Mənaların tərcüməsi Surə ət-Tovbə - Holland dilinə tərcümə -

Ayə: 27

ثُمَّ يَتُوبُ ٱللَّهُ مِنۢ بَعۡدِ ذَٰلِكَ عَلَىٰ مَن يَشَآءُۗ وَٱللَّهُ غَفُورٞ رَّحِيمٞ

27. Na (deze vernederende bestraffing) zal Allah het berouw accepteren van wie Hij wil. En Allah is de meest Genadevolle, de meest Barmhartige.

Ayə: 28

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِنَّمَا ٱلۡمُشۡرِكُونَ نَجَسٞ فَلَا يَقۡرَبُواْ ٱلۡمَسۡجِدَ ٱلۡحَرَامَ بَعۡدَ عَامِهِمۡ هَٰذَاۚ وَإِنۡ خِفۡتُمۡ عَيۡلَةٗ فَسَوۡفَ يُغۡنِيكُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦٓ إِن شَآءَۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِيمٌ حَكِيمٞ

28. O jullie die geloven! Waarlijk, de afgodenaanbidders zijn onrein. Laat hen dus niet in de buurt van Masdjied al-Haram komen na dit jaar en als jullie bang voor de armoede zijn, dan zal Allah jullie verrijken uit Zijn overvloed indien Hij dat wil. Zeker, Allah is Alwetend, Alwijs.

Ayə: 29

قَٰتِلُواْ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱللَّهِ وَلَا بِٱلۡيَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَلَا يُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ ٱللَّهُ وَرَسُولُهُۥ وَلَا يَدِينُونَ دِينَ ٱلۡحَقِّ مِنَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡكِتَٰبَ حَتَّىٰ يُعۡطُواْ ٱلۡجِزۡيَةَ عَن يَدٖ وَهُمۡ صَٰغِرُونَ

29. Bestrijd degenen die niet in Allah geloven, noch in de laatste dag noch verbieden wat door Allah en Zijn boodschapper verboden is, en degenen die de godsdienst van de waarheid niet erkennen onder de mensen van het Boek tot zij de schatting (al-djizjah) betalen en nederig zijn. ^[1]

[1] Dit betalen de niet-moslims om onder gezag van de moslims te leven en bescherming, en rechten genieten zonder onderdrukt of onrecht aangedaan te worden. Dit vervalt echter onder de vrouwen, kinderen, ouderen en de armen. De geschiedenis is daar zeker een getuige van als verlichting.

Ayə: 30

وَقَالَتِ ٱلۡيَهُودُ عُزَيۡرٌ ٱبۡنُ ٱللَّهِ وَقَالَتِ ٱلنَّصَٰرَى ٱلۡمَسِيحُ ٱبۡنُ ٱللَّهِۖ ذَٰلِكَ قَوۡلُهُم بِأَفۡوَٰهِهِمۡۖ يُضَٰهِـُٔونَ قَوۡلَ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ مِن قَبۡلُۚ قَٰتَلَهُمُ ٱللَّهُۖ أَنَّىٰ يُؤۡفَكُونَ

30. En de joden zeggen: “Ezra is de zoon van Allah,” en de christenen zeggen: “Messiah is de zoon van Allah.” Dat zijn uitspraken uit hun monden. Zij imiteren de uitspraken van de oude ongelovigen. Allah Zijn vloek zij op hen; hoe zij van de waarheid zijn afgedwaald!

Ayə: 31

ٱتَّخَذُوٓاْ أَحۡبَارَهُمۡ وَرُهۡبَٰنَهُمۡ أَرۡبَابٗا مِّن دُونِ ٱللَّهِ وَٱلۡمَسِيحَ ٱبۡنَ مَرۡيَمَ وَمَآ أُمِرُوٓاْ إِلَّا لِيَعۡبُدُوٓاْ إِلَٰهٗا وَٰحِدٗاۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ سُبۡحَٰنَهُۥ عَمَّا يُشۡرِكُونَ

31. Zij namen hun rabbijnen en monniken tot hun heren naast Allah en (zij namen ook) de Messiah, zoon van Maryam (tot hun heer), terwijl zij bevolen waren om niemand behalve de Ene God te aanbidden. Geen heeft het recht aanbeden te worden behalve Hij. Verheven is Hij boven datgene wat zij aan deelgenoten toekennen. ^[1]

[1] Een metgezel van de Profeet was vóór zijn bekering tot de Islam, een christen. Hij vertelde op een dag aan de profeet dat hij niet de mensen ging aanbidden. Zijn begrip van aanbidding was dat het ging om knielen en buigen. De Profeet antwoordde met een tegenvraag. Hij reageerde namelijk met de vraag of zij niet hetgeen wat verboden was, tot toegestaan hebben verklaard, en hetgeen toegestaan was zij niet tot verboden hebben verklaard. De metgezel die gaf als antwoord op de vraag dat dat klopte. Waarop de profeet antwoordde dat dat ook een aanbidding is. Het valt zelfs onder grote shirk (afgoderij). Want alleen Allah bepaald wat verboden en toegestaan is. Dus wanneer een koning of geleerde halal maakt wat Allah sht haram heeft gemaakt of andersom dan is dat een grote vorm van Shirk in de Roeboebijah dus in de alleenrecht van Allah in zijn heerschappij.