معانی کا ترجمہ سورت سورۂ صافات - اورومو ترجمہ - قرآن کریم انسائیکلوپیڈیا

Assaaffaat

آیت: 1

وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا

(Maleykota) hiriiruu hiriiraniin (kakadha.)

آیت: 2

فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا

(Maleeykota) oofiinsa oofaniinis

آیت: 3

فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا

(Isaan Qur’aana) dubbisiinsa dubbisaniinis.

آیت: 4

إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ

Dhugaan gabbaramaan keessan tokkicha

آیت: 5

رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ

(Inni) Gooftaa samii, dachiifi wantoota jidduu isaan lamaanii jiraniiti. Gooftaa bahoowwanitis.

آیت: 6

إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ

Nuti samii addunyaa faaya urjiileetiin miidhagsineerra.

آیت: 7

وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ

Sheyxaana fincilaa ta’e hunda irraas tiksuu (tiksineerra)

آیت: 8

لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ

Gara garee ol aanaa hin dhaggeeffachiifamanu. Gama hunda irraa (urjiin) darbataman.

آیت: 9

دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ

Ari’amuuf jecha (darbatamu) Isaaniif adabbii addaan hin cinnetu jira.

آیت: 10

إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ

Warra (wahyii) butiinsa butee, qaanqeen uraa (fulla'aa) ta’e isa hordofe malee.

آیت: 11

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ

Mee Isaan gaafadhu, Uumuu keessatti kan irra cimu isaani moo warra uumne kan biraati? Nuti dhoqqee walitti qabattuu irraa isaan uumne.

آیت: 12

بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ

Dhugumatti, (diduu isaanii) dinqisiifattee jirta; isaan immoo ni qoosu.

آیت: 13

وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ

Yeroo gorfamanis hin gorfamanu.

آیت: 14

وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ

Yeroo mallattoo arganis ni baacu.

آیت: 15

وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ

“Kun Sihrii ifa galaadha malee waan biraatii miti” jadhan.

آیت: 16

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ

“Sila erga duunee, biyyeefi lafee taanee booda, nuti kaafamoodhaa?

آیت: 17

أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ

Abbootiin keenya kan jalqabaatis moo?

آیت: 18

قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ

(Yaa Muhammad!) “eeyyeen; xiqqaatoo taatanii (kaafamtu)” jedhiin.

آیت: 19

فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ

Isheen iyyansa tokko qofa; yeroo san isaan ni ilaalu.

آیت: 20

وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ

“Yaa badii keenya! Kun guyyaa murtiiti” jedhan.

آیت: 21

هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

“Kun Guyyaa murtii kan isin sobsiisaa turtaniidha” (jedhama).

آیت: 22

۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ

“Isaan miidhaa dalagan, hiriyoota (fakkaatoo) isaaniitiifi waan isaan gabbaraa turanis walitti qabaa” (malaykotaan jedhama.)

آیت: 23

مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ

“Rabbiin ala (warra gabbaraa turan walitti qabaa); gara karaa ibidda jahiim isaan qajeelchaa.

آیت: 24

وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ

Isaan dhaabaa; dhugumatti, isaan ni gaafatamu.

آیت: 25

مَا لَكُمۡ لَا تَنَاصَرُونَ

Sila maal taataniiti waliif hin tumsine?”

آیت: 26

بَلۡ هُمُ ٱلۡيَوۡمَ مُسۡتَسۡلِمُونَ

Dhugumatti isaan har’a harka kennoodha.

آیت: 27

وَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti gara galanii, wal gaafatu.

آیت: 28

قَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ كُنتُمۡ تَأۡتُونَنَا عَنِ ٱلۡيَمِينِ

Ni jedhu: “dhugumatti, isin mirga irraan [gaarii fakkeessuun] nutti dhufaa turtan.”

آیت: 29

قَالُواْ بَل لَّمۡ تَكُونُواْ مُؤۡمِنِينَ

Ni jedhuun: “isinumatu mu’uminoota hin ta’ini.

آیت: 30

وَمَا كَانَ لَنَا عَلَيۡكُم مِّن سُلۡطَٰنِۭۖ بَلۡ كُنتُمۡ قَوۡمٗا طَٰغِينَ

Nuti isin irratti aangoo hin qabnu turre. Garuu isinumatu ummata daangaa dabroo taatan.”

آیت: 31

فَحَقَّ عَلَيۡنَا قَوۡلُ رَبِّنَآۖ إِنَّا لَذَآئِقُونَ

Jechi Rabbii keenyaa nurratti mirkanaa’eera; dhugumatti nuti (adabbii) dhandhamoodha.

آیت: 32

فَأَغۡوَيۡنَٰكُمۡ إِنَّا كُنَّا غَٰوِينَ

Ofii keenyaa jallanneeti isin jallifne” [jedhu].

آیت: 33

فَإِنَّهُمۡ يَوۡمَئِذٖ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Isaan guyyaa san adabbii keessatti waliin hirmaatoodha.

آیت: 34

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَفۡعَلُ بِٱلۡمُجۡرِمِينَ

Nuti warra badii hojjatan irratti akka kana dalagna.

آیت: 35

إِنَّهُمۡ كَانُوٓاْ إِذَا قِيلَ لَهُمۡ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا ٱللَّهُ يَسۡتَكۡبِرُونَ

Isaan yeroo “Rabbiin malee gabbaramaan dhugaa hin jiru” isaanin jedhamu ni boonu.

آیت: 36

وَيَقُولُونَ أَئِنَّا لَتَارِكُوٓاْ ءَالِهَتِنَا لِشَاعِرٖ مَّجۡنُونِۭ

“Sila nuti weellisaa maraataa (kanaaf) gabbaramtoota keenya dhiifnaa?” jedhu.

آیت: 37

بَلۡ جَآءَ بِٱلۡحَقِّ وَصَدَّقَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Lakki! Inni dhugaan dhufeeti ergamtootas dhugoomse.

آیت: 38

إِنَّكُمۡ لَذَآئِقُواْ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَلِيمِ

Isin adabbii laalessaa dhandhamuuf jirtu.

آیت: 39

وَمَا تُجۡزَوۡنَ إِلَّا مَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Waan dalagaa turtan malee hin mindeeffamtan.

آیت: 40

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

gabroottan Rabbii qulqulluu malee.

آیت: 41

أُوْلَٰٓئِكَ لَهُمۡ رِزۡقٞ مَّعۡلُومٞ

Warri sun hiree (kennaa) beekamaa ta’etu isaaniif jira.

آیت: 42

فَوَٰكِهُ وَهُم مُّكۡرَمُونَ

kabajamoo ta’anii fuduraaleen isaaniif taatuudha.

آیت: 43

فِي جَنَّٰتِ ٱلنَّعِيمِ

Jannata qananii keessatti (kabajamoodha).

آیت: 44

عَلَىٰ سُرُرٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

Haala walitti gara galoo ta’aniin sireewwan irratti ta’u.

آیت: 45

يُطَافُ عَلَيۡهِم بِكَأۡسٖ مِّن مَّعِينِۭ

Kubbaayyaa farsoo qulqulluu irraa ta’een isaan irra naanna’ama.

آیت: 46

بَيۡضَآءَ لَذَّةٖ لِّلشَّٰرِبِينَ

Adii, warra dhuganiif mi’ooytuu kan taate.

آیت: 47

لَا فِيهَا غَوۡلٞ وَلَا هُمۡ عَنۡهَا يُنزَفُونَ

Ishee keessa dhukkubni hin jiru; isaan ishee irraa hin machaa’anis.

آیت: 48

وَعِندَهُمۡ قَٰصِرَٰتُ ٱلطَّرۡفِ عِينٞ

Isaan bira dubartoota ija isaanii gabaabsan, kan ijji babaldhaa ta’etu jira.

آیت: 49

كَأَنَّهُنَّ بَيۡضٞ مَّكۡنُونٞ

Isaan (qulqullina keessatti) akka hanqaaquu eegamaati.

آیت: 50

فَأَقۡبَلَ بَعۡضُهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖ يَتَسَآءَلُونَ

Gariin isaanii garii irratti, gara galaniiti wal gaafatu.

آیت: 51

قَالَ قَآئِلٞ مِّنۡهُمۡ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٞ

Jedhaan isaan irraa ta’e ni jedha: “ani (addunyaa irratti) hiriyaan qaba ture.

آیت: 52

يَقُولُ أَءِنَّكَ لَمِنَ ٱلۡمُصَدِّقِينَ

Kan “sila ati warra (du’a booda kaafamni akka jiru) amanan irraayii?” jedhu.

آیت: 53

أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَدِينُونَ

“Sila erga duunee biyyeefi lafee (nyaatame) taanee booda kaafamnee mindeeffamnaa?”

آیت: 54

قَالَ هَلۡ أَنتُم مُّطَّلِعُونَ

Ni jedhe: “Sila isin (ana waliin deemtanii ) gadi hin ilaaltanii?”

آیت: 55

فَٱطَّلَعَ فَرَءَاهُ فِي سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

Gadi millatee walakkaa jahiimitti isa arge.

آیت: 56

قَالَ تَٱللَّهِ إِن كِدتَّ لَتُرۡدِينِ

Ni jedhe: “Rabbiin kakadhee! Na balleessitee oolte!

آیت: 57

وَلَوۡلَا نِعۡمَةُ رَبِّي لَكُنتُ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ

Odoo tolli Gooftaa kiyyaa na tiksuu baatee, silaa anis warra (ibidda) seenan irraa ta’een ture.”

آیت: 58

أَفَمَا نَحۡنُ بِمَيِّتِينَ

(Warri jannataa ni jedhu): “sila nuti lamuu wahii duunaa?

آیت: 59

إِلَّا مَوۡتَتَنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُعَذَّبِينَ

Du’a keenya kan jalqabaa malee; nuti adabamoos miti.”

آیت: 60

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

Kun isumatu milkii guddaadha.

آیت: 61

لِمِثۡلِ هَٰذَا فَلۡيَعۡمَلِ ٱلۡعَٰمِلُونَ

Fakkaataa kanaatiif hojjattoonni haa hojjatanu.

آیت: 62

أَذَٰلِكَ خَيۡرٞ نُّزُلًا أَمۡ شَجَرَةُ ٱلزَّقُّومِ

Qubannaaf sanatu caala moo, (muka hadhaawaa) zaqquumtu caala?

آیت: 63

إِنَّا جَعَلۡنَٰهَا فِتۡنَةٗ لِّلظَّٰلِمِينَ

Dhugumatti Nuti miidhaa raawwattootaaf mokkoroo ishee taasifne.

آیت: 64

إِنَّهَا شَجَرَةٞ تَخۡرُجُ فِيٓ أَصۡلِ ٱلۡجَحِيمِ

Isheen muka hundee ibidda jahannam keessaan baatuudha.

آیت: 65

طَلۡعُهَا كَأَنَّهُۥ رُءُوسُ ٱلشَّيَٰطِينِ

Firiin ishee akka mataalee sheyxaanotaati.

آیت: 66

فَإِنَّهُمۡ لَأٓكِلُونَ مِنۡهَا فَمَالِـُٔونَ مِنۡهَا ٱلۡبُطُونَ

Isaan ishee irraa nyaatanii garaalee isaanii ishee irraa guuttatu.

آیت: 67

ثُمَّ إِنَّ لَهُمۡ عَلَيۡهَا لَشَوۡبٗا مِّنۡ حَمِيمٖ

Sana booda isaaniif (dhugaatii) bishaan danfaa irraa makametu jira.

آیت: 68

ثُمَّ إِنَّ مَرۡجِعَهُمۡ لَإِلَى ٱلۡجَحِيمِ

Sana booda deebiin isaanii gara ibidda jahannam ta’a.

آیت: 69

إِنَّهُمۡ أَلۡفَوۡاْ ءَابَآءَهُمۡ ضَآلِّينَ

Isaan abbootii isaanii jallattoota argan.

آیت: 70

فَهُمۡ عَلَىٰٓ ءَاثَٰرِهِمۡ يُهۡرَعُونَ

Isaan faanoowwan isaanii irra deemu.

آیت: 71

وَلَقَدۡ ضَلَّ قَبۡلَهُمۡ أَكۡثَرُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Isaan duras irra baay’een ummattoota durii jallatanii jiru.

آیت: 72

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا فِيهِم مُّنذِرِينَ

Dhugumatti isaan keessatti dinniintota erginee jirra.

آیت: 73

فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Booddeen warra dinniinamee akkam akka ta’e ilaali.

آیت: 74

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

آیت: 75

وَلَقَدۡ نَادَىٰنَا نُوحٞ فَلَنِعۡمَ ٱلۡمُجِيبُونَ

Dhugumatti Nuuh nutti lallabee ture; Nuti warri waamicha owwaate waa tolle!

آیت: 76

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥ مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Badii guddaa (bishaanin liqimfamuu) irraa isaafi maatii isaa baraarsine.

آیت: 77

وَجَعَلۡنَا ذُرِّيَّتَهُۥ هُمُ ٱلۡبَاقِينَ

Hortee isaa isaanuma (warra badii jalaa) hafan taasifne.

آیت: 78

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifne.

آیت: 79

سَلَٰمٌ عَلَىٰ نُوحٖ فِي ٱلۡعَٰلَمِينَ

Nageenyi aalama keessatti Nuuh irra haa jiraatu.

آیت: 80

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

آیت: 81

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

آیت: 82

ثُمَّ أَغۡرَقۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda warra kaan ni dhidhimsiifne.

آیت: 83

۞ وَإِنَّ مِن شِيعَتِهِۦ لَإِبۡرَٰهِيمَ

Ibraahiimis hordoftoota (karaa) isaa ( Nuuh) irraayi.

آیت: 84

إِذۡ جَآءَ رَبَّهُۥ بِقَلۡبٖ سَلِيمٍ

Yeroo Rabbii isaa bira onnee qulqulluun dhufe (dubbadhu).

آیت: 85

إِذۡ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوۡمِهِۦ مَاذَا تَعۡبُدُونَ

Yeroo abbaa isaatiifi ummata isaatiin “maal gabbartu?” jedhe.

آیت: 86

أَئِفۡكًا ءَالِهَةٗ دُونَ ٱللَّهِ تُرِيدُونَ

“Sila kijibaani, gooftoota Allaahn ala godhachuu feetanii?

آیت: 87

فَمَا ظَنُّكُم بِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Rabbii aalama hundaa irratti yaanni keessan maali?”

آیت: 88

فَنَظَرَ نَظۡرَةٗ فِي ٱلنُّجُومِ

Achumaan urjiiwwan keessa ilaalcha tokko ilaale.

آیت: 89

فَقَالَ إِنِّي سَقِيمٞ

Ani dhukkubsataadha” jedhe.

آیت: 90

فَتَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ مُدۡبِرِينَ

Isa irraa gara galanii deeman.

آیت: 91

فَرَاغَ إِلَىٰٓ ءَالِهَتِهِمۡ فَقَالَ أَلَا تَأۡكُلُونَ

Ergasii inni gara gabbaramtoota isaanii maqee “sila hin nyaattanuu?” jedheen.

آیت: 92

مَا لَكُمۡ لَا تَنطِقُونَ

Maal taatanii hin dubbanne?

آیت: 93

فَرَاغَ عَلَيۡهِمۡ ضَرۡبَۢا بِٱلۡيَمِينِ

Ergasii isaan irratti mirgaan rukuttaa irratti raawwate.

آیت: 94

فَأَقۡبَلُوٓاْ إِلَيۡهِ يَزِفُّونَ

(Mushrikoonni) saffisaan gara isaa gara galan.

آیت: 95

قَالَ أَتَعۡبُدُونَ مَا تَنۡحِتُونَ

(Ibraahiim) ni jedhe: “sila waanuma (ofii keessanii) boccan gabbartuu?

آیت: 96

وَٱللَّهُ خَلَقَكُمۡ وَمَا تَعۡمَلُونَ

Odoo Allaahn isiniifi waan isin dalagdanis uume jiruu.”

آیت: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

(Mushrikoonni) ni jedhan: “jaarmaya isaaf ijaaraa; ergasii ibidda boba’aa keessatti isa darbaa.”

آیت: 98

فَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَسۡفَلِينَ

Isaan shira isatti baasuu fedhanii Nuti immoo warra jalaa (moo’amoo) isaan taasifne.

آیت: 99

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَىٰ رَبِّي سَيَهۡدِينِ

Innis ni jedhe: “Ani gara Rabbii kiyyaa deemaadha; Inni na qajeelcha.

آیت: 100

رَبِّ هَبۡ لِي مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

(Yaa) Rabbii (kiyya)! (Ilmaan) gaggaarii naaf kenni.”

آیت: 101

فَبَشَّرۡنَٰهُ بِغُلَٰمٍ حَلِيمٖ

Ilma obsaadhaan isa gammachiifne.

آیت: 102

فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ ٱلسَّعۡيَ قَالَ يَٰبُنَيَّ إِنِّيٓ أَرَىٰ فِي ٱلۡمَنَامِ أَنِّيٓ أَذۡبَحُكَ فَٱنظُرۡ مَاذَا تَرَىٰۚ قَالَ يَٰٓأَبَتِ ٱفۡعَلۡ مَا تُؤۡمَرُۖ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰبِرِينَ

Yeroma isa waliin deemuu irra ga’u ni jedhe: “yaa ilma kiyya! Ani manaama keessatti kan si gorra’un arge. Waan siif mul’atu ilaali.” (Ilmis) ni jedhe: “Yaa abbaa kiyya! Waan ajajamte dalagi. Yoo Rabbiin fedhe obsitoota irraa ta’uu na argita.”

آیت: 103

فَلَمَّآ أَسۡلَمَا وَتَلَّهُۥ لِلۡجَبِينِ

Yeroo isaan lamaanuu (fedha Rabbiitiif) harka kennan, (abbaan ilma isaa kana) adda isaa irratti ciibse.

آیت: 104

وَنَٰدَيۡنَٰهُ أَن يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Nutis “Yaa Ibraahiim!” jechuun itti lallabne.

آیت: 105

قَدۡ صَدَّقۡتَ ٱلرُّءۡيَآۚ إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

“Abjuu (kee) dhugoomsiteetta. Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.”

آیت: 106

إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡبَلَٰٓؤُاْ ٱلۡمُبِينُ

Dhugumatti, kun mokkoroo ifa galaadha.

آیت: 107

وَفَدَيۡنَٰهُ بِذِبۡحٍ عَظِيمٖ

Gorra’amaa guddaadhaan isa furre.

آیت: 108

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf (yaadannoo gaarii) warra boodaa keessatti dhiifne.

آیت: 109

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Nageenyi Ibraahiim irra haa jiraatu.

آیت: 110

كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Akka kanatti toltuu hojjattoota mindaa isaaniif kennina.

آیت: 111

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminootaa irraayi.

آیت: 112

وَبَشَّرۡنَٰهُ بِإِسۡحَٰقَ نَبِيّٗا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Is-haaqiin isa gammachiifne, nabiyyii warra gaggaarii irraa kan tae.

آیت: 113

وَبَٰرَكۡنَا عَلَيۡهِ وَعَلَىٰٓ إِسۡحَٰقَۚ وَمِن ذُرِّيَّتِهِمَا مُحۡسِنٞ وَظَالِمٞ لِّنَفۡسِهِۦ مُبِينٞ

Isa irrattiifi Is-haaq irrattis barakaa goone.
Sanyii isaan lamaanii irraa nama toltuu hojjatuufi kan lubbuu isaa miidhaa ifa ta’etu jira.

آیت: 114

وَلَقَدۡ مَنَنَّا عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Muusaafi Haaruun irrattis dhugumatti tola oollee jirra.

آیت: 115

وَنَجَّيۡنَٰهُمَا وَقَوۡمَهُمَا مِنَ ٱلۡكَرۡبِ ٱلۡعَظِيمِ

Isaan lamaaniifi ummata isaanis rakkina guddaa irraa baraarsinee jirra.

آیت: 116

وَنَصَرۡنَٰهُمۡ فَكَانُواْ هُمُ ٱلۡغَٰلِبِينَ

Isaaniif tumsinee, isaanumatu injifattoota ta’an.

آیت: 117

وَءَاتَيۡنَٰهُمَا ٱلۡكِتَٰبَ ٱلۡمُسۡتَبِينَ

Kitaaba ifa ta’e isaaniif kennine.

آیت: 118

وَهَدَيۡنَٰهُمَا ٱلصِّرَٰطَ ٱلۡمُسۡتَقِيمَ

Karaa qajeelaa isaan qajeelchine.

آیت: 119

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِمَا فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaan lamaaniif dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

آیت: 120

سَلَٰمٌ عَلَىٰ مُوسَىٰ وَهَٰرُونَ

Nageenyi Muusaafi Haaruun irra haa jiraatu.

آیت: 121

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

آیت: 122

إِنَّهُمَا مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Isaan lamaanuu gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

آیت: 123

وَإِنَّ إِلۡيَاسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Ilyaasis ergamtoota irraayi.

آیت: 124

إِذۡ قَالَ لِقَوۡمِهِۦٓ أَلَا تَتَّقُونَ

Yeroo ummata isaatiin jedhe [yaadadhu]:“Rabbiin hin sadaattanuu?

آیت: 125

أَتَدۡعُونَ بَعۡلٗا وَتَذَرُونَ أَحۡسَنَ ٱلۡخَٰلِقِينَ

Sila ‘Ba’al’^[1] gabbartanii (Gooftaa) warra waa uumu hunda irra caalaa ta’e dhiiftuu?

آیت: 126

ٱللَّهَ رَبَّكُمۡ وَرَبَّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

Allaah Goftaa keessaniifi Gooftaa abbootii keessan isaan jalqabaa ta’e.”

آیت: 127

فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Isa sobsiisan. Kanaafuu isaan dhugumatti (adabaaf) dhiheeffamu.

آیت: 128

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii qulqulleeffamoo malee.

آیت: 129

وَتَرَكۡنَا عَلَيۡهِ فِي ٱلۡأٓخِرِينَ

Isaaf dhaloota boodaa keessatti (yaadannoo gaarii) dhiifnee jirra.

آیت: 130

سَلَٰمٌ عَلَىٰٓ إِلۡ يَاسِينَ

Nageenyi Ilyaas irra haa jiraatu.

آیت: 131

إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ

Nuti akka kanatti toltuu hojjattoota mindeessina.

آیت: 132

إِنَّهُۥ مِنۡ عِبَادِنَا ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Inni gabroota keenya mu’uminoota irraayi.

آیت: 133

وَإِنَّ لُوطٗا لَّمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Luuxiis ergamtoota irraayi.

آیت: 134

إِذۡ نَجَّيۡنَٰهُ وَأَهۡلَهُۥٓ أَجۡمَعِينَ

Yeroo isaafi maatii isaa hunda (adaba jalaa) baraarsine [yaadadhu].

آیت: 135

إِلَّا عَجُوزٗا فِي ٱلۡغَٰبِرِينَ

Jaartii (niitii isaa) kan warra (adabbiif) hafan keessa taate malee.

آیت: 136

ثُمَّ دَمَّرۡنَا ٱلۡأٓخَرِينَ

Sana booda kan biraa hunda ni balleessine.

آیت: 137

وَإِنَّكُمۡ لَتَمُرُّونَ عَلَيۡهِم مُّصۡبِحِينَ

Isin ganamfatoo taatanii isaan irra dabartu.

آیت: 138

وَبِٱلَّيۡلِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

Halkanis (irra qaxxaamurtu); sila sammuu hin qabdanii?

آیت: 139

وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, (nabi) Yuunusis ergamtoota irraayi.

آیت: 140

إِذۡ أَبَقَ إِلَى ٱلۡفُلۡكِ ٱلۡمَشۡحُونِ

Yeroo gara doonii (fe’isaan) guutamee sokke [yaadadhu].

آیت: 141

فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ ٱلۡمُدۡحَضِينَ

(Namoota doonii waliin) carraa kaasee, warra carraan itti ba’e irraa ta’e.

آیت: 142

فَٱلۡتَقَمَهُ ٱلۡحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٞ

Haala komatamaa ta’een qurxummiin isa liqimse.

آیت: 143

فَلَوۡلَآ أَنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُسَبِّحِينَ

Odoo inni warra Rabbiin qulqulleessan ^[1] irraa ta’uu baatee;

[1] yeroo qurxummiin isa liqimsite " laa ilaaha illaa anta subhaanaka innii kuntu mina zzaalimiin " jedhee Rabbi kadhate.

آیت: 144

لَلَبِثَ فِي بَطۡنِهِۦٓ إِلَىٰ يَوۡمِ يُبۡعَثُونَ

Silaa hanga guyyaa kaafamaniitti garaa isaa (qurxumichaa) keessa jiraata ture.

آیت: 145

۞ فَنَبَذۡنَٰهُ بِٱلۡعَرَآءِ وَهُوَ سَقِيمٞ

Isaa dhukkubsataa lafa dirreetti isa darbine.

آیت: 146

وَأَنۢبَتۡنَا عَلَيۡهِ شَجَرَةٗ مِّن يَقۡطِينٖ

Muka buqqee irraa ta’e isa irratti biqilchine.

آیت: 147

وَأَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ مِاْئَةِ أَلۡفٍ أَوۡ يَزِيدُونَ

Gara (namoota) kuma dhibbaa yookiin sanarra dabalaniitti isa ergine.

آیت: 148

فَـَٔامَنُواْ فَمَتَّعۡنَٰهُمۡ إِلَىٰ حِينٖ

Ni amannaan hanga yeroo murtaa’eetti isaan qanansiifne

آیت: 149

فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَلِرَبِّكَ ٱلۡبَنَاتُ وَلَهُمُ ٱلۡبَنُونَ

(Yaa Muhammad!) isaan gaafadhu: “Sila Gooftaa keetiif ilmoon dubaraa ta’aniiti, isaaniif immoo ilmaan dhiiraa ta’anii?”

آیت: 150

أَمۡ خَلَقۡنَا ٱلۡمَلَٰٓئِكَةَ إِنَٰثٗا وَهُمۡ شَٰهِدُونَ

Moo isaanii argani malaykota dubara uumnee?

آیت: 151

أَلَآ إِنَّهُم مِّنۡ إِفۡكِهِمۡ لَيَقُولُونَ

Dhagaayaa! Isaan soba isaanii irraa ni jedhu.

آیت: 152

وَلَدَ ٱللَّهُ وَإِنَّهُمۡ لَكَٰذِبُونَ

“Rabbiin ni dhale” (jedhu) Dhugumatti, isaan kijiboodha.

آیت: 153

أَصۡطَفَى ٱلۡبَنَاتِ عَلَى ٱلۡبَنِينَ

Sila Inni ilmaan dubaraati ilmaan dhiiraa irra filatee?

آیت: 154

مَا لَكُمۡ كَيۡفَ تَحۡكُمُونَ

Maal taatan? Akkamitti murteessitan?

آیت: 155

أَفَلَا تَذَكَّرُونَ

Sila hin gorfamtanuu?

آیت: 156

أَمۡ لَكُمۡ سُلۡطَٰنٞ مُّبِينٞ

Moo ragaa ifa ta’etu isiniif jira?

آیت: 157

فَأۡتُواْ بِكِتَٰبِكُمۡ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Yoo kan dhugaa jettan taataniif kitaaba keessaniin koottaa.

آیت: 158

وَجَعَلُواْ بَيۡنَهُۥ وَبَيۡنَ ٱلۡجِنَّةِ نَسَبٗاۚ وَلَقَدۡ عَلِمَتِ ٱلۡجِنَّةُ إِنَّهُمۡ لَمُحۡضَرُونَ

Gidduu Isaatiifi gidduu malaykotaatti firummaa godhan. Malaykoonni dhugumatti akka isaan (kun) dhiaatuuf jiran sirritti beekanii jiru.

آیت: 159

سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ عَمَّا يَصِفُونَ

Waan isaan (kaafirtoonni), isaan jedhan irraa Rabbiin qulqullaa’e.

آیت: 160

إِلَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Gabroota Rabbii isaan qulqulleeffamoo malee (ni dhihaatu).

آیت: 161

فَإِنَّكُمۡ وَمَا تَعۡبُدُونَ

Isiniifi wantoonni isin gabbartan.

آیت: 162

مَآ أَنتُمۡ عَلَيۡهِ بِفَٰتِنِينَ

Isin isa irratti (nama amane kamillee) jallistootaa miti.

آیت: 163

إِلَّا مَنۡ هُوَ صَالِ ٱلۡجَحِيمِ

Namoota ibidda jahannam seenun (itti murtaa’e) malee.

آیت: 164

وَمَا مِنَّآ إِلَّا لَهُۥ مَقَامٞ مَّعۡلُومٞ

Nurraa (maleykaan) tokkollee iddoon beekamaan isaaf ta’u malee hin hafu.

آیت: 165

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلصَّآفُّونَ

.Nuti (maleykonni), dhugumatti, hiriira galoodha.

آیت: 166

وَإِنَّا لَنَحۡنُ ٱلۡمُسَبِّحُونَ

Nuti dhugumatti Rabbiin qulqullessoodha.

آیت: 167

وَإِن كَانُواْ لَيَقُولُونَ

Isaan (mushrikoonni) ni jedhu:

آیت: 168

لَوۡ أَنَّ عِندَنَا ذِكۡرٗا مِّنَ ٱلۡأَوَّلِينَ

“Odoo yaadannoo warra durii keessaa tokko nu bira jiraatee,

آیت: 169

لَكُنَّا عِبَادَ ٱللَّهِ ٱلۡمُخۡلَصِينَ

Silaa dhugumatti gabroota Rabbii qulqulleeffamoo taana turre.”

آیت: 170

فَكَفَرُواْ بِهِۦۖ فَسَوۡفَ يَعۡلَمُونَ

(Qur’aanni itti dhufnaan) isatti kafaran. Fuula dura beekuuf jiraatu.

آیت: 171

وَلَقَدۡ سَبَقَتۡ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Dhugumatti, jechi keenya gabroota keenya ergamtootaaf dabreera.

آیت: 172

إِنَّهُمۡ لَهُمُ ٱلۡمَنصُورُونَ

Isaan isaanumatu tumsamoodha.

آیت: 173

وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ ٱلۡغَٰلِبُونَ

Waraanni keenyas injifattoonni isaanuma (jechuunis dabarte).

آیت: 174

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) Yeroo murtaa’eef isaan dhiisii irraa garagali.

آیت: 175

وَأَبۡصِرۡهُمۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Ati itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

آیت: 176

أَفَبِعَذَابِنَا يَسۡتَعۡجِلُونَ

Sila adabbii keenya jarjarfatanii?

آیت: 177

فَإِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمۡ فَسَآءَ صَبَاحُ ٱلۡمُنذَرِينَ

Yeroo (adabbiin) qe’ee isaaniitti bu’e, bariisaan warra dinniinamanii fokkateera.

آیت: 178

وَتَوَلَّ عَنۡهُمۡ حَتَّىٰ حِينٖ

(Yaa Muhammad!) hanga yeroo murtaa’eetti isaan irraa garagali.

آیت: 179

وَأَبۡصِرۡ فَسَوۡفَ يُبۡصِرُونَ

Itti eegi, fuula dura (waan isaaniif qophaa’e) ni argu.

آیت: 180

سُبۡحَٰنَ رَبِّكَ رَبِّ ٱلۡعِزَّةِ عَمَّا يَصِفُونَ

Goftaan kee, Gooftaan injifannaa, waan isaan jedhaniin irraa qulqullaa’e.

آیت: 181

وَسَلَٰمٌ عَلَى ٱلۡمُرۡسَلِينَ

Nageenyis ergamtoota irra haa jiraatu.

آیت: 182

وَٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Faaruun hundi kan Allaah, Gooftaa aalama hundaati.