Übersetzung der Bedeutungen Vers 47 Surah / Kapitel Al-Anbiyâ’ - الترجمة العفرية - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

Vers: 47

وَنَضَعُ ٱلۡمَوَٰزِينَ ٱلۡقِسۡطَ لِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ فَلَا تُظۡلَمُ نَفۡسٞ شَيۡـٔٗاۖ وَإِن كَانَ مِثۡقَالَ حَبَّةٖ مِّنۡ خَرۡدَلٍ أَتَيۡنَا بِهَاۗ وَكَفَىٰ بِنَا حَٰسِبِينَ

47. Yalli Qhiyaamah ayró qadli miidanwa oobisna seehadâ taama teetil miidaanisnamkeh iyye, tokkel too ayro hebeltô nafsi tul mayandulluma ken taamak kardal (masangaleh caxah cabbat kinnuk) cabbatih gide Qilsak lem takke way tet bahnah ken elle galatnuh, nanu Ni naqoosah taamah fokkaaqoo kee cisab dudnaah diggi hayna.