Маънолар таржимаси Сура Жосия - Қуръон Карим мухтасар тафсирининг форсча таржимаси - Бет рақами 501 - Қуръони Карим қомуси

Оят: 23

اَفَرَءَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ اِلٰهَهٗ هَوٰىهُ وَاَضَلَّهُ اللّٰهُ عَلٰی عِلْمٍ وَّخَتَمَ عَلٰی سَمْعِهٖ وَقَلْبِهٖ وَجَعَلَ عَلٰی بَصَرِهٖ غِشٰوَةً ؕ— فَمَنْ یَّهْدِیْهِ مِنْ بَعْدِ اللّٰهِ ؕ— اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟

- ای رسول- به کسی بنگر که از هوسش پیروی کرده و آن را به منزلۀ معبودی برای خویش که با آن مخالفت نمی‌کند قرار داده است. به تحقیق که الله به‌سبب علمی از جانب خویش او را گمراه ساخته است؛ زیرا استحقاق گمراه‌ شدن را دارد، و بر قلبش مُهر نهاده است، پس آن‌گونه که نفعی ببرد گوش نمی‌کند، و الله بر چشمش پوششی قرار داده است که مانع او از دیدن حق می‌شود، پس بعد از اینکه الله او را گمراه ساخت چه کسی می‌تواند او را به‌سوی حق توفیق می‌دهد؟! آیا زیان پیروی از هوس، و نفع پیروی از شریعت الله را متذکر نمی‌شوید؟!

Оят: 24

وَقَالُوْا مَا هِیَ اِلَّا حَیَاتُنَا الدُّنْیَا نَمُوْتُ وَنَحْیَا وَمَا یُهْلِكُنَاۤ اِلَّا الدَّهْرُ ۚ— وَمَا لَهُمْ بِذٰلِكَ مِنْ عِلْمٍ ۚ— اِنْ هُمْ اِلَّا یَظُنُّوْنَ ۟

و کافران منکر رستاخیز گفتند: غیر از همین زندگی دنیای ما زندگی دیگری نیست، یعنی پس از آن زندگی نیست، نسل‌هایی می‌میرند و بازنمی‌گردند، و نسل‌هایی زنده می‌شوند، و فقط از پی یکدیگر آمدن شب و روز ما را می‌میراند. و آنها برای انکار رستاخیز هیچ دانشی ندارند، و فقط گمان می‌کنند، درحالی‌که گمان، ذره‌ای از حق بی‌نیاز نمی‌سازد.

Оят: 25

وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِمْ اٰیٰتُنَا بَیِّنٰتٍ مَّا كَانَ حُجَّتَهُمْ اِلَّاۤ اَنْ قَالُوا ائْتُوْا بِاٰبَآىِٕنَاۤ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟

و هرگاه آیات روشن ما بر مشرکان منکر رستاخیز خوانده شود دلیلی ندارند که به آن استدلال کنند مگر اینکه به رسول صلی الله علیه وسلم و اصحابش رضی الله عنهم می‌گویند: اگر در این ادعا که پس از مرگ برانگیخته می‌شویم راستگو هستید پدرانمان را که مرده‌اند برای ما زنده گردانید.

Оят: 26

قُلِ اللّٰهُ یُحْیِیْكُمْ ثُمَّ یُمِیْتُكُمْ ثُمَّ یَجْمَعُكُمْ اِلٰی یَوْمِ الْقِیٰمَةِ لَا رَیْبَ فِیْهِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُوْنَ ۟۠

- ای رسول- به آنها بگو: الله با آفریدن‌تان شما را زنده می‌کند، سپس شما را می‌میراند، سپس شما را پس از مرگ‌تان در روز قیامت برای حسابرسی و جزا گرد می‌آورد، همان روزی‌که بدون هیچ تردیدی آمدنی است، اما بیشتر مردم نمی‌دانند؛ و به همین دلیل با انجام عمل صالح برای آن روز آماده نمی‌شوند.

Оят: 27

وَلِلّٰهِ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— وَیَوْمَ تَقُوْمُ السَّاعَةُ یَوْمَىِٕذٍ یَّخْسَرُ الْمُبْطِلُوْنَ ۟

و فرمانروایی آسمان‌ها و زمین فقط از آنِ الله است، یعنی معبود برحقّی جز الله در آسمان‌ها و زمین وجود ندارد. و روزی‌که قیامت برپا می‌شود و الله در آن روز مردگان را برای حسابرسی و جزا برمی‌انگیزد پیروان باطل که غیر الله را عبادت می‌کردند زیان می‌کنند، و برای باطل‌کردن حق، و احقاق باطل می‌کوشند.

Оят: 28

وَتَرٰی كُلَّ اُمَّةٍ جَاثِیَةً ۫ؕ— كُلُّ اُمَّةٍ تُدْعٰۤی اِلٰی كِتٰبِهَا ؕ— اَلْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

و - ای رسول- در آن روز هر امتی را افتاده بر زانو می‌بینی که منتظر است چه کاری با آن انجام می‌شود. هر امتی به‌سوی نامۀ اعمالش که فرشتگان نگهبان نوشته‌اند فراخوانده می‌شود. - ای مردم- در این روز در قبال خیر و شری که در دنیا انجام می‌دادید جزا داده می‌شوید.

Оят: 29

هٰذَا كِتٰبُنَا یَنْطِقُ عَلَیْكُمْ بِالْحَقِّ ؕ— اِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُوْنَ ۟

این کتاب ماست- که فرشتگانمان اعمال‌تان را در آن می‌نوشتند- به حق بر شما گواهی می‌دهد پس آن را بخوانید، زیرا ما به نگهبانان فرمان می‌دادیم که آنچه را شما در دنیا انجام می‌دهید بنویسند.

Оят: 30

فَاَمَّا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِیْ رَحْمَتِهٖ ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْمُبِیْنُ ۟

اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام مى دهند، پروردگارشان با رحمت خویش آنان را به بهشت خویش وارد می کند. این پاداشی که الله متعال به آنان بخشیده، همان رستگاری آشکارى است که هیچ رستگاری دیگری با آن برابری نمی کند.

Оят: 31

وَاَمَّا الَّذِیْنَ كَفَرُوْا ۫— اَفَلَمْ تَكُنْ اٰیٰتِیْ تُتْلٰی عَلَیْكُمْ فَاسْتَكْبَرْتُمْ وَكُنْتُمْ قَوْمًا مُّجْرِمِیْنَ ۟

و اما کسانی‌که به الله کفر ورزیده‌اند از روی سرزنش به آنها گفته می‌شود: آیا آیات من بر شما خوانده نمی‌شد و شما از ایمان به آن تکبر می‌ورزیدید، و مردمی جنایتکار بودید، و مرتکب کفر و گناهان می‌شدید؟!

Оят: 32

وَاِذَا قِیْلَ اِنَّ وَعْدَ اللّٰهِ حَقٌّ وَّالسَّاعَةُ لَا رَیْبَ فِیْهَا قُلْتُمْ مَّا نَدْرِیْ مَا السَّاعَةُ ۙ— اِنْ نَّظُنُّ اِلَّا ظَنًّا وَّمَا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِیْنَ ۟

و هرگاه به شما گفته می‌شد، قطعاً وعدۀ الله- که با آن به بندگانش وعده داده آنها را به زودی برمی‌انگیزد و جزا می‌دهد- حقیقتی بدون تردید است، و قیامت حقیقتی است که هیچ شکی در آن راه ندارد پس برای آن بکوشید، می‌گفتید: نمی‌دانیم که این قیامت چیست، جز گمان اندکی، گمان نمی‌کنیم که می‌آید، و یقین نداریم که خواهد آمد.

Ушбу саҳифадаги оят фойдаларидан:

• اتباع الهوى يهلك صاحبه، ويحجب عنه أسباب التوفيق.

پیروی از هوس، انسان را نابود می‌سازد، و اسباب توفیق را از او پنهان می‌دارد.

• هول يوم القيامة.

هول و هراس روز قیامت.

• الظن لا يغني من الحق شيئًا، خاصةً في مجال الاعتقاد.

ظن و گمان ذره‌ای از حق بی‌نیاز نمی‌سازد؛ به‌خصوص در زمینۀ اعتقاد.