భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అన్-నబఅ - అల్బేనియా అనువాదం - రువ్వాద్ అనువాద కేంద్రం - అనువాదం జరుగుతున్నది - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

Suretu En Nebe’

వచనం: 1

عَمَّ يَتَسَآءَلُونَ

వచనం: 2

عَنِ ٱلنَّبَإِ ٱلۡعَظِيمِ

వచనం: 3

ٱلَّذِي هُمۡ فِيهِ مُخۡتَلِفُونَ

వచనం: 4

كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

వచనం: 5

ثُمَّ كَلَّا سَيَعۡلَمُونَ

వచనం: 6

أَلَمۡ نَجۡعَلِ ٱلۡأَرۡضَ مِهَٰدٗا

వచనం: 7

وَٱلۡجِبَالَ أَوۡتَادٗا

వచనం: 8

وَخَلَقۡنَٰكُمۡ أَزۡوَٰجٗا

వచనం: 9

وَجَعَلۡنَا نَوۡمَكُمۡ سُبَاتٗا

వచనం: 10

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ لِبَاسٗا

వచనం: 11

وَجَعَلۡنَا ٱلنَّهَارَ مَعَاشٗا

వచనం: 12

وَبَنَيۡنَا فَوۡقَكُمۡ سَبۡعٗا شِدَادٗا

వచనం: 13

وَجَعَلۡنَا سِرَاجٗا وَهَّاجٗا

వచనం: 14

وَأَنزَلۡنَا مِنَ ٱلۡمُعۡصِرَٰتِ مَآءٗ ثَجَّاجٗا

వచనం: 15

لِّنُخۡرِجَ بِهِۦ حَبّٗا وَنَبَاتٗا

వచనం: 16

وَجَنَّٰتٍ أَلۡفَافًا

వచనం: 17

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ كَانَ مِيقَٰتٗا

వచనం: 18

يَوۡمَ يُنفَخُ فِي ٱلصُّورِ فَتَأۡتُونَ أَفۡوَاجٗا

వచనం: 19

وَفُتِحَتِ ٱلسَّمَآءُ فَكَانَتۡ أَبۡوَٰبٗا

వచనం: 20

وَسُيِّرَتِ ٱلۡجِبَالُ فَكَانَتۡ سَرَابًا

వచనం: 21

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتۡ مِرۡصَادٗا

వచనం: 22

لِّلطَّٰغِينَ مَـَٔابٗا

వచనం: 23

لَّٰبِثِينَ فِيهَآ أَحۡقَابٗا

వచనం: 24

لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرۡدٗا وَلَا شَرَابًا

వచనం: 25

إِلَّا حَمِيمٗا وَغَسَّاقٗا

వచనం: 26

جَزَآءٗ وِفَاقًا

వచనం: 27

إِنَّهُمۡ كَانُواْ لَا يَرۡجُونَ حِسَابٗا

వచనం: 28

وَكَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كِذَّابٗا

వచనం: 29

وَكُلَّ شَيۡءٍ أَحۡصَيۡنَٰهُ كِتَٰبٗا

వచనం: 30

فَذُوقُواْ فَلَن نَّزِيدَكُمۡ إِلَّا عَذَابًا

వచనం: 31

إِنَّ لِلۡمُتَّقِينَ مَفَازًا

వచనం: 32

حَدَآئِقَ وَأَعۡنَٰبٗا

వచనం: 33

وَكَوَاعِبَ أَتۡرَابٗا

వచనం: 34

وَكَأۡسٗا دِهَاقٗا

వచనం: 35

لَّا يَسۡمَعُونَ فِيهَا لَغۡوٗا وَلَا كِذَّٰبٗا

వచనం: 36

جَزَآءٗ مِّن رَّبِّكَ عَطَآءً حِسَابٗا

వచనం: 37

رَّبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا ٱلرَّحۡمَٰنِۖ لَا يَمۡلِكُونَ مِنۡهُ خِطَابٗا

వచనం: 38

يَوۡمَ يَقُومُ ٱلرُّوحُ وَٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ صَفّٗاۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنۡ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحۡمَٰنُ وَقَالَ صَوَابٗا

వచనం: 39

ذَٰلِكَ ٱلۡيَوۡمُ ٱلۡحَقُّۖ فَمَن شَآءَ ٱتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِۦ مَـَٔابًا

వచనం: 40

إِنَّآ أَنذَرۡنَٰكُمۡ عَذَابٗا قَرِيبٗا يَوۡمَ يَنظُرُ ٱلۡمَرۡءُ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُ وَيَقُولُ ٱلۡكَافِرُ يَٰلَيۡتَنِي كُنتُ تُرَٰبَۢا