Übersetzung der Bedeutungen Surah / Kapitel Al-Kahf - Paschtu-Übersetzung - Sarfaraz - Nummer der Seite 297 - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

Vers: 28

وَاصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَدٰوةِ وَالْعَشِیِّ یُرِیْدُوْنَ وَجْهَهٗ وَلَا تَعْدُ عَیْنٰكَ عَنْهُمْ ۚ— تُرِیْدُ زِیْنَةَ الْحَیٰوةِ الدُّنْیَا ۚ— وَلَا تُطِعْ مَنْ اَغْفَلْنَا قَلْبَهٗ عَنْ ذِكْرِنَا وَاتَّبَعَ هَوٰىهُ وَكَانَ اَمْرُهٗ فُرُطًا ۟

او له هغو کسانو سره خپل زړه ډاډمن کړه چې خپل رب سهار او ماښام رابلي. او د هغه خوښي تر لاسه کول یې یوازینۍ هیله وي. ستا سترګي باید له هغوی نه وانه وړي. ایا ته د دنیا ښکلا خوښوې؟ او د هغه چا اطاعت مه کوه چې د هغه زړه مو له خپل ذکر نه غافل کړی، په خپلو خواهشاتو پسې روان او د ژوند کار يې له پولي وراووښتی دی.

Vers: 29

وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَّبِّكُمْ ۫— فَمَنْ شَآءَ فَلْیُؤْمِنْ وَّمَنْ شَآءَ فَلْیَكْفُرْ ۚ— اِنَّاۤ اَعْتَدْنَا لِلظّٰلِمِیْنَ نَارًا اَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا ؕ— وَاِنْ یَّسْتَغِیْثُوْا یُغَاثُوْا بِمَآءٍ كَالْمُهْلِ یَشْوِی الْوُجُوْهَ ؕ— بِئْسَ الشَّرَابُ ؕ— وَسَآءَتْ مُرْتَفَقًا ۟

او ای محمده! د خپل رب له لورې په زغرده حق ووایه. څوک چې ایمان راوړي ایمان دې راوړي. او څوک چې کافر کیږي کافر دې شي. مونږ د تیرې کوونکو لپاره اور تیار کړی دی چې هغوی به په خپلو پردو کې ګیر کړي. او هلته که د کومک غوښتنه وکړي نو د زوو په شان اوبو کومک به ورسره وشي چې مخونه به وریتوي. دا ډیر ناوړه څښاک او ډیر ناوړه استوګنځای دی.

Vers: 30

اِنَّ الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا وَعَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ اِنَّا لَا نُضِیْعُ اَجْرَ مَنْ اَحْسَنَ عَمَلًا ۟ۚ

ایمان راوړونکي د نیکیو کوونکي باید پوه شي چې مونږ د هغه چا ثواب نه ضایع کوو چې ښّ کارونه يې کړي دي.

Vers: 31

اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ جَنّٰتُ عَدْنٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهِمُ الْاَنْهٰرُ یُحَلَّوْنَ فِیْهَا مِنْ اَسَاوِرَ مِنْ ذَهَبٍ وَّیَلْبَسُوْنَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّنْ سُنْدُسٍ وَّاِسْتَبْرَقٍ مُّتَّكِـِٕیْنَ فِیْهَا عَلَی الْاَرَآىِٕكِ ؕ— نِعْمَ الثَّوَابُ ؕ— وَحَسُنَتْ مُرْتَفَقًا ۟۠

اوسیدنه به يې په تل پاتې هغو جنتونو کې وي چې: لاندې به ترې ویالی روانې وي، هلته به د سرو زرو په بنګړیو سنګار او د نریو او پیړو وریښمنو شنې جامې به يې په تن، او په لوړو تختونو به يې تکیه کړي وي. هو! همدا ډیر ښه بدل او د اوسیدانې ډیر ښه ځاي دی.

Vers: 32

وَاضْرِبْ لَهُمْ مَّثَلًا رَّجُلَیْنِ جَعَلْنَا لِاَحَدِهِمَا جَنَّتَیْنِ مِنْ اَعْنَابٍ وَّحَفَفْنٰهُمَا بِنَخْلٍ وَّجَعَلْنَا بَیْنَهُمَا زَرْعًا ۟ؕ

او ای محمده! هغوی ته یو مثال وړاندې کړه، دوه تنه وو، یوه ته يې مونږ د انګورو دوه باغونه ورکړل چې د دواړو په چار چاپیر کې مو د خرماوو د ونو کتارونه جوړ او په مینځ کې مو کښت پیدا کړ.

Vers: 33

كِلْتَا الْجَنَّتَیْنِ اٰتَتْ اُكُلَهَا وَلَمْ تَظْلِمْ مِّنْهُ شَیْـًٔا ۙ— وَّفَجَّرْنَا خِلٰلَهُمَا نَهَرًا ۟ۙ

دواړو باغونو ښې میوې ورکولې او هیڅ کموالی پکې نه وو. او د دواړو باغونو په میځ کې مو ویاله هم بیه وله.

Vers: 34

وَّكَانَ لَهٗ ثَمَرٌ ۚ— فَقَالَ لِصَاحِبِهٖ وَهُوَ یُحَاوِرُهٗۤ اَنَا اَكْثَرُ مِنْكَ مَالًا وَّاَعَزُّ نَفَرًا ۟

او هر ډول میوې يې درلودې. نو یوه ورځ یې خپل ملګري ته په خبرو اترو کې وویل: زه له تا نه ډیر ډیر بډای او د سړیو ملاتړ مې درنه ډیر دی.