Übersetzung der Bedeutungen Surah / Kapitel Al-Furqân - Persische Übersetzung von Al-Mukhtasar für die Interpretation von dem heiligen Quran - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

سوره فرقان

Die Ziele der Surah:

الانتصار للرسول صلى الله عليه وسلم وللقرآن ودفع شبه المشركين.

دفاع از پیامبر -صلی الله علیه وسلم- و قرآن و رد شبه های مشرکان.

---

Vers: 1

تَبٰرَكَ الَّذِیْ نَزَّلَ الْفُرْقَانَ عَلٰی عَبْدِهٖ لِیَكُوْنَ لِلْعٰلَمِیْنَ نَذِیْرَا ۟ۙ

بزرگ و زیاد است خیر ذاتی‌که قرآن را جداسازنده‌ای میان حق و باطل برای بنده و رسولش محمد صلی الله علیه وسلم نازل کرد؛ تا رسولی به‌سوی دو گروه انس و جن، و ترساننده‌ای برای آنها از عذاب الله باشد.

Vers: 2

١لَّذِیْ لَهٗ مُلْكُ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ وَلَمْ یَتَّخِذْ وَلَدًا وَّلَمْ یَكُنْ لَّهٗ شَرِیْكٌ فِی الْمُلْكِ وَخَلَقَ كُلَّ شَیْءٍ فَقَدَّرَهٗ تَقْدِیْرًا ۟

همان ذاتی‌که فرمانروایی آسمان‌ها و زمین، تنها از آنِ او است، و هرگز فرزندی نگرفته است، و هیچ شریکی در فرمانروایی خویش ندارد، و تمام چیزها را آفریده، و هر یک از آنها را بر اساس اندازه‌ای که علم و حکمتش ایجاب می‌کند و مناسب آن چیز، آفریده است.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• دين الإسلام دين النظام والآداب، وفي الالتزام بالآداب بركة وخير.

دین اسلام دین نظام و آداب است، و پایبندی به آداب، مایۀ خیر و برکت است.

• منزلة رسول الله صلى الله عليه وسلم تقتضي توقيره واحترامه أكثر من غيره.

جایگاه رسول الله صلی الله علیه وسلم، بزرگداشت و احترام ایشان را بیش از دیگران ایجاب می‌کند.

• شؤم مخالفة سُنَّة النبي صلى الله عليه وسلم.

بدفالی و شومی مخالفت با سنت پیامبر صلی الله علیه وسلم .

• إحاطة ملك الله وعلمه بكل شيء.

احاطۀ فرمانروایی و علم الله به همه چیز.

Vers: 3

وَاتَّخَذُوْا مِنْ دُوْنِهٖۤ اٰلِهَةً لَّا یَخْلُقُوْنَ شَیْـًٔا وَّهُمْ یُخْلَقُوْنَ وَلَا یَمْلِكُوْنَ لِاَنْفُسِهِمْ ضَرًّا وَّلَا نَفْعًا وَّلَا یَمْلِكُوْنَ مَوْتًا وَّلَا حَیٰوةً وَّلَا نُشُوْرًا ۟

و مشرکان به جای الله معبودهایی گرفتند که هیچ مخلوق کوچک یا بزرگی را نمی‌آفرینند و خود آفریده شده‌اند، و الله آنها را از نیستی آفریده است، و نه بر دفع زیان از خودشان توانا هستند و نه بر جلب منفعت برای خودشان، و نه بر میراندن زنده، و نه بر زنده‌ کردن مرده، و نه بر برانگیختن مردگان از قبرهای‌شان توانا هستند.

Vers: 4

وَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْۤا اِنْ هٰذَاۤ اِلَّاۤ اِفْكُ ١فْتَرٰىهُ وَاَعَانَهٗ عَلَیْهِ قَوْمٌ اٰخَرُوْنَ ۛۚ— فَقَدْ جَآءُوْ ظُلْمًا وَّزُوْرًا ۟ۚۛ

و کسانی‌که به الله و رسولش کفر ورزیدند گفتند: این قرآن چیزی نیست جز دروغی که محمد صلی الله علیه وسلم آن را ساخته و از روی بهتان به الله نسبت داده است، و مردمانی دیگر او را بر ساختن آن کمک کرده‌اند، به تحقیق که این کافران سخن دروغی را افترا بستند، زیرا قرآن کلام الله است، و امکان ندارد که نه انسان و نه جن مانند آن بیاورد.

Vers: 5

وَقَالُوْۤا اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ اكْتَتَبَهَا فَهِیَ تُمْلٰی عَلَیْهِ بُكْرَةً وَّاَصِیْلًا ۟

و این تکذیب‌کنندگان قرآن گفتند: قرآن سخنان نخستینیان و دروغ‌هایی است که آنها می‌نوشتند، و محمد صلی الله علیه وسلم از روی آن نسخه برداشته است، و در آغاز و پایان روز بر او خوانده می‌شود.

Vers: 6

قُلْ اَنْزَلَهُ الَّذِیْ یَعْلَمُ السِّرَّ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— اِنَّهٗ كَانَ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۟

- ای رسول- به این تکذیب‌کنندگان بگو: قرآن را الله فرستاده است همان ذاتی‌که از هر چیزی در آسمان‌ها و زمین آگاه است، و چنان‌که ادعا می‌کنید ساختگی نیست، سپس برای ترغیب آنها به توبه فرمود: همانا الله نسبت به بندگان توبه‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است.

Vers: 7

وَقَالُوْا مَالِ هٰذَا الرَّسُوْلِ یَاْكُلُ الطَّعَامَ وَیَمْشِیْ فِی الْاَسْوَاقِ ؕ— لَوْلَاۤ اُنْزِلَ اِلَیْهِ مَلَكٌ فَیَكُوْنَ مَعَهٗ نَذِیْرًا ۟ۙ

و مشرکان تکذیب‌کنندۀ پیامبر صلی الله علیه وسلم گفتند: چرا این کسی‌که ادعا می‌کند رسولی از جانب الله است همانند سایر مردم غذا می‌خورد، و برای جستجوی معاش در بازارها راه می‌رود، چرا الله فرشته‌ای با او نفرستاده تا همراهش باشد و او را تصدیق و یاری کند.

Vers: 8

اَوْ یُلْقٰۤی اِلَیْهِ كَنْزٌ اَوْ تَكُوْنُ لَهٗ جَنَّةٌ یَّاْكُلُ مِنْهَا ؕ— وَقَالَ الظّٰلِمُوْنَ اِنْ تَتَّبِعُوْنَ اِلَّا رَجُلًا مَّسْحُوْرًا ۟

یا گنجی از آسمان به‌سوی او نازل نشده، یا باغی ندارد که از میوۀ آن بخورد، تا از ‌رفتن در بازارها و جستجوی روزی بی‌نیاز گردد، و ستمکاران گفتند: - ای مؤمنان- شما از رسولی پیروی نمی‌کنید، جز این نیست که مردی را پیروی می‌کنید که به‌سبب سحر عقلش را از دست داده است.

Vers: 9

اُنْظُرْ كَیْفَ ضَرَبُوْا لَكَ الْاَمْثَالَ فَضَلُّوْا فَلَا یَسْتَطِیْعُوْنَ سَبِیْلًا ۟۠

- ای رسول- بنگر تا از آنها تعجب کنی که چگونه تو را با اوصاف دروغین توصیف می‌کنند، زیرا گفتند: ساحر، و گفتند: سحرشده، و گفتند: مجنون، پس به‌سبب این کار از حق گمراه شدند، و نه می‌توانند راهی برای هدایت بپیمایند، و نه می‌توانند راهی را به عیبجویی در راستی و امانتداری تو بیابند.

Vers: 10

تَبٰرَكَ الَّذِیْۤ اِنْ شَآءَ جَعَلَ لَكَ خَیْرًا مِّنْ ذٰلِكَ جَنّٰتٍ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ ۙ— وَیَجْعَلْ لَّكَ قُصُوْرًا ۟

برتر و مقدس است الله همان ذاتی‌که اگر بخواهد بهتر از آنچه که به تو پیشنهاد داده‌اند برایت قرار می‌دهد، چنان‌که در دنیا باغ‌هایی برایت قرار دهد که از زیر کاخ‌ها و درختانش نهرها جاری است و از میوه‌هایش می‌خوری، و کاخ‌هایی برایت قرار دهد که با روزی و نعمت فراوان در آنها سکونت کنی.

Vers: 11

بَلْ كَذَّبُوْا بِالسَّاعَةِ وَاَعْتَدْنَا لِمَنْ كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِیْرًا ۟ۚ

و سخنانی که از آنها صادر شد به هدف طلب حق و جستجوی دلیل نبود، بلکه برای این بود که روز قیامت را تکذیب کردند، و برای کسی‌که روز قیامت را تکذیب کند آتشی بزرگ و بسیار شعله‌ور آماده کرده‌ایم.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• اتصاف الإله الحق بالخلق والنفع والإماتة والإحياء، وعجز الأصنام عن كل ذلك.

توصیف معبود حقیقی به آفرینش و سود رسانی و میراندن و زنده‌ کردن، و ناتوانی معبود‌های باطل از تمام این موارد.

• إثبات صفتي المغفرة والرحمة لله.

اثبات دو صفت مغفرت و رحمت برای الله.

• الرسالة لا تستلزم انتفاء البشرية عن الرسول.

نبوت، مسلتزم انسان نبودنِ پیامبر نیست.

• تواضع النبي صلى الله عليه وسلم حيث يعيش كما يعيش الناس.

تواضع پیامبر صلی الله علیه وسلم که همانند مردم زندگی می‌کند.

Vers: 12

اِذَا رَاَتْهُمْ مِّنْ مَّكَانٍ بَعِیْدٍ سَمِعُوْا لَهَا تَغَیُّظًا وَّزَفِیْرًا ۟

آن‌گاه که جهنم کافران را درحالی‌که به‌سوی آن رانده می‌شوند از مکانی دور ببیند التهابی شدید، و صدایی رنج‌آور به‌سبب خشم زیاد جهنم از آنها، از آن می‌شنوند.

Vers: 13

وَاِذَاۤ اُلْقُوْا مِنْهَا مَكَانًا ضَیِّقًا مُّقَرَّنِیْنَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُوْرًا ۟ؕ

و چون این کافران در مکانی تنگ از جهنم افکنده شوند درحالی‌که دست‌های آنها با زنجیر به گردن‌های‌شان بسته شده است نابودی برای خودشان بخواهند؛ تا از آن رهایی یابند.

Vers: 14

لَا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُوْرًا وَّاحِدًا وَّادْعُوْا ثُبُوْرًا كَثِیْرًا ۟

- ای کافران- امروز یک نابودی را نخواهید و بسیار نابودی بخواهید، اما هرگز خواسته‌تان اجابت نخواهد گشت، بلکه در عذاب دردآور برای همیشه می‌مانید.

Vers: 15

قُلْ اَذٰلِكَ خَیْرٌ اَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتِیْ وُعِدَ الْمُتَّقُوْنَ ؕ— كَانَتْ لَهُمْ جَزَآءً وَّمَصِیْرًا ۟

- ای رسول- به آنها بگو: آیا این عذابی که برای‌تان توصیف شد بهتر است یا بهشت جاویدانی که نعمت‌هایش ماندگار است و هرگز قطع نمی‌شود؟ و همان است که الله برای بندگان مؤمن پرهیزگار خویش وعده داده است که برای‌شان پاداش، و بازگشتگاهی باشد که در روز قیامت به‌سوی آن بازگردانیده می‌شوند.

Vers: 16

لَهُمْ فِیْهَا مَا یَشَآءُوْنَ خٰلِدِیْنَ ؕ— كَانَ عَلٰی رَبِّكَ وَعْدًا مَّسْـُٔوْلًا ۟

در بهشت برای آنها هر نعمتی را که بخواهند موجود است، این امر وعده‌ای برعهدۀ الله است، که بندگان پرهیزکارش آن را از او می‌خواهند، و وعدۀ الله تحقق‌یافتنی است؛ زیرا او در وعده خلاف نمی‌کند.

Vers: 17

وَیَوْمَ یَحْشُرُهُمْ وَمَا یَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ فَیَقُوْلُ ءَاَنْتُمْ اَضْلَلْتُمْ عِبَادِیْ هٰۤؤُلَآءِ اَمْ هُمْ ضَلُّوا السَّبِیْلَ ۟ؕ

و روزی‌که الله مشرکان تکذیب‌کننده، و آنچه را که به جای الله عبادت می‌کردند گرد می‌آورد، آن‌گاه به معبودها برای توبیخ عبادتگزاران‌شان می‌فرماید: آیا شما بندگانم را با این فرمان که شما را عبادت کنند گمراه ساختید، یا آنها از جانب خودشان گمراه شدند؟!

Vers: 18

قَالُوْا سُبْحٰنَكَ مَا كَانَ یَنْۢبَغِیْ لَنَاۤ اَنْ نَّتَّخِذَ مِنْ دُوْنِكَ مِنْ اَوْلِیَآءَ وَلٰكِنْ مَّتَّعْتَهُمْ وَاٰبَآءَهُمْ حَتّٰی نَسُوا الذِّكْرَ ۚ— وَكَانُوْا قَوْمًا بُوْرًا ۟

معبودها می‌گویند: پروردگارا تو منزهی از اینکه شریکی داشته باشی، سزاوار ما نیست به جای تو دوستانی بگیریم که با آنها دوستی کنیم، پس چگونه از بندگانت می‌خواهیم که ما را به جای تو عبادت کنند؟! اما برای نزدیک‌ ساختن تدریجی به عذاب، این مشرکان، و پیش از آنها پدران‌شان را از خوشی‌های دنیا بهره‌مند ساختی تا اینکه یاد تو را فراموش کردند، پس دیگران را همراه تو عبادت کردند، و به‌سبب دل‌سختی‌شان مردمی نابودشده بودند.

Vers: 19

فَقَدْ كَذَّبُوْكُمْ بِمَا تَقُوْلُوْنَ ۙ— فَمَا تَسْتَطِیْعُوْنَ صَرْفًا وَّلَا نَصْرًا ۚ— وَمَنْ یَّظْلِمْ مِّنْكُمْ نُذِقْهُ عَذَابًا كَبِیْرًا ۟

- ای مشرکان- به‌طور قطع کسانی‌که شما آنها را به جای الله عبادت می‌کردید در آنچه که در مورد آنها ادعا می‌کنید شما را تکذیب کرده‌اند، پس به‌سبب ناتوانی‌تان نه می‌توانید عذاب را از خودتان دفع کنید و نه می‌توانید به خودتان یاری رسانید، و - ای مؤمنان- هر یک از شما که با شرک به الله ستم کند عذابی بزرگ به او می‌چشانیم همانند عذابی که به افراد مذکور چشاندیم.

Vers: 20

وَمَاۤ اَرْسَلْنَا قَبْلَكَ مِنَ الْمُرْسَلِیْنَ اِلَّاۤ اِنَّهُمْ لَیَاْكُلُوْنَ الطَّعَامَ وَیَمْشُوْنَ فِی الْاَسْوَاقِ ؕ— وَجَعَلْنَا بَعْضَكُمْ لِبَعْضٍ فِتْنَةً ؕ— اَتَصْبِرُوْنَ ۚ— وَكَانَ رَبُّكَ بَصِیْرًا ۟۠

و - ای رسول- ما پیش از تو پیامبران علیهم السلام را نفرستادیم جز انسان‌هایی که غذا می‌خوردند، و در بازارها راه می‌رفتند، پس تو نخستین فرد از رسولان در این مورد نیستی، و - ای مردم- بعضی از شما را برای بعضی دیگر به‌سبب اختلاف در ثروت و فقر و سلامتی و بیماری وسیلۀ آزمایش قرار دادیم، آیا بر آنچه با آن آزمایش شده‌اید شکیبایی می‌کنید تا الله در قبال صبرتان به شما پاداش دهد؟ و پروردگارت نسبت به هرکسی‌که صبر می‌کند و هرکسی که صبر نمی‌کند، و به هرکس که از او اطاعت می‌کند، و هرکس از او نافرمانی می‌کند بیناست.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

جمع بین تهدید از عذاب الله و تشویق به ثواب او تعالی.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

کالاهای دنیایی باعث فراموشی از یاد الله می‌شوند.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

انسان ‌بودن رسولان به دلیل تعامل آسان با آنها نعمتی از جانب الله برای مردم است.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.

تفاوت مردم در نعمت‌ها و مصیبت‌ها آزمایشی الهی برای بندگانش است.

Vers: 21

وَقَالَ الَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ لِقَآءَنَا لَوْلَاۤ اُنْزِلَ عَلَیْنَا الْمَلٰٓىِٕكَةُ اَوْ نَرٰی رَبَّنَا ؕ— لَقَدِ اسْتَكْبَرُوْا فِیْۤ اَنْفُسِهِمْ وَعَتَوْ عُتُوًّا كَبِیْرًا ۟

و کافران که به دیدار ما امید ندارند، و از عذاب ما نمی‌ترسند گفتند: چرا الله فرشتگانی بر ما فرو نفرستاد، تا از راستگویی محمد به ما خبر دهند، یا پروردگارمان را آشکارا نمی‌بینیم، تا از این امر به ما خبر دهد؟ به تحقیق که غرور در جان اینها بزرگ شد تا جایی‌که آنها را از ایمان محروم کرد، و با این سخن خویش در کفر و طغیان از حد گذشتند.

Vers: 22

یَوْمَ یَرَوْنَ الْمَلٰٓىِٕكَةَ لَا بُشْرٰی یَوْمَىِٕذٍ لِّلْمُجْرِمِیْنَ وَیَقُوْلُوْنَ حِجْرًا مَّحْجُوْرًا ۟

روزی‌که کافران فرشتگان را هنگام مرگ آنها، و در برزخ، و هنگام برانگیختنشان، و هنگامی‌که برای حسابرسی رانده می‌شوند، و آن‌گاه که در جهنم درآورده می‌شوند ببینند، در این مواضع برخلاف مؤمنان بشارتی برای‌شان نیست، و فرشتگان به آنها می‌گویند: بشارت از جانب الله بر شما حرام و مُحَرَّم است.

Vers: 23

وَقَدِمْنَاۤ اِلٰی مَا عَمِلُوْا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنٰهُ هَبَآءً مَّنْثُوْرًا ۟

و به تمام کارهای نیک و خیری که کافران در دنیا انجام داده‌اند می‌پردازیم آن‌گاه کارهای آنها را از نظر بطلان و سودنرساندن به‌سبب کفرشان مانند غباری پراکنده که بیننده در شعاع واردشدۀ خورشید از پنجره آن را می‌بیند قرار می‌دهیم.

Vers: 24

اَصْحٰبُ الْجَنَّةِ یَوْمَىِٕذٍ خَیْرٌ مُّسْتَقَرًّا وَّاَحْسَنُ مَقِیْلًا ۟

در آن روز مؤمنان ساکنان بهشت جایگاهی بهتر، و استراحت‌گاهی خوش‌تر از استراحت‌گاه دنیا از این کافران دارند؛ این امر به‌سبب ایمان به الله و عمل صالح آنها است.

Vers: 25

وَیَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَآءُ بِالْغَمَامِ وَنُزِّلَ الْمَلٰٓىِٕكَةُ تَنْزِیْلًا ۟

و - ای رسول- روزی را به یاد آور که آسمان از ابری سفید و نازک می‌شکافد، و فرشتگان به‌سبب کثرت‌شان بسیار به سرزمین محشر فرود می‌آیند.

Vers: 26

اَلْمُلْكُ یَوْمَىِٕذِ ١لْحَقُّ لِلرَّحْمٰنِ ؕ— وَكَانَ یَوْمًا عَلَی الْكٰفِرِیْنَ عَسِیْرًا ۟

روز قیامت فرمانروایی حق و ثابت از آنِ رحمان سبحانه است، و آن روز برای کافران بسیار سخت و دشوار است برخلاف مؤمنان که بر آنها آسان است.

Vers: 27

وَیَوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلٰی یَدَیْهِ یَقُوْلُ یٰلَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُوْلِ سَبِیْلًا ۟

و - ای رسول- به یاد آور روزی را که ستمگر به‌سبب پیروی نکردن از رسول صلی الله علیه وسلم دستش را از پشیمانی زیاد می‌گزد و می‌گوید: کاش رسول را در آنچه از جانب پروردگارش آورد پیروی می‌کردم، و همراه او راهی به‌سوی نجات برمی‌گزیدم.

Vers: 28

یٰوَیْلَتٰی لَیْتَنِیْ لَمْ اَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیْلًا ۟

و از شدت افسوس درحالی‌که نابودی را برای خودش می‌خواهد می‌گوید: وای بر من کاش فلان کافر را دوست نگرفته بودم.

Vers: 29

لَقَدْ اَضَلَّنِیْ عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ اِذْ جَآءَنِیْ ؕ— وَكَانَ الشَّیْطٰنُ لِلْاِنْسَانِ خَذُوْلًا ۟

به تحقیق که این دوست کافر مرا از قرآن پس از اینکه از طریق رسول به من رسید گمراه کرد، و شیطان بسیار از یاری انسان دست می‌کشد، و آن‌گاه که اندوهی بر او نازل شود از او بیزاری می‌جوید.

Vers: 30

وَقَالَ الرَّسُوْلُ یٰرَبِّ اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوْا هٰذَا الْقُرْاٰنَ مَهْجُوْرًا ۟

و رسول صلی الله علیه وسلم در آن روز برای شکایت از حال قومش می‌گوید: پروردگارا، همانا قوم من که مرا به‌سوی آنها فرستادی این قرآن را رها کردند و از آن روی گرداندند.

Vers: 31

وَكَذٰلِكَ جَعَلْنَا لِكُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا مِّنَ الْمُجْرِمِیْنَ ؕ— وَكَفٰی بِرَبِّكَ هَادِیًا وَّنَصِیْرًا ۟

و - ای رسول- همان‌گونه که تو با آزار و بازداشته‌ شدن از راه خویش توسط قوم خود روبرو شدی پیش از تو نیز برای هر یک از پیامبران، دشمنی از مجرمان قومش قرار دادیم، و همین کافی است که پروردگارت به‌سوی حق هدایت می‌کند، و همین کافی است که او یاوری است که تو را در برابر دشمنانت یاری می‌رساند.

Vers: 32

وَقَالَ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْلَا نُزِّلَ عَلَیْهِ الْقُرْاٰنُ جُمْلَةً وَّاحِدَةً ۛۚ— كَذٰلِكَ ۛۚ— لِنُثَبِّتَ بِهٖ فُؤَادَكَ وَرَتَّلْنٰهُ تَرْتِیْلًا ۟

و کسانی‌که به الله کفر ورزیدند گفتند: چرا این قرآن یکباره بر او نازل نشده، و به تدریج بر او نازل شده است، - ای رسول- این قرآن را با نزول تدریجی به صورت بخش‌بخش برای استوارسازی قلبت بر تو نازل کردیم، و آن را قسمت‌قسمت برای آسان‌سازی فهم و حفظ آن فرو فرستادیم.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• الكفر مانع من قبول الأعمال الصالحة.

کفر مانع پذیرش اعمال صالح است.

• خطر قرناء السوء.

خطر همنشین بد.

• ضرر هجر القرآن.

ضرر دوری از قرآن.

• من حِكَمِ تنزيل القرآن مُفَرّقًا طمأنة النبي صلى الله عليه وسلم وتيسير فهمه وحفظه والعمل به.

از جمله حکمت‌های نزول قرآن به صورت تدریجی، آرامش پیامبر صلی الله علیه وسلم و آسان‌سازی فهم و حفظ قرآن و عمل به آن است.

Vers: 33

وَلَا یَاْتُوْنَكَ بِمَثَلٍ اِلَّا جِئْنٰكَ بِالْحَقِّ وَاَحْسَنَ تَفْسِیْرًا ۟ؕ

- و ای رسول- مشرکان هیچ مثالی را [به عنوان اعتراض بر رسالت تو] پیشنهاد نمی‌دهند مگر اینکه ما پاسخ راست و درست آن را با بهترین وجه و زیباترین بیان و تفسیر برایت می‌آوریم.

Vers: 34

اَلَّذِیْنَ یُحْشَرُوْنَ عَلٰی وُجُوْهِهِمْ اِلٰی جَهَنَّمَ ۙ— اُولٰٓىِٕكَ شَرٌّ مَّكَانًا وَّاَضَلُّ سَبِیْلًا ۟۠

کسانی‌که در روز قیامت درحالی‌که بر روی چهره‌های‌شان کشیده می‌شوند به‌سوی جهنم کشانده می‌شوند آنها بدترین مکان را دارند؛ که جهنم است، و دورترین راه از حق را دارند؛ زیرا راهشان راه کفر و گمراهی است.

Vers: 35

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ وَجَعَلْنَا مَعَهٗۤ اَخَاهُ هٰرُوْنَ وَزِیْرًا ۟ۚۖ

و به تحقیق که تورات را به موسی علیه السلام دادیم، و همراه او برادرش هارون علیه السلام را رسولی قرار دادیم تا یاوری برایش باشد.

Vers: 36

فَقُلْنَا اذْهَبَاۤ اِلَی الْقَوْمِ الَّذِیْنَ كَذَّبُوْا بِاٰیٰتِنَا ؕ— فَدَمَّرْنٰهُمْ تَدْمِیْرًا ۟ؕ

پس به آن دو گفتیم: به‌سوی فرعون و قومش که آیات ما را تکذیب کرده‌اند بروید. آن‌گاه از فرمان ما اطاعت کردند، و به‌سوی آنها رفتند و آنها را به توحید الله فراخواندند، اما آن دو را تکذیب کردند و آنها را به شدت نابود کردیم.

Vers: 37

وَقَوْمَ نُوْحٍ لَّمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ اَغْرَقْنٰهُمْ وَجَعَلْنٰهُمْ لِلنَّاسِ اٰیَةً ؕ— وَاَعْتَدْنَا لِلظّٰلِمِیْنَ عَذَابًا اَلِیْمًا ۟ۚۙ

و قوم نوح را آن‌گاه که رسولان را با تکذیب نوح علیه السلام تکذیب کردند در دریا غرق و‌ نابود کردیم، و نابودی‌شان را راهنمایی بر قدرت خویش بر ریشه‌کن ‌کردن ستمکاران قرار دادیم، و عذابی رنج‌آور در روز قیامت برای ستمکاران آماده ساختیم.

Vers: 38

وَّعَادًا وَّثَمُوْدَاۡ وَاَصْحٰبَ الرَّسِّ وَقُرُوْنًا بَیْنَ ذٰلِكَ كَثِیْرًا ۟

و عاد قوم هود علیه السلام، و ثمود قوم صالح علیه السلام، و اصحاب رَسّ (چاه) را نابود کردیم، و امت‌های زیادی را میان این سه امت نابود کردیم.

Vers: 39

وَكُلًّا ضَرَبْنَا لَهُ الْاَمْثَالَ ؗ— وَكُلًّا تَبَّرْنَا تَتْبِیْرًا ۟

و برای هر یک از این نابودشدگان، نابودی امت‌های پیشین و اسباب آن را توصیف کردیم تا پند بگیرند، هر یک از آنها را به‌سبب کفر و ستیزه‌جویی‌شان از بین بردیم.

Vers: 40

وَلَقَدْ اَتَوْا عَلَی الْقَرْیَةِ الَّتِیْۤ اُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ ؕ— اَفَلَمْ یَكُوْنُوْا یَرَوْنَهَا ۚ— بَلْ كَانُوْا لَا یَرْجُوْنَ نُشُوْرًا ۟

و به تحقیق که این تکذیب ‌کنندگان از میان قومت- در مسیر رفتن به شام- به شهر قوم لوط علیه السلام که به کیفر فاحشه‌ای که انجام می‌دادند سنگ‌ها بر آن باریده شد گذشته‌اند تا از آن پند بگیرند؛ آیا از دیدن این شهر کور گشته‌اند و آن را ندیده‌اند؟ نه، بلکه در انتظار رستاخیز نیستند تا بعدش را محاسبه کنند.

Vers: 41

وَاِذَا رَاَوْكَ اِنْ یَّتَّخِذُوْنَكَ اِلَّا هُزُوًا ؕ— اَهٰذَا الَّذِیْ بَعَثَ اللّٰهُ رَسُوْلًا ۟

و - ای رسول- هرگاه این تکذیب‌کنندگان با تو روبرو شوند تو را به ریشخند می‌گیرند و از روی تسمخر و اعتراض می‌گویند: آیا این همان کسی است که الله او را به عنوان رسول به‌سوی ما فرستاده است؟!

Vers: 42

اِنْ كَادَ لَیُضِلُّنَا عَنْ اٰلِهَتِنَا لَوْلَاۤ اَنْ صَبَرْنَا عَلَیْهَا ؕ— وَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ حِیْنَ یَرَوْنَ الْعَذَابَ مَنْ اَضَلُّ سَبِیْلًا ۟

نزدیک بود ما را از عبادت معبودهایمان بازگرداند، اگر بر عبادت آنها شکیبایی نکرده بودیم به‌طور قطع ما را با دلایل و براهینش بازمی‌گرداند، و به‌زودی آن‌گاه که در قبرهای‌شان و روز قیامت عذاب را می‌بینند خواهند دانست که چه کسی منحرف‌تر است آنها یا او؟ و به‌زودی خواهند دانست که کدام‌یک از آنها گمراه‌تر است.

Vers: 43

اَرَءَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ اِلٰهَهٗ هَوٰىهُ ؕ— اَفَاَنْتَ تَكُوْنُ عَلَیْهِ وَكِیْلًا ۟ۙ

- ای رسول- آیا دیدی آن کسی را که هوا و هوس خود را معبود خویش قرار داده و از او اطاعت کرده است؟ آیا تو بر او نگهبان هستی که او را به ایمان بازگردانی، و از کفر بازداری؟!

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• الكفر بالله والتكذيب بآياته سبب إهلاك الأمم.

کفر به الله و تکذیب آیاتش یکی از اسباب نابودی امت‌ها است.

• غياب الإيمان بالبعث سبب عدم الاتعاظ.

ایمان‌ نداشتن به رستاخیز، سبب پند نگرفتن است.

• السخرية بأهل الحق شأن الكافرين.

تمسخر پیروان حق، کار کافران است.

• خطر اتباع الهوى.

خطر پیروی از هوس.

Vers: 44

اَمْ تَحْسَبُ اَنَّ اَكْثَرَهُمْ یَسْمَعُوْنَ اَوْ یَعْقِلُوْنَ ؕ— اِنْ هُمْ اِلَّا كَالْاَنْعَامِ بَلْ هُمْ اَضَلُّ سَبِیْلًا ۟۠

-ای پیامبر- آیا گمان می کنی که بیشتر کسانی را که به توحید و اطاعت پروردگار دعوت می کنی، آن را به هدف قبول حق، گوش می کنند یا در دلایل و برهان های ذکر شده، می اندیشند؟! در شنیدن، اندیشیدن و فهم همچون چهارپایان هستند، بلکه از چهارپایان هم گمراه ترند.

Vers: 45

اَلَمْ تَرَ اِلٰی رَبِّكَ كَیْفَ مَدَّ الظِّلَّ ۚ— وَلَوْ شَآءَ لَجَعَلَهٗ سَاكِنًا ۚ— ثُمَّ جَعَلْنَا الشَّمْسَ عَلَیْهِ دَلِیْلًا ۟ۙ

- ای رسول- آیا آثار آفرینش الله را ندیده‌ای آن‌گاه که سایه را بر روی زمین گستراند، و اگر می‌خواست آن را ساکن و بدون حرکت قرار دهد به‌طور قطع چنین می‌کرد، سپس خورشید را دلالتی بر آن قرار دادیم، که آن را بلند و کوتاه می‌کند.

Vers: 46

ثُمَّ قَبَضْنٰهُ اِلَیْنَا قَبْضًا یَّسِیْرًا ۟

سپس آن سایه را با کاستن به صورت تدریجی و اندک‌اندک بر اساس ارتفاع خورشید بازمی‌گیریم.

Vers: 47

وَهُوَ الَّذِیْ جَعَلَ لَكُمُ الَّیْلَ لِبَاسًا وَّالنَّوْمَ سُبَاتًا وَّجَعَلَ النَّهَارَ نُشُوْرًا ۟

و الله همان ذاتی است که شب را به منزلۀ لباس برای‌تان قرار داد که شما، و اشیا را می‌پوشاند، و همان ذاتی است که خواب را مایۀ استراحت قرار داد که با آن در برابر خستگی کارهای‌تان استراحت می‌کنید، و همان ذاتی است که روز را زمانی برای شما قرار داد که در آن به‌سوی کارهای‌تان روانه می‌شوید.

Vers: 48

وَهُوَ الَّذِیْۤ اَرْسَلَ الرِّیٰحَ بُشْرًاۢ بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهٖ ۚ— وَاَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً طَهُوْرًا ۟ۙ

و همان ذاتی است که بادها را مژده‌دهندۀ نزول باران که از رحمت او تعالی به بندگانش است فرستاد، و آب پاک باران را که با آن پاکیزگی حاصل می‌کنید از آسمان فرو فرستادیم.

Vers: 49

لِّنُحْیِ بِهٖ بَلْدَةً مَّیْتًا وَّنُسْقِیَهٗ مِمَّا خَلَقْنَاۤ اَنْعَامًا وَّاَنَاسِیَّ كَثِیْرًا ۟

تا با آن آب نازل‌شده، زمینی خشک و لم‌یزرع و بدون گیاه را با برآوردن انواع گیاهان و گستراندن سبزه زنده گردانیم، و با آن آب، حیوانات و انسان‌های زیادی را که آفریده‌ایم سیراب کنیم.

Vers: 50

وَلَقَدْ صَرَّفْنٰهُ بَیْنَهُمْ لِیَذَّكَّرُوْا ۖؗ— فَاَبٰۤی اَكْثَرُ النَّاسِ اِلَّا كُفُوْرًا ۟

و به تحقیق که در قرآن دلایل و براهین گوناگونی بیان کردیم تا از آن پند بگیرند، اما بیشتر مردم جز ناسپاسی از حق و پرهیز از آن نخواستند.

Vers: 51

وَلَوْ شِئْنَا لَبَعَثْنَا فِیْ كُلِّ قَرْیَةٍ نَّذِیْرًا ۟ؗۖ

و اگر می‌خواستیم به‌طور قطع در هر شهری رسولی می‌فرستادیم تا به آنها انذار دهد و آنها را از کیفر الله بترساند، اما این امر را نخواستیم، و فقط محمد صلی الله علیه وسلم را رسولی به‌سوی تمام مردم فرستادیم.

Vers: 52

فَلَا تُطِعِ الْكٰفِرِیْنَ وَجَاهِدْهُمْ بِهٖ جِهَادًا كَبِیْرًا ۟

پس از کافران در آنچه از روی فریب از تو می‌خواهند، و در پیشنهاداتی که به تو می‌دهند اطاعت نکن، و با این قرآن نازل‌شده بر تو با صبر در برابر آزارهای‌شان و تحمل دشواری‌ها در دعوت آنها به‌سوی الله به جهادی بزرگ با آنها بپرداز.

Vers: 53

وَهُوَ الَّذِیْ مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ هٰذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ وَّهٰذَا مِلْحٌ اُجَاجٌ ۚ— وَجَعَلَ بَیْنَهُمَا بَرْزَخًا وَّحِجْرًا مَّحْجُوْرًا ۟

و الله سبحانه همان ذاتی است که آب دو دریا را که یکی شیرین و گوارا و دیگری شور است در کنار یکدیگر قرار داد، و میان آن دو، مانع و پرده‌ای نهاد که مانع آمیخته‌شدن آن دو با هم می‌شود.

Vers: 54

وَهُوَ الَّذِیْ خَلَقَ مِنَ الْمَآءِ بَشَرًا فَجَعَلَهٗ نَسَبًا وَّصِهْرًا ؕ— وَكَانَ رَبُّكَ قَدِیْرًا ۟

و او تعالی همان ذاتی است که از منی مرد و زن انسانی را آفرید، و همان ذاتی‌که انسان را آفرید رابطۀ خویشاوندی نسبی و سببی (از طریق ازدواج) را پدید آورد، و - ای رسول- پروردگار تو توانایی است که هیچ‌چیز او را ناتوان نمی‌سازد، و یکی از مظاهر قدرت او تعالی آفرینش انسان از منی مرد و زن است.

Vers: 55

وَیَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَنْفَعُهُمْ وَلَا یَضُرُّهُمْ ؕ— وَكَانَ الْكَافِرُ عَلٰی رَبِّهٖ ظَهِیْرًا ۟

و کافران بت‌هایی را به جای الله عبادت می‌کنند که اگر از آنها اطاعت کنند به آنها نفعی نمی‌رسانند، و اگر از آنها نافرمانی کنند زیانی به آنها نمی‌رسانند، و کافر در آنچه که الله سبحانه را خشمگین می‌سازد همیشه پیرو شیطان است.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• انحطاط الكافر إلى مستوى دون مستوى الحيوان بسبب كفره بالله.

سقوط کافر به سطحی پایین‌تر از سطح حیوان به‌سبب کفر او به الله.

• ظاهرة الظل آية من آيات الله الدالة على قدرته.

پدیدۀ سایه یکی از نشانه‌های دلالت‌کنندۀ الله بر قدرت او تعالی است.

• تنويع الحجج والبراهين أسلوب تربوي ناجح.

گوناگون‌ ساختن دلایل و برهان‌ها اسلوب تربیتی موفقی است.

• الدعوة بالقرآن من صور الجهاد في سبيل الله.

دعوت به قرآن یکی از صور جهاد در راه الله است.

Vers: 56

وَمَاۤ اَرْسَلْنٰكَ اِلَّا مُبَشِّرًا وَّنَذِیْرًا ۟

و - ای رسول- تو را نفرستادیم جز بشارت‌دهنده‌ای برای کسی‌که با ایمان و عمل صالح از الله اطاعت کند، و انذاردهنده‌ای برای کسی‌که با کفر و نافرمانی از او تعالی نافرمانی کند.

Vers: 57

قُلْ مَاۤ اَسْـَٔلُكُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ اِلَّا مَنْ شَآءَ اَنْ یَّتَّخِذَ اِلٰی رَبِّهٖ سَبِیْلًا ۟

- ای رسول- بگو: در قبال تبلیغ رسالت هیچ مزدی از شما نمی‌خواهم جز اینکه هرکس از شما که بخواهد با انفاق، راهی به‌سوی رضایت الله برگزیند، این کار را انجام دهد.

Vers: 58

وَتَوَكَّلْ عَلَی الْحَیِّ الَّذِیْ لَا یَمُوْتُ وَسَبِّحْ بِحَمْدِهٖ ؕ— وَكَفٰی بِهٖ بِذُنُوْبِ عِبَادِهٖ خَبِیْرَا ۟

و - ای رسول- در تمام کارهایت بر اللهِ زنده و جاویدانی که هرگز نمی‌میرد توکل کن، و با ستایش بر الله او تعالی را مُنَزّه بدان، و همین کافی است که او تعالی از گناهان بندگانش آگاه است و ذره‌ای از گناهان‌شان بر او پوشیده نمی‌ماند، و به‌زودی در قبال گناهان‌شان به آنها جزا خواهد داد.

Vers: 59

١لَّذِیْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَمَا بَیْنَهُمَا فِیْ سِتَّةِ اَیَّامٍ ثُمَّ اسْتَوٰی عَلَی الْعَرْشِ ۛۚ— اَلرَّحْمٰنُ فَسْـَٔلْ بِهٖ خَبِیْرًا ۟

همان ذاتی‌که آسمان‌ها و زمین و آنچه را میان آن دو است در شش روز آفرید، سپس آن‌گونه که سزاوار جلال اوست بر عرش استوا نمود و قرار گرفت، و او رحمان است، پس - ای رسول- در مورد او از دانای خبیر بپرس، و او الله است که از هر چیزی آگاه است، و هیچ‌چیز بر او پوشیده نمی‌ماند.

Vers: 60

وَاِذَا قِیْلَ لَهُمُ اسْجُدُوْا لِلرَّحْمٰنِ ۚ— قَالُوْا وَمَا الرَّحْمٰنُ ۗ— اَنَسْجُدُ لِمَا تَاْمُرُنَا وَزَادَهُمْ نُفُوْرًا ۟

و هرگاه به کافران گفته شود: برای رحمان سجده کنید، می‌گویند: برای رحمان سجده نمی‌کنیم، و رحمان چیست؟ آن را نمی‌شناسیم و به آن اقرار نمی‌کنیم، آیا به چیزی‌که به ما امر می‌کنی به او سجده کنیم درحالی‌که او را نمی‌شناسیم، سجده کنیم؟! فرمان او به آنها برای سجده در برابر او تعالی به دوری‌شان از ایمان به الله می‌افزاید.

Vers: 61

تَبٰرَكَ الَّذِیْ جَعَلَ فِی السَّمَآءِ بُرُوْجًا وَّجَعَلَ فِیْهَا سِرٰجًا وَّقَمَرًا مُّنِیْرًا ۟

برتر و مقدس است ذاتی‌که در آسمان منزلگاه‌هایی برای ستارگان و سیاره‌ها قرار داد، و خورشیدی در آسمان قرار داد که نور می‌پراکند، و در آن ماهی قرار داد که با نوری که از خورشید منعکس می‌کند زمین را روشن می‌گرداند.

Vers: 62

وَهُوَ الَّذِیْ جَعَلَ الَّیْلَ وَالنَّهَارَ خِلْفَةً لِّمَنْ اَرَادَ اَنْ یَّذَّكَّرَ اَوْ اَرَادَ شُكُوْرًا ۟

و الله همان ذاتی است که برای هرکس که بخواهد از آیات الله پند بگیرد و هدایت شود، یا بخواهد شکر الله را در قبال نعمت‌هایش به جای آورد شب و روز را پی در پی قرار داد که هر یک از آن دو در پی دیگری می‌آید و جانشین آن می‌شود.

Vers: 63

وَعِبَادُ الرَّحْمٰنِ الَّذِیْنَ یَمْشُوْنَ عَلَی الْاَرْضِ هَوْنًا وَّاِذَا خَاطَبَهُمُ الْجٰهِلُوْنَ قَالُوْا سَلٰمًا ۟

و بندگان مؤمن رحمان کسانی هستند که با وقار و فروتنانه بر روی زمین راه می‌روند، و هرگاه جاهلان آنها را مورد خطاب قرار دهند مقابله به مثل نمی‌کنند، بلکه آگاهانه سخن نیکی به آنها می‌گویند.

Vers: 64

وَالَّذِیْنَ یَبِیْتُوْنَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَّقِیَامًا ۟

و همان کسانی‌که با سجده بر پیشانی‌هایشان، و ایستادن بر روی پاهای‌شان که برای الله نماز می‌گزارند شب را به صبح می‌رسانند.

Vers: 65

وَالَّذِیْنَ یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ ۖۗ— اِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا ۟ۗۖ

و همان‌ها که در دعای خویش به پروردگارشان می‌گویند: پروردگارا، ما را از عذاب جهنم دور گردان، به‌راستی‌که عذاب جهنم برای کسی‌که در حال کفر بمیرد همیشگی و جدانشدنی است.

Vers: 66

اِنَّهَا سَآءَتْ مُسْتَقَرًّا وَّمُقَامًا ۟

در حقیقت جهنم قرارگاه بدی است برای کسی‌که در آن مستقر شود، و جایگاه بدی است برای کسی که در آن اقامت کند.

Vers: 67

وَالَّذِیْنَ اِذَاۤ اَنْفَقُوْا لَمْ یُسْرِفُوْا وَلَمْ یَقْتُرُوْا وَكَانَ بَیْنَ ذٰلِكَ قَوَامًا ۟

و همان کسانی‌که وقتی اموال‌شان را بخشش کنند در بخشش اموال زیاده‌روی نمی‌کنند، و در بخشش آن بر کسی‌که نفقۀ او از خودشان یا دیگران واجب است سخت نمی‌گیرند، و انفاق به آنها حدی میانه بین زیاده‌‌روی و ‌سخت‌گرفتن است.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

دعوتگر به‌سوی الله از مردم پاداش نمی‌طلبد.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

ثبوت صفت اِستواء برای الله آن‌گونه که شایستۀ او تعالی است.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

رحمان یکی از اسمهای الله است که هرگز هیچ‌کس در آن با او شریک نیست، و بر یکی از صفات او تعالی یعنی رحمت دلالت دارد.

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

کمک به بنده با درآمدن شب و روز از پی یکدیگر بر جبران طاعتی که در شب یا روز از دست داده است.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

یکی از صفات بندگان رحمان تواضع و بردباری، و طاعت الله هنگام غفلت مردم، و ترس از الله، و پایبندی میانه در انفاق و سایر امور است.

Vers: 68

وَالَّذِیْنَ لَا یَدْعُوْنَ مَعَ اللّٰهِ اِلٰهًا اٰخَرَ وَلَا یَقْتُلُوْنَ النَّفْسَ الَّتِیْ حَرَّمَ اللّٰهُ اِلَّا بِالْحَقِّ وَلَا یَزْنُوْنَ ۚؕ— وَمَنْ یَّفْعَلْ ذٰلِكَ یَلْقَ اَثَامًا ۟ۙ

و همان‌ها که همراه الله سبحانه معبودی دیگر را نمی‌خوانند، و نفسی را که الله قتل آن را حرام کرده است نمی‌کشند مگر به قتل قاتل یا مرتد یا زناکار محصن که الله اجازه داده است، و زنا نمی‌کنند، و هرکس که این گناهان کبیره را مرتکب شود کیفر گناهی را که مرتکب شده است در روز قیامت درخواهد یافت.

Vers: 69

یُّضٰعَفْ لَهُ الْعَذَابُ یَوْمَ الْقِیٰمَةِ وَیَخْلُدْ فِیْهٖ مُهَانًا ۟ۗۖ

در روز قیامت عذاب برایش دوچندان می‌شود، و ذلیل و خوار برای همیشه در عذاب می‌ماند.

Vers: 70

اِلَّا مَنْ تَابَ وَاٰمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَاُولٰٓىِٕكَ یُبَدِّلُ اللّٰهُ سَیِّاٰتِهِمْ حَسَنٰتٍ ؕ— وَكَانَ اللّٰهُ غَفُوْرًا رَّحِیْمًا ۟

اما کسی‌که به‌سوی الله توبه کند و ایمان آورد، و عمل صالحی که بر راستی توبه‌اش دلالت دارد انجام دهد، الله بدی‌هایی را که اینها انجام داده‌اند به نیکی‌ها تبدیل می‌کند، و الله نسبت به گناهان بندگان توبه‌کارش بسیار آمرزنده و مهربان است.

Vers: 71

وَمَنْ تَابَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَاِنَّهٗ یَتُوْبُ اِلَی اللّٰهِ مَتَابًا ۟

و کسی‌که به‌سوی الله توبه کند، و راستی توبه‌اش را با انجام طاعات و ترک گناهان ثابت گردانَد به‌راستی‌که توبه‌اش پذیرفتنی است.

Vers: 72

وَالَّذِیْنَ لَا یَشْهَدُوْنَ الزُّوْرَ ۙ— وَاِذَا مَرُّوْا بِاللَّغْوِ مَرُّوْا كِرَامًا ۟

و همان کسانی‌که در باطل، مانند اماکن گناهان و بازی‌های حرام حضور نمی‌یابند، و چون به سخنان و کارهای لغو و پست بگذرند زود از کنارش عبور کنند، درحالی‌که خویشتن را با دورگردانیدن از این امور گرامی می‌دارند.

Vers: 73

وَالَّذِیْنَ اِذَا ذُكِّرُوْا بِاٰیٰتِ رَبِّهِمْ لَمْ یَخِرُّوْا عَلَیْهَا صُمًّا وَّعُمْیَانًا ۟

و کسانی‌که چون آیات شنیداری و دیداری الله بر آنها یادآوری شود گوش‌های‌شان از آیات شنیداری کر نمی‌گردد، و از دیدن آیات دیداری کور نمی‌شوند.

Vers: 74

وَالَّذِیْنَ یَقُوْلُوْنَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ اَزْوَاجِنَا وَذُرِّیّٰتِنَا قُرَّةَ اَعْیُنٍ وَّاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِیْنَ اِمَامًا ۟

و همان کسانی که در دعای خویش می گویند: پروردگارا، همسران و فرزندانی به ما ببخش که به خاطر تقوا و پایداری بر حق، روشنایی چشم ما باشند، و ما را برای پرهیزگاران، پیشوایانِ حقّی قرار بده که به ما اقتدا شود.

Vers: 75

اُولٰٓىِٕكَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُوْا وَیُلَقَّوْنَ فِیْهَا تَحِیَّةً وَّسَلٰمًا ۟ۙ

اینها که این صفات را دارند به پاس صبر بر طاعت الله اتاق‌هایی مرتفع در فردوس اعلی بهشت را پاداش می‌برند، و در آنجا با درود و سلام فرشتگان روبرو می‌شوند، و از آسیب‌ها نجات می‌یابند.

Vers: 76

خٰلِدِیْنَ فِیْهَا ؕ— حَسُنَتْ مُسْتَقَرًّا وَّمُقَامًا ۟

برای همیشه در آن می‌مانند، قرارگاه نیکویی است که در آن قرار می‌گیرند، و جایگاه نیکویی است که در آن اقامت می‌کنند.

Vers: 77

قُلْ مَا یَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّیْ لَوْلَا دُعَآؤُكُمْ ۚ— فَقَدْ كَذَّبْتُمْ فَسَوْفَ یَكُوْنُ لِزَامًا ۟۠

- ای رسول- به کافران اصرارکننده بر کفر بگو: اگر عبادت و دعایتان نباشد، پروردگارم اعتنایی به شما ندارد و ارزشی برایتان قایل نیست؛ زیرا شما رسول صلی الله علیه وسلم را در آنچه از جانب پروردگارش برای‌تان آورد تکذیب کرده‌اید، پس به‌زودی مجازات تکذیب، گریبانگیر شما خواهد شد.

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• من صفات عباد الرحمن: البعد عن الشرك، وتجنُّب قتل الأنفس بغير حق، والبعد عن الزنى، والبعد عن الباطل، والاعتبار بآيات الله، والدعاء.

برخی صفات بندگان رحمان بدین قرار است: دوری از شرک، پرهیز از کشتن افراد به‌ناحق، دوری از زنا، دوری از باطل، پند گرفتن از آیات الله، و دعا.

• التوبة النصوح تقتضي ترك المعصية وفعل الطاعة.

توبۀ نصوح، ترک گناه و انجام طاعت را ایجاب می‌کند.

• الصبر سبب في دخول الفردوس الأعلى من الجنة.

صبر سببى براى وارد شدن به فردوس اعلی در بهشت است.

• غنى الله عن إيمان الكفار.

بی‌نیازی الله از ایمان کافر.