معانی کا ترجمہ سورت سورۂ صافات - قازق ترجمہ - خلیفہ الطای - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

суратус-Сафат

آیت: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

Сап-сап тұрушы (періштелерге) серт,

آیت: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

Айдаған сайын айдаушы (періштелерге) серт,

آیت: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

Үгіт оқушы (періштелерге) серт. (Алладан басқамен ант ету дүрыс емес. Бірақ, Алла тарапынан басқаға ант етілуі; ант еткен нәрселерде; ант етілген нәрселерге куәлік бар деген ұғымды береді. Т-Қ)

آیت: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Тәңірлерің біреу.

آیت: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

Көктер мен жердің әрі араларындағылардың және шығыс жақтардың Раббы. (70-С. 40-А.)

آیت: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Рас дүние көгін жұлдыздармен безедік.

آیت: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Бүкіл шектен шыққан шайтаннан қорғадық.

آیت: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Олар, жоғарғы әлемді тыңдай алмайды. Олар, әр тараптан атылады.

آیت: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Қуылған түрде олар үшін ұдайы азап бар.

آیت: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Алайда әлде біреу бір сөз ұрлайтын болса, оны өткір бір жалын қуалайды.

آیت: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Енді олардан сұра: "Оларды жарату қиын ба? Басқа жаратқандарымыз қиын ба? Шын мәнінде оларды (адам баласын) бір жабысқақ балшықтан жараттық.

آیت: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

(Мұхаммед Ғ.С.) Әрине (Бұл жаратылысқа) таңырқадың, олар мазақтайды.

آیت: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Қашан оларға ескертілсе де олар ескермейді.

آیت: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Бір мұгжиза көрсе, олар тәлкек қылады.

آیت: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

"Бұл мүлде ашық жады" деседі.

آیت: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

"Біз өліп топырақ және сүйектер болган кезде, рас тірілтілеміз бе?"

آیت: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер.

آیت: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

"Әуелгі аталарымыз да ма?",- дер. (17) "Әрине сендер кор боп тірілесіңдер" де.

آیت: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Шын мәнінде ол бір үрейлі дауыс. Сонда олар қарап қалады.

آیت: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

"Әттеген-ай! Бұл есеп күні екен ғой!",- деседі.

آیت: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

"Бұл сендер жасынға шығарған билік күні!"

آیت: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

"Жинаңдар! Ол залымдардьі да сыбайластарын да олардың табынғандарын да:"

آیت: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

"Алладан өзге. Оларға тозақтың жолын көрсетіңдер;"

آیت: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

"Оларды тоқтатыңдар. Өйткені олар сұраққа тартылады" (делінеді.)

آیت: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Оларға: "Бір-бірлеріңе неге болыспайсыңдар?",- (делінеді.)

آیت: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Әрине бүгін олар еріксіз бой ұсынғандар.

آیت: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар бір-біріне қарсы сұрақ қойысады.

آیت: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

(Олар бастықтарына): "Сендер бізге оң жақтан келуші едіңдер" дейді.

آیت: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Олар: "Олай емес, өздерің сенбеуші едіңдер" дейді.

آیت: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

"Өйткені, сендерге бір өктемдігіміз жоқ еді. Әрине өздерің азғын ел едіңдер."

آیت: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

"Раббымыздың бізге деген сөзі шынға шықты. Біз расында дәмін татамыз."

آیت: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

"Сонда сендерді аздырған едік. Рас өзіміз де азғын едік."

آیت: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Ал рас сол күні, олар азапқа ортақ болады.

آیت: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Сөз жоқ, Күнәкарларға солайша істейміз.

آیت: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Расында оларға: "Алладан басқа ешбір тәңір жоқ" делінген кезде, менменсіген еді.

آیت: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

Олар: "Жынды бір ақын үшін рас тәңірлерімізді тастайық па,- десті.

آیت: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине ол, шындықты әкелген әрі елшілерді мойындаған еді.

آیت: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Сөз жоқ, сендер күйзелтуші азапты татасыңдар.

آیت: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Сендер істегендеріңнің ғана сазайын тартасыңдар.

آیت: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары бір сәрі.

آیت: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Міне бұлар үшін белгілі бір несібе бар.

آیت: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

(Түрлі) жемістер де. Олар құрметке бөленеді:

آیت: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Нығымет бақшаларында,

آیت: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Дивандардың үстінде ерсілі-қарсылы болады.

آیت: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Оларға қайнаған көзден кәселер айналдырыла ұсынылады.

آیت: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Ішушілер үшін аппақ, тәтті.

آیت: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ол бас ауыртпайды да әрі мас қылмайды.

آیت: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Олардың қасында телмірген ботакөздер бар.

آیت: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Рас олар жарылмаған жұмыртқадай.

آیت: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Олар қарама-қарсы отырып, сұрасады.

آیت: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Олардан бір айтушы: "Расында бір ағайыным бар еді" дейді.

آیت: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

(Ол, маған): "Шын-ақ растаушылардансың ба?',- дейді.

آیت: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

"Өліп, топырақ және сүйек болсақ та жазаландырыламыз ба?"

آیت: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

(деп қасындағыларға): "Оны көргілерің келе ме?",- дейді.

آیت: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Сонда өзі қарап оны тозақтың ортасында көреді де:

آیت: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

"Аллаға ант етемін! Мені де жоқ ете жаздадың" дейді.

آیت: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

"Егер Раббымның игілігі болмаса еді, әрине иен де тозаққа келтірілгендерден болар едім."

آیت: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

"Біз өлмейміз бе?"

آیت: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

"Алғашқы өліміміз ғана. Біз азапқа да душар болмайыз."

آیت: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Сөз жоқ, Бұл (жаннат) ірі қол жетушілік. (Бұл сөздерді жаннаттықтар айтады. Ж.Б.М.К.)

آیت: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Ғамал қылуға тиісті.

آیت: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Осы қонақ асы жақсы ма? Не заққұм ағашы жақсы ма? (Заққұм; тозақтықтарға берілетін улы, сасық бір ағаш түрі. Сөздік Әлмауарит.)

آیت: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Рас заққұм ағашын залымдарға сұмдық қылдық.

آیت: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Рас ол, тозақтың түбінде шығатын бір ағаш.

آیت: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Оның қауашақтары, шайтандардың бастары сияқты. (Өте жаман бейнеде деген ұғымда. Б.Ж.М.К.Р.)

آیت: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Сондай-ақ олардан жеп, қарындарын толтырады.

آیت: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Сосын оларға қайнап тұрған судан сусын беріледі.

آیت: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Сосын олардың қайтар жерлері әлбетте тозақ болады.

آیت: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Рас олар, аталарын адасқан түрде тапқан болатын.

آیت: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Сонда олар, аталарының ізінше жүгіре берді.

آیت: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Олардан бұрын, алғашқылардың көбі адасқан еді.

آیت: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Расында олардың ішіне де ескертуші жіберген едік.

آیت: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Ескертілгендердің соңының не болғанын бір көр!

آیت: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

آیت: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Расында Нұх (Ғ.С.) Бізге жалбарынды. Біз нендей жақсы қабылдаушымыз!

آیت: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Оны да семьясын да зор қиыншылықтан құтқардық.

آیت: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Нұх (Ғ.С.) тың үрпақтарын қалдырдық. (Жалғасты түрде өрбіттік.)

آیت: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Оны кейінгілерге дәріптеттік.

آیت: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Нұх (Ғ.С.) қа бүкіл әлемнен сәлем болсын.

آیت: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істеушілерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

آیت: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенуші құлдарымыздан.

آیت: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын басқаларын суға батырдық.

آیت: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Күдіксіз Ыбырайым (Ғ.С.) де Нұх (Ғ.С.) тың даңғыл жолында.

آیت: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Өйткені, Ыбырайым (Ғ.С.) Раббына, ынталы жүрекпен келген еді.

آیت: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Сол уақытта әкесіне де еліне де: "Нелерге табынасыңдар?",- деді.

آیت: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

"Алладан өзге етірік тәңірлер қалайсыңдар ма?"

آیت: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

"Әлемнің Раббына байланысты не ойларың бар?"

آیت: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Сонда Ыбырайым (Ғ.С.) жұлдыз жаққа назар аударып:

آیت: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

"Мен науқаспын" деді.

آیت: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Сонда ел одан бтрұлған бойда кете берді.

آیت: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

(Ыбырайым Ғ.С.) олардың тәңірлерінің жанына оңаша барып: "Жемейсіңдер ме?- деді.

آیت: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

"Неге сөйлемейсіңдер?"

آیت: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Сонда аңдып барын, оң қолымен ұрды.

آیت: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

Олар, оған жүгірісіп келді.

آیت: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

"(Қолмен) жонып, алғандарыңа шоқынасыңдар ма?",- деді.

آیت: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

"Алла сендерді де жасаған нәрселеріңді де жаратты."

آیت: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Олар: "Ол үшін бір бина жасап, оны отқа тастап жіберіңдер" десті.

آیت: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Сонда олар оған бір айлакерлік жасауды ойлады да оларды төмендетіп жібердік.

آیت: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

(Ыбырайш* Ғ.С.): "Раббым жаққа кетемін. Ол, маған жол көрсетеді" деді.

آیت: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

"Раббым, маған жақсысынан бір ұл бер!"

آیت: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Оны өте мұлайым бір ұлмен қуанттық.

آیت: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Ұлы (Ысмайыл) өзімен бірге жүруге жеткен кезде: "Балақайым! Сені түсімде бауыздағанымды көремін; назар аудар, көзқарасың не?",- деда. Ол: "Әй әкетайым! Өзіңе не әмір етілсе, оны орында. Алла қаласа, мені сабырлылардан табарсың" деді.

آیت: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

(Ыбырайым Ғ.С. құрбан айының 8-ші күні; баласын құрбан шалатын бір түс көріп, күдіктенгендіктен: "Таруя"; күдікгі күн деп, 9-шы күні; және қайта көріп, рас деп танығандықтан: Ғарифа"; тану күні деп, 10-шы күні және көріп, құрбан шалғандықтан: "Нахыр" деп аталады. Б.М.) Сөйтіп екеуі де ұнап, әкесі оны маңдайының үстіне жатқызады. (Құдыретше бауыздаған бышақ кеспеді. Ж.М.)

آیت: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Біз, оған: "Әй Ыбырайым,- деп, дабыстадық:

آیت: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

"Рас түсінді шынға шығардың. Күдіксіз ізгі іс істегендерді осылайша сынаймыз" (дедік.)

آیت: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Шын мәнінде бұл бір ашық сынау еді.

آیت: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Оны ірі бір құрбандыққа ауыстырдық. (Құдыретше бір құрбандық қошқар беріледі. Б.Ж.М.К.)

آیت: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерде, оған (жақсы даңқ) қалдырдық.

آیت: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Ыбырайым (Ғ.С) ға сәлем.

آیت: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас, ізгі істер істеушілерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

آیت: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені ол, сенген құлдарымыздан еді.

آیت: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Оны пайғамбарлардың ізгілерінен; Ысхақпен шүйіншіледік.

آیت: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Өзіне де Ысхақ (Ғ.С) қа да береке бердік. Сондай-ақ екеуінің ұрпақтарынан жақсы болғандар да өздеріне ашық зұлымдық еткендер де бар.

آیت: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Расында Мұса, Ћарұн (Ғ.С.) ға да игілік бердік.

آیت: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Екеуін әрі елін зор апаттан құтқардық.

آیت: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Оларға жәрдем еттік те сонда олар, жеңіске ие болды.

آیت: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Екеуіне түсінікті кітап бердік.

آیت: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Екеуіне тура жол көрсеттік.

آیت: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Екеуіне, кейінгі нәсілдерде (жақсы даңқ) қалдырдық.

آیت: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Мұса және ћартн (Ғ.С.) ға сәлем.

آیت: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас ізгі іс істегендерді өстіп сыйлыққа бөлейміз.

آیت: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, екеуі де сенген құлдарымыздан еді.

آیت: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Әрине Іляс (Ғ.С.) елшілерімізден еді.

آیت: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Сол уақытта еліне: "Алладан қорықпайсыңдар ма?",- деді.

آیت: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

"Ерекше жаратушыны қойып, "Бағыл" атты бұтқа жалбарынасыңдар ма?"

آیت: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Алла, сендердің де бұрынгы аталарыңның да Раббы!"

آیت: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Сонда елі оны жасынға шығарды. Рас олар, жазаға келтіріледі.

آیت: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың ықыласты құлдары басқа.

آیت: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Кейінгі нәсілдерге оған (жақсы даңқ) қалдырдық:

آیت: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

"Іляс (Ғ.С.) қа сәлем."

آیت: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Рас Біз, ізгі іс істегендерді осылайша сыйлыққа бөлейміз.

آیت: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Өйткені, ол сенімді құлдарымыздан еді.

آیت: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Лұт (Ғ.С.) елшілерден еді.

آیت: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Сол уақытта оны да семьясын да түгел құтқардық:

آیت: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Бірақ қалғандардың ішіндегі бір кемпірден басқа.

آیت: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Сосын өзгелерін жоқ еттік.

آیت: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Әрине тәңертең, олардан өтіп жүресіңдер.

آیت: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Әрі түнде де. Сонда да түсінбейсіңдер ме?

آیت: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді.

آیت: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Күдіксіз Юныс (Ғ.С.) елшілерден еді. (139) Сол уақытта ол, толы кемеге қашқан еді. (Еліне кейіп, кемеге барып түскенде; кеме ауырлап, жүре алмай, шар салғанда соған шығады. Б.Ж.М.)

آیت: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

Шар салғанда ол, жеңіліске ұшырады. (Қарғып теңізге түсті.)

آیت: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Сонда оны балық жұтты. Ол, айыпталған еді.

آیت: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Егер ол, Алланы рас дәріптеушілерден болмаса еді:

آیت: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Әрине қайта тірілетін күнге дейін балықтың қарнында қалған болар еді.

آیت: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Сонда оны қырға шығарып, тастадық. Ол науқас еді.

آیت: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Оның үстіне жапырақты бір ағаш өсірдік.

آیت: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Оны жүз мың не тағы артығырақ елге жіберген едік.

آیت: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Сонда олар иман келтірді де бір мерзімге дейін пайдаландырдық.

آیت: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

Енді олардан сұра: "Қыздар Раббыларынікі де, ұлдар олардікі ме?

آیت: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Немесе періштелерді ұрғашы жаратқанымызға олар куә ме?

آیت: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Сақ болыңдар! Олар жалғандарын айта береді:

آیت: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

"Алланың баласы бар" деп, олар мүлде өтірік айтады.

آیت: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Алла ұлдардан көрі қыздарды артық көре ме?

آیت: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Сендерге не болды? Қалай шешім етесіңдер?

آیت: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Түсінбейсіқдер ме?

آیت: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Немесе сендердің ашық бір дәлелдерің бар ма?

آیت: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Шыншыл болсаңдар кітаптарыңды әкеліңдер.

آیت: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Олар Алла мен періштелер (Б.Ж.М.К.Р.) арасында ұрпақтық байланыс ұйғарды. Расында періштелер; олардың Алланың алдына келтірілетінін біледі. (Немесе Алла мен жын арасында жег-жаттық ұйгарды.)

آیت: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Алла (Т.) олардың сипаттауларынан пәк.

آیت: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Бірақ Алланың нағыз құлдары өйтіп сипаттамайды.

آیت: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Сонда сендер де табынған нәрселерің де, (бірлесіп;)

آیت: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Сендер Аллаға қарсы бұзақылық шығара алмайсыңдар.

آیت: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Бірақ кім тозаққа түсетін болса, ол басқа.

آیت: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

"Бізден орны белгіленбеген ешкім жоқ."

آیت: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

"Шын мәнінде біздер қатарланып тұрушыларданбыз."

آیت: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

"Әрине Алланы дәріптеушілерденбіз."

آیت: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Олар былай дейтін еді:

آیت: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

"Егер бізде бұрынғыларға түсірілген үгіт болса еді,"

آیت: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

"Әлбетте Алланың ықыласты құлдарынан болар едік."

آیت: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

Сонда олар, келген Кітапқа дереу қарсы шықты. Жақында (нәтижені) біледі.

آیت: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Расында елші құлдарымызға сөзіміз бұрын бекіген болатын:

آیت: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

"Сөз жоқ, оларға жәрдем болады."

آیت: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

"Сөзсіз жеңіске ие болатын біздің әскер."

آیت: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Мұхаммед Ғ.С.) сонда олардан бір мезгілге дейін бет бұра тұр.

آیت: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Оларды көре тұр, олар да жақында көреді.

آیت: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Олар азабымыздың жедел келуін қалай ма?

آیت: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Қораларына (азап) түскен кезде, ескерту берілгендердің таңы нендей жаман.

آیت: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

Сонда олардан бір уаққа дейін аулақ бол.

آیت: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Тағы оларды байқай тұр. Жақында олар көреді.

آیت: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Қастерлі Раббың олардың сипаттағандарынан пәк.

آیت: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Елшілерге сәлем!

آیت: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Барлық мақтау бұкіл әлемнің Раббы, Алла (Т.) ға лайық.