மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அந்நபஃ - கசாக் மொழிபெயர்ப்பு - கலீஃபா அல்தாய் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

суратун-Нәбә

வசனம்: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

Олар не нәрседен сұрасады?

வசனம்: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

Зор уақиғадан.

வசனம்: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

Олар, ол жөнде таласуда.

வசனம்: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Әсте олай емес, олар тез біледі.

வசனம்: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

Тағы олай емес, олар тез біледі.

வசனம்: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

Жерді бір төсеніш қылмадық па?

வசனம்: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

Тауларды қазық... (77-С. 27-А.)

வசனம்: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

Сендерді жүп-жүп жараттық.

வசனம்: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

Ұйқыларыңды дем алыс қылдық.

வசனம்: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

Түнді жамылғы қылдық.

வசனம்: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

Күндізді тіршілікке жараттық.

வசனம்: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

Үстеріңе жеті қат берік көк құрдық.

வசனம்: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

Жарқыраған шырақ (күн) жараттық.

வசனம்: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

Сығылысқан бұлттардан мол жаңбыр жаудырдық.

வசனம்: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

Онымен дәнді дахылдарды, өсімдіктерді шығару үшін;

வசனம்: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

Және ну бақшалар...

வசனம்: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

Расында билік күні, белгілі болған бір мерзім.

வசனம்: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

ұрілген күні, топ-топ келесіңдер.

வசனம்: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

Көктер сетінеп есіктер пайда болады.

வசனம்: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

Таулар жүргізіліп, сағым болады.

வசனம்: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

Әлбетте тозақ күтіп тұрады;

வசனம்: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

Азғындардың барар жері.

வசனம்: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

Олар онда ғасырларша тұрады.

வசனம்: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

Олар онда салқындамайды да сусын татпайды.

வசனம்: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

Бірақ қайнап тұрған су және ірің ішеді.

வசனம்: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

Қылмыстарына сай бір жаза.

வசனம்: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

Өйткені олар, есепке тартылуды ойламаған еді.

வசனம்: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

Аяттарымызды мүлде жасынға шығарған еді.

வசனம்: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

Әр нәрсені жазып, сақтадық.

வசனம்: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

"Енді татыңдар; ал енді сендерге азаптан басқа еш нәрсе таттырмаймыз" (делінеді.)

வசனம்: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

Негізінде тақуалар үшін құтылу бар.

வசனம்: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

Бақшалар, жүзімдер бар.

வசனம்: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

Жас өспірім құрдас қыздар бар. (38-С. 52-А., 56-С. 37-А.)

வசனம்: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

Толып, тасыған кәсе бар.

வசனம்: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

Олар онда бос сөз және өтірік естімейді;

வசனம்: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

Раббыңнан толық бір сыйлық.

வசனம்: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

Көктер мен жердің әрі арасындағылардың Раббы; аса есіркеуші, Оған ешкім тіл қата алмайды.

வசனம்: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

Ол күні Жебрейіл (Ғ.С.) және періштелер, тізіліп тұрады. Алланың рұхсатынсыз ешкім сөйлемейді әрі дұрысын ғана сөйлейді.

வசனம்: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

Сол күн хақ. Ендеше кім қаласа, Раббына барар жол тұтсын.

வசனம்: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا

Негізінде жақын бір азапты ескерттік. Ол күні алдын ала не істегеніне қарайды. Кәпір: "Әттең! Топырақ болып кеткен болсам" дейді.