قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى * - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (42) سۈرە: سۈرە زۇمەر
ٱللَّهُ يَتَوَفَّى ٱلۡأَنفُسَ حِينَ مَوۡتِهَا وَٱلَّتِي لَمۡ تَمُتۡ فِي مَنَامِهَاۖ فَيُمۡسِكُ ٱلَّتِي قَضَىٰ عَلَيۡهَا ٱلۡمَوۡتَ وَيُرۡسِلُ ٱلۡأُخۡرَىٰٓ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمًّىۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَتَفَكَّرُونَ
Dios toma las almas en el momento de la muerte, y durante el sueño las de quienes aún no les ha llegado su hora. Retiene aquellas de quienes decretó su muerte, y devuelve las otras hasta [que se cumpla] el plazo prefijado [para su muerte]. En esto hay signos para quienes reflexionan.
ئەرەپچە تەپسىرلەر:
مەنالار تەرجىمىسى ئايەت: (42) سۈرە: سۈرە زۇمەر
قۇرئان كەرىم مەنىلىرىنىڭ تەرجىمىسى - ئىسپانچە تەرجىمىسى - تەرجىمىلەر مۇندەرىجىسى
ھىجىريە 1433- يىلى مۇھەممەد ئىيسا كارسىيا قۇرئان كەرىمنى ئىسپانچىغا تەرجىمە قىلغان