Firo maanaaji Aaya 120 Simoore Simoore neemoraaɗi - Firo saamiiwo tonngaango he faccirde Alquraan tedduɗo oo - Mawsuuwa al-quraan tedduɗo oo

Aaya: 120

وَذَرُوْا ظَاهِرَ الْاِثْمِ وَبَاطِنَهٗ ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ یَكْسِبُوْنَ الْاِثْمَ سَیُجْزَوْنَ بِمَا كَانُوْا یَقْتَرِفُوْنَ ۟

হে মানৱ! প্ৰকাশ্য তথা অপ্ৰকাশ্য পাপকৰ্মৰ পৰা বিৰত থাকা। নিশ্চয় যিসকলে প্ৰকাশ্য তথা অপ্ৰকাশ্যভাৱে গুনাহ কৰে, আল্লাহে সিহঁতক গুনাহৰ প্ৰতিদান অৱশ্যে প্ৰদান কৰিব।

Ina jeyaa e nafoore aayeeje ɗee e ngol hello:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

খাদ্য দ্ৰৱ্য আৰু সাধাৰণ বস্তুবোৰ মূলতে হৈছে হালাল। যেতিয়া লৈকে চৰীয়তে কোনো বস্তুক হাৰাম বুলি চিহ্নিত নকৰে, তেতিয়া লৈকে সেইটো হালাল বুলিয়ে গণ্য হ'ব।

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

প্ৰত্যেক সেই ব্যক্তি, যিয়ে দ্বীন সম্পৰ্কে তথ্য নোহোৱাকৈ কথা কয় অথবা মানুহক এনেকুৱা বিষয়ৰ প্ৰতি আহ্বান কৰে যি বিষয়ে সি নাজানে যে, সেইটো সত্য নে অসত্য, তেনেকুৱা ব্যক্তি সীমালংঘনকাৰী তথা নিজৰ ওপৰত আৰু আনৰ ওপৰত অন্যায়কাৰী। এইটোৱে প্ৰত্যেক সেই ব্যক্তিৰ অৱস্থা, যিয়ে ফতোৱা দিয়ে কিন্তু সি ফতোৱা দিয়াৰ যোগ্য নহয়।

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

মুমিনৰ স্বাৰ্থকতা কেৱল নিজৰ ওপৰতে সীমিত নহয়, বৰং নিজৰ লগতে আনৰ বাবেও।