Übersetzung der Bedeutungen Vers 140 Surah / Kapitel An-Nisâ’ - الترجمة البشتوية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

Vers: 140

وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْكُمْ فِی الْكِتٰبِ اَنْ اِذَا سَمِعْتُمْ اٰیٰتِ اللّٰهِ یُكْفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَاُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوْا مَعَهُمْ حَتّٰی یَخُوْضُوْا فِیْ حَدِیْثٍ غَیْرِهٖۤ ۖؗ— اِنَّكُمْ اِذًا مِّثْلُهُمْ ؕ— اِنَّ اللّٰهَ جَامِعُ الْمُنٰفِقِیْنَ وَالْكٰفِرِیْنَ فِیْ جَهَنَّمَ جَمِیْعَا ۟ۙ

او په تحقیق سره رالیږلي و الله تعالی په تاسو -ای مومنانو- په قران کریم کې دا چې کله تاسو کینئ په یو مجلس کې او واورئ په دې کې د هغه چا خبرې چې کفر کوي په الله تعالی او د هغه په آیتونو مسخرې کوي؛ نو پس واجب دې په تاسو باندې پریښودل د کیناستلو د هغوی سره او ګرځیدل د هغوی د مجلسونو څخه، تر دې چې خبرې وکړي نورې خبرې پرته د کفر کولو نه د الله تعالی په آیتونو او د مسخره کولو نه په هغې باندې، تاسو که په دغه وخت کې ورسره کیناستئ په حالت د کفر کولو په آیتونو د الله تعالی او په حالت د مسخرو کولو په هغې باندې وروسته د اوریدلو ستاسو نه هغې لره نو تاسو به هم د هغوی په شان شئ په خلاف کولو کې د حکم د الله تعالی؛ ځکه چې تاسو د الله تعالی نافرمانې کړې په کیناستلو ستاسو لکه څرنګه چې هغوی په کفر کولو سره د الله تعالی نافرماني کړې ده، بیشکه الله تعالی به خامخا راجمع کړي منافقان هغه کسان چې اسلام ښکاره کوي او کفر پټوي د کافرانو سره په اور د جهنم کې د قیامت په ورځ.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• وجوب العدل في القضاء بين الناس وعند أداء الشهادة، حتى لو كان الحق على النفس أو على أحد من القرابة.

واجب دي عدل او انصاف کول په فیصله کولو کې د خلکو ترمنځ او په وخت د ادا کولو د ګواهۍ، اګر که دا حق په خپل نفس او یا په خپلو خپلوانو وي.

• على المؤمن أن يجتهد في فعل ما يزيد إيمانه من أعمال القلوب والجوارح، ويثبته في قلبه.

په مومن باندې لازمه ده چې کوشش وکړي په کولو د هغو عملونو چې د هغه ایمان زیاتوي د زړه د عملونو څخه او د اندامونو د عملونو څخه، او باید په خپل زړه کې یې مضبوط کړي.

• عظم خطر المنافقين على الإسلام وأهله؛ ولهذا فقد توعدهم الله بأشد العقوبة في الآخرة.

غټ خطر د منافقانو په اسلام او مسلمانانو باندې؛ او ددې وجې نه الله تعالی ویرولي په سخته سزا سره په اخرت کې.

• إذا لم يستطع المؤمن الإنكار على من يتطاول على آيات الله وشرعه، فلا يجوز له الجلوس معه على هذه الحال.

کله چې مومن وسه نه لرې د انکار کولو په هغه چا باندې چې د الله تعالی په ایتونو او شرع باندې تیری کوي، نو بیا ندي جایز هغه لره کیناستل د هغه سره په دې حال کې.