భావార్ధాల అనువాదం సూరహ్ సూరహ్ అల్ ఖమర్ - మాసిడోనియన్ అనువాద౦ - పవిత్ర ఖుర్ఆన్ యొక్క ఎన్సైక్లోపీడియా

ЕЛ КАМЕР(Месечината)

వచనం: 1

ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

1. Се ближи Часот и Месечината се преполови!

వచనం: 2

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

2. А тие, секогаш кога ќе видат чудо, се вртат и велат: „Непрекината магија!“

వచనం: 3

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

3. Тие не веруваат и се поведуваат по своите желби, а сè е веќе одредено.

వచనం: 4

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

4. И им дојдоа вести кои треба да ги одвратат -

వచనం: 5

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

5. совршена мудрост – но, опомените не користат,

వచనం: 6

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

6. Затоа сврти се од нив! На Денот кога гласникот ќе ги повика на нешто ужасно

వచనం: 7

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

7. тие со спуштени погледи од гробовите ќе излегуваат, како расеани скакулци,

వచనం: 8

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

8. брзајќи кон гласникот, неверниците ќе велат: „Ова е тежок ден!“

వచనం: 9

۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

9. Нуховиот народ не веруваше пред нив и робот Наш за лага го клеветеа, велејќи: „Лудак!“ – и Нух беше одбиен.

వచనం: 10

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

10. И Тој Господарот свој Го замоли: „Јас сум победен, па Ти помогни ми!“

వచనం: 11

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

11. И Ние портите небески ги отворивме за водата која непрекинато лиеше,

వచనం: 12

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

12. и сторивме од земјата изворите да провиреат, и водите се составија како што беше одредено,

వచనం: 13

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

13. а него го носевме на тој брод од даски и шајки изграден

వచనం: 14

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

14. којшто пловеше пред Нашите очи, - тоа беше награда за тој што го отфрлија.

వచనం: 15

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

15. И Ние тоа го оставивме како поука – па има ли некој да прими поука?

వచనం: 16

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

16. И какви беа казната Моја и опомените Мои?!

వచనం: 17

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

17. И Ние Куранот го направивме лесен за поука - па има ли некој да прими поука?

వచనం: 18

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

18. Не веруваше ни Ад, какви беа казната Моја и опомените Мои?!

వచనం: 19

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

19. Еден кобен ден над нив пративме леден ветар кој непрекинато дуваше

వచనం: 20

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

20. и луѓето ги креваше, како да се искорнати палмини стебла,

వచనం: 21

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

21. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

వచనం: 22

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

22. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

వచనం: 23

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

23. И Семуд во опомените не веруваше.

వచనం: 24

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

24. „Зарем да следиме некого од нас?!“ – говореа. „Тогаш, навистина, би биле во заблуда и на мака.

వచనం: 25

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

25. Зарем токму нему, од сите нас, да му биде пратена Објавата? Не, тој е вообразен лажливец!“

వచనం: 26

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

26. Тие утре ќе дознаат кој е вообразен лажливец!

వచనం: 27

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

27. Ние ќе пратиме камила за да ги искушаме, па почекај ги и биди трпелив.

వచనం: 28

وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

28. И предупреди ги дека водата ќе ја делат и тие и таа, на секој оброк ќе му пристапи тој што е на ред!“

వచనం: 29

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

29. Но тие повикаа еден од нив, па тој се осмели и ја закла -

వచనం: 30

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

30. и какви беа казната Моја и опомените Мои?!

వచనం: 31

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

31. Ние на нив им пративме еден единствен крик, па тие станаа како здробени суви лисје, кои ги собира тој што има плевна.

వచనం: 32

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

32. А Ние го направивме Куранот достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

వచనం: 33

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ

33. И Лутовиот народ во опомените не веруваше.

వచనం: 34

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

34. На нив им пративме ветер полн со песок – освен на Лутовото семејство, нив во мугрите ги спасивме,

వచనం: 35

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

35. од милоста Наша. Ете, Ние така ги наградуваме тие што заблагодаруваат.

వచనం: 36

وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

36. Атој им сезакануваше со силата Наша, но тие возаканите сесомневаа.

వచనం: 37

وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

37. Тие од него гостите негови ги бараа, па Ние ги ослепевме: „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

వచనం: 38

وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

38. А рано наутро ги стигна казната постојана.

వచనం: 39

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

39. „Искусете ја казната Моја и заканите Мои!“

వచనం: 40

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

40. А Ние Куранот го направивме достапен за учење наизуст и поука, па има ли некој да прими поука?

వచనం: 41

وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

41. И на фараоновите луѓе опомените им доаѓаа,

వచనం: 42

كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

42. но тие ги негираа сите Наши знаци, па Ние ги казнивме така како што казнува Силниот и Моќниот.

వచనం: 43

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

43. Дали неверниците ваши се подобри од нив, или вие во книгите небески имате некаква гаранција?

వచనం: 44

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

44. Зарем тие да велат: „Ние сме непобедлива група!“

వచనం: 45

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

45. Групата сигурно поразена ќе биде, а тие ќе се дадат во бегство!

వచనం: 46

بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ

46. Меѓутоа, Крајот на светот им е закажан, а Крајот на светот е поужасен и погорчлив.

వచనం: 47

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ

47. Злосторниците сигурно во заблуда и во страдање беа, и ќе бидат

వచనం: 48

يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ

48. на Денот кога во Огнот ќе бидат одвлечени, со лицата надолу свртени: „Искусете го допирот на Огнот!“

వచనం: 49

إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ

49. Ние навистина сè со мерка создаваме,

వచనం: 50

وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ

50. и наредбата Наша е само еден збор – сè се случува за миг.

వచనం: 51

وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

51. А Ние веќе ги уништивме сличните на вас, па има ли некој да прими поука?!

వచనం: 52

وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ

52. И сè што направија во книгата е,

వచనం: 53

وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ

53. сè, мало и големо, во редови е ставено.

వచనం: 54

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَهَرٖ

54. Тие што се плашеа од Аллах ќе бидат во џеннетските градини и покрај реките

వచనం: 55

فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ

55. на местото на Вистината, кај Семоќниот Владетел.