ߲߫ ߡߙߊ߬ ߟߊ߫ ߞߵߏ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ ߢߣߊ߫.

வசனம்: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

ߛߟߐߡߌ߲ ߣߌ߫ ߡߟߍ߬ߞߊ ߟߎ߫ ߟߐ߬ߕߐ߫ ߖߎ߬ߟߎߡߊ߬ ߟߏ߲ ߡߍ߲ ، ߊ߬ߟߎ߬ ߛߌ߫ ߕߍ߫ ߞߎߡߊ߫ ߸ ߝߏ߫ ߡߊ߰ߙߌ߬ ߤߌߣߊߒߕߋ ߓߊ߯ ߘߌ߬ߢߍ߬ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߸ ߏ߬ ߘߏ߲߬ ߦߋ߫ ߛߥߊ߬ߓߊ ߟߋ߬ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ߘߋ߬.

வசனம்: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

ߒ߬ߓߊ߬ ߏ߬ ߟߋ ߕߎ߬ߢߊ ߟߏ߲ ߘߌ߫ ، ߣߴߊ߬ ߞߊ߬ ߡߍ߲ ߘߌߦߊ߫ ߛߊ߫ ߸ ߏ߬ ߦߋ߫ ߛߊ߬ߦߌ߲߬ ߦߌߟߊ߫ ߢߌߣߌ߲߫ ߞߊߕߙߍ߬ ߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߬ ߞߋߟߋ߲߬.

வசனம்: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

ߒ߬ߠߎ߫ ߣߊ߬ ߖߊ߬ߛߙߋ߬ߡߊ߬ߟߊ ߞߍ߫ ߟߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߫ ߞߎ߲߬ߘߐ߬ߛߎߘߎ߲ ߠߋ߬ ߟߊ߫ ، ߡߐ߱ ߢߊ ߟߊ߫ ߟߏ߲ ߘߐ߫ ߊ߬ ߓߟߏ߫ ߟߊ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߫ ߞߊ߲߬ ߸ ߓߊ߲߬ߓߊ߮ ߘߊߘߐߞߊ߲ ߘߌ߫ ߞߍ߫ ߸ ߞߏ߫ ߊ߯ߟߊ߲߫ ߸ ߥߟߊߞߏ߫ ߒ ߕߘߍ߬ ߦߋ߫ ߞߍ߫ ߓߎ߰ߘߌ ߘߌ߫.