Firo maanaaji Simoore Simoore pilli (ciimti) - Eggo e ɗemngal Albani - galle mawɓe Eggo - nde woni ko e golleede. - Tonngoode hello ngoo 388 - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 22

وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلۡقَآءَ مَدۡيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يَهۡدِيَنِي سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ

Kur u drejtua nga Medjeni, tha: "Mbase, Zoti im do të më udhëzojë në rrugën e drejtë."

Aaya: 23

وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدۡيَنَ وَجَدَ عَلَيۡهِ أُمَّةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ يَسۡقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ ٱمۡرَأَتَيۡنِ تَذُودَانِۖ قَالَ مَا خَطۡبُكُمَاۖ قَالَتَا لَا نَسۡقِي حَتَّىٰ يُصۡدِرَ ٱلرِّعَآءُۖ وَأَبُونَا شَيۡخٞ كَبِيرٞ

E, kur arriti te Pusi i Medjenit, aty gjeti një grumbull njerëzish që po u jepnin ujë bagëtive. Përveç tyre, ai gjeti edhe dy gra që po pengonin bagëtitë e tyre. Ai u tha atyre: "Ç'është puna juaj?" Ato thanë: "Ne nuk u japim ujë bagëtive derisa të largohen barinjtë, ndërkohë babai ynë është plak i moçëm."

Aaya: 24

فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰٓ إِلَى ٱلظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ

Atëherë, ai u dha ujë (bagëtive të tyre), pastaj vajti te një hije e tha: "Zoti im, unë kam nevojë për çfarëdo të mire që më jep!"

Aaya: 25

فَجَآءَتۡهُ إِحۡدَىٰهُمَا تَمۡشِي عَلَى ٱسۡتِحۡيَآءٖ قَالَتۡ إِنَّ أَبِي يَدۡعُوكَ لِيَجۡزِيَكَ أَجۡرَ مَا سَقَيۡتَ لَنَاۚ فَلَمَّا جَآءَهُۥ وَقَصَّ عَلَيۡهِ ٱلۡقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفۡۖ نَجَوۡتَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ

Ndërkohë, njëra nga ato vajti tek ai duke ecur me turp dhe i tha: "Babai im po të thërret për të të shpërblyer që u dhe ujë bagëtive tona." Kur shkoi tek ai dhe ia tregoi ngjarjen, ai i tha: "Mos ki frikë! Tashmë ke shpëtuar nga populli zullumqar."

Aaya: 26

قَالَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا يَٰٓأَبَتِ ٱسۡتَـٔۡجِرۡهُۖ إِنَّ خَيۡرَ مَنِ ٱسۡتَـٔۡجَرۡتَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡأَمِينُ

Njëra nga ato të dyja tha: "O babush, merre në shërbim, sepse më i miri që mund të marrësh në shërbim është ai që është i fortë dhe i besueshëm!"

Aaya: 27

قَالَ إِنِّيٓ أُرِيدُ أَنۡ أُنكِحَكَ إِحۡدَى ٱبۡنَتَيَّ هَٰتَيۡنِ عَلَىٰٓ أَن تَأۡجُرَنِي ثَمَٰنِيَ حِجَجٖۖ فَإِنۡ أَتۡمَمۡتَ عَشۡرٗا فَمِنۡ عِندِكَۖ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أَشُقَّ عَلَيۡكَۚ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ

Ai i tha: "Unë dua të të jap për grua njërën nga këto dy vajzat e mia, me kusht që të më shërbesh tetë vjet. Por, nëse i plotëson dhjetë, ajo është prej teje. Unë nuk dua të ta rëndoj. Ti do të më gjesh mua, në dashtë Allahu, prej të mirëve."

Aaya: 28

قَالَ ذَٰلِكَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَۖ أَيَّمَا ٱلۡأَجَلَيۡنِ قَضَيۡتُ فَلَا عُدۡوَٰنَ عَلَيَّۖ وَٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٞ

Musai tha: "Le të mbetet kjo mes meje e teje. Cilindo nga dy afatet që ta plotësoj, s'do të ketë detyrim tjetër për mua. Allahu është dëshmitar për atë që po themi."