Mənaların tərcüməsi Ayə 121 Surə ət-Tovbə -

Ayə: 121

وَلَا یُنْفِقُوْنَ نَفَقَةً صَغِیْرَةً وَّلَا كَبِیْرَةً وَّلَا یَقْطَعُوْنَ وَادِیًا اِلَّا كُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللّٰهُ اَحْسَنَ مَا كَانُوْا یَعْمَلُوْنَ ۟

و هیچ مالی، چه کم چه زیاد، نمی‌بخشند، و از هیچ دره‌ای نمی‌گذرند مگر اینکه هر بخشش و سفری که انجام می‌دهند برای‌شان نوشته می‌شود تا الله پاداش آن را برای‌شان بدهد، پس در آخرت پاداش نیکوترین عملی را که انجام می‌دادند برای‌شان عطا می‌کند (یعنی پاداششان برحسب نیکوترین اعمال‌شان سنجیده می‌شود).

Bu səhifədə olan ayələrdən faydalar:

• وجوب تقوى الله والصدق وأنهما سبب للنجاة من الهلاك.

وجوب تقوای الله و راستگویی؛ و اینکه این دو، سبب نجات از نابودی هستند.

• عظم فضل النفقة في سبيل الله.

بزرگی فضیلت انفاق در راه الله.

• وجوب التفقُّه في الدين مثله مثل الجهاد، وأنه لا قيام للدين إلا بهما معًا.

مَثل وجوب تفقه در دین مانند جهاد است، و اینکه جز با این دو همراه هم، دین برپا نمی‌شود.