Übersetzung der Bedeutungen Vers 179 Surah / Kapitel Al-A‘râf - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Die Enzyklopädie von dem heiligen Quran

Vers: 179

وَلَقَدۡ ذَرَأۡنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرٗا مِّنَ ٱلۡجِنِّ وَٱلۡإِنسِۖ لَهُمۡ قُلُوبٞ لَّا يَفۡقَهُونَ بِهَا وَلَهُمۡ أَعۡيُنٞ لَّا يُبۡصِرُونَ بِهَا وَلَهُمۡ ءَاذَانٞ لَّا يَسۡمَعُونَ بِهَآۚ أُوْلَٰٓئِكَ كَٱلۡأَنۡعَٰمِ بَلۡ هُمۡ أَضَلُّۚ أُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡغَٰفِلُونَ

และแท้จริงแล้ว เราได้สร้างญินและมนุษย์เป็นจำนวนมากสำหรับนรกญะฮันนัม เพราะด้วยความรู้ของเรา รู้ว่าพวกเขาจะปฏิบ้ติการงานของชาวนรก พวกเขามีหัวใจ แต่มิได้ใช้มันในการรับรู้ถึงสิ่งที่เป็นประโยชน์และสิ่งที่เป็นอันตรายต่อพวกเขา พวกเขามีดวงตา แต่มิได้ใช้มันในการมองเห็นถึงสัญญานต่างๆของอัลลอฮ์ ทั้งที่มีปรากฎในร่างกายของมนุษย์และขอบฟ้า เพื่อให้พวกเขาได้รับบทเรียนจากสิ่งที่มองเห็น พวกเขามีหูแต่มิได้ใช้มันในการรับฟังโองการต่างๆ ของอัลลอฮ์และพิจารณาใคร่ครวญสิ่งที่อยู่ในโองการเหล่านั้น พวกที่มีคุณลักษณะดังกล่าวเหมือนกับปศุสัตว์ที่ไม่มีสติปัญญา แต่พวกเขาหลงยิ่งกว่าปศุสัตว์เหล่านั้น ทั้งนี้เพราะพวกเขาเป็นผู้ที่เพิกเฉยในการศรัทธาต่ออัลลอฮ์และวันปรโลก

Die Nutzen der Versen in dieser Seite:

• خلق الله للبشر آلات الإدراك والعلم - القلوب والأعين والآذان - لتحصيل المنافع ودفع المضار.

อัลลอฮ์ได้ทรงสร้างอวัยวะในการรับรู้ให้แก่มนุษย์ เช่น หัวใจ ตา และหู เพื่อเป็นการเก็บเกี่ยวในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ตัวเองและป้องกันตัวจากสิ่งที่เป็นอันตราย

• الدعاء بأسماء الله الحسنى سبب في إجابة الدعاء، فيُدْعَى في كل مطلوب بما يناسب ذلك المطلوب، مثل: اللهمَّ تب عَلَيَّ يا تواب.

การวิงวอนด้วยการใช้พระนามอันสวยงามของอัลลอฮ์เป็นสื่อ(ตะวัสสุล) เป็นสาเหตุหนึ่งที่จะทำให้การวิงวอนนั้นถูกตอบรับ ดังนั้น ควรเลือกพระนามที่มันสอดคล้องกับสถานะของการขอพร เช่น โอ้อัลลอฮ์ ผู้ทรงให้อภัย จงให้อภัยแก่ข้าพระองค์ด้วยเถิด

• التفكر في عظمة السماوات والأرض، والتوصل بهذا التفكر إلى أن الله تعالى هو المستحق للألوهية دون غيره؛ لأنه المنفرد بالصنع.

การใคร่ครวญในความยิ่งใหญ่ของชั้นฟ้าและแผ่นดิน และการเข้าถึงด้วยการใคร่ครวญนี้ว่า อัลลอฮฺคือพระองค์เดียวที่สมควรอย่างยิ่งต่อการเป็นพระเจ้าที่ควรแก่การกราบไว้ โดยไม่มีสิ่งอื่นใดมาเทียบเท่าพระองค์ เพราะพระองค์ทรงเป็นผู้สร้างแต่เพียงองค์เดียว