Übersetzung der Bedeutungen Vers 146 Surah / Kapitel Al-A‘râf - الترجمة الكردية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

Vers: 146

سَأَصۡرِفُ عَنۡ ءَايَٰتِيَ ٱلَّذِينَ يَتَكَبَّرُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَإِن يَرَوۡاْ كُلَّ ءَايَةٖ لَّا يُؤۡمِنُواْ بِهَا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلرُّشۡدِ لَا يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗا وَإِن يَرَوۡاْ سَبِيلَ ٱلۡغَيِّ يَتَّخِذُوهُ سَبِيلٗاۚ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمۡ كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَكَانُواْ عَنۡهَا غَٰفِلِينَ

ئەوانەی کە لەسەر زەوی خۆیان بەگەورە دەزانن بەسەر بەندەکانی خوادا، وە بەناھەق خۆیان بەسەر ھەقدا بەرز ڕادەگرن، لە وەرگرتن وتێگەیشتن لەو بەڵگە ونیشانانەی کە لەدەرونی خۆیان وگەردوندا ھەیە لایان دەدەم وناھێڵم لێی تێبگەن وحاڵی بن لێی، لەکاتێکدا ئەوان ئەگەر ھەر بەڵگە ونیشانەیەکیش ببینن باوەڕی پێ ناکەن، چونکە ئەوان دژی دەوەستنەوە وپشتی تێھەڵدەکەن، ئەویش لەبەر ئەوەی ھەمیشە دژایەتی خوا وپێغەمبەرەکەی دەکەن، وە ئەگەر ڕێگای ھەق وڕاستیش بەدی بکەن کە بیانگەیەنێتە ڕەزامەندی خوای گەورە ئەوا ئەوان ئەو ڕێگایە ناگرنە بەر وحەزی پێناکەن، وە ئەگەر ڕێگای خراپەکاری وگومڕایی ببینن کە سەرەنجامەکەی توڕەیی وخەشم وقینی خوایە ئەوا دەیگرنە بەر وشوێنی دەکەون، ئەوەی دووچار ئەوان بووە بەھۆی ئەوە بووە کە بەڵگە ونیشانە گەورەکانی خوا کە بەڵگەیە لەسەر ڕاستگۆیی پێغەمبەرەکانی بەدرۆیان خستوەتەوە، وە غافڵ وبێ ئاگایش بوون لێی وسەرنجیان نەدانێ.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.

پێویستە بەندەکانی خوای گەورە ھەمیشە چاکە وفەزڵەکانی پەروەردگاریان لەبیر بێت وباسی بکەن، چونکە شوکری نیعمەت وچاکەکانی خوا ھۆکاری مانەوە بەردەوامی وزیادکردنیانە.

• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.

پێویستە بەندەکانی خوا ھەمیشە بەدوای چاکتریاندا بگەڕێن لەکار وکردەوە وگوفتاریاندا.

• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.

پێویستە شەریعەتەکەی خوا توند بگرین وزۆریش بە وورە وعەزمەوە تاعەت وفەرمانەکانی خوا جێ بەجێ بکەین، ئەوانەی کە چاکە وچاکردن وڕێگری کردن لە خراپە وخراپەکاریان تێدا ھاتووە.

• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.

پێویستە لەسەر بەندەی خوا ھەرکاتێک ھەڵەیەک یان کەمتەرخەمییەکی کرد لەمافەکانی خوای گەورەدا، خێرا دان بنێت بەگەورەی ئەو تاوانەی کە ئەنجامی داوە، وە بزانێت ھیچ پەناو پەناگایەک نییە بۆ قەرەبوو کردنەوەی تاوانەکەی جگە لەوە نەبێت کە بگەرێتەوە بۆ لای خوای گەورە وپەشیمانی بۆ دەرببرێت وداوای لێخۆشبونی لێ بکات.